ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ?

[billbas]

Δεν ξέρω τον λόγο που μπήκα στην διαδικασία να μπω σε αυτό το φορουμ .Ισως γιατι ηθελα να μιλησω με άτομα που δεν γνωρίζω καν .Ισως γιατι περασα και περναω την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου .Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος  παρολο που δεν κάναμε ιδιαίτερες προσπάθειες με τον άντρα μου. Μόλις είδα το θετικό τεστ πέταξα από την χαρά μου και εννοείται το ίδιο και ο άντρας μου. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Την 6 προς 7 εβδομάδα παλινδρόμησε. Μόλις  που είχα  προλάβει  να ακούσω την καρδια του ,ειχα αρχισει να κανω τόσα ονειρα και ξαφνικά ένιωσα να  τα χάνω όλα..¨-Συχνό φαινομενο'' σου λένε είσαι νέα θα ξαναπροσπαθησεις ...Με τι κουράγιο όμως δεν σου λενε..  Δεν μπηκα σε διαδικασία απόξεσης ,εκανα ακριβως ότι μου ειπε η γυναικολόγος μου, την οποια εμπιστεύομαι αρκετα και αποβλήθηκε από μονο του.Η περιοδος μου ηρθε κανονικότατα μετα από ολο αυτό.Εκανα και εξετασεις και ολες καθαρες όμως εχω τρομοκρατηθεί...Θα μπορεσω ποτε να κανω παιδια?Ενας ΘΕΟΣ ξερει ποσο πολύ το θελω και μετα από αυτό που επαθα το θελω ακομα περισσότερο..Ωρες ωρες αναρωτιέμαι γιατι σε μενα?γιατι σε μενα ενώ άλλες γυναικες τα καταφερνουν αμεσως?γιατι εγω να μην το γεννησω αυτό το μωρο?

[Cecilaki]

στις πριν 1 ώρα, ο/η billbas είπε:

Δεν ξέρω τον λόγο που μπήκα στην διαδικασία να μπω σε αυτό το φορουμ .Ισως γιατι ηθελα να μιλησω με άτομα που δεν γνωρίζω καν .Ισως γιατι περασα και περναω την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου .Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος  παρολο που δεν κάναμε ιδιαίτερες προσπάθειες με τον άντρα μου. Μόλις είδα το θετικό τεστ πέταξα από την χαρά μου και εννοείται το ίδιο και ο άντρας μου. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Την 6 προς 7 εβδομάδα παλινδρόμησε. Μόλις  που είχα  προλάβει  να ακούσω την καρδια του ,ειχα αρχισει να κανω τόσα ονειρα και ξαφνικά ένιωσα να  τα χάνω όλα..¨-Συχνό φαινομενο'' σου λένε είσαι νέα θα ξαναπροσπαθησεις ...Με τι κουράγιο όμως δεν σου λενε..  Δεν μπηκα σε διαδικασία απόξεσης ,εκανα ακριβως ότι μου ειπε η γυναικολόγος μου, την οποια εμπιστεύομαι αρκετα και αποβλήθηκε από μονο του.Η περιοδος μου ηρθε κανονικότατα μετα από ολο αυτό.Εκανα και εξετασεις και ολες καθαρες όμως εχω τρομοκρατηθεί...Θα μπορεσω ποτε να κανω παιδια?Ενας ΘΕΟΣ ξερει ποσο πολύ το θελω και μετα από αυτό που επαθα το θελω ακομα περισσότερο..Ωρες ωρες αναρωτιέμαι γιατι σε μενα?γιατι σε μενα ενώ άλλες γυναικες τα καταφερνουν αμεσως?γιατι εγω να μην το γεννησω αυτό το μωρο?

Λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου.Το γιατι δυστυχως μας τρωει ολες και στο λεω εγω που εχω χασει δυο μωρακια .Ενα 14βδομ και ενα 20 και επρεπε να γεννησω κανονικα.Δε θα μαθουμε ποτε το γιατι.Μια απωλεια δε σημαινει οτι δε θα μπορεσεις να κανεις παιδια.Κρατας στη καρδια σου το μωρακι που εφυγε και αν θες και μπορεις ξαναπροσπαθεις για αλλο παιδακι.Απλα κανε πρωτα εξετασεις για να βεβαιωθεις οτι ολα ειναι καλα.Οχι οτι σηναινει παντα κατι αυτο.Εγω εχω κανει οτι υπαρχει απο εξετασεις και παλι...Αν ειναι γραφτο θα ρθει αυτο να θυμασαι

[billbas]

στις πριν 29 λεπτά, ο/η Cecilaki είπε:

Λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου.Το γιατι δυστυχως μας τρωει ολες και στο λεω εγω που εχω χασει δυο μωρακια .Ενα 14βδομ και ενα 20 και επρεπε να γεννησω κανονικα.Δε θα μαθουμε ποτε το γιατι.Μια απωλεια δε σημαινει οτι δε θα μπορεσεις να κανεις παιδια.Κρατας στη καρδια σου το μωρακι που εφυγε και αν θες και μπορεις ξαναπροσπαθεις για αλλο παιδακι.Απλα κανε πρωτα εξετασεις για να βεβαιωθεις οτι ολα ειναι καλα.Οχι οτι σηναινει παντα κατι αυτο.Εγω εχω κανει οτι υπαρχει απο εξετασεις και παλι...Αν ειναι γραφτο θα ρθει αυτο να θυμασαι

Σε ευχαριστω πολύ που μου απαντησες ..με τρωει μεσα μου γιατι ολα γιναν τοσο ξαφνικα  και απροσμενα. Οι εξετασεις που εκανα βγηκαν ολες καθαρες...εκει που καθομαι και λεω πρεπει να το παρεις αποφαση τελειωσε ..μετα παλι αναρωτιέμαι γιατι .Ευχομαι και για σενα να πανε ολα καλα.

[Penny89]

στις πριν 3 ώρες, ο/η billbas είπε:

Δεν ξέρω τον λόγο που μπήκα στην διαδικασία να μπω σε αυτό το φορουμ .Ισως γιατι ηθελα να μιλησω με άτομα που δεν γνωρίζω καν .Ισως γιατι περασα και περναω την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου .Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος  παρολο που δεν κάναμε ιδιαίτερες προσπάθειες με τον άντρα μου. Μόλις είδα το θετικό τεστ πέταξα από την χαρά μου και εννοείται το ίδιο και ο άντρας μου. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Την 6 προς 7 εβδομάδα παλινδρόμησε. Μόλις  που είχα  προλάβει  να ακούσω την καρδια του ,ειχα αρχισει να κανω τόσα ονειρα και ξαφνικά ένιωσα να  τα χάνω όλα..¨-Συχνό φαινομενο'' σου λένε είσαι νέα θα ξαναπροσπαθησεις ...Με τι κουράγιο όμως δεν σου λενε..  Δεν μπηκα σε διαδικασία απόξεσης ,εκανα ακριβως ότι μου ειπε η γυναικολόγος μου, την οποια εμπιστεύομαι αρκετα και αποβλήθηκε από μονο του.Η περιοδος μου ηρθε κανονικότατα μετα από ολο αυτό.Εκανα και εξετασεις και ολες καθαρες όμως εχω τρομοκρατηθεί...Θα μπορεσω ποτε να κανω παιδια?Ενας ΘΕΟΣ ξερει ποσο πολύ το θελω και μετα από αυτό που επαθα το θελω ακομα περισσότερο..Ωρες ωρες αναρωτιέμαι γιατι σε μενα?γιατι σε μενα ενώ άλλες γυναικες τα καταφερνουν αμεσως?γιατι εγω να μην το γεννησω αυτό το μωρο?

Δεν υπάρχει γιατι κορίτσι μου απλα σφιγγεις τα δοντια και προχωρας και ναι βρισκεις το κουράγιο αν θελεις παιδί το βρισκεις ακουμε και μενα κατι ξέρω αχ κορίτσι μου βρες την δύναμη και ξαναπροσπαθησε αμεσως μολις δωθει ο χρόνος και θα βρεις κουράγιο θα δεις 

[ΜαριαΧ]

στις πριν 3 ώρες, ο/η billbas είπε:

Δεν ξέρω τον λόγο που μπήκα στην διαδικασία να μπω σε αυτό το φορουμ .Ισως γιατι ηθελα να μιλησω με άτομα που δεν γνωρίζω καν .Ισως γιατι περασα και περναω την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου .Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος  παρολο που δεν κάναμε ιδιαίτερες προσπάθειες με τον άντρα μου. Μόλις είδα το θετικό τεστ πέταξα από την χαρά μου και εννοείται το ίδιο και ο άντρας μου. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Την 6 προς 7 εβδομάδα παλινδρόμησε. Μόλις  που είχα  προλάβει  να ακούσω την καρδια του ,ειχα αρχισει να κανω τόσα ονειρα και ξαφνικά ένιωσα να  τα χάνω όλα..¨-Συχνό φαινομενο'' σου λένε είσαι νέα θα ξαναπροσπαθησεις ...Με τι κουράγιο όμως δεν σου λενε..  Δεν μπηκα σε διαδικασία απόξεσης ,εκανα ακριβως ότι μου ειπε η γυναικολόγος μου, την οποια εμπιστεύομαι αρκετα και αποβλήθηκε από μονο του.Η περιοδος μου ηρθε κανονικότατα μετα από ολο αυτό.Εκανα και εξετασεις και ολες καθαρες όμως εχω τρομοκρατηθεί...Θα μπορεσω ποτε να κανω παιδια?Ενας ΘΕΟΣ ξερει ποσο πολύ το θελω και μετα από αυτό που επαθα το θελω ακομα περισσότερο..Ωρες ωρες αναρωτιέμαι γιατι σε μενα?γιατι σε μενα ενώ άλλες γυναικες τα καταφερνουν αμεσως?γιατι εγω να μην το γεννησω αυτό το μωρο?

Δεν είσαι μόνη.καταλαβαινω απίστευτα το πόνο σου.το ίδιο ένιωσα κ γω τον Αύγουστο όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος.χαρηκα απίστευτα έκλαιγα από χαρά.δε θυμάμαι να είμαι πιο ευτυχισμένη.στη 9 βδομάδα είδαμε ότι ο σάκος ήταν άδειος.αλλα ο πόνος είναι ο ίδιος....είχα ακριβώς τις ίδιες ερωτήσεις... γιατί σε μένα?γιατί σε μένα που το ήθελα τόσο πολύ.γιατι????θα σου πω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο.εγω ψάχνω το λόγο ακόμα βέβαια.....μου πήρε καιρό να ψαναβρω τον εαυτό μου.εκλαιγα συνέχεια κ ζήλευα  τις γυναίκες που ήταν έγκυες.... κάποια στιγμή κουράστηκα...μέσα μου...να το κλαίω κ να μην μπορώ να προχωρήσω....πάρε το χρόνο σου κ έχε ανθρώπους δίπλα σου που σε ηρεμούν κ σε αγαπούν...θα ξαναμεινεις με το που αισθανθείς έτοιμη.

[billbas]

στις πριν 27 λεπτά, ο/η Penny89 είπε:

Δεν υπάρχει γιατι κορίτσι μου απλα σφιγγεις τα δοντια και προχωρας και ναι βρισκεις το κουράγιο αν θελεις παιδί το βρισκεις ακουμε και μενα κατι ξέρω αχ κορίτσι μου βρες την δύναμη και ξαναπροσπαθησε αμεσως μολις δωθει ο χρόνος και θα βρεις κουράγιο θα δεις 

Καλησπέρα ,το ηθελα και το θελω  τοσο πολύ αλλα μεσα μου ποναω ακομα.Δεν θελω οι δικοι μου να με βλεπουν ετσι αλλα δεν μπορω να κανω κάθε μερα τον καραγκιοζη.Στεναχωριεμαι περισσοτερο για το αντρα μου που αναγκάζεται να με βλεπει ετσι ..Δεν ξερω αν μπορω να το ξεπερασω

[billbas]

στις πριν 27 λεπτά, ο/η ΜαριαΧ είπε:

Δεν είσαι μόνη.καταλαβαινω απίστευτα το πόνο σου.το ίδιο ένιωσα κ γω τον Αύγουστο όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος.χαρηκα απίστευτα έκλαιγα από χαρά.δε θυμάμαι να είμαι πιο ευτυχισμένη.στη 9 βδομάδα είδαμε ότι ο σάκος ήταν άδειος.αλλα ο πόνος είναι ο ίδιος....είχα ακριβώς τις ίδιες ερωτήσεις... γιατί σε μένα?γιατί σε μένα που το ήθελα τόσο πολύ.γιατι????θα σου πω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο.εγω ψάχνω το λόγο ακόμα βέβαια.....μου πήρε καιρό να ψαναβρω τον εαυτό μου.εκλαιγα συνέχεια κ ζήλευα  τις γυναίκες που ήταν έγκυες.... κάποια στιγμή κουράστηκα...μέσα μου...να το κλαίω κ να μην μπορώ να προχωρήσω....πάρε το χρόνο σου κ έχε ανθρώπους δίπλα σου που σε ηρεμούν κ σε αγαπούν...θα ξαναμεινεις με το που αισθανθείς έτοιμη.

Λυπάμαι και για την δικη σου απωλεια ,μακαρι καμια γυναικα να μην το ζουσε αυτό ..Ακριβως τα ιδια αισθηματα εχω κ γω μεσα μου..Προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου ότι τελειωσε και ότι πρεπει να παω παρακατω αλλα μου είναι εξαιρετικα δυσκολο..Δεν μπορω να το δεχτω μεσα μου επειδη ηταν και η πρωτη μου εγκυμοσυνη φοβάμαι πολύ μηπως δεν τα καταφερω

[ΜαριαΧ]

στις πριν 6 λεπτά, ο/η billbas είπε:

Λυπάμαι και για την δικη σου απωλεια ,μακαρι καμια γυναικα να μην το ζουσε αυτό ..Ακριβως τα ιδια αισθηματα εχω κ γω μεσα μου..Προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου ότι τελειωσε και ότι πρεπει να παω παρακατω αλλα μου είναι εξαιρετικα δυσκολο..Δεν μπορω να το δεχτω μεσα μου επειδη ηταν και η πρωτη μου εγκυμοσυνη φοβάμαι πολύ μηπως δεν τα καταφερω

Κ μένα η πρώτη μου ήταν.ισως είσαι τυχερή κ ξανά μείνεις γρήγορα.εγω ακόμα προσπαθώ.... μάζεψε τα κομμάτια σου κ όλα θα γίνουν...

[Sofi90]

Κ

[billbas]

στις πριν 10 λεπτά, ο/η Sofi90 είπε:

Καταρχήν λυπάμαι πολύ για αυτό που σου συνέβη.Θελει κουράγιο και είναι κάτι που δεν ξεχνιέται απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό..Εγώ είχα μείνει πριν 2 χρόνια έγκυος απλά επειδή δεν έχω σταθερό κύκλο δεν το ηξερα και κάναμε μετακόμιση κουβαληματα βάρη χαμός..Το αποτέλεσμα?Πάω νοσοκομείο με πολύ έντονους πόνους στην κοιλιά όπου μου λένε ότι ήμουν έγκυος και το έχασα..2 χρόνια μετά και ακόμα το σκέφτομαι..Τώρα που εμεινα πάλι έγκυος μέχρι να ξεκινήσω να νιώθω το μωρό νόμιζα ότι θα το χάσω πάλι ότι κάτι θα γίνει..Πήγαινα τουαλέτα και φοβόμουν να σκουπιστω μην δω αίμα..Δεν το είπαμε σε κανέναν μέχρι που μπήκα στον 5ο..Με νίκησε ο φόβος και το άγχος..Να πάρεις όσο χρόνο θες να θρηνήσεις το μωράκι σου να ηρεμήσεις να το συζητάς όσο μπορείς με τον άντρα σου με τις φίλες σου με το φόρουμ  να το βγάζεις από μέσα σου γιατι βοηθάει..

Το καλο είναι ότι δεν το είχαμε πει σε τριτους παρα μονο στους γονεις μας..Εγω δεν αφησα τον αντρα μου να το  πει ,λες και ειχα προαίσθημα..Εγω στην παλινδρομη ουτε αιμα ειδα ουτε τιποτα,απλα μου ανακοινωσε η γυνακολογος οτι δεν ακουει καρδια ...΄μπαμ' μαχαιρια στην καρδια για μενα...Αν το ηξερε περισσοτερος κοσμος πιστευω θα ηταν ακομα πιο δυσκολο για μενα ,γιατι ολοι θα με λυποντουσαν ..

[Penny89]

στις πριν 1 ώρα, ο/η billbas είπε:

Καλησπέρα ,το ηθελα και το θελω  τοσο πολύ αλλα μεσα μου ποναω ακομα.Δεν θελω οι δικοι μου να με βλεπουν ετσι αλλα δεν μπορω να κανω κάθε μερα τον καραγκιοζη.Στεναχωριεμαι περισσοτερο για το αντρα μου που αναγκάζεται να με βλεπει ετσι ..Δεν ξερω αν μπορω να το ξεπερασω

Φυσικά και θα το ξεπερασεις εγω το Μαιο που μας περασε εχασα τον μπεμπακο μου στις 28 εβδομάδες ηθελα μονο 4 μηνες να το κρατήσω αλλα το έχασα ξέρεις τι πονο περασα το ζορι τραβηξα ενω ολες γυριζανε με τα μωρα τους αγκαλια εγω ήμουν αδεια κενη χωρις αγκαλια με ενα μωρο νεκρο το γεννησα νεκρο κανονικά δεν το ειδα για να μπορεσω να το ξεπεράσω συνεχεια ηξεραν ολοι οτι ήμουν εγκυος και οταν με εβλεπαν απο καιρό στον δρόμο με ρωτούσαν τι γεννησες οχι τους ελεγα το εχασα δεν υπάρχει χειρότερο ξεριδωθηκα δεν εμεινε τιποτα μεσα μου ημουν μια ζωντανή νεκρη ενα ρομποτ απλα περπατουσα απλα ζούσα και ειπα ότι θα σηκωθω ξερεις για ποιόν; για μενα για τον μπεμπακο μου που είναι στον ουρανο τωρα και για τον θαυμασιο άνδρα που εχω διπλα μου ναι για αυτόν και για ολους δεν θα αφηνα κανέναν να με λυπηθει οχι σηκωθηκα και είμαι παλι έγκυος και ελπιζω ελπιζω ότι αυτο το μωρό θα με ζωντανέψει ξανα ηδη νιώθω ζωντανή μεσα απο αυτό σε νιώθω τοσο πολυ να ξερεις

[Sofi90]

K

[billbas]

στις πριν 27 λεπτά, ο/η Penny89 είπε:

Φυσικά και θα το ξεπερασεις εγω το Μαιο που μας περασε εχασα τον μπεμπακο μου στις 28 εβδομάδες ηθελα μονο 4 μηνες να το κρατήσω αλλα το έχασα ξέρεις τι πονο περασα το ζορι τραβηξα ενω ολες γυριζανε με τα μωρα τους αγκαλια εγω ήμουν αδεια κενη χωρις αγκαλια με ενα μωρο νεκρο το γεννησα νεκρο κανονικά δεν το ειδα για να μπορεσω να το ξεπεράσω συνεχεια ηξεραν ολοι οτι ήμουν εγκυος και οταν με εβλεπαν απο καιρό στον δρόμο με ρωτούσαν τι γεννησες οχι τους ελεγα το εχασα δεν υπάρχει χειρότερο ξεριδωθηκα δεν εμεινε τιποτα μεσα μου ημουν μια ζωντανή νεκρη ενα ρομποτ απλα περπατουσα απλα ζούσα και ειπα ότι θα σηκωθω ξερεις για ποιόν; για μενα για τον μπεμπακο μου που είναι στον ουρανο τωρα και για τον θαυμασιο άνδρα που εχω διπλα μου ναι για αυτόν και για ολους δεν θα αφηνα κανέναν να με λυπηθει οχι σηκωθηκα και είμαι παλι έγκυος και ελπιζω ελπιζω ότι αυτο το μωρό θα με ζωντανέψει ξανα ηδη νιώθω ζωντανή μεσα απο αυτό σε νιώθω τοσο πολυ να ξερεις

Στεναχωρηθηκα πολύ με την ιστορια σου ..Σου ευχομαι ολα να σου πανε καλα, μεσα από την καρδια μου στην εγκυμοσυνη σου .Για  κάθε γυναικα που το θελει τοσο πολύ μακαρι να το χει ..

[billbas]

στις πριν 22 λεπτά, ο/η Sofi90 είπε:

Είναι πολύ δύσκολο το ξέρω.Μονο μην κλεινεσαι στον εαυτό σου..Σου εύχομαι σύντομα να έχεις μια εύκολη τελειομηνη εγκυμοσυνη με ένα υγιές μωράκι στην αγκαλιά σου❤️..

Σε ευχαριστω πολύ. Μακαρι να τα καταφερω  να το ξεπερασω και να παω παρακατω..

[banesaki16]

στις πριν 6 ώρες, ο/η billbas είπε:

Δεν ξέρω τον λόγο που μπήκα στην διαδικασία να μπω σε αυτό το φορουμ .Ισως γιατι ηθελα να μιλησω με άτομα που δεν γνωρίζω καν .Ισως γιατι περασα και περναω την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου .Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος  παρολο που δεν κάναμε ιδιαίτερες προσπάθειες με τον άντρα μου. Μόλις είδα το θετικό τεστ πέταξα από την χαρά μου και εννοείται το ίδιο και ο άντρας μου. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Την 6 προς 7 εβδομάδα παλινδρόμησε. Μόλις  που είχα  προλάβει  να ακούσω την καρδια του ,ειχα αρχισει να κανω τόσα ονειρα και ξαφνικά ένιωσα να  τα χάνω όλα..¨-Συχνό φαινομενο'' σου λένε είσαι νέα θα ξαναπροσπαθησεις ...Με τι κουράγιο όμως δεν σου λενε..  Δεν μπηκα σε διαδικασία απόξεσης ,εκανα ακριβως ότι μου ειπε η γυναικολόγος μου, την οποια εμπιστεύομαι αρκετα και αποβλήθηκε από μονο του.Η περιοδος μου ηρθε κανονικότατα μετα από ολο αυτό.Εκανα και εξετασεις και ολες καθαρες όμως εχω τρομοκρατηθεί...Θα μπορεσω ποτε να κανω παιδια?Ενας ΘΕΟΣ ξερει ποσο πολύ το θελω και μετα από αυτό που επαθα το θελω ακομα περισσότερο..Ωρες ωρες αναρωτιέμαι γιατι σε μενα?γιατι σε μενα ενώ άλλες γυναικες τα καταφερνουν αμεσως?γιατι εγω να μην το γεννησω αυτό το μωρο?

Κορίτσι μου... το ίδιο πέρασα κ εγώ..  περίμενα να ακούσω καρδούλα Αλλά τελικά δεν ακούσαμε πότε... Ο πόνος βαρύς... Πολύ βαρύς..  με στήριξε ο άντρας μου ενώ πέιναγε κ αυτός τον ίδιο..  έκανα πολλές εξετάσεις όλες καθαρές εκτός από τοννθυροειδη μου ανεβασμένο..  έχεις κάνει για θυροει δη? Έλεγα τότε Γιατί σε εμάς..  λένε ένα 20% απο τις εγκυμοσύνες καταλήγει παλινδρομη κ έλεγα Γιατί σε εμάς..! Πονεσαμε Αλλά σήκωσα κεφάλι έκανα εξετάσεις περίμενα πάνω από ένα εξάμηνο που μας είπε ο γιατρός..  να δούμε τι γίνεται..  Κ τώρα που σου γράφω έχω δίπλα τον γιο μου 34 ημερών..  Κ είμαι τριεσευτυχισμενη.. Όλα γίνονται.. με υπομονή.. έρχονται όμορφες μέρες..  περιμένω τη στιγμή που θα μας ανακοινώσεις ότι είσαι έγκυος πάλι κ θα είναι όλα καλά θα το δεις..????

[billbas]

στις πριν 8 λεπτά, ο/η banesaki16 είπε:

Κορίτσι μου... το ίδιο πέρασα κ εγώ..  περίμενα να ακούσω καρδούλα Αλλά τελικά δεν ακούσαμε πότε... Ο πόνος βαρύς... Πολύ βαρύς..  με στήριξε ο άντρας μου ενώ πέιναγε κ αυτός τον ίδιο..  έκανα πολλές εξετάσεις όλες καθαρές εκτός από τοννθυροειδη μου ανεβασμένο..  έχεις κάνει για θυροει δη? Έλεγα τότε Γιατί σε εμάς..  λένε ένα 20% απο τις εγκυμοσύνες καταλήγει παλινδρομη κ έλεγα Γιατί σε εμάς..! Πονεσαμε Αλλά σήκωσα κεφάλι έκανα εξετάσεις περίμενα πάνω από ένα εξάμηνο που μας είπε ο γιατρός..  να δούμε τι γίνεται..  Κ τώρα που σου γράφω έχω δίπλα τον γιο μου 34 ημερών..  Κ είμαι τριεσευτυχισμενη.. Όλα γίνονται.. με υπομονή.. έρχονται όμορφες μέρες..  περιμένω τη στιγμή που θα μας ανακοινώσεις ότι είσαι έγκυος πάλι κ θα είναι όλα καλά θα το δεις..????

Κοριτσι μου να το χαιρεσαι το αγορακι σου ,να ναι γερο και καλοτυχο..Ναι εκανα και για θυροειδή και γενικα ολες οι ορμονολογικες που εκανα ηταν φυσιολογικες..Μακαρι να ερθει αυτή η στιγμη .Προς το παρον θα δωσω λιγο χρονο στο σωμα μου να ξεκουραστεί και να ανεβω λιγο ψυχολογικα γιατι με τετοια διαθεση δεν γινεται τιποτα..

[Nikoleta...]

στις πριν 6 ώρες, ο/η billbas είπε:

Δεν ξέρω τον λόγο που μπήκα στην διαδικασία να μπω σε αυτό το φορουμ .Ισως γιατι ηθελα να μιλησω με άτομα που δεν γνωρίζω καν .Ισως γιατι περασα και περναω την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου .Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος  παρολο που δεν κάναμε ιδιαίτερες προσπάθειες με τον άντρα μου. Μόλις είδα το θετικό τεστ πέταξα από την χαρά μου και εννοείται το ίδιο και ο άντρας μου. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Την 6 προς 7 εβδομάδα παλινδρόμησε. Μόλις  που είχα  προλάβει  να ακούσω την καρδια του ,ειχα αρχισει να κανω τόσα ονειρα και ξαφνικά ένιωσα να  τα χάνω όλα..¨-Συχνό φαινομενο'' σου λένε είσαι νέα θα ξαναπροσπαθησεις ...Με τι κουράγιο όμως δεν σου λενε..  Δεν μπηκα σε διαδικασία απόξεσης ,εκανα ακριβως ότι μου ειπε η γυναικολόγος μου, την οποια εμπιστεύομαι αρκετα και αποβλήθηκε από μονο του.Η περιοδος μου ηρθε κανονικότατα μετα από ολο αυτό.Εκανα και εξετασεις και ολες καθαρες όμως εχω τρομοκρατηθεί...Θα μπορεσω ποτε να κανω παιδια?Ενας ΘΕΟΣ ξερει ποσο πολύ το θελω και μετα από αυτό που επαθα το θελω ακομα περισσότερο..Ωρες ωρες αναρωτιέμαι γιατι σε μενα?γιατι σε μενα ενώ άλλες γυναικες τα καταφερνουν αμεσως?γιατι εγω να μην το γεννησω αυτό το μωρο?

Σου εύχομαι κουράγιο.... Κι εγώ πέρσι έτσι σκεφτόμουν, όλη μέρα έκλαιγα και ήμουν ζωντανή νεκρή. Η κύηση μου ήταν έκτοπη (εξωμήτρια) και με 2 ενέσεις μεθοτρεξάτης την τερμάτισα. Όλο αυτό κράτησε 4 μήνες, γιατί δεν έκανα επέμβαση. Μέχρι και στο νοσοκομείο νοσηλεύτηκα 3 βραδιές. Έλεγα γιατί σε μένα. Τώρα είμαι πάλι έγκυος και προς το παρόν είναι όλα καλά. Μέχρι να δω αν η κύηση αυτή τη φορά ήταν ενδομήτρια πήγα να μείνω.

Σου εύχομαι να μείνεις σύντομα έγκυος μόλις αισθανθείς έτοιμη και να πάνε ΟΛΑ καλά!!!!! Και θα δεις ο πόνος σου θα απαλύνει.

[billbas]

στις πριν 27 λεπτά, ο/η Nikoleta... είπε:

Σου εύχομαι κουράγιο.... Κι εγώ πέρσι έτσι σκεφτόμουν, όλη μέρα έκλαιγα και ήμουν ζωντανή νεκρή. Η κύηση μου ήταν έκτοπη (εξωμήτρια) και με 2 ενέσεις μεθοτρεξάτης την τερμάτισα. Όλο αυτό κράτησε 4 μήνες, γιατί δεν έκανα επέμβαση. Μέχρι και στο νοσοκομείο νοσηλεύτηκα 3 βραδιές. Έλεγα γιατί σε μένα. Τώρα είμαι πάλι έγκυος και προς το παρόν είναι όλα καλά. Μέχρι να δω αν η κύηση αυτή τη φορά ήταν ενδομήτρια πήγα να μείνω.

Σου εύχομαι να μείνεις σύντομα έγκυος μόλις αισθανθείς έτοιμη και να πάνε ΟΛΑ καλά!!!!! Και θα δεις ο πόνος σου θα απαλύνει.

Περασες δυσκολα και συ , σου ευχομαι όλα να πανε καλα  ,να εχεις μια τελεια  εγκυμοσυνη και να κρατησεις αγκαλιτσα το αγγελουδι σου ❤️

[Nikoleta...]

στις πριν 24 λεπτά, ο/η billbas είπε:

Περασες δυσκολα και συ , σου ευχομαι όλα να πανε καλα  ,να εχεις μια τελεια  εγκυμοσυνη και να κρατησεις αγκαλιτσα το αγγελουδι σου ❤️

Σ' ευχαριστώ πολύ!!!! Θα δεις κι εσύ ότι όλα θα πάνε καλά. Αλλά θέλει χρόνο ?

[ΜΑΡΑΚΙ]

Δεν είναι μόνο σε σένα κορίτσι μου... Είδες πόσες κοπέλες το έχουμε περάσει;;

Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη απο εξωσωματική (δίδυμα) παλινδρόμησε το ένα μωρό μου και το ανακαλύψαμε στην αυχενική ... Ευτυχώς τα κατάφερε το αδερφάκι του και τώρα έχω την κουκλάρα μου 10 χρονών.

Στην δεύτερη εξωσωματική μου μετα απο 7 χρόνια, παλινδρόμησε πριν ακούσουμε καρδούλα.

Δεν το έβαλα κάτω.. Από την τρίτη μου εξωσωματική απέκτησα τον κούκλο μου (κουκουβάγια μαμά) 3 χρονών τώρα.

Δεν έκανα καμία ιδιαίτερη εξέταση, ο γιατρός μου τα θεωρούσε τυχαία γεγονότα που συμβαίνουν στην πλειοψηφία των γυναικών.

Ηρέμησε και σύντομα θα γεμίσει η κοιλίτσα και η αγκαλιά σου!!!

[Αντωνιος]

στις πριν 12 ώρες, ο/η Penny89 είπε:

Φυσικά και θα το ξεπερασεις εγω το Μαιο που μας περασε εχασα τον μπεμπακο μου στις 28 εβδομάδες ηθελα μονο 4 μηνες να το κρατήσω αλλα το έχασα ξέρεις τι πονο περασα το ζορι τραβηξα ενω ολες γυριζανε με τα μωρα τους αγκαλια εγω ήμουν αδεια κενη χωρις αγκαλια με ενα μωρο νεκρο το γεννησα νεκρο κανονικά δεν το ειδα για να μπορεσω να το ξεπεράσω συνεχεια ηξεραν ολοι οτι ήμουν εγκυος και οταν με εβλεπαν απο καιρό στον δρόμο με ρωτούσαν τι γεννησες οχι τους ελεγα το εχασα δεν υπάρχει χειρότερο ξεριδωθηκα δεν εμεινε τιποτα μεσα μου ημουν μια ζωντανή νεκρη ενα ρομποτ απλα περπατουσα απλα ζούσα και ειπα ότι θα σηκωθω ξερεις για ποιόν; για μενα για τον μπεμπακο μου που είναι στον ουρανο τωρα και για τον θαυμασιο άνδρα που εχω διπλα μου ναι για αυτόν και για ολους δεν θα αφηνα κανέναν να με λυπηθει οχι σηκωθηκα και είμαι παλι έγκυος και ελπιζω ελπιζω ότι αυτο το μωρό θα με ζωντανέψει ξανα ηδη νιώθω ζωντανή μεσα απο αυτό σε νιώθω τοσο πολυ να ξερεις

Και εγω εχασα τον μπεμπακο μου στις 20 εβδομαδες, μετα απο αμνιοπαρακεντηση. Τον γεννησα κανονικα. Ονπονος ειναι αβασταχτος. Τα γιατι ατελειωτα! 

Η καρδια μου εσπασε.

Προσπαθούμε καιρο με τον αντρα μου για παιδι και αυτη η κυηση ηταν μετα απο την 1η προσπαθεια εξωσωματικης.

ειμασταν τοσο χαρούμενοι που επιασε με την πρωτη και το μωρο μεγαλωνε τελεια! Λογω ηλικιας καναμε αμνιοπαρακεντηση! 8 μερες μετα γεννησα το μπαμπη μας καινουτε τον είδα!! Γυρισα σπιτι με αδεια αγκαλια!

15 μερες μετα λαβαμε τον μοριακο ελεγχο που μας ελεγε οτι ειχαμε ενα τελειο μωρο! Μονονπου δεν το είχαμε πια.

φοβαμαι και κλαιω ολη μερα!

[billbas]

στις πριν 3 ώρες, ο/η ΜΑΡΑΚΙ είπε:

Δεν είναι μόνο σε σένα κορίτσι μου... Είδες πόσες κοπέλες το έχουμε περάσει;;

Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη απο εξωσωματική (δίδυμα) παλινδρόμησε το ένα μωρό μου και το ανακαλύψαμε στην αυχενική ... Ευτυχώς τα κατάφερε το αδερφάκι του και τώρα έχω την κουκλάρα μου 10 χρονών.

Στην δεύτερη εξωσωματική μου μετα απο 7 χρόνια, παλινδρόμησε πριν ακούσουμε καρδούλα.

Δεν το έβαλα κάτω.. Από την τρίτη μου εξωσωματική απέκτησα τον κούκλο μου (κουκουβάγια μαμά) 3 χρονών τώρα.

Δεν έκανα καμία ιδιαίτερη εξέταση, ο γιατρός μου τα θεωρούσε τυχαία γεγονότα που συμβαίνουν στην πλειοψηφία των γυναικών.

Ηρέμησε και σύντομα θα γεμίσει η κοιλίτσα και η αγκαλιά σου!!!

Πριν μου συμβει δεν ηξερα ποσο πονο και τι περναει κάθε γυναικα που θελει να αποκτησει παιδι ..Από το στομα σου και στου Θεου το αυτι .Να χαιρεσαι τα παιδακια σου να τα δεις όπως επιθυμεις

[billbas]

στις πριν 2 ώρες, ο/η Αντωνιος είπε:

Και εγω εχασα τον μπεμπακο μου στις 20 εβδομαδες, μετα απο αμνιοπαρακεντηση. Τον γεννησα κανονικα. Ονπονος ειναι αβασταχτος. Τα γιατι ατελειωτα! 

Η καρδια μου εσπασε.

Προσπαθούμε καιρο με τον αντρα μου για παιδι και αυτη η κυηση ηταν μετα απο την 1η προσπαθεια εξωσωματικης.

ειμασταν τοσο χαρούμενοι που επιασε με την πρωτη και το μωρο μεγαλωνε τελεια! Λογω ηλικιας καναμε αμνιοπαρακεντηση! 8 μερες μετα γεννησα το μπαμπη μας καινουτε τον είδα!! Γυρισα σπιτι με αδεια αγκαλια!

15 μερες μετα λαβαμε τον μοριακο ελεγχο που μας ελεγε οτι ειχαμε ενα τελειο μωρο! Μονονπου δεν το είχαμε πια.

φοβαμαι και κλαιω ολη μερα!

Ότι και να πω ξερω πως δεν θα μπορεσω να σου απαλυνω τον πόνο σου .Πρέπει να κάνουμε κουράγιο όμως ,αυτή είναι η σκληρη πραγματικοτητα ..Σιγα σιγα θα προσπαθήσουμε να το ξεπεράσουμε ,βέβαια πάντα θα ποναει και στο λεω εγω που ουτε μωρο προλαβα να δω ουτε να ζήσω την χαρά μου .Ποσο μαλλον εσυ που σου συνεβη αυτό...ευχομαι  να ηρεμισεις και στην επόμενη προσπαθεια σου να σου πανε όλα καλα,εχε πιστη..

[Mariamagdalini]

Πέρσι τέτοιες μέρες μόλις είχα αποβάλει 9 εβδομάδων το σπορακι μας που δεν προχώρησε... Προσπαθούσαμε ήδη πολύ καιρό κι όταν ήρθε η είδηση της εγκυμοσύνης πετουσαμε από ευτυχία! Ο πόνος αβάσταχτος κι ένα αίσθημα ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις παρά πέρα. Φίλοι κ γιατροί αισιοδοξοι ότι εφόσον συλλάβαμε θα έρθει γρήγορα κι η δεύτερη εγκυμοσύνη. Απλά εμείς δεν μπορούσαμε να το δούμε πολύ ψύχραιμα. Κάναμε εξετάσεις για να αποκλείσουμε θρομβοφιλια. Αλλά μετά κλειδωσαμε, είπαμε ένα διάστημα να απέχουμε από εξετάσεις, γιατρούς κλπ. Μας έκανε καλό όντως. Αρχές Σεπτέμβρη έρχεται το δεύτερο θετικο τέστ.. Τι κι αν δεν μπορούσαμε να χαρούμε από τον φόβο, σιγά σιγά προχώρησαν όλα κι ήρθαν κι οι χαρές. Τώρα τον Μάιο περιμένουμε το αγόρι μας, χωρίς ποτέ να ξεχνάμε το σπορακι μας που δεν τα κατάφερε. Διαβάζοντας κ τα κορίτσια που έχασαν τα μωρά τους σε προχωρημένες εβδομάδες, ακούγοντας κι άλλες κοπέλες που ταλαιπωρήθηκαν με εξωμήτρια κλπ, νιώθω κ τυχερή που το πέρασα έτσι... Ο πόνος είναι αδιαμφισβήτητος αλλά με κάποιον τρόπο βρίσκουμε τη δύναμη κ συνεχίζουμε. Ο,τι καλύτερο σε όσους ταλαιπωρούνται με τέτοια θέματα

[MAROYLI]

στις πριν 21 ώρες, ο/η billbas είπε:

Δεν ξέρω τον λόγο που μπήκα στην διαδικασία να μπω σε αυτό το φορουμ .Ισως γιατι ηθελα να μιλησω με άτομα που δεν γνωρίζω καν .Ισως γιατι περασα και περναω την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου .Πριν από λίγο καιρό ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος  παρολο που δεν κάναμε ιδιαίτερες προσπάθειες με τον άντρα μου. Μόλις είδα το θετικό τεστ πέταξα από την χαρά μου και εννοείται το ίδιο και ο άντρας μου. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Την 6 προς 7 εβδομάδα παλινδρόμησε. Μόλις  που είχα  προλάβει  να ακούσω την καρδια του ,ειχα αρχισει να κανω τόσα ονειρα και ξαφνικά ένιωσα να  τα χάνω όλα..¨-Συχνό φαινομενο'' σου λένε είσαι νέα θα ξαναπροσπαθησεις ...Με τι κουράγιο όμως δεν σου λενε..  Δεν μπηκα σε διαδικασία απόξεσης ,εκανα ακριβως ότι μου ειπε η γυναικολόγος μου, την οποια εμπιστεύομαι αρκετα και αποβλήθηκε από μονο του.Η περιοδος μου ηρθε κανονικότατα μετα από ολο αυτό.Εκανα και εξετασεις και ολες καθαρες όμως εχω τρομοκρατηθεί...Θα μπορεσω ποτε να κανω παιδια?Ενας ΘΕΟΣ ξερει ποσο πολύ το θελω και μετα από αυτό που επαθα το θελω ακομα περισσότερο..Ωρες ωρες αναρωτιέμαι γιατι σε μενα?γιατι σε μενα ενώ άλλες γυναικες τα καταφερνουν αμεσως?γιατι εγω να μην το γεννησω αυτό το μωρο?

Συγνωμη που θα το γράψω κάπως ωμά ,αλλά ένας δάσκαλος μου έλεγε :Γιατί οχι σε σενα;;;Ολοι ειμαστε υποψηφιοι για οτιδήποτε και όλα είναι πιθανα να μας συμβουν.Ευχομαι να το ξεπεράσεις συντομα και να ερθει γρήγορα ΝΑ ΥΓΙΈΣΤΑΤΟ ΜΩΡΑΚΙ.