Αναφορά

Έλα ντε, του κουνάω το κουτάκι και τρέχει και θέλει να τα πάρει πριν του τα πατήσω κιολας. Καμιά φορά δεν τον προλαβαίνω και τα τρώει και ολόκληρα, να μου πνιγει να έχω αλλα. Αν έχει μπροστά του μπρόκολο, καρότο, ψάρι και πατάτες πχ, τρώει καλά καλά τις πατατουλες του κάνοντας και μμμμ με ύφος και τουπε και μετά αρχίζει και με μπουκώνει ψάρι ενώ τσιμπάει λίγο μπροκολακι/καροτακι έτσι ανορεχτα. Και του λέω φάε και εσύ λίγο ψαράκι, όλο η μαμά το έφαγε, 50 ευρώ το κιλό έχει το φιλέτο μπακαλιάρος φαε μη με σκας σουφρωνει τα χείλη και κουνάει επιδεικτικά το κεφάλι δεξιά αριστερά, τύπου "τσου". Από τη μία δε θέλω να μου φύγει και να πάει παιδικό θα μου λείπει και δε θα μπορώ να του δίνω 36000 φιλιά τη μέρα αλλά από την άλλη λέω πήγαινε εκεί γιατί εδώ με κάνεις ότι θες νεαρέ.

Καλημερουδια σε ολες. @Kn1 πηρα ηδη θερμος και θα αλλαξω και γω τακτικη για να κερδιζω χρονο. Οσον αφορα αυτο με τα μπιμπερο στο ψυγειο, σεβομαι την αποψη του παιδιατρου ομως μπορει και να μην υπαρχει προβλημα καθως η δικη μ η παιδιατρος και η μαια μου θεωρουν οτι στο ψυγειο διατηρειται η αποστειρωση Όμως όχι για πολλές ώρες και πάντα με κλειστό μπιμπερο με καπάκι. Ειναι επισης σημαντικο Μέσα στο ψυγείο που είναι τα μπιμπερό να μην υπάρχουν κρεατικα ας πουμε. Αλλά σε κάθε περίπτωση καλά κάνεις και εμπιστευεσαι τον παιδιατρο σου για να εχεις το κεφαλι σ ησυχο. Αυτος τι προτεινει για τα μπιμπερο να τα εχουμε στον αποστειρωτη μεσα;;

Την αλλη παρασκευη

Καλημέρα κορίτσια. όπως κάποιες ξέρετε κάποιες είμαι σε σχέση εδώ και σχεδόν 7 χρόνια και πρόσφατα αρραβωνιασμένη. Προσπαθούσα καιρό για ένα μωράκι. Εξετάσεις, θεραπείες, σε όλα μαζί. Ήταν συνειδητή επιλογή και των δυο μας. Εγω λογω δουλειάς, εφυγα φέτος από το σπίτι με τις όποιες συνέπειες έχει όλο αυτό και πηγαινοερχόμουν όλο τον χρόνο κάθε Σαββατοκύριακο. Μέναμε μαζί σε νοικιασμένο σπίτι, το οποίο πλήρωνε αυτός 3 χρόνια. Φετος είχαμε 2 ενοίκια, έξοδα μετακίνησης, πίεση να κάνουμε οικογένεια - εξετάσεις, νεύρα που δεν ερχόταν το θετικό τεστ και γενικά πρώτη φορά ήρθαμε αντιμέτωποι με τόσο ζόρικες καταστάσεις. Απομακρυνθηκαμε. Πριν το Πάσχα αρραβωνιαστήκαμε, κάναμε ένα υπέροχο πάρτι με φίλους και οικογένεια. Ξεχαστήκαμε με τις ετοιμασίες, εγώ σούπερ ενθουσιασμένη, περίμενα οτι πολύ γρήγορα θα έρθει και ένα μωράκι υγιές…  Ο ίδιος δουλεύει στη δουλειά του πατέρα του. Γενικά έχει μια «εξάρτηση» με την οικογένεια του, που εγώ, δεν μπορώ να την καταλάβω. Οικονομικά είμαστε καλά, τα βγάζουμε πέρα, ως εκεί. Προσωπικά, δεν έχω μάθει με τα παραπάνω… Μεσα στην κούραση και τα νεύρα ενός τριημέρου που πήγαμε στο χωριό του, μετά απο μια αποτυχημένη πρόκληση ωορρηξία εγώ δυστυχως, ήρθα σε σύγκρουση με τη μητέρα του και εκείνη του έθεσε τελεσίγραφο και μας «έδιωξε απο το σπιτι» λέγοντας οτι θα τη στείλουμε στο νοσοκομείο με την καρδιά της κλπ.. Εκείνος τώρα σκέφτεται να με αφήσει για να μη χάσει τη βολή της οικογένειας του. Εγώ δεν θέλω με τίποτα να χωρίσουμε — τον αγαπώ βαθιά και πονάω απίστευτα.  Μεσα σε όλα αυτά, παίρνω ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης, νιώθω πιο κοντά απο ποτέ στο όνειρο μου. Του το λέω και δε με πιστεύει. Ξανακάνω τεστ, βγαίνει αρνητικό. Πάω για  Β Χοριακή. Όντας τρελαμένη, του το επικοινωνώ και μου μιλάει για διακοπή κύησης (καθώς αισθάνεται λέει πως θέλω απλά ένα μωρό, πως δεν τον αγαπάω ουσιαστικά και άλλες ανοησίες). Παιρνω μια κακή χοριακή και μια δεύτερη κακή χοριακή. Ο γυναικολόγος μου είπε ότι θα μου έρθει περίοδος σε λίγες ημέρες, ίσως λίγο πιο βαριά αλλά όλα θα πάνε καλά. Θα με δει και απο κοντά… Έχω χάσει τη γη κάτω απο τα πόδια μου. Δε ξέρω ειλικρινά τι μου έχει κοστίσει περισσότερο, δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω χαμένη. Είμαι όλη την ημέρα σε ένα άδειο σπιτι και έχω φρικάρει, ευτυχώς σκέφτομαι λογικά. Αδυνατώ να πιστέψω τι έχει συμβεί. Απομακρυνθήκαμε, ναι, το παραδέχομαι. Αλλά τον λατρεύω. Ήθελα μια στήριξη μετά από αυτόν τον μήνα της αποτυχημένης πρόκλησης, και αυτός τόλμησε να ξεστομίσει ακόμα και την έκφραση διακοπή κύησης. Όλη μέρα απλά κλαίω. Ήθελα μόνο να μοιραστώ την ιστορία μου και να μου πείτε τη γνώμη σας, χωρίς κριτική — μόνο σαν γυναίκα προς γυναίκα. Νιωθω μόνη μου. Σας ευχαριστώ από καρδιάς που είστε εδώ, ακόμα κι αν απλά διαβάσατε την ιστορία μου.

Όχι κάθεται καλά! Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει σωστή στάση σώματος στη φουσκωτή πολυθρόνα οπότε αν της "κάτσει" κάτι δεν έχει να ακουμπήσει τα ποδαράκια της κάπου για να σκύψει μπροστά εύκολα.. ούτε πολύ χώρο για να σκύψει..άσε που δεν έχει τραπεζάκι μπροστά για να της τα αφήνω να τα πιάνει.. πολύ λάθος με τη πολυθρόνα όχι.. πρέπει να της πάρω καρεκλακι φαγητού!! Αυτό είναι μόνο για να παίζει.. Κοίταξα τώρα και περιμένω να πληρωθούμε να το πάρω.. είμαι ανάμεσα σε δυο.. θα δω.. Βλέπω πάντως όλες ζοριστηκαμε αυτό το διάστημα..