ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΥ ΑΓΧΩΘΗΚΑΜΕ...ΩΡΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΛΙΓΑΚΙ..

[Maniamounias]

Καλημέρα κοριτσάρες μου!Εχθες το βράδυ,αφού κοίμησα το βρέφος (τον άντρα μου ντε) θυμήθηκα τι είχα πάθει πριν 4 χρόνια και με πιάσαν τα γέλια.Έκατσα χθες,το έγραψα,και σας το παραθέτω.

Γελάστε με την ψυχή σας.Εγώ κατουρήθηκα (με το παρδόν τα γαλλικά μου)

Για τα παλλικάρια δεν έχω ιδέα.Εγώ πονάω.Και πονάω πολύ.Κοιλιακή χώρα και στομάχι έχουν γίνει -για άλλη μια φορά- ένα.Και δεν έκανα τίποτα γι'αυτό.Αλήθεια.Μόνο αγχώθηκα.ΜΟΝΟ.

Ο τυμπανισμός (ή ασκήτης,ή πρήξιμο,ή φούσκωμα,όπως θέτε πείτε το) επέστρεψε δριμύτερος.Από χθες το βράδυ με ταλαιπωρούσε ένα ελαφρύ πρήξιμο,αλλά είπα θα περάσει.Κοιμήθηκα 4 μηνών έγκυος και ξύπνησα πριν μου σπάσουν τα νερά.Και καλά να είχα μόνο το πρήξιμο.Πονάω.Πολύ όμως.Σε σημείο τρέλλας.Και σαν να μη μου έφτανε ο πόνος μου,διψάω συνέχεια (σαν αφυδατωμένη).

Όλα αυτά ξεκίνησαν το 2005,όταν,μετά από μια ερωτική απογοήτευση σταμάτησα να τρώω και έχασα 17 κιλά σε κάτι λιγότερο από ένα μήνα(ευτυχώς δε τα ξαναπήρα).Ξεκίνησε με απλό τυμπανισμό και έφτασε να με στείλει στο νοσοκομείο με αφόρητους πόνους σε κοιλιά και στομάχι.Ξερνούσα και έχεζα ταυτόχρονα (αυτό θα πει "με πήγε π…α-κώλο").Δε θα ξεχάσω εκείνο το βράδυ,το οποίο και θα σας περιγράψω ευθύς αμέσως (αυτό το ταλέντο που έχω η ρουφιάνα να ξεκινάω να πω κάτι και να καταλήγω ΠΑΝΤΑ αλλού,δε ξέρω από που το πήρα.Μπας και φταίει που έχω Αφροδίτη στον Ταύρο και ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους πλανήτες στον Καρκίνο-γι'αυτό σας βγάζω τον καρκίνο.

Με θυμάμαι τέλη Σεπτέμβρη αγκαλιά με τη χέστρα να κάνω εμετούς επαναλλαμβανόμενους και από πίσω να με πηγαίνει αίμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.Ούτε φόλα να'χα φάει (είχαν ρίξει κάποτε στο σκύλο μου και είχε τα ίδια συμπτώματα.Ευτυχώς τον πήραμε χαμπάρι νωρίς),για τέτοια κατάσταση μιλάμε.Η μανούλα είχε χεστεί,η αδερφή μου έτρεχε πάνω κάτω (άγνωστο γιατί) και ο αδερφός μου έκλαιγε γιατί νόμιζε ότι θα πεθάνω (αδυναμίες είναι αυτές).Α,είχα και μια γειτόνισσα εκεί που έλεγε ότι είναι μάτι.

Η μανούλα λοιπόν προσπαθούσε να καλέσει ασθενοφόρο (από τον πανικό της καλούσε 199.Δε βαριέσαι,ούτως ή αλλιώς είχε πάρει φωτιά ο κώλος μου) και γω ούρλιαζα να το κλείσει.Όχι,δε φοβόμουν.Όόόόχι.Απλά,έπρεπε πρώτα να σηκωθώ,να καθαριστώ και μετά ας έρθει και ο Αρχιεπίσκοπος.Λες και της είπα "κάλεσέ το ΤΩΡΑ".Το ασθενοφόρο ήταν εκεί σε 3 λεπτά (ο Μέρφυ και οι νόμοι του).Έκλεισα την πόρτα του μπάνιου για να σουλουπωθώ λίγο,ο τραυματιοφορέας πήγε να την ανοίξει κι εγώ του την κοπάνησα στη μούρη (και μετά ήθελε αυτός ασθενοφόρο).Πλύθηκα όπως όπως.

ΦΩΝΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ:Είσαι καλάάάά;;;;

ΕΓΩ:Ναι!Βγαίνω!

ΦΩΝΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ:Είμαστε τα παιδιά από το ασθενοφόροοοο!

ΕΓΩ:Σώώώώπα.Και γω που νόμιζα ότι είστε τα παιδιά από την Πάτρα.

Βγήκα και με ρώτησαν αν μπορώ να περπατήσω.Σαφέστατα.Αν κάναμε και μερικές στάσεις στο δρόμο να ξερασοχέσω,ναι αμέ.Μπορώ.Και κάναμε στάσεις.Τρεις.Μία στην πόρτα,μόλις κατέβηκα το σκαλί,μία δίπλα στο δέντρο (στο μεταξύ,η μανώλια είναι από την άλλη μεριά της εξωτερικής πόρτας,εγώ από τη ζαλάδα πήγαινα ανάποδα) και μία ανάμεσα σε τριανταφυλλιές και περβόλι (μιλάμε για σούπερ λίπασμα.Πρώτο πράμα).Ο σκύλος είχε κρυφτεί στο σπιτάκι του (το κεφάλι είχε βάλει μέσα δηλαδή.Ο κώλος ήταν απ'έξω.Κατά τ'άλλα,κρύφτηκε).

Όταν μπήκα στο ασθενοφόρο ανακάλυψα ότι ΟΛΟΚΛΗΡΗ η γειτονιά ήταν ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.Ανάμεικτα τα συναισθήματα.Να φώναζα "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο" και να ανέμιζα ένα φανταστικό μετάλλιο,ή να φώναζα "Πιστέψτε με,δε τον σκότωσα εγω;".Ευτυχώς - γι'αυτούς- κρατήθηκα.Ξάπλωσα στο κρεβατοφορείο,και ο ένας τραυματιοφορέας (ψηλός,μελαχροινος,πρασινομάτης) μπήκε μαζί μου και έκατσε σε μια καρέκλα δίπλα μου.Μου χαμογέλασε.Στα πατώματα τα σαγόνια μου.

ΑΥΤΟΣ:Πως σε λένε;

ΕΓΩ:Γιου κεν κολ μι Μαγεμένη Από Τα Μάτια Σου...

(εμετός σε αυτοσχέδιο κουβά αριστερά)

ΕΓΩ:...επίσης,γιου κεν κολ μι Ξενέρωτη Που Κάνει Καμάκι...

Μου χαμογέλασε.Έλιωσα.

(ένιωσα και το σφιγκτήρα μου να πάλλεται)

ΑΥΤΟΣ:Είσαι καλά;

ΕΓΩ:Μωρέ εγώ μια χαρά είμαι...εσύ δε θα'σαι σε λίγο που θα σε πάρει ο άμπουρας...

Σωστά καταλάβατε.Είχα χεστεί πάνω μου (αυτό θα πει "χέστηκα από τη χαρά μου".Που μου χαμογέλασε ντε).Ο κούκλος -παρεπιπτόντως,Σωκράτη τον λέγανε- έμεινε δίπλα μου υπομένοντας στωικά τη μπόχα.Όσο και να προσπάθησε να με πείσει ότι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ,χαμπάρι εγώ.Ρόμπα είχα γίνει.Μετά έκανα λογοπαίγνιο και ΑΠΑΙΤΗΣΑ να μου πει που είχε κρυμμένο το κώνειο.

20 εμετούς και 49 διάρροιες μετά,το Ασθενοφόρο-Ο Αχόρταγος (αν βλέπατε Ελληνικές ταινίες,θα θυμάστε τη χαρακτηριστική ταινία με το Βέγγο),έφτασε στο νοσοκομείο.Με πήραν οι νοσηλευτές,με πλύναν,με καθάρισαν (παιδιά,ΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΑ ΜΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ) και μετά ήρθε ο γιατρός.Πήραν αίμα (αυτό γιατί να το πειράξουν;Δε παίρναν λίγο σκατό που το'χα σε αφθονία,με πλακώσαν σε κάτι ενδοφλέβιες (μπλε μαρέν μου το κάνανε το χέρι.Ούτε πρεζόνι τόσες τρύπες) και κοιμήθηκα ως την άλλη μέρα.

Η νεκροψία έδειξε δυσανεξία στη λακτόζη (κύριο συστατικό του γάλακτος) και τη γλουτένη (υπάρχει στα ζυμαρικά.Σε αφθονία).Και ήρθε η ερώτηση του γιατρού:

ΣΤΕΦΑΝΟΣ:Τι έφαγες εχθές το βράδυ;

ΕΓΩ:Καρμπονάρα.

Ότι δηλαδή μπορούσε να με ΣΚΟΤΩΣΕΙ,σ'ένα πιάτο.Σκέτη βόμβα.Βγήκα μερικές μέρες μετά.Από κείνη τη στιγμή κι έπειτα,ακολουθώ ΑΥΣΤΗΡΑ τις οδηγείες του γιατρού.Τουτέστιν,ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ:

1.Γάλα και τυριά.

2.Ζυμαρικά.

3.Χορταρικά (ΟΥΤΕ λάχανο)

4.Φρούτα (όχι όλα,όποιο δω ότι με πειράζει).

5.Αγγούρι (έχει αυτά τα σπόρια που με ρημάζουν).

6.Το κόκκινο κρέας με μέτρο.

7.Όσπρια ΑΥΣΤΗΡΑ αποφλοιωμένα (και σε μικρή ποσότητα).

Το πιο γελοίο είναι ότι υποφέρω ΚΑΙ από δυσκοίλια,αλλά δε μπορώ να φάω ακτινίδια ή άλλα βοηθητικά φρούτα,γιατί έχουν ίνες και δε κάνει για το στομάχι μου.Αν δε προσέξω,αυτό θα γίνει έλκος,και το επόμενο βήμα είναι η διάτρηση στομάχου (κάτι σε "έχετε γεια βρυσούλες").

Τώρα πια ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.Έκανα θεραπεία και μόνο όταν αγχώνομαι ΠΟΛΥ πρήζομαι.

Ελπίζω να περάσατε καλά...

Αααα...και Σ.Τ.Α.Μ.Α.Τ.Η.Σ.Τ.Ε να αγχώνεστε!

[yiotaki!!!!]

ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΤΙ ΓΕΛΙΟ ΕΡΙΞΑ!!!

ΓΕΛΑΓΑ Κ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ 7 ΜΗΝΩΝ ΓΕΛΑΓΕ Κ ΕΚΕΙΝΟΣ!!!:silly: :silly:

ΑΣΕ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ Κ ΓΩ ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΜΕΤΟΥΣ

ΟΜΩΣ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΠΡΟΛΑΒΑΝΕ ΠΗΓΑΙΝΑ.................ΘΥΜΑΡΑΚΙΑ!!!!!! :blush:

ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΗ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΣΟΥΝΑ!!

ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙ ΤΟ ΠΟΣΤ ΣΟΥ ΚΑΜΙΑ Κ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΜΑΧΕΣ

:silly: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

[katrina]

manamounia (παρεπιπτόντως έχεις απίστευτο ψευδώνυμο) τί να πω! Γέλασα είναι η

αλήθεια, όχι με αυτό που έπαθες φυσικά αλλά με τις σκέψεις σου! Βόμβα σου βγήκε η καρμπονάρα! Κωμικοτραγικές σκηνές! Αφού το ξεπέρασες αυτό έχει σημασία! Πάντως άπαιχτη η περιγραφή σου!

[Ifigeneia]

Ρε κορίτσι, είσαι απίστευτη!!!

Έφτυσα τα σωθικά μου από το γέλιο!

[evhdal]

πολυ καλο μου αρεσει παρολο την ταλαιπωρια ειχεσ ορεξη για αστεια,yiotaki καλο αλλα μην παραξηγηθουμε παλι...

[apis]

Εχω λιωσει wannabe μανα:laugh: :laugh: :laugh:

Σκεφτομαι πώς η ιδια η ιστορια θα μπορουσε να αφηγηθει απο αλλους παθοντες και υποκλινομαι στο σπανιο ταλεντο σου να διακομωδεις μια τοσο πονεμενη εισαγωγη!!

[juliana]

:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :woohoo: :woohoo: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: Θα γεννήσω πρίν την ώρα μου!!!!:laugh: :laugh: πολύ καλό!!!:laugh: :laugh:

[Maniamounias]

Δε φαντάζεστε πόσο χάρηκα που κατάφερα να σας κάνω να γελάσετε!

Δε νομίζω ότι θα παρεξηγηθώ από καμιά σας,άλλωστε,διακομωδώ μια κατάσταση που έτυχε πριν 4 χρόνια και ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ,πρόσεχα και το λεξιλόγιό μου.

Στο κάτω κάτω,σκοπός μου είναι να σας κάνω να γελάσετε,γιατί,σε μια βόλτα στο φόρουμ,είδα ότι παίζει ΠΟΛΥ άγχος και στεναχωρήθηκα.

Να'στε καλά,χαίρομαι που σας άρεσε!

[ΝΑΝΣΥ83]

ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΧΕΣΕΙ(ΣΟΡΡΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΞΗ) ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ.ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ..

[Nikol.]

Maniamounia δεν ξέρω αν έχω στεναχωρηθεί περισσότερο για το αρνητικό τεστ ή για το ότι δεν μπορείς να φας καρμπονάρα.......εμένα με περιμένει μια σούπερ καρμπονάρα φτιαγμένη από τη μανούλα και με μπόλικο λίπος.... .

Στο ξαναείπα ότι δεν παίζεσαι ε? στη φωτο είσαι εσύ? μου φαίνεσαι πολύ μικρούλα? όπως και να έχει είσαι το κάτι άλλο. Και να ξέρεις όταν διαβάζω κάτι δημιουργεί το μυαλό μου εικόνες, οπότε φαντάζεσαι τι εικόνες είχα όσο το διάβαζα :silly: !!!!!!!!!!!!

Φιλιά σε παίρνω ως παράδειγμα κ δεν ξανα κλαίγομαι για τους 11 αποτυχημένους μήνες. Εντάξει θα προσπαθήσω.........

[AGGELIKI LEFKADA]

pantos euxaristithikes xesimo!!!!

kai egw eimai diskilia kai parakalaw tonj theo na me piasei kopsimo

sto super market poy douleyw phgenw stis epistrofes kai toys lew..

re paidia dwste mou kati ligmeno kai stoumposa pali, na glitisw to kleisma sto nosokomeio!!!!!!

[savropinguinos]

stin arxi aidiasa....meta apo afto omos

Όλα αυτά ξεκίνησαν το 2005,όταν,μετά από μια ερωτική απογοήτευση σταμάτησα να τρώω και έχασα 17 κιλά σε κάτι λιγότερο από ένα μήνα(ευτυχώς δε τα ξαναπήρα).Ξεκίνησε με απλό τυμπανισμό και έφτασε να με στείλει στο νοσοκομείο με αφόρητους πόνους σε κοιλιά και στομάχι.Ξερνούσα και έχεζα ταυτόχρονα (αυτό θα πει "με πήγε π…α-κώλο".Δε θα ξεχάσω εκείνο το βράδυ,το οποίο και θα σας περιγράψω ευθύς αμέσως (αυτό το ταλέντο που έχω η ρουφιάνα να ξεκινάω να πω κάτι και να καταλήγω ΠΑΝΤΑ αλλού,δε ξέρω από που το πήρα.Μπας και φταίει που έχω Αφροδίτη στον Ταύρο και ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους πλανήτες στον Καρκίνο-γι'αυτό σας βγάζω τον καρκίνο.

Με θυμάμαι τέλη Σεπτέμβρη αγκαλιά με τη χέστρα να κάνω εμετούς επαναλλαμβανόμενους και από πίσω να με πηγαίνει αίμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.Ούτε φόλα να'χα φάει (είχαν ρίξει κάποτε στο σκύλο μου και είχε τα ίδια συμπτώματα.Ευτυχώς τον πήραμε χαμπάρι νωρίς),για τέτοια κατάσταση μιλάμε.Η μανούλα είχε χεστεί,η αδερφή μου έτρεχε πάνω κάτω (άγνωστο γιατί) και ο αδερφός μου έκλαιγε γιατί νόμιζε ότι θα πεθάνω (αδυναμίες είναι αυτές).Α,είχα και μια γειτόνισσα εκεί που έλεγε ότι είναι μάτι.

Η μανούλα λοιπόν προσπαθούσε να καλέσει ασθενοφόρο (από τον πανικό της καλούσε 199.Δε βαριέσαι,ούτως ή αλλιώς είχε πάρει φωτιά ο κώλος μου) και γω ούρλιαζα να το κλείσει.Όχι,δε φοβόμουν.Όόόόχι.Απλά,έπρεπε πρώτα να σηκωθώ,να καθαριστώ και μετά ας έρθει και ο Αρχιεπίσκοπος.Λες και της είπα "κάλεσέ το ΤΩΡΑ".Το ασθενοφόρο ήταν εκεί σε 3 λεπτά (ο Μέρφυ και οι νόμοι του).Έκλεισα την πόρτα του μπάνιου για να σουλουπωθώ λίγο,ο τραυματιοφορέας πήγε να την ανοίξει κι εγώ του την κοπάνησα στη μούρη (και μετά ήθελε αυτός ασθενοφόρο).Πλύθηκα όπως όπως.

ΦΩΝΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ:Είσαι καλάάάά;;;;

ΕΓΩ:Ναι!Βγαίνω!

ΦΩΝΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ:Είμαστε τα παιδιά από το ασθενοφόροοοο!

ΕΓΩ:Σώώώώπα.Και γω που νόμιζα ότι είστε τα παιδιά από την Πάτρα.

Βγήκα και με ρώτησαν αν μπορώ να περπατήσω.Σαφέστατα.Αν κάναμε και μερικές στάσεις στο δρόμο να ξερασοχέσω,ναι αμέ.Μπορώ.Και κάναμε στάσεις.Τρεις.Μία στην πόρτα,μόλις κατέβηκα το σκαλί,μία δίπλα στο δέντρο (στο μεταξύ,η μανώλια είναι από την άλλη μεριά της εξωτερικής πόρτας,εγώ από τη ζαλάδα πήγαινα ανάποδα) και μία ανάμεσα σε τριανταφυλλιές και περβόλι (μιλάμε για σούπερ λίπασμα.Πρώτο πράμα).Ο σκύλος είχε κρυφτεί στο σπιτάκι του (το κεφάλι είχε βάλει μέσα δηλαδή.Ο κώλος ήταν απ'έξω.Κατά τ'άλλα,κρύφτηκε).

Όταν μπήκα στο ασθενοφόρο ανακάλυψα ότι ΟΛΟΚΛΗΡΗ η γειτονιά ήταν ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.Ανάμεικτα τα συναισθήματα.Να φώναζα "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο" και να ανέμιζα ένα φανταστικό μετάλλιο,ή να φώναζα "Πιστέψτε με,δε τον σκότωσα εγω;".Ευτυχώς - γι'αυτούς- κρατήθηκα.Ξάπλωσα στο κρεβατοφορείο,και ο ένας τραυματιοφορέας (ψηλός,μελαχροινος,πρασινομάτης) μπήκε μαζί μου και έκατσε σε μια καρέκλα δίπλα μου.Μου χαμογέλασε.Στα πατώματα τα σαγόνια μου.

ΑΥΤΟΣ:Πως σε λένε;

ΕΓΩ:Γιου κεν κολ μι Μαγεμένη Από Τα Μάτια Σου...

(εμετός σε αυτοσχέδιο κουβά αριστερά)

ΕΓΩ:...επίσης,γιου κεν κολ μι Ξενέρωτη Που Κάνει Καμάκι...

Μου χαμογέλασε.Έλιωσα.

(ένιωσα και το σφιγκτήρα μου να πάλλεται)

ΑΥΤΟΣ:Είσαι καλά;

ΕΓΩ:Μωρέ εγώ μια χαρά είμαι...εσύ δε θα'σαι σε λίγο που θα σε πάρει ο άμπουρας...

Σωστά καταλάβατε.Είχα χεστεί πάνω μου (αυτό θα πει "χέστηκα από τη χαρά μου".Που μου χαμογέλασε ντε).Ο κούκλος -παρεπιπτόντως,Σωκράτη τον λέγανε- έμεινε δίπλα μου υπομένοντας στωικά τη μπόχα.Όσο και να προσπάθησε να με πείσει ότι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ,χαμπάρι εγώ.Ρόμπα είχα γίνει.Μετά έκανα λογοπαίγνιο και ΑΠΑΙΤΗΣΑ να μου πει που είχε κρυμμένο το κώνειο.

20 εμετούς και 49 διάρροιες μετά,το Ασθενοφόρο-Ο Αχόρταγος (αν βλέπατε Ελληνικές ταινίες,θα θυμάστε τη χαρακτηριστική ταινία με το Βέγγο),έφτασε στο νοσοκομείο.Με πήραν οι νοσηλευτές,με πλύναν,με καθάρισαν (παιδιά,ΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΑ ΜΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ) και μετά ήρθε ο γιατρός.Πήραν αίμα (αυτό γιατί να το πειράξουν;Δε παίρναν λίγο σκατό που το'χα σε αφθονία,με πλακώσαν σε κάτι ενδοφλέβιες (μπλε μαρέν μου το κάνανε το χέρι.Ούτε πρεζόνι τόσες τρύπες) και κοιμήθηκα ως την άλλη μέρα.

dakrusa apo ta gelia...

TELIKA ME TON PRASINOMATI KOUKLO EGINE TIPOTA?

[ΑΝΤΡΙΑΝΑ]

:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: Περιγραφικότατη!!!

[ioannouli]

Απίστευτη περιγραφή!

Είσαι φοβερή maniamounias!

ΚΙ ΑΛΛΟ - ΚΙ ΑΛΛΟ - ΚΙ ΑΛΛΟ - ΚΙ ΑΛΛΟ!!!

[Maniamounias]

Nikol. ναι,εγώ είμαι στη φωτογραφία,και,ναι,είμαι μικρή.Τον Ιούνιο έκλεισα τα 23.

Αγγελική,δε κάνουν τίποτα τα ληγμένα.Τα'χω δοκιμάσει

savropinguine ναι αμε!Είμασταν μαζί κανα 6μηνο,αλλά μετά προσλήφθηκε στο Γενικό στα Ιωάννινα και χωρίσαμε.Καλή του ώρα όπου και να είναι...

Αντριάνα μου όντως.Αυτό με την περιγραφή,το'χω!

[Aristina]

ενταξει εχεις βαλθει να μας ξεκανεις!!!!κλαιω απο το γελιο!!

Εισαι φοβερη!!!μα μιλαμε πως τα γραφεις ετσι ταλεντο παιδι μου ταλεντο!!!

[marimari]

Thelw k'allo!!!

Pes ta ola... Ti allles pathiseis exeis?

Paidikes astheneies?

Pes mas tipota gia tin mama sou...

Pes mas gia ton gkomeno...

Tha vreksei?

Me to xrimatistirio ti tha ginei?

PES MAS OTI THELEIS........

............na kserathoume sto gelio.......

Eisai foveri!!!

SYGXARITIRIA KORITSAKI MOY!!!

[Annie_2]

Μανιαμούνια...:laugh: Τι περιγραφή είναι αυτή καλέ;;;:woohoo: Μπαίνει ο αναγνώστης στο πετσί του...ρόλου!

[Maniamounias]

Aristina έχω κι άλλο άμα θες!!!!!

marimari αααα...τι μου θύμησες τώρα!Μια φάση πέρσυ τέτοια εποχή που μ'έπιασε κι άλλη κρίση και έτρεχα στο κέντρο υγείας στη Ν.Μάκρη (διατηρούσα δική μου επιχείρηση εκεί) Εκεί να δεις γέλιο!Θα το γράψω το βράδυ που θα βρυκολακιάσω ΞΑΝΑ και θα σας το ανεβάσω αύριο.Σήμερα δε γίνεται.Αφενός θα μου πάρει ώρα να το γράψω και αφετέρου,δε θέλω να εκμεταλλεύομαι το χώρο.Άλλωστε,αν το γράψω τώρα,τι θα κάνω το βράδυ;;;;

[annaki!!]

δεν παιζεσαι με τιποτα ομως:laugh: :laugh:

εισαι 3 μηνες μεγαλυτερη μου γιαγιουλα

ποπο εισαι αστηρευτη πηγη γελιο μπραβο σου κοπελα μου!!

keep walking..

[annaki!!]

κ κατι ακομα.εγω γιατι δε χανω κιλα ειτε στεναχωριεμαι ειτε αγχωνομαι?????????????

Υ/Γ κ εγω 17 θελω να χασω:laugh: :laugh:

[Maniamounias]

Annie_2 τόσο που σκέφτομαι να γράψω σενάριο!

annaki!! δε'ν δύσκολο.Ζήτα από τον άντρα σου να τον πιάσεις στο κρεβάτι με γκόμενα 20 φεύγα χρόνια πιο μεγάλη από σένα και καμιά 20αριά κιλά πιο χοντρή.Ναι,το'χω ζήσει και αυτό.Σαν κρουαζιερόπλοιο ήταν η ρουφιάνα.Έτσι μου'ρθε όταν την είδα,να σπάσω ένα μπουκάλι σαμπάνια...στο κεφάλι της.Αλλά πάνε αυτά.Τώρα τα σκέφτομαι και γελάω.Στο κάτω κάτω...εκείνος έχασε!!!!

[annaki!!]

απαιχτη εισαι ρε γαμωτο:laugh: :laugh:

[Dominique]

Λοιπόν, επειδή είναι προφανές ότι έχεις ταλέντο στη γραφή, θα σου πρότεινα να το ψάξεις να αρθρογραφήσεις σε κανένα περιοδικό/εφημερίδα, αλλά να μας χαρίζεις κι εμάς στιγμές γέλιου στο forum με διάφορες τέτοιες ιστορίες.Α!Και το ψευδώνυμο σου στα μελλοντικά σου άρθρα στα περιοδικά ''maniamounias''! Κι έκανες πολύ καλά που έγραψες για να γελάσουμε και να ξεαγχωθούμε γιατί όπως είπες και η ίδια είμαστε αγχωμένες οι ''προσπαθώ αρκετό καιρό''. Αλήθεια τι στα κομμάτια σου απομένει να τρως;

[Maniamounias]

annaki!! φχαρστώ!Όπως έχω ξαναπεί,ότι μπορώ κάνω η δόλια wannabe μάνα!

Dominique αυτό με το περιοδικό δε το είχα σκεφτεί!Αλλά σαν να έχω την αίσθηση ότι πρέπει να έχω κάποιο μέσο για να το κάνω.Όποια μπορεί,ας μου δώσει πληροφορίες.Ούτως ή αλλιώς,δεν έχω και τίποτα καλύτερο να κάνω όλη μέρα στο σπίτι.

Α,και για να γελάσετε ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ,σας λέω ότι έχω ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΒΙΒΛΙΟ...Μαντέψτε τον τίτλο...ναι,ναι...

"ΜΙΑ WANNABE ΜΑΝΑ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ"

Και που'στε ακόμη....

Όσο για τη μασαμπούκα,όλα τα τρώω αλλά με μέτρο.Έχω κάνει θεραπεία.