Μετάβαση σε περιεχόμενο

SOS!!! Επιλοχειος καταθλιψη;;;;;


Recommended Posts

Καλησπερα κοριτσια...γεννησα πριν 15 μερες...ολα μια χαρα μεχρι που ηρθαμε σπιτι...φοβαμαι δεν θελω να μενω μονη μου...ο συζυγος δουλευει το ιδιο και ολοι οσοι ειναι κοντα μου...κλαιω με το παραμικρο...θελω να βγω..θελω καποιον για παρεα...μου εχει κοπει η ορεξη..μονο οταν εχω παρεα εχω κεφι...τι γινεται;;; το αγαπαω το μικρουλι μου δεν θελω να παθω καταθληψη...πειτε μου οτι το εχει περασει κ αλλη κοπελα...πειτε μου οτι δεν τρελαθηκα..ευχαριστωω..!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα και να σου ζήσει το μικρό σου!!!!πολλές κοπέλες το περνάνε αυτό μην ανησυχείς αλλά να μιλάς με το σύζυγό σου!Θα περάσει είναι η αρχή που είναι δύσκολη μέχρι να συνηθίσεις!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοριτσι μου ενιωσα το ιδιο καπου στο 2μηνο. Ξαφνικα ενιωθα οτι αλλαξε η ζωη μου...οτι ηρθαν τα πανω κατω. Νομιζα οτι θα μεινω καθηλωμενη σε εναν καναπε να θηλαζω. Εκλαιγα. Ηθελα τη μαμα μου συνεχεια παρεα. Αγχωνομουν οταν εφευγε ο αντρας μου για δουλεια. Γκουγκλαρα κιολας τοτε και νομιζα οτι ειχα επιλοχειο καταθλιψη. Πηγα και σε ειδικο να μιλησω. Μου ειπε οτι αυτος που εχει καταθλιψη τα βλεπει ολα μαυρα συνεχεια ολη μερα και καθε μερα. Δεν κανει ουτε μια θετικη σκεψη μεσα στη μερα. Εμεις οι νεες μανουλες ομως... μολις ειμαστε με παρεα ή κανουμε κατι ομορφο... τσουπ ανεβαινει η διαθεση. Αρα αυτο δεν ειναι επιλοχειος καταθλιψη. Απλα χρειαζομαστε χρονο για εμας, χρειαζομαστε παρεα, βοηθεια απο οποιον μπορει, χρειαζομαστε βολτες! Μιλα στους δικους σου για το πως νιωθεις και ζητα τους να σε βοηθανε. Σιγα σιγα θα παρεις τα πανω σου. Εισαι νεα μαμα και σου ηρθαν τα πανω κατω...χρειαζεσαι χρονο για να νιωσεις καλυτερα. Προσπαθησε να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν....λιγο λιγο οσο μπορεις. Οσο μεγαλωνει το μικρουλι θα περνατε ολο και πιο ομορφα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα κ από μένα! Θυμάμαι κ εγώ τις πρώτες 15 με 20 μέρες ήμουν περίεργα... Ένιωθα σα χαμένη.. Ξυπνούσε η μικρη μου και εγώ φοβόμουν κ αγχωνομουν για το τι πρεπει να κάνω... Ακόμα κ ο θηλασμός μου προκαλούσε άγχος.. Όσο περνούσαν οι μέρες ενιωθα πολύ καλυτερα...καταλαβαίνω την αγωνία σου. Φαντάσου πως είμαι έγκυος στο 2ο και ήδη "φοβάμαι" μήπως ξανά βιώσω αυτά τα συναισθήματα αγχους, ανασφάλειας και φόβου.. Να μιλάς, να τα βγάζεις από μέσα σου.. Είτε αυτό σημαίνει να μιλάς από κοντά με κάποιον, είτε από το τηλ είτε ακόμα κ από μηνύματα! Εμένα με βοηθούσε πολύ να ανταλλάσω μηνύματα με κάποιες κοπέλες γιατί ήταν πολύ βολικό να στέλνω αντί να μιλάω στο τηλ! Ένιωθα ότι έχω παρέα κ τα έβγαζα από μέσα μου.. Να βάζεις χαλαρωτική μουσική, να αγκαλιάζεις το μωράκι σου κ να σκέφτεσαι ότι είναι ένας καταιγισμός ορμονών που σύντομα θα περάσει! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κ επίσης αφού πάρεις το οκ από τη παιδίατρο να βγαίνεις! Να πηγαίνεις βόλτες..... (δε ξέρω αν θες να κρατήσεις τις 40 μέρες που κάποιες κοπέλες - καλώς ή κακώς - θέλουν να το τηρήσουν αλλά εμένα πργανατικα με είχε βοηθήσει παααρα πολύ!!!) 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα!! Να χαίρεσαι το μωράκι σου. Όπως βλέπεις και από τα κορίτσια παραπάνω, δεν είσαι μόνη και δεν είσαι η μόνη.

Εγώ πέρασα 3 πολύ δύσκολες μέρες με την επιστροφή μου στο σπίτι από το μαιευτήριο. Με έπιανε ένα παράπονο που ποτέ ξανά δεν έχω νιώσει, έτρεχαν τα μάτια μου δάκρυα χωρίς να θέλω να κλάψω, ένιωθα μοναξιά, ευθύνη, έβλεπα βουνό όλες τις δουλειές και η μικρούλα μου ήταν κυριολεκτικά κολλημένη στο στήθος, κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Και είχα και πληγωμένες θηλές, κάτι που έκανε πιο δύσκολη την κατάσταση. Μου κράτησε όμως μόνο 3 μέρες γιατί κάθησα και σκέφτηκα ότι θα κάνω κακό στο μωράκι μου αν είμαι έτσι, νιώθει ο, τι νιώθω οπότε είναι πολύ άσχημο να μεταφέρω φόβο, άγχος κλπ σε μια ψυχούλα που μόλις ήρθε στον κόσμο. 

Συζήτησε με τον άντρα σου, με τη μαμά σου, με μια φίλη σου, με όποιον σε κάνει να νιώθεις καλά. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και να μην ανησυχείς. Θα περάσει. Είναι ορμονικό και δε θα κρατήσει πολύ. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπερα να χαιρεσαι το μωρακι σου,λιγο πολύ όλες κάπως έτσι νιώθουν  νομίζω τις πρώτες μέρες,εγώ προσωπικά δεν θηλασα γιατί ένιωθα ότι ολο αυτο με έπνιγε να ειμαι όλη μέρα με το μωρό κολλημένο επάνω μου να μην μπορώ να κοιμηθώ ένα δύοωρο και να μου το κρατήσει κάποιος άλλος,μόλις πέρασαν οι πρώτες 10 ημέρες χαλάρωσα από τότε μια χαρά δεν έχω βοήθεια από κανέναν αλλά δεν έχω και κανένα αγχος

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σας ευχαριστω πολυ που απαντησατε...ημουν ετοιμη να ψαξω για ψυχολογο αληθεια δεν παλευεται...ενω ηθελα τοσο πολυ να ερθει το μωρακι μ στον κοσμο να παθαινω τωρα αυτο....ελπιζω να περασει συντομα...θα αρχισω να βγαινω βολτες...ελεγα οτι θα κατσω μεσα 40 μερες αλλα τελικα θα βγω δεν μπορω να κατσω αλλο μεσα...!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 15 ώρες, ο/η vivika10 είπε:

Καλησπερα να χαιρεσαι το μωρακι σου,λιγο πολύ όλες κάπως έτσι νιώθουν  νομίζω τις πρώτες μέρες,εγώ προσωπικά δεν θηλασα γιατί ένιωθα ότι ολο αυτο με έπνιγε να ειμαι όλη μέρα με το μωρό κολλημένο επάνω μου να μην μπορώ να κοιμηθώ ένα δύοωρο και να μου το κρατήσει κάποιος άλλος,μόλις πέρασαν οι πρώτες 10 ημέρες χαλάρωσα από τότε μια χαρά δεν έχω βοήθεια από κανέναν αλλά δεν έχω και κανένα αγχος

κι εγω για τον ιδιο λογο σταματησα να θηλαζω. Με επνιγε και με αγχωνε! Το παλεψα ολο αυτο 43 μερες και μετα ειπα τελος δεν μπορω αλλο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 2 ώρες, ο/η Diamantenia είπε:

Σας ευχαριστω πολυ που απαντησατε...ημουν ετοιμη να ψαξω για ψυχολογο αληθεια δεν παλευεται...ενω ηθελα τοσο πολυ να ερθει το μωρακι μ στον κοσμο να παθαινω τωρα αυτο....ελπιζω να περασει συντομα...θα αρχισω να βγαινω βολτες...ελεγα οτι θα κατσω μεσα 40 μερες αλλα τελικα θα βγω δεν μπορω να κατσω αλλο μεσα...!

τι 40 μερες βρε κοριτσι; Δεν αντεχονται! Βγες εξω βολτα! Σε βοηθαει και ο καιρος που ειναι ακομη καλος!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 7 ώρες, ο/η Diamantenia είπε:

Σας ευχαριστω πολυ που απαντησατε...ημουν ετοιμη να ψαξω για ψυχολογο αληθεια δεν παλευεται...ενω ηθελα τοσο πολυ να ερθει το μωρακι μ στον κοσμο να παθαινω τωρα αυτο....ελπιζω να περασει συντομα...θα αρχισω να βγαινω βολτες...ελεγα οτι θα κατσω μεσα 40 μερες αλλα τελικα θα βγω δεν μπορω να κατσω αλλο μεσα...!

40 μέρες???Εγώ έκατσα με το ζόρι 5!δεν παθαίνει τίποτα το μωρό!εννοείται όχι σε κλειστούς χώρους και όχι σε χώρους με πολύ κόσμο!μπορείς να το βγάζεις βόλτα με το καρότσι να περπατάτε!Μην ανησυχείς Οπ Ως βλέπεις είμαστε πολλές που το έχουμε περάσει!Εγώ καμία φορά ακόμα το σκέφτομαι ότι με πνίγει αλλά μου περνάει στο λεπτό!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...