Ένα χρόνο μετά!

[Dim83]

Κορίτσια μου, μανούλες και μέλλουσες μανούλες καλησπέρα. 

Μετά από αποχή ενός χρόνου επανέρχομαι θέλοντας με τα νέα μου να δώσω δύναμη, κουράγιο και ελπίδα έστω σε μια από εσάς. Και ελπίζω να βοηθήσω, όπως και εγώ βοηθήθηκα όταν ψάχνοντας απαντήσεις στα πολλά "γιατί" μου ανακάλυψα το φόρουμ.

Για εκείνες που δεν ξέρουν την ιστορία μου....έμεινα 1η φορά έγκυος τον Οκτώβρη του 2016. Μια εγκυμοσύνη ήρεμη και εύκολη μέχρι το Μάρτη του 2017 όταν στην Β επιπέδου ο γιατρός μας ενημέρωσε ότι το μωράκι μας έμενε πίσω σε ανάπτυξη. Πέρασα 2 εφιαλτικούς μήνες με συνεχείς υπερήχους, μαθαίνοντας έννοιες όπως IUGR, κακή πλακουντοποίηση, προεκλαμψία, πρόωρος τοκετός, κα. Δυστυχώς το μωράκι χάθηκε και γέννησα φυσιολογικά στην 30η βδομάδα. Όσες το έχουν περάσει ξέρουν τι σημαίνει να είσαι λεχώνα χωρίς μωρό. Να φεύγεις από το μαιευτήριο μόνη. Εξετάσεις πολλές και όλα καλά. Προχώρα παρακάτω είπαν οι γιατροί. 

Σεπτέμβρη 2017 πάλι έγκυος. Η χοριακή δεν ανεβαίνει σωστά. Η αναμονή με είχε διαλύσει. Κενός σάκος. Αποβολή. Παρότι ήταν σαφώς πιο ήπια περίπτωση από την 1η φορά, ήταν το 2 στα 2. Ήταν για μένα η χαριστική βολή. Πίστεψα ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που απλώς οι γιατροί δεν βρίσκουν. Και 2η γνώμη γυναικολόγου και 3η γνώμη μεγαλογιατρού που ασχολείται με αξωσωματικές και 2η γνώμη για τα αιματολογικά από τη γνωστή γιατρό τη Θεσσαλονικιά και γνώμη γενετιστή. Όλοι κατέληγαν "είστε άτυχη".

Μετά από μια ακόμη σειρά εξετάσεων, Φεβρουάριος 2018 και πάλι θετικό τεστ. Μια μόνο μέτρηση χοριακής. Βιοχημική. Κάπου λες ο θεός δοκιμάζει τις αντοχές μου. Παρόλα αυτά έβρισκα το κουράγιο και προσπαθούσα.

Ιούνιος 2018. Θετικό τεστ. Και να που ήμουν πάλι έγκυος. Φτερούγιζε η καρδιά μου κάθε φορά περιμένοντας τα αποτελέσματα της χοριακής. Κάθε υπέρηχος ήταν για μένα ένα τεράστιο κεφάλαιο. Η παρακολούθηση συχνή. Και εγώ να κρέμομαι κάθε φορά από το στόμα του γιατρού περιμένοντας να ακούσω ότι κάτι δεν πάει καλά. Δυστυχώς δεν την χάρηκα την εγκυμοσύνη. Ο φόβος με κυρίευσε. Παρακαλούσα να περνάει ο καιρός. Ήθελα να μην συζητάω με κανέναν ότι είμαι έγκυος - μην και το πιστέψω. Ο καιρός περνούσε. Πέρασε και η 30η βδομάδα. Ο φόβος όμως εκεί. Μέχρι  τελευταία στιγμή. Ακόμη και στο δωμάτιο ωδινών λεπτά πριν γεννήσω. Δεν ήθελα κανείς να μου λέει ότι σε λίγο το μωρό θα είναι στην αγκαλιά μου. Έτρεμα μην γίνει κάτι και το χάσω και πάλι. Η νεραιδούλα μου όμως ήταν τυχερή και όλα πήγαν τέλεια. Αφού την είδα και την πήρα αγκαλίτσα με άφησαν λίγο στην αναμονή. Εκεί έκλαψα τόσο πολύ. Για το άγχος που είχα βιώσει. Για την απώλεια της 1ης εγκυμοσύνης. Για τα 2 χρόνια που είχε χαθεί το χαμόγελο απο τα χείλη μου. Γιατί για κάτι τόσο όμορφο είχα πονέσει τόσο πολύ. 

Κορίτσια μου, όσες τα καταφέρατε να χαίρεστε τα παιδάκια σας, οι εγκυούλες να προσέχετε και να απολαμβάνετε την εγκυμοσύνη σας και λοιπές ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ.

Καλή δύναμη σε όλες. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

[Soulful]

Δεν την ήξερα την ιστορία σου,πέρασες πολλά κ δύσκολα!Κ όμως έγινε το θαυματακι!Να σου ζήσει η νεραιδουλα σου..!!❤️❤️

[Diwni]

Κορίτσι μου σε έχω πάντα στο μυαλό μου!! Ανατρίχιασα με τ μήνυμα σου! Να τ χαίρεσαι τ κοριτσάκι σου! Μόνο δάκρυα ευτυχίας από δω κ πέρα στα μάτια σου!

[Guest]

στις πριν 9 ώρες, ο/η Dim83 είπε:

Κορίτσια μου, μανούλες και μέλλουσες μανούλες καλησπέρα. 

Μετά από αποχή ενός χρόνου επανέρχομαι θέλοντας με τα νέα μου να δώσω δύναμη, κουράγιο και ελπίδα έστω σε μια από εσάς. Και ελπίζω να βοηθήσω, όπως και εγώ βοηθήθηκα όταν ψάχνοντας απαντήσεις στα πολλά "γιατί" μου ανακάλυψα το φόρουμ.

Για εκείνες που δεν ξέρουν την ιστορία μου....έμεινα 1η φορά έγκυος τον Οκτώβρη του 2016. Μια εγκυμοσύνη ήρεμη και εύκολη μέχρι το Μάρτη του 2017 όταν στην Β επιπέδου ο γιατρός μας ενημέρωσε ότι το μωράκι μας έμενε πίσω σε ανάπτυξη. Πέρασα 2 εφιαλτικούς μήνες με συνεχείς υπερήχους, μαθαίνοντας έννοιες όπως IUGR, κακή πλακουντοποίηση, προεκλαμψία, πρόωρος τοκετός, κα. Δυστυχώς το μωράκι χάθηκε και γέννησα φυσιολογικά στην 30η βδομάδα. Όσες το έχουν περάσει ξέρουν τι σημαίνει να είσαι λεχώνα χωρίς μωρό. Να φεύγεις από το μαιευτήριο μόνη. Εξετάσεις πολλές και όλα καλά. Προχώρα παρακάτω είπαν οι γιατροί. 

Σεπτέμβρη 2017 πάλι έγκυος. Η χοριακή δεν ανεβαίνει σωστά. Η αναμονή με είχε διαλύσει. Κενός σάκος. Αποβολή. Παρότι ήταν σαφώς πιο ήπια περίπτωση από την 1η φορά, ήταν το 2 στα 2. Ήταν για μένα η χαριστική βολή. Πίστεψα ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που απλώς οι γιατροί δεν βρίσκουν. Και 2η γνώμη γυναικολόγου και 3η γνώμη μεγαλογιατρού που ασχολείται με αξωσωματικές και 2η γνώμη για τα αιματολογικά από τη γνωστή γιατρό τη Θεσσαλονικιά και γνώμη γενετιστή. Όλοι κατέληγαν "είστε άτυχη".

Μετά από μια ακόμη σειρά εξετάσεων, Φεβρουάριος 2018 και πάλι θετικό τεστ. Μια μόνο μέτρηση χοριακής. Βιοχημική. Κάπου λες ο θεός δοκιμάζει τις αντοχές μου. Παρόλα αυτά έβρισκα το κουράγιο και προσπαθούσα.

Ιούνιος 2018. Θετικό τεστ. Και να που ήμουν πάλι έγκυος. Φτερούγιζε η καρδιά μου κάθε φορά περιμένοντας τα αποτελέσματα της χοριακής. Κάθε υπέρηχος ήταν για μένα ένα τεράστιο κεφάλαιο. Η παρακολούθηση συχνή. Και εγώ να κρέμομαι κάθε φορά από το στόμα του γιατρού περιμένοντας να ακούσω ότι κάτι δεν πάει καλά. Δυστυχώς δεν την χάρηκα την εγκυμοσύνη. Ο φόβος με κυρίευσε. Παρακαλούσα να περνάει ο καιρός. Ήθελα να μην συζητάω με κανέναν ότι είμαι έγκυος - μην και το πιστέψω. Ο καιρός περνούσε. Πέρασε και η 30η βδομάδα. Ο φόβος όμως εκεί. Μέχρι  τελευταία στιγμή. Ακόμη και στο δωμάτιο ωδινών λεπτά πριν γεννήσω. Δεν ήθελα κανείς να μου λέει ότι σε λίγο το μωρό θα είναι στην αγκαλιά μου. Έτρεμα μην γίνει κάτι και το χάσω και πάλι. Η νεραιδούλα μου όμως ήταν τυχερή και όλα πήγαν τέλεια. Αφού την είδα και την πήρα αγκαλίτσα με άφησαν λίγο στην αναμονή. Εκεί έκλαψα τόσο πολύ. Για το άγχος που είχα βιώσει. Για την απώλεια της 1ης εγκυμοσύνης. Για τα 2 χρόνια που είχε χαθεί το χαμόγελο απο τα χείλη μου. Γιατί για κάτι τόσο όμορφο είχα πονέσει τόσο πολύ. 

Κορίτσια μου, όσες τα καταφέρατε να χαίρεστε τα παιδάκια σας, οι εγκυούλες να προσέχετε και να απολαμβάνετε την εγκυμοσύνη σας και λοιπές ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ.

Καλή δύναμη σε όλες. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Nα χαίρεσαι την μικρή σου και να είναι γερή και τυχερή στη ζωή της!!!!

[Dim83]

στις πριν 8 ώρες, ο/η Diwni είπε:

Κορίτσι μου σε έχω πάντα στο μυαλό μου!! Ανατρίχιασα με τ μήνυμα σου! Να τ χαίρεσαι τ κοριτσάκι σου! Μόνο δάκρυα ευτυχίας από δω κ πέρα στα μάτια σου!

ευχαριστω καλη μου. ειδα πολυ ευχαριστα νεα κ για σενα! πολυ χαρηκα!!! ποσο ειναι το μικρο σου?

[KONSTANTIA]

@Dim83  νιώθω απόλυτο σεβασμό για γυναίκες σαν εσένα! Ευχαριστούμε που μοιράστηκες τόσο αναλυτικά την εμπειρία σου μαζί μας και σου εύχομαι από εδώ και περα τα μάτια σου να πλημμυρίζουν μόνο από δάκρυα χαράς!

[Dim83]

στις πριν 16 λεπτά, ο/η KONSTANTIA είπε:

@Dim83  νιώθω απόλυτο σεβασμό για γυναίκες σαν εσένα! Ευχαριστούμε που μοιράστηκες τόσο αναλυτικά την εμπειρία σου μαζί μας και σου εύχομαι από εδώ και περα τα μάτια σου να πλημμυρίζουν μόνο από δάκρυα χαράς!

ευχαριστω κοριτσι μου γλυκο!

[antzy9]

στις πριν 14 ώρες, ο/η Dim83 είπε:

Κορίτσια μου, μανούλες και μέλλουσες μανούλες καλησπέρα. 

Μετά από αποχή ενός χρόνου επανέρχομαι θέλοντας με τα νέα μου να δώσω δύναμη, κουράγιο και ελπίδα έστω σε μια από εσάς. Και ελπίζω να βοηθήσω, όπως και εγώ βοηθήθηκα όταν ψάχνοντας απαντήσεις στα πολλά "γιατί" μου ανακάλυψα το φόρουμ.

Για εκείνες που δεν ξέρουν την ιστορία μου....έμεινα 1η φορά έγκυος τον Οκτώβρη του 2016. Μια εγκυμοσύνη ήρεμη και εύκολη μέχρι το Μάρτη του 2017 όταν στην Β επιπέδου ο γιατρός μας ενημέρωσε ότι το μωράκι μας έμενε πίσω σε ανάπτυξη. Πέρασα 2 εφιαλτικούς μήνες με συνεχείς υπερήχους, μαθαίνοντας έννοιες όπως IUGR, κακή πλακουντοποίηση, προεκλαμψία, πρόωρος τοκετός, κα. Δυστυχώς το μωράκι χάθηκε και γέννησα φυσιολογικά στην 30η βδομάδα. Όσες το έχουν περάσει ξέρουν τι σημαίνει να είσαι λεχώνα χωρίς μωρό. Να φεύγεις από το μαιευτήριο μόνη. Εξετάσεις πολλές και όλα καλά. Προχώρα παρακάτω είπαν οι γιατροί. 

Σεπτέμβρη 2017 πάλι έγκυος. Η χοριακή δεν ανεβαίνει σωστά. Η αναμονή με είχε διαλύσει. Κενός σάκος. Αποβολή. Παρότι ήταν σαφώς πιο ήπια περίπτωση από την 1η φορά, ήταν το 2 στα 2. Ήταν για μένα η χαριστική βολή. Πίστεψα ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που απλώς οι γιατροί δεν βρίσκουν. Και 2η γνώμη γυναικολόγου και 3η γνώμη μεγαλογιατρού που ασχολείται με αξωσωματικές και 2η γνώμη για τα αιματολογικά από τη γνωστή γιατρό τη Θεσσαλονικιά και γνώμη γενετιστή. Όλοι κατέληγαν "είστε άτυχη".

Μετά από μια ακόμη σειρά εξετάσεων, Φεβρουάριος 2018 και πάλι θετικό τεστ. Μια μόνο μέτρηση χοριακής. Βιοχημική. Κάπου λες ο θεός δοκιμάζει τις αντοχές μου. Παρόλα αυτά έβρισκα το κουράγιο και προσπαθούσα.

Ιούνιος 2018. Θετικό τεστ. Και να που ήμουν πάλι έγκυος. Φτερούγιζε η καρδιά μου κάθε φορά περιμένοντας τα αποτελέσματα της χοριακής. Κάθε υπέρηχος ήταν για μένα ένα τεράστιο κεφάλαιο. Η παρακολούθηση συχνή. Και εγώ να κρέμομαι κάθε φορά από το στόμα του γιατρού περιμένοντας να ακούσω ότι κάτι δεν πάει καλά. Δυστυχώς δεν την χάρηκα την εγκυμοσύνη. Ο φόβος με κυρίευσε. Παρακαλούσα να περνάει ο καιρός. Ήθελα να μην συζητάω με κανέναν ότι είμαι έγκυος - μην και το πιστέψω. Ο καιρός περνούσε. Πέρασε και η 30η βδομάδα. Ο φόβος όμως εκεί. Μέχρι  τελευταία στιγμή. Ακόμη και στο δωμάτιο ωδινών λεπτά πριν γεννήσω. Δεν ήθελα κανείς να μου λέει ότι σε λίγο το μωρό θα είναι στην αγκαλιά μου. Έτρεμα μην γίνει κάτι και το χάσω και πάλι. Η νεραιδούλα μου όμως ήταν τυχερή και όλα πήγαν τέλεια. Αφού την είδα και την πήρα αγκαλίτσα με άφησαν λίγο στην αναμονή. Εκεί έκλαψα τόσο πολύ. Για το άγχος που είχα βιώσει. Για την απώλεια της 1ης εγκυμοσύνης. Για τα 2 χρόνια που είχε χαθεί το χαμόγελο απο τα χείλη μου. Γιατί για κάτι τόσο όμορφο είχα πονέσει τόσο πολύ. 

Κορίτσια μου, όσες τα καταφέρατε να χαίρεστε τα παιδάκια σας, οι εγκυούλες να προσέχετε και να απολαμβάνετε την εγκυμοσύνη σας και λοιπές ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ.

Καλή δύναμη σε όλες. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

χαιρομαι πολυ για την εξελιξη σου.....επειδη μοιαζουν αρκετα οι ιστοριες μας κ εχω χασει 3 μωρα με φυσικη συλληψη,θελεις να μου πεις την τελευταια κ τυχερη σου εγκυμοσυνη τι εκανες διαφορετικο? δηλ. προληπτικα αντιπηκτικες? κορτιζονη? βιταμινες? σαλοσπιρ? θα με βοηθουσε πολυ η εμπειρια σου....να σου ζησει η μικρουλα σου...συγχαρητηρια!!!

[Dim83]

στις πριν 3 ώρες, ο/η antzy9 είπε:

χαιρομαι πολυ για την εξελιξη σου.....επειδη μοιαζουν αρκετα οι ιστοριες μας κ εχω χασει 3 μωρα με φυσικη συλληψη,θελεις να μου πεις την τελευταια κ τυχερη σου εγκυμοσυνη τι εκανες διαφορετικο? δηλ. προληπτικα αντιπηκτικες? κορτιζονη? βιταμινες? σαλοσπιρ? θα με βοηθουσε πολυ η εμπειρια σου....να σου ζησει η μικρουλα σου...συγχαρητηρια!!!

φεβρουαριο 2018 συναντησα τη λευκου. εκανα κ μαζι της ελεγχο (τα περισσοτερα τα ειχα ξανακανει στο λαικο). δεν βρηκαμε τιποτα παλι. αλλα μου ειπε (επειδη στην 1η εγκυμοσυνη ειχα προβλημα πρακουντιακης ανεπαρκειας - προφανως δεν ειχε γινει για καποιο λογο καλη πλακουντοποιηση) να ξεκινησω προληπτικα σαλοσπιρ. το επαιρνα απο εκεινη τη μερα. πριν δλδ μεινω εγκυος. σταματουσα μονο τις ημερες τις περιοδου. το πηρα μεχρι 32η βδομαδα. επισης μου ειχε πει - με το θετικο τεστ εγκυμοσυνης να ξεκινησω αντιπηκτικες-και θα βλεπαμε αναλογως των εξετασεων κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μεχρι ποτε θα συνεχιζαμε (μηπως κατι πυροδοτουνταν στην εγκυμοσυνη) παρολο που εκανα 3 φορες ελεγχο στην εγκυμοσυνη τα αιματολογικα κ παλι ηταν ολα οκ, συνεχισα μεχρι την προτελευταια μερα που γεννησα.

ευχομαι ολα να πανε καλα. ειχες αποβολες σε αρχικες βδομαδες?

παντως για την ιστορια, μια φιλη που ειχε η κοπελα πολλες αποβολες μεχρι 12 βδομαδες ολες (πανω απο 5 αποβολες) εκανε παιδακι φετος. θελω να πω μην το βαζετε κατω. προσεξε. εκανε οτι της ειπε ο γιατρος κ γεννησε εναν μπεμπη 3.750! προσπαθουσε 7-8 χρονια το κοριτσι. μαζεψτε δυναμεις και προσπαθειστε. 

[Diwni]

@Dim83 3.5 μηνών είναι η δικιά μ μικρή. 

[Dim83]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Diwni είπε:

@Dim83 3.5 μηνών είναι η δικιά μ μικρή. 

Να σου ζήσει και το 2ο το κοριτσάκι σου!!! Είμαστε συνομίληκες!! Εμείς 6.5!  Να υποθέσω προέκυψε εύκολα?

[Diwni]

@Dim83 και απρογραμματιστα! Για τη μεγάλη όπως ξέρεις κάναμε 2 χρόνια οπότε τώρα δ περιμέναμε ότι θα έρθει τόσο γρήγορα κ εύκολα. Ναι ναι θα πηγαίνουν στην ίδια τάξη! Πώς τα πάτε; είναι καλο μωρακι;

[Dim83]

στις πριν 40 λεπτά, ο/η Diwni είπε:

@Dim83 και απρογραμματιστα! Για τη μεγάλη όπως ξέρεις κάναμε 2 χρόνια οπότε τώρα δ περιμέναμε ότι θα έρθει τόσο γρήγορα κ εύκολα. Ναι ναι θα πηγαίνουν στην ίδια τάξη! Πώς τα πάτε; είναι καλο μωρακι;

μπραβο σας!!! πολυ χαιρομαι. ησυχη ειναι ναι. καλο μωρακι. με τον υπνο ειχαμε κατι θεματα γιατι ενω μεχρι 4.5 μηνων ειχαμε καλο προγραμμα με 2 ξυπνηματα μετα χαλασε κ περασαμε αυπνες βραδιες! εσεις?

[Antelope]

Dimακος?!!!!!!!! Τι απίστευτα νέα είναι αυτα;! Σε σκεφτόμουν όλο αυτόν τον καιρό, πόσες φορές ειπα να σου στείλω pm να δω τι κάνεις αλλά δεν ήθελα να ενοχλήσω. Για να μην έμπαινες σκέφτηκα θα είχες τους λόγους σου. Και όπως φαίνεται ήταν ένας υπέροχος λόγος! Πω πω σαν χθες μου φαινεται που ήσουν κοντά μου στις πρωτες μου χοριακές και 1 μήνα μετά τσουπ και η δική σου μπουμπού! Τις καλυτερες ευχες μου, μόνο χαρές στην οικογένεια σου ❤

Πες μας λίγα λόγια για την εγκυμοσύνη, τον τοκετό σου, πώς ένιωσες όταν τελικά είχες στην αγκαλια σου το θαυματακι σου; Πώς ήταν ο πρώτος καιρος; Έχεις να μας πεις ιστορίες ενός χρόνου!!

Πω πω χάρηκα τρελά τώρα λέμεεεεεεε ?

[Dim83]

στις πριν 22 λεπτά, ο/η Antelope είπε:

Dimακος?!!!!!!!! Τι απίστευτα νέα είναι αυτα;! Σε σκεφτόμουν όλο αυτόν τον καιρό, πόσες φορές ειπα να σου στείλω pm να δω τι κάνεις αλλά δεν ήθελα να ενοχλήσω. Για να μην έμπαινες σκέφτηκα θα είχες τους λόγους σου. Και όπως φαίνεται ήταν ένας υπέροχος λόγος! Πω πω σαν χθες μου φαινεται που ήσουν κοντά μου στις πρωτες μου χοριακές και 1 μήνα μετά τσουπ και η δική σου μπουμπού! Τις καλυτερες ευχες μου, μόνο χαρές στην οικογένεια σου ❤

Πες μας λίγα λόγια για την εγκυμοσύνη, τον τοκετό σου, πώς ένιωσες όταν τελικά είχες στην αγκαλια σου το θαυματακι σου; Πώς ήταν ο πρώτος καιρος; Έχεις να μας πεις ιστορίες ενός χρόνου!!

Πω πω χάρηκα τρελά τώρα λέμεεεεεεε ?

αχ βρε κοριτσακι. και εγω σε σκεφτομουν. ποιος να μου το ελεγε τοτε που σε ρωτουσα για τις χοριακες σου!

η εγκυμοσυνη μου πηγε πολυ καλα απο παθολογικης αποψης. καμια επιπλοκη. γεννησα 39+2 φυσιολογικα τη μπεμπα μου 3.250!

ψυχολογικα ηταν λιγο ταλαιπωρια. φαντασου για καποιους μηνες το ηξερε μονο ο αντρας μου και η αδερφη μου. οταν το ειπα στους γονεις μου νομιζαν οτι μολις το ειχα μαθει και εγω ημουν ηδη 3 μηνων. φοβομουν να το συζηταω. μην και το πιστεψω. ταλαιπωρηθηκα λιγο ψυχολογικα. συνεχως αισθανομουν μια σκια. ειχα μπει στον 9ο, εβλεπα το δωματιακι μας ετοιμο και ετρεμα μην στραβωσει τιποτα. γιαυτο σταματησα να μπαινω. ουτε να επηρεαζομαι ηθελα. ουτε να συζηταω. ουτε να κρυβομαι.

η μπεμπα μου ειναι λατρεια μεγαλη. ειναι ζαχαρενια!!!! μανα κου κου βα! 

5/2  γεννησα. μεχρι τωρα τη θηλαζω αποκλειστικα (ουτε εγω το πιστευω πως τα καταφερα). ξεκινησαμε τωρα κ στερεες. γενικα δεν τη λες κ πολυ φαγανη. 7 κιλα ειμαστε. αγχωνομαι λιγοναλλα η παιδιατρος ειναι καλη λεει. υψος στο μεσο ορο. χαμος πλεον απο σβουρες και τσιριδες!!! αλλου τη βαζω αλλου τη βρισκω!

εσεις????

[Antelope]

Αχ τι καλά! Είναι πολύ τυχερή η μικρή σου που έχει εσένα μανούλα! Απολυτα κατανοητο και σεβαστο που δεν ηθελες να μπαινεις. Δεν περασες και λιγα. Σε επομενη εγκυνοσυνη ισως να καταφερεις να το απολαυσεις περισσοτερο ? Θα έχεις και την κόρη σου που θα σου διώχνει μακριά τις κακες σκέψεις. Κι εγώ είχα καλή εγκυμοσύνη, γέννησα φυσιολογικά στις 39 εβδομάδες το μπέμπη μου. Ο πρωτος καιρος είχε στιγμές εξάντλησης αλλα απο τους 6 μηνες αλλαξαν τα πάντα! Θηλάζω κι εγώ αποκλειστικά αν και τώρα θέλω σιγά σιγά να αρχίσω αποθηλασμό. Μπορεί να πάρει κανένα 4μηνο μέχρι να το κόψουμε τελείως όμως γιατί έχει αρχίσει να μου κατεβάζει τη μπλούζα μόνος του και δεν αρνούμαι. Κοιμομαστε από την αρχη μαζι. Στην κουνια του πια αλλα στον ιδιο χωρο. Ξυπναει παντα 2-3 φορες και το πρωι που φευγει ο μπαμπας τον παιρνω στο κρεβατι και ζουμε απιστευτες στιγμες αγκαλιας και χουζουρεματος! Είμαι κι εγώ κου κου βα, αλλα ειναι κι αυτός υπέροχος! Κοινωνικότατος, κινητικότατος, ηδη μπουσουλαει σφαίρα και σηκωνεται και μονος του στα έπιπλα. Πιστεύω θα περπατήσει νωρίς και πρέπει να κάνουμε αμεσα baby proofing στο σπίτι. Μα ποσο αλλαξαν οι ζωες μας μεσα σε 1 χρόνο! Μερικες φορες σκεφτομαι οτι τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Τα πράγματα που έκανα για τον εαυτό μου είναι πλεον παρελθόν. Παντού υπάρχει κι αυτό το πλάσμα το οποίο είναι τωρα προτεραιότητα. Και θα είναι για πολλά χρόνια...

[Diwni]

@Dim83 και μένα ήσυχη είναι η καημένη κ βολική. Όχι ότι προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε ιδιαίτερα μαζί της Βέβαια. Από ύπνο πάσχουμε κ μεις. Μπορεί να ξυπνήσει από 2 φορές έως άπειρες. Τις περισσότερες φορές τείνει προς τ άπειρο ?. Και γω 39+2 γέννησα 3/5.

@Antelopeπόσο χαίρομαι όταν διαβάζω νέα σας! Ξεπεταχτηκε κ ο μικρός σου! Πόσο Δ μ λείπουν αυτά π περιγράφεις χαχα Αλλά Δ την γλιτώνω,  από πίσω έρχομαι. Τπτ Δ είναι πια τ ίδιο ισχύει κ ποτέ Δ θα είναι ξανά.

[Dim83]

στις πριν 9 ώρες, ο/η Antelope είπε:

Αχ τι καλά! Είναι πολύ τυχερή η μικρή σου που έχει εσένα μανούλα! Απολυτα κατανοητο και σεβαστο που δεν ηθελες να μπαινεις. Δεν περασες και λιγα. Σε επομενη εγκυνοσυνη ισως να καταφερεις να το απολαυσεις περισσοτερο ? Θα έχεις και την κόρη σου που θα σου διώχνει μακριά τις κακες σκέψεις. Κι εγώ είχα καλή εγκυμοσύνη, γέννησα φυσιολογικά στις 39 εβδομάδες το μπέμπη μου. Ο πρωτος καιρος είχε στιγμές εξάντλησης αλλα απο τους 6 μηνες αλλαξαν τα πάντα! Θηλάζω κι εγώ αποκλειστικά αν και τώρα θέλω σιγά σιγά να αρχίσω αποθηλασμό. Μπορεί να πάρει κανένα 4μηνο μέχρι να το κόψουμε τελείως όμως γιατί έχει αρχίσει να μου κατεβάζει τη μπλούζα μόνος του και δεν αρνούμαι. Κοιμομαστε από την αρχη μαζι. Στην κουνια του πια αλλα στον ιδιο χωρο. Ξυπναει παντα 2-3 φορες και το πρωι που φευγει ο μπαμπας τον παιρνω στο κρεβατι και ζουμε απιστευτες στιγμες αγκαλιας και χουζουρεματος! Είμαι κι εγώ κου κου βα, αλλα ειναι κι αυτός υπέροχος! Κοινωνικότατος, κινητικότατος, ηδη μπουσουλαει σφαίρα και σηκωνεται και μονος του στα έπιπλα. Πιστεύω θα περπατήσει νωρίς και πρέπει να κάνουμε αμεσα baby proofing στο σπίτι. Μα ποσο αλλαξαν οι ζωες μας μεσα σε 1 χρόνο! Μερικες φορες σκεφτομαι οτι τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Τα πράγματα που έκανα για τον εαυτό μου είναι πλεον παρελθόν. Παντού υπάρχει κι αυτό το πλάσμα το οποίο είναι τωρα προτεραιότητα. Και θα είναι για πολλά χρόνια...

καλα εννοειται αλλαζει η ζωη! πλεον για να παω καπου μια ωρα χρειαζεται 3 μερες συνεννοηση!!!

ποσο ειναι ο μπεμπης σου??? πολυ χαιρομαι που τα πατε καλα!!! και εμεις στο ιδιο δωματιο την εχουμε αλλα σε δικη της κουνια.

και εγω θα ηθελα να σκεφτω τον αποθηλασμο. δεν εχει πιει ποτε σκονη και σκεφτομαι αν θα τη θελει. κ εμενα οταν τη βαζω να θηλασει γελαει!! τραβαει μπλουζες!! χαμος!

[Dim83]

στις πριν 40 λεπτά, ο/η Diwni είπε:

@Dim83 και μένα ήσυχη είναι η καημένη κ βολική. Όχι ότι προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε ιδιαίτερα μαζί της Βέβαια. Από ύπνο πάσχουμε κ μεις. Μπορεί να ξυπνήσει από 2 φορές έως άπειρες. Τις περισσότερες φορές τείνει προς τ άπειρο ?. Και γω 39+2 γέννησα 3/5.

@Antelopeπόσο χαίρομαι όταν διαβάζω νέα σας! Ξεπεταχτηκε κ ο μικρός σου! Πόσο Δ μ λείπουν αυτά π περιγράφεις χαχα Αλλά Δ την γλιτώνω,  από πίσω έρχομαι. Τπτ Δ είναι πια τ ίδιο ισχύει κ ποτέ Δ θα είναι ξανά.

καλημερα!!! αχ ετσι κ εμεις στον υπνο! απλα εμενα ξεκινησε ξαφνικα αυτο στους 4.5 μηνες! υπηρχαν βραδια που ξυπνουσε ανα μια ωρα ισωε κ λιγοτερο.το πρωι ημουν αυπνη. ασε που το πρωι εμενα κοιμαται ελαχιστα-οποτε ουτε τοτε μπορουσα να κοιμηθω.αστα.μεγαλο θεμα ο υπνος.κ εγω γυριζω δουλεια οκτωβρη.οποτε θελω να πιστευω καπως θα εχουμε βελτιωθει. η μεγαλη σου ξυπνουσε σε αυτη την ηλικια??

παντως κοριτσια-οσα παιδακια ξερω που πινουν σκονη-ξυπνανε κ αυτα αλλα οχι τετοιο πραγμα. δεν ξερω αν ειναι απο πεινα (το αποκλειω βασικα) ή απλα το δεσιμο και η αγκαλια.

[Diwni]

@Dim83 η μεγάλη μ ακόμη ξυπνάει ? όπως κατάλαβες έχω να κοιμηθώ δύο χρόνια. Για μήνες ξυπνούσε άπειρες φορές. Άπειρες όμως. Στο χρόνο πάνω ξεκίνησε να ξυπνάει 4 5 κ γύρω στις 18 μήνες μια με δύο φορές. Τώρα συνήθως ξυπνάει μια η καμία φορά μπορεί να τ πάρει μέχρι τις 6 7 τ πρωί. Από θέμα ύπνου είμαι καμμένη σ λέω. Είχα μια ελπίδα με τ μωρό αλλά πάει κι αυτή.

[Dim83]

στις πριν 10 λεπτά, ο/η Diwni είπε:

@Dim83 η μεγάλη μ ακόμη ξυπνάει ? όπως κατάλαβες έχω να κοιμηθώ δύο χρόνια. Για μήνες ξυπνούσε άπειρες φορές. Άπειρες όμως. Στο χρόνο πάνω ξεκίνησε να ξυπνάει 4 5 κ γύρω στις 18 μήνες μια με δύο φορές. Τώρα συνήθως ξυπνάει μια η καμία φορά μπορεί να τ πάρει μέχρι τις 6 7 τ πρωί. Από θέμα ύπνου είμαι καμμένη σ λέω. Είχα μια ελπίδα με τ μωρό αλλά πάει κι αυτή.

πω πω! αρα ξυπναγε κ οταν δεν θηλαζες υποθετω. τοσες πολλες φορες παλι??

αυτο με τον υπνο ισως ακουγεται γραφικο αλλα ειναι θεμα.εγω το καλοκαιρι αρρωστησα με πνευμονια.και στο νοσοκομειο μου ειπαν οτι ειναι πολυ πεσμενο το ανοσοποιητικο μου.

[Diwni]

@Dim83 θήλασα αποκλειστικά 8 μήνες. Δεν σταμάτησε να ξυπνάει ούτε με τ ξένο ούτε αργότερα με τ φρέσκο. Από τις 10 φορές π ξυπνούσε βέβαια έτρωγε πχ τις 3. Δ κατάλαβα ποτέ γτ ξυπνούσε τόσες πολλές φορές. Ακόμη κ σήμερα μερικά βράδια ξυπνάει μια φορά κ ζητάει γάλα εκεί γύρω στις 5.

Πραγματικά είναι θέμα ο ύπνος. Δ είναι μόνο εξαντλητικό το ότι Δ κοιμάσαι αλλά και ότι Δ έχεις αντοχές όλη την υπόλοιπη μέρα να ασχοληθείς όσο θα ήθελες.

[Dim83]

στις On 25/8/2019 at 4:34 ΜΜ, ο/η Diwni είπε:

@Dim83 θήλασα αποκλειστικά 8 μήνες. Δεν σταμάτησε να ξυπνάει ούτε με τ ξένο ούτε αργότερα με τ φρέσκο. Από τις 10 φορές π ξυπνούσε βέβαια έτρωγε πχ τις 3. Δ κατάλαβα ποτέ γτ ξυπνούσε τόσες πολλές φορές. Ακόμη κ σήμερα μερικά βράδια ξυπνάει μια φορά κ ζητάει γάλα εκεί γύρω στις 5.

Πραγματικά είναι θέμα ο ύπνος. Δ είναι μόνο εξαντλητικό το ότι Δ κοιμάσαι αλλά και ότι Δ έχεις αντοχές όλη την υπόλοιπη μέρα να ασχοληθείς όσο θα ήθελες.

οπως τα λες ακριβως. αν δεν το ζησεις αυτο με τον υπνο ισως ακουγεται υπερβολη. ειναι ομως εξαντλητικο.ξυπναγε κ με τη σκονη τοσες πολλες φορες?

εμενα ενω απο 2 μηνων εως 4.5 ειχε καπως φτιαξει ενα σταθερο προγραμμα με 2-3 ξυπνηματα, ξαφνικα χαλασε και τωρα ζουμε την τρελα. μπορει να ξυπνησει απο 4 εως 10 φορες. για 7 μηνων μου κανει εντυπωση.στο στενο μου κυκλο δεν ειχα ακουσει για τετοιο θεμα σε τετοια ηλικια.

[Diwni]

@Dim83 ναι ξυπναγε άπειρες φορές. Από 5 έως 10 μηνών περίπου ξυπναγε 10 με 15 φορές. Ολο τ βράδυ δηλαδή. Τα είχα δει όλα. Μετά τ πήγε στις 4 5 κ τώρα π έγινε δύο χρόνων ξυπνάει μόνο μια γύρω στις 5. Εύχομαι η δικιά σ να στρώσει πολύ πιο γρήγορα γτ όπως λες όλοι λένε πω πω δύσκολο αλλά αμα Δ τ έχεις βιώσει Δ καταλαβαίνεις την έκταση του.

[Antelope]

@Dim83 και @Diwni κι εμείς έχουμε τα θεματάκια μας με τον ύπνο και μάλιστα έχει 3 μερες τώρα που κοιμάται 45 λεπτά, ξυπνάει και ξανακοιμαται 45 λεπτά. Είναι εξουθενωτικό. Τον ξαναεβαλα στο κρεβάτι και απόψε θα διώξω τον άντρα μου γιατί δεν βολεύομαι αναμεσα σε δύο άντρες ?. Δεν θέλει να φάει όμως. Ίσα που ρουφάει δύο γουλιές και κοιμάται. Αγκαλιά θέλει περισσότερο. Νομίζω σήμερα μου ήρθε η περίοδος, μικρή ροή κόκκινου αίματος, θα δείξει αν είναι κανονική. Έχω ξεχάσει πώς ειναι μετά από τόσο καιρό χαχαχα! Μπορεί να παίζει ρόλο και αυτο; να άλλαξε η γεύση ή η ροή του γαλακτος; Ξεκίνησα και σκόνη και δεν έχει κανένα πρόβλημα, το πίνει κανονικά ευτυχώς. Αλλά και με το μπουκάλι ο ύπνος αντί να φτιάξει χάλασε χειρότερα... Αχ πότε θα κοιμηθούμε κανονικα; Σαν όνειρο μου φαινεται