ΠΗΤ σε 6 μέρες με τράχηλο κλειστό

[rosalie]

Κορίτσια καλημερα και καλή χρόνια σε όλες! Εύχομαι να σας ζήσουν τα μωράκια σας σε όσες γεννησατε και μια καλή εγκυμοσύνη και καλώς να έρθουν σε όσες κυοφορούν!!

Δυστυχώς απείχα από το φόρουμ γιατί ήμουν παρά πολύ χάλια, εδώ και δυο μήνες πάλευα με φριχτές κρίσεις κολικου νεφρου κι εντάξει δε θα περιγράψω το μαρτύριο που έζησα. 

Το θέμα είναι ότι ευτυχως κατάφερα να φτάσω 40η βδομάδα πια κι ενώ με προειδοποιούσαν συνεχως ότι υπάρχει κίνδυνος για προωρο τοκετό λόγω του κολικου, τελικά όχι απλά πλησιάζω την ΠΗΤ μου (20/1) αλλά βλέπω το μπεμπέ να μην κατεβαίνει με τίποτα, ακόμα δε μπορώ να ανασάνω, ο τράχηλος λένε οι μαίες στο νοσοκομείο ότι είναι ακόμα θεόκλειστος, συσπασεις δε νιώθω ιδιαίτερα και με έχει πιάσει τρομερη απελπισια...

 

εχω δοκιμάσει τα πάντα, τρώω χουρμάδες, πίνω αυτό το αφέψημα από φύλλα raspberry, περπατάω 2-3 ώρες κάθε μέρα, ανεβοκατεβαίνω τα σκαλια της πολυκατοικιας χωρις να παίρνω ασανσέρ, κάνω ο,τι μπορώ με το σύζυγο (αν καταλαβαίνετε) παρ’ολο που μου είναι αδύνατον, μέχρι και πιεσοθεραπεία, και συνεδρίες βελονισμόυ δοκίμασα ? 

 

Με βλέπω να πηγαίνω 20/1 στο μαιευτήριο, να μου κάνουν τεχνητούς πόνους και να μην κατεβαίνει με την καμία η μπεμπα μου, να μου σπάνε τα νερά οι γιατροί και πάλι να μη βλέπω προκοπή... δεν είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά για καισαρική, μένω στη Γαλλια και δεν έχω προσωπικό γιατρο, εδώ πέρα δεν επιτρέπεται αυτό το σύστημα, και θα αναγκαστώ να εμπιστευτώ εκείνον που θα τύχει να εργάζεται στις 20/1 που θα πάω. Εχω και φοβία με το αίμα και φοβάμαι ότι θα με πιάσει κρίση πανικού αν μου ανακοινώσουν καισαρική. Έπρεπε να το είχα επεξεργαστεί για αρκετό καιρό πριν το θέμα της καισαρικης ωστε να είμαι πιο ψύχραιμη τώρα. Είμαι χάλια ψυχολογικά, κλαιω όλη την ώρα, το βράδυ δεν καταφέρνω να κοιμηθώ ούτε με χάπια ?

 

Δεν ξέρω τι είδους συμβουλή μπορώ να σας ζητήσω, αλλά σας γράφω έτσι για να φύγει από μέσα μου γιατί κανεις αλλος δε μπορεί να καταλάβει εκτός από τις όμοιοπαθούσες...

 

ευχαριστω για το χρόνο σας και καλή δύναμη σε όλες!

[LOULOUdaki!]

Κορίτσι μου με το καλό να γεννήσεις το μωράκι σου...είτε φυσιολογικά είτε με καισαρική σημασία έχει να είστε και οι δυο σας καλά! Δεν μπορώ να σου δώσω συμβουλή γιατί πραγματικά κάνεις τα πάντα! Όμως, μην προδικάζεις ότι θα κάνεις καισαρική γιατί μπορεί αύριο να σπάσουν τα νερά ή να έχεις συσπάσεις τοκετού και να γεννήσεις φυσιολογικά σε δύο ώρες! Χαλάρωσε και απόλαυσε τις τελευταίες στιγμές με την...κοιλούμπα σου ❤

ΥΓ. Δεν ξέρω αν γίνεται αυτό στη Γαλλία, αλλά... σε έχει "σκαλίσει" από κάτω μαία; Είναι λίγο επώδυνο βέβαια αλλά εδώ το κάνουν πολύ συχνά για να βοηθήσουν τον τράχηλο να ανοίξει.

[Guest]

Κορίτσι μου γλυκό χαλάρωσε σε παρακαλώ!!!!! Αρχικά να σου ευχηθώ με το καλό το μωράκι σου και με έναν πόνο. 

Δυστυχώς, δεν μπορώ να σου δώσω καμία συμβουλή για την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Είμαι έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι στην 25η εβδομάδα. Οπότε δε γνωρίζω τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Θα σου πω όμως ότι διαβάζοντας το μήνυμά σου με έπιασε ένα άγχος, μια αγωνία, ένα κάτι.... Ηρέμησε γιατί κανείς κακό στο μωρό σου. Σκέψου αυτό το πλασματάκι που έχεις μέσα σου και κλαις όλη την ώρα. Τι φταίει αυτό;;;

Έχω ακούσει πολλές περιπτώσεις γυναικών που γέννησαν 41η-43η εβδομάδα. Και όλα πήγαν μια χαρά. Το μωρό σου λογικά θα βγει όποτε είναι έτοιμο. Οι γιατροί εκεί θα ξέρουν τι να κάνουν όποτε δείξε τους εμπιστοσύνη. Μα πάνω απ' όλα δείξε στο Θεό που σου έδωσε αυτό το υπέροχο δώρο και θα σε βοηθήσει να πάνε όλα κατ'ευχήν. 

Η καισαρική δεν είναι κάτι το τόσο τρομερό. Φυσικά και αν δε χρειάζεται να κάνουμε δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποβληθούμε σε χειρουργεία κλπ αλλά και αν χρειαστεί τι;;; Θα πεθάνουμε;;; Χαλάρωσε και απόλαυσε τις τελευταίες στιγμές με το μωράκι σου μέσα στην κοιλίτσα. 

Και ενημέρωσέ μας μόλις γεννήσεις ότι όλα πήγαν μια χαρά. 

[tatouska]

Κοπέλα μου γιατί τέτοια στεναχώρια?? Μόνο να είσαι εσύ και το παιδί καλά μετράει!

Και μένα πάντως έτσι ήταν. Είχα φτάσει 40η εβδομάδα και ο τράχηλος κλειστός και το μωρό ψηλά. Με καμία διάθεση να βγει. Και τι περπάτημα και τι απ όλα έκανα και γω. Αν δεν θέλει, δεν κατεβαίνει!

Πήγα με ραντεβού και τεχνητούς πόνους. Μετά από 9 ώρες που με σκαλίζανε με ξανασκαλίζανε και φτου σου και ξανα σκάλισμα και να σου το φάρμακο για τις ωδίνες, ε, στο τέλος άρχισε να στρεσάρεται το μωρό γιατί είχα συσπάσεις για 5 ώρες ανά 1 λεπτό, και με βάλανε για καισαρική. Μου είπανε μάλιστα ότι τα εσωτερικά κόκκαλα της λεκάνης μου ήταν πολύ στενά και η κόρη μου κεφάλας και προφανώς έβλεπε μπροστά της τα δύσκολα και δεν είχε διάθεση να ζοριστεί. Θα ήταν πολύ δύσκολος ο φυσιολογικός με κίνδυνο και για τις δυο μας απ ότι αποδείχτηκε..

Γιαυτό μη σκας. Το αποτέλεσμα μετράει. Να βγει το παιδάκι σου καλά και συ να είσαι καλά να το μεγαλώσεις.

 

[Irene_D]

στις πριν 2 ώρες, ο/η rosalie είπε:

Κορίτσια καλημερα και καλή χρόνια σε όλες! Εύχομαι να σας ζήσουν τα μωράκια σας σε όσες γεννησατε και μια καλή εγκυμοσύνη και καλώς να έρθουν σε όσες κυοφορούν!!

Δυστυχώς απείχα από το φόρουμ γιατί ήμουν παρά πολύ χάλια, εδώ και δυο μήνες πάλευα με φριχτές κρίσεις κολικου νεφρου κι εντάξει δε θα περιγράψω το μαρτύριο που έζησα. 

Το θέμα είναι ότι ευτυχως κατάφερα να φτάσω 40η βδομάδα πια κι ενώ με προειδοποιούσαν συνεχως ότι υπάρχει κίνδυνος για προωρο τοκετό λόγω του κολικου, τελικά όχι απλά πλησιάζω την ΠΗΤ μου (20/1) αλλά βλέπω το μπεμπέ να μην κατεβαίνει με τίποτα, ακόμα δε μπορώ να ανασάνω, ο τράχηλος λένε οι μαίες στο νοσοκομείο ότι είναι ακόμα θεόκλειστος, συσπασεις δε νιώθω ιδιαίτερα και με έχει πιάσει τρομερη απελπισια...

 

εχω δοκιμάσει τα πάντα, τρώω χουρμάδες, πίνω αυτό το αφέψημα από φύλλα raspberry, περπατάω 2-3 ώρες κάθε μέρα, ανεβοκατεβαίνω τα σκαλια της πολυκατοικιας χωρις να παίρνω ασανσέρ, κάνω ο,τι μπορώ με το σύζυγο (αν καταλαβαίνετε) παρ’ολο που μου είναι αδύνατον, μέχρι και πιεσοθεραπεία, και συνεδρίες βελονισμόυ δοκίμασα ? 

 

Με βλέπω να πηγαίνω 20/1 στο μαιευτήριο, να μου κάνουν τεχνητούς πόνους και να μην κατεβαίνει με την καμία η μπεμπα μου, να μου σπάνε τα νερά οι γιατροί και πάλι να μη βλέπω προκοπή... δεν είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά για καισαρική, μένω στη Γαλλια και δεν έχω προσωπικό γιατρο, εδώ πέρα δεν επιτρέπεται αυτό το σύστημα, και θα αναγκαστώ να εμπιστευτώ εκείνον που θα τύχει να εργάζεται στις 20/1 που θα πάω. Εχω και φοβία με το αίμα και φοβάμαι ότι θα με πιάσει κρίση πανικού αν μου ανακοινώσουν καισαρική. Έπρεπε να το είχα επεξεργαστεί για αρκετό καιρό πριν το θέμα της καισαρικης ωστε να είμαι πιο ψύχραιμη τώρα. Είμαι χάλια ψυχολογικά, κλαιω όλη την ώρα, το βράδυ δεν καταφέρνω να κοιμηθώ ούτε με χάπια ?

 

Δεν ξέρω τι είδους συμβουλή μπορώ να σας ζητήσω, αλλά σας γράφω έτσι για να φύγει από μέσα μου γιατί κανεις αλλος δε μπορεί να καταλάβει εκτός από τις όμοιοπαθούσες...

 

ευχαριστω για το χρόνο σας και καλή δύναμη σε όλες!

Καλησπέρα κορίτσι μου! Με το καλό το μωράκι σου και με ένα πόνο σου εύχομαι 

Είμαι όμοιο παθούσα , έχουμε ίδια ημ/νια  ΠΗΤ και η μπεμπα μου δεν έχει κατέβει.. βέβαια έχω πονάκια αλλά  τίποτα που να οδηγεί σε τοκετό... είπαμε λοιπόν με τη γιατρό να μπω Σάββατο πρωί για να γεννήσω με πρόκληση .. υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο καισαρικης .. να σου πω ότι και γω τρέμω στην ιδέα του χειρουργείου αλλά προσπαθώ να σκεφτώ τα θετικά της υπόθεσης , ότι θα δω το μωρό μου δλδ ! Καταλαβαίνω πως το να μην έχεις τον δικό σου γιατρό σου δημιουργεί ανασφάλεια όμως είμαι σίγουρη πως θα πάνε όλα καλά και για τις 2 μας.. μην βιάζεσαι παντως γιατί μέχρι και τελευταία στιγμή υπάρχει ελπίδα... θα περιμένω νέα σου και είμαι σίγουρη πως τελικά φυσιολογικά θα γεννήσεις και άδικα αγχώνεσαι ... επίσης εμπιστευσου τους γιατρούς, εκείνοι γνωρίζουν κι έχουν ξε γεννήσει χιλιάδες γυναίκες ... για μας είναι η πρώτη φορά εκείνοι όμως έχουν φέρει εις πέρας πολλές γέννες ...

εδώ θα είμαστε να τα λέμε.. 

[rosalie]

στις πριν 6 ώρες, ο/η LOULOUdaki! είπε:

Κορίτσι μου με το καλό να γεννήσεις το μωράκι σου...είτε φυσιολογικά είτε με καισαρική σημασία έχει να είστε και οι δυο σας καλά! Δεν μπορώ να σου δώσω συμβουλή γιατί πραγματικά κάνεις τα πάντα! Όμως, μην προδικάζεις ότι θα κάνεις καισαρική γιατί μπορεί αύριο να σπάσουν τα νερά ή να έχεις συσπάσεις τοκετού και να γεννήσεις φυσιολογικά σε δύο ώρες! Χαλάρωσε και απόλαυσε τις τελευταίες στιγμές με την...κοιλούμπα σου ❤

ΥΓ. Δεν ξέρω αν γίνεται αυτό στη Γαλλία, αλλά... σε έχει "σκαλίσει" από κάτω μαία; Είναι λίγο επώδυνο βέβαια αλλά εδώ το κάνουν πολύ συχνά για να βοηθήσουν τον τράχηλο να ανοίξει.

LOULOUdaki έχεις απόλυτο δίκιο, όταν καταφέρνω να υπερισχύει η λογική αυτά σκέφτομαι κι εγώ. Από την άλλη είναι πολύ δύσκολο να μην το σκέφτομαι συνέχεια, μου έχει γίνει εμμονή, ακόμα και το βράδυ, ΚΑΘΕ βράδυ τις ελάχιστες ώρες που καταφέρνω να κοιμηθώ, βλέπω παραλλαγές του ίδιου ονείρου, είτε ότι πάω να γεννήσω, είτε ότι περιμένω να γεννήσω, είτε ότι γεννάω ?

 

αυτο δεν το ήξερα ότι σε σκαλίζουν! Όταν πάω στις 18 που έχω ραντεβού θα τους το ζητήσω. Επώδυνο ξε επώδυνο. Εδώ που φτάσαμε!

 

οπως και να’χει χίλια ευχαριστώ για τη συμπαράσταση ❤️??

[rosalie]

στις πριν 9 ώρες, ο/η tatouska είπε:

Κοπέλα μου γιατί τέτοια στεναχώρια?? Μόνο να είσαι εσύ και το παιδί καλά μετράει!

Και μένα πάντως έτσι ήταν. Είχα φτάσει 40η εβδομάδα και ο τράχηλος κλειστός και το μωρό ψηλά. Με καμία διάθεση να βγει. Και τι περπάτημα και τι απ όλα έκανα και γω. Αν δεν θέλει, δεν κατεβαίνει!

Πήγα με ραντεβού και τεχνητούς πόνους. Μετά από 9 ώρες που με σκαλίζανε με ξανασκαλίζανε και φτου σου και ξανα σκάλισμα και να σου το φάρμακο για τις ωδίνες, ε, στο τέλος άρχισε να στρεσάρεται το μωρό γιατί είχα συσπάσεις για 5 ώρες ανά 1 λεπτό, και με βάλανε για καισαρική. Μου είπανε μάλιστα ότι τα εσωτερικά κόκκαλα της λεκάνης μου ήταν πολύ στενά και η κόρη μου κεφάλας και προφανώς έβλεπε μπροστά της τα δύσκολα και δεν είχε διάθεση να ζοριστεί. Θα ήταν πολύ δύσκολος ο φυσιολογικός με κίνδυνο και για τις δυο μας απ ότι αποδείχτηκε..

Γιαυτό μη σκας. Το αποτέλεσμα μετράει. Να βγει το παιδάκι σου καλά και συ να είσαι καλά να το μεγαλώσεις.

 

Καλησπέρα tatouska!  

Σε ευχαριστώ πολύ κι εσένα για την απάντηση και τη στήριξη ?? Είστε όλες ευγενέστατες και γλυκυτατες και διαβάζοντας τις απαντήσεις σας ένιωσα λιγότερο μόνη!

εννοειται ότι σημασία έχει να είναι το μπεμπέ καλά πάνω από όλα αλλά άνθρωποι είμαστε λυγίζουμε που και που ? Μου έχουν πει διαφορα, ότι αν δεν πετύχει η επισκληριδιος την έχεις πατήσει, ότι μπορεί να σου χτυπήσει νεύρο και να παραλύσει κάποιο σημείο του σώματος και διαφορα τέτοια... και για την καισαρική διαφορα, τελοσπαντων δε θα τα αναφέρω...εντάξει ξέρω ότι είναι βλακεία μου που κάθομαι και ακούω τέτοια... ? καμία φορά στην προσπάθεια να ενημερωθούμε μπαίνουμε σε ένα περίεργο τρυπακι.

 

εν παση περιπτώσει προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο ήρεμη και με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο η μπεμπουλα θα βγει με το καλό, δε θα μείνει και για πάντα στην κοιλιτσα μου πια!!! (όσο κι αν μου φαίνεται τώρα ότι έτσι είναι ?)

Πάει καιρός που γέννησες εσυ; Να σου ζήσει και να το χαίρεσαι το μπεμπακι σου ?

 

φιλια σε όλες κορίτσια ευχαριστώ και πάλι, σας κρατώ ενήμερες! 

[KONSTANTIA]

Σας διαβάζω κορίτσια μου και γελάω...Θα μου πεις, είσαι γαιδούρα! Θα σου πω πως δεν είμαι και ξέρεις γιατί; Πήγα με πρόκληση λόγω κάποιων θεμάτων 39+2 και σκυλοπουνούσα 25 ώρες με περπάτημα πάνω κάτω στον διάδρομο, καρδιοτοκογράφο κάθε μισή ώρα, στην αρχη με κολπικά και μετά φουλ ωκυτοκίνη και στο τέλος τι; Καισαρική! Ε λοιπόν ήταν τα πιο χαλαρά 20 λεπτά της ζωής μου!!! Γέννησα ένα υγιέστατο μωρό και το απόγευμα εκείνης της ημέρας σηκώθηκα και περπάτησα κανονικότατα και πήγα και τουαλέτα! Καλός ο φυσιολογικός τοκετός αλλά αν είναι να είναι τραυματική εμπειρία βάλε μου μια καισαρική να ησυχάσω!!!

[tatouska]

στις πριν 8 ώρες, ο/η rosalie είπε:

Καλησπέρα tatouska!  

Σε ευχαριστώ πολύ κι εσένα για την απάντηση και τη στήριξη ?? Είστε όλες ευγενέστατες και γλυκυτατες και διαβάζοντας τις απαντήσεις σας ένιωσα λιγότερο μόνη!

εννοειται ότι σημασία έχει να είναι το μπεμπέ καλά πάνω από όλα αλλά άνθρωποι είμαστε λυγίζουμε που και που ? Μου έχουν πει διαφορα, ότι αν δεν πετύχει η επισκληριδιος την έχεις πατήσει, ότι μπορεί να σου χτυπήσει νεύρο και να παραλύσει κάποιο σημείο του σώματος και διαφορα τέτοια... και για την καισαρική διαφορα, τελοσπαντων δε θα τα αναφέρω...εντάξει ξέρω ότι είναι βλακεία μου που κάθομαι και ακούω τέτοια... ? καμία φορά στην προσπάθεια να ενημερωθούμε μπαίνουμε σε ένα περίεργο τρυπακι.

 

εν παση περιπτώσει προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο ήρεμη και με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο η μπεμπουλα θα βγει με το καλό, δε θα μείνει και για πάντα στην κοιλιτσα μου πια!!! (όσο κι αν μου φαίνεται τώρα ότι έτσι είναι ?)

Πάει καιρός που γέννησες εσυ; Να σου ζήσει και να το χαίρεσαι το μπεμπακι σου ?

 

φιλια σε όλες κορίτσια ευχαριστώ και πάλι, σας κρατώ ενήμερες! 

Χαχαχα και μενα έτσι μου φαινόταν! Ότι θα μείνει εκεί για πάντα!! Όλες τα ίδια σκεφτόμαστε. Και εννοείται και γω είχα πάρα πολύ άγχος και φοβίες. Αλλά όλα γίνονται θες δε θες γιατί επιλογή δεν έχουμε! 

Πριν 6 μήνες γέννησα. Μια μέρα με απίστευτα συναισθήματα που δεν θα ξεχάσω ποτέ!

Με το καλό κοπέλα μου! Όλα θα πάνε καλα! Θα δεις!

[rosalie]

στις πριν 3 ώρες, ο/η KONSTANTIA είπε:

Σας διαβάζω κορίτσια μου και γελάω...Θα μου πεις, είσαι γαιδούρα! Θα σου πω πως δεν είμαι και ξέρεις γιατί; Πήγα με πρόκληση λόγω κάποιων θεμάτων 39+2 και σκυλοπουνούσα 25 ώρες με περπάτημα πάνω κάτω στον διάδρομο, καρδιοτοκογράφο κάθε μισή ώρα, στην αρχη με κολπικά και μετά φουλ ωκυτοκίνη και στο τέλος τι; Καισαρική! Ε λοιπόν ήταν τα πιο χαλαρά 20 λεπτά της ζωής μου!!! Γέννησα ένα υγιέστατο μωρό και το απόγευμα εκείνης της ημέρας σηκώθηκα και περπάτησα κανονικότατα και πήγα και τουαλέτα! Καλός ο φυσιολογικός τοκετός αλλά αν είναι να είναι τραυματική εμπειρία βάλε μου μια καισαρική να ησυχάσω!!!

Χαίρομαι πολύ που όλα πήγαν τόσο καλά KONSTANTIA μου... προσπαθω να τη δω κι εγώ πιο χαλαρά την καισαρική. Είναι βέβαια ανάλογα στη γυναίκα, δεν είναι όλες τόσο μάχιμες αμεσωσ μετά αλλά τουλάχιστον είναι ευχάριστο και μας δίνει κουράγιο να ακουμε τέτοια ?

συγχαρητηρια και να χαίρεσαι το μπεμπακι σου !!

[rosalie]

στις πριν 3 ώρες, ο/η tatouska είπε:

Χαχαχα και μενα έτσι μου φαινόταν! Ότι θα μείνει εκεί για πάντα!! Όλες τα ίδια σκεφτόμαστε. Και εννοείται και γω είχα πάρα πολύ άγχος και φοβίες. Αλλά όλα γίνονται θες δε θες γιατί επιλογή δεν έχουμε! 

Πριν 6 μήνες γέννησα. Μια μέρα με απίστευτα συναισθήματα που δεν θα ξεχάσω ποτέ!

Με το καλό κοπέλα μου! Όλα θα πάνε καλα! Θα δεις!

??