Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα μανούλες και υποψήφιες μανούλες!

Την προηγούμενη εβδομάδα κάλεσα στο σπίτι 2 μαμάδες με μωρά ίδιας ηλικίας με το δικό μου (13 μηνών) για να παίξουν - οι παιδότοποι δεν ενδείκνυνται για τις ηλικίες μας - και να πιούμε έναν ήσυχο καφέ εμείς οι μαμάδες! Παρατήρησα λοιπόν ότι το ένα παιδάκι ήταν ιδιαιτέρως επιθετικό απέναντι στο δικό μου και το άλλο και μάλιστα επειδή είναι και σχετικά μεγαλόσωμο ασκούσε έντονη σωματική βία απέναντι στα δικά μας. Φυσικά δεν αφήσαμε να γίνει κάτι κακό αλλά ειλικρινά εξεπλάγην από την αντίδραση της μητέρας του που όχι μόνο δεν προσπάθησε να του εξηγήσει ότι δεν είναι καλό να χτυπάει τα άλλα παιδάκια αλλά επιπλέον αντιμετώπιζε και με γέλιο την όλη κατάσταση, ότι δήθεν πρόκειται για μια χαριτωμένη συμπεριφορά! Σαν να μην έφτανε αυτό, σήμερα πληροφορήθηκα από την άλλη κοπέλα πως καθώς φεύγανε ο σύζυγος της κοπέλας με το παιδάκι που χτυπάει έδειξε ενθουσιασμό όταν πληροφορήθηκε ότι ο γιος του σήκωνε χέρι στα δικά μας παιδιά! Δεν ξέρω τι να με προβληματίσει περισσότερο, ότι είναι επιθετικό ή ότι οι γονείς του το ενθαρρύνουν να είναι επιθετικό? Δεν είμαι καμιά υπερβολική μάνα, ξέρω ότι το παιδί μου και θα μαλώσει και θα δαρθεί κάποια στιγμή στην ζωή του και είμαι προετοιμασμένη για αυτή την στιγμή. Αλλά απο την άλλη δεν θα το ενθαρρύνω κιόλας να πηγαίνει να χτυπάει τα άλλα παιδάκια αλλά ούτε θέλω να κάθεται και να τις τρώει από τους μεγαλόσωμους νταΐδες! Τι θα κάνατε στην θέση μου σχετικά με αυτή την μαμά?

Δημοσίευση

Γεια σου Κωνσταντίνα μου, εχω έρθει και εγω στην θεση σου 2 φορές. Την μια ηταν στα 2α γενέθλια της κόρης μου όπου καλέσαμε ενα ζευγάρι φίλους μας με τα 2 τους παιδιά ηλικίας 4 και 2 ετών κοριτσακια και αυτά. Η κόρη μου τους έδειχνε τα παιχνίδια της και το 2χρονο μικρό της τα έσπαγε. Η δικιά μου προσπαθούσε να τα πάρει πίσω και την έσπρωχνε και την τραβούσε τα μαλλιά. Η δικιά μου επειδή ειναι χαφτα έκατσε και τις έτρωγε. Το μόνο που έκανα ηταν να παω και να πω στο κοριτσάκι με ευγενικό τροπο οτι η Καλλιόπη τα αγαπάει τα παιχνιδάκια της και δεν θέλει να χαλάσουν.. η μάνα τους δε καθόταν και έπινε κρασί ανενόχλητη.. την 2η ηταν στον παιδότοπο λιγο αργότερα ενα αγοράκι την άρπαζε και την έριχνε κάτω και η δικιά μου έκλαψε. Δεν ειπα τίποτα, παρόλο που η μάνα του είδε τι έκανε και επίσης δεν συγκινήθηκε. Οπότε απλά πήρα την μικρή και της ειπα οτι δεν θα επιτρέπει να την χτυπάνε και θα έρχεται να μου το λεει. Πριν κανένα 3μηνο όντας σχεδόν 3 ετών την έσπρωξε ενα αγόρι κοντά στα 7-8 χρόνων και η δικιά μου άρχισε να τον μαλώνει και φώναξε την κοπέλα που ηταν μεσα να τα προσέχει ( εγω φυσικά ήμουν μάρτυρας και μπορω να πω οτι κοίταξα με μεγάλη υπερηφάνεια που δεν σήκωσε και η ιδια χέρι αλλα φώναξε την κυρία της). Οπότε όσο ειναι τόσο μικρό το μωρο σου να λες ευγενικά στα αλλα παιδάκια που το χτυπάνε οτι δεν ειναι σωστό γιατι πονάει και οταν μεγαλώσει λιγο να του λες να μην το επιτρέπει.. έτσι έκανα και εγω και εχω αυτο το αποτέλεσμα!!!! Καμία φορα ειναι ανώφελο να μιλάς στους γονεις, και ποιο ουσιαστικό να μιλάς στο ίδιο το παιδι!!!!

Δημοσίευση

@KONSTANTIA  πραγμκατικα, διαβασα αυτα που εγραψες κ θλιφτηκα...

   Δε φταιει η επιθετικοτητρα του παιδιου κοριτσαρα μου, η ανεγκεφαλοτητα, ανωριμοτητα κ ανευθυνοτητα των γονιων του φταιει. Το παιδι ο,τι το μαθαινουν κανει...

   Σκεψου οτι απο τη μια εχουμε μια μανα (εσενα στην συγκεκριμενη περιπτωση) που οταν πρωτοειδε το παιδι της να κανει μια κανει μια πιο επιθετικη κινηση (ή οταν θα το δει) θα παει κοντα του κ με ηρεμη φωνη θα του πει "ηρεμησε αγαπη μου, δεν ειναι σωστο να κανεις ετσι... θα χτυπησετε". Τονιζοντας του φυσικα, πως ειναι ενα καλο παιδι κ επιβραβευοντας την θετικη συνεχεια των γεγονοτων...

   Κ εχουμε απο την αλλη ενα παιδι, μου μολις κανει μια πιο επιθετικη κινηση (ιδια ισως με του δικου σου παιδιου), βλεπει εναν γονιο να γελα, να καμαρωνει κ να λεει ¨αχαχα, ειδατε τι κανει το παιδι μου?? Αλανι ειναι"!! Ε, λογικο δεν ειναι αυτο το παιδι να συνεχιζει να εχει αυτην την σταση...? Κ μαλιστα σε ολο κ πιο εντονο βαθμο, γιατι στο μυαλο του, οσο πιο μεγαλη καφριλα κανει, τοσο θα ευχαριστηθει ο μπαμπας, αρα τοσο πιο καλο παιδι θα ειναι...

   Κ η μεγαλη υποσημειωση: Οι γονεις του δευτερου παιδιου, συνηθως ειναι οι ιδιοι γονεις που αυριο θα φωναζουν σαν αγρικοι στο παιδι τους, θα του μιλαν ασχημα, θα το χτυπησουν ισως......γιατι απλα.....θα ειναι ενα κακομαθημενο παιδι....... ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΩΓΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΚΑΚΟΜΑΘΑΝ.

    Στο θεμα μας τωρα, εγω θα μιλαγα ανοιχτα στους γονεις πιστευοντας οτι μαλλον τα λογια μου θα χτυπησουν πανω σε ντουβαρια. Τουλαχιστον ομως, θα εχουν μπει καποια ορια για τον τροπο που το παιδι τους θα φερεται στο δικο μου...

Δημοσίευση
στις πριν 19 ώρες, ο/η Mama2015 είπε:

Γεια σου Κωνσταντίνα μου, εχω έρθει και εγω στην θεση σου 2 φορές. Την μια ηταν στα 2α γενέθλια της κόρης μου όπου καλέσαμε ενα ζευγάρι φίλους μας με τα 2 τους παιδιά ηλικίας 4 και 2 ετών κοριτσακια και αυτά. Η κόρη μου τους έδειχνε τα παιχνίδια της και το 2χρονο μικρό της τα έσπαγε. Η δικιά μου προσπαθούσε να τα πάρει πίσω και την έσπρωχνε και την τραβούσε τα μαλλιά. Η δικιά μου επειδή ειναι χαφτα έκατσε και τις έτρωγε. Το μόνο που έκανα ηταν να παω και να πω στο κοριτσάκι με ευγενικό τροπο οτι η Καλλιόπη τα αγαπάει τα παιχνιδάκια της και δεν θέλει να χαλάσουν.. η μάνα τους δε καθόταν και έπινε κρασί ανενόχλητη.. την 2η ηταν στον παιδότοπο λιγο αργότερα ενα αγοράκι την άρπαζε και την έριχνε κάτω και η δικιά μου έκλαψε. Δεν ειπα τίποτα, παρόλο που η μάνα του είδε τι έκανε και επίσης δεν συγκινήθηκε. Οπότε απλά πήρα την μικρή και της ειπα οτι δεν θα επιτρέπει να την χτυπάνε και θα έρχεται να μου το λεει. Πριν κανένα 3μηνο όντας σχεδόν 3 ετών την έσπρωξε ενα αγόρι κοντά στα 7-8 χρόνων και η δικιά μου άρχισε να τον μαλώνει και φώναξε την κοπέλα που ηταν μεσα να τα προσέχει ( εγω φυσικά ήμουν μάρτυρας και μπορω να πω οτι κοίταξα με μεγάλη υπερηφάνεια που δεν σήκωσε και η ιδια χέρι αλλα φώναξε την κυρία της). Οπότε όσο ειναι τόσο μικρό το μωρο σου να λες ευγενικά στα αλλα παιδάκια που το χτυπάνε οτι δεν ειναι σωστό γιατι πονάει και οταν μεγαλώσει λιγο να του λες να μην το επιτρέπει.. έτσι έκανα και εγω και εχω αυτο το αποτέλεσμα!!!! Καμία φορα ειναι ανώφελο να μιλάς στους γονεις, και ποιο ουσιαστικό να μιλάς στο ίδιο το παιδι!!!!

   Ρε δεν μπορω... Νευριαζω!! Να δειτε εγω τι ωραια μπορω να δειρω αυτους τους γονεις!! Τα ζωα ρε... Πραγματικα, πιστευω οτι θελει τρελη διαχειρηση να μην κανεις φασαρια εκεινη την στιγμη...

  Νομιζω οτι θελω να κανω σκουπιδι την μανα που κοιταει σαν χανος το παιδι της να διαλυει τα παντα κ να ενοχλει ολα τα αλλα παιδια στον χωρο κ ολον τον κοσμο.

   Τι το κανεις μαρσυ αφου κ τα βασικα βαριεσαι να του δωσεις??

   Ειναι που δεν εχουμε βρει το νοημα της ζωης μας... Καποιοι κανουν ενα παιδι, μονο για να το κανουν, αντι να το κανουν για να ομορφυνουν τον κοσμο τους κ κατ'επεκταση τον κοσμο ολο..!

Ετσι εξελισσεται η ζωη... Οχι με.......ουγκ!!

Δημοσίευση

Κορίτσια, καταρχήν ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Εγώ φυσικά όπως καταλάβατε δεν κρίνω αρνητικά το ίδιο το μωρό αλλά την λάθος - κατά γενική ομολογία - στάση των γονιών του η οποία φυσικά θα το οδηγήσει στο μέλλον στο να τραμπουκίζει περαιτέρω τα άλλα παιδιά. Να τονίζω επίσης ότι η ίδια η μαμά έχει μια γενικότερη στάση απέναντί μας (σε εμένα και την άλλη μαμά) προσπαθώντας να υποτιμήσει κάποια πράγματα που πετύχαμε όπως τον θηλασμό, το ότι έχουμε ένα πρόγραμμα στο παιδί όσον αφορά τον ύπνο κλπ και βγάζει μια ζήλια κάποιες φορές. Σκοπέυω να της δώσω βέβαια μια ευκαιρία αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα αναγκαστώ να διακόψω τις σχέσεις μαζί της αργά ή γρήγορα γιατί δεν θα μπορώ να ανεχτώ τέτοιες συμπεριφορές.

  • 3 months later...
Δημοσίευση

Επανέρχομαι σε αυτή την συζήτηση θέλωντας να συμπληρώσω τα παρακάτω. Τώρα που γίναμε 16 μηνών πια και συνεννοούμαστε καλύτερα με τον μικρό μου, παρατήρησα ότι κάνει την κίνηση να χτυπήσει εμάς λόγου χάρη και μετά γελάει! Μου γύρισε το μάτι! Μετά είδα τον άντρα μου να γελάει και αυτός όταν το μωρό τον κοπανούσε στο πρόσωπο και του εξήγησα ότι όταν ο ίδιος γελάει με το χτύπημα δίνει στο μωρό το μνμ ότι είναι αστείο και το κάνει και γελάει και το ίδιο! Εγώ πάλι κρατάω μια πιο αυστηρή στάση και δεν γελάω και του μιλάω ήρεμα και κάποιες φορές ανέβασα και λίγο τον τόνο και τον είδα ότι συνέρχεται. Του λέω μόνο "θα κάνεις καλό-καλό" και μετά χαιδέυει αντί να χτυπάει. Θέλω να πιστέυω ότι είναι φάση και θα περάσει γιατί αυτές οι συμπεριφορές δεν μου αρέσουν καθόλου

Δημοσίευση

Κοίτα μπαίνετε στο ηλικιακό φάσμα 18-24 που θα δοκιμάζει διάφορα. Στην αρχή σαν παιχνίδι, ανάλογα την αντίδραση σας, θα τα επαναλαμβάνει κάποια για να ελέγξει την αντίδραση σας. Μόλις αρχίσει να αντιλαμβάνεται καλύτερα το επιτρεπτό και το μη, μπορεί να κάνει κάτι απλά για να δοκιμάσει τα όρια τα δικά του αλλά και τα δικά σας (γύρω στους 20-22 μήνες). 

Δημοσίευση

@ditaki απλά δεν θέλω να του μείνει χούι και να χτυπάει! Πάντως τον βλέπω που διεκδικεί τα παιχνίδια του αν πάνε να τα πάρουν άλλα παιδάκια, βέβαια αρπάζει και τα ξένα όταν τα βρει διαθέσιμα :? Θα κάνουμε πολλά λάθη μέχρι να μάθουμε πως να είμαστε σωστοί γονείς μάλλον

Δημοσίευση

Το να μην μοιράζεται τα παιχνίδια ή να παίρνει ένα που βρίσκει, είναι εντελώς φυσιολογικό σε αυτή την ηλικία. Εσύ αυτό που μπορείς να κάνεις τώρα είναι να εκμεταλεύεσαι τέτοιες ευκαιρίες ώστε να ξεκινήσεις να του μαθαίνεις το δικό μου, δικό σου, παίρνω, δίνω, πρέπει, δεν πρέπει. Εννοείτε ότι δεν θα το καταλάβει τώρα 16 μηνών αλλά θα αρχίσει να δουλεύεται μέσα του και σιγά σιγά θα το δεις. 

Η δική μου τώρα 22 μηνών λέει δικό μου ή μαμάς είναι ή κάτι σχετικό. Επίσης ξεκίνησε να δίνει όταν της ζητάς κάτι με ήρεμη φωνή και χωρίς πίεση (που πριν δεν έδινε ούτε τον ιδρώτα της) και στον βρεφικό η δασκάλα μου είπε ότι αρχίζει να συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά για τα παιχνίδια πολύ καλύτερα από πριν. Βοηθάει πολύ, όταν αρχίσουν να μιλάνε με λέξεις και προτασούλες, γιατί είναι καλύτερη η επικοινωνία.

Δεν θα του μείνει η επιθετικότητα, αν κρατήσεις μια σταθερή στάση, χωρίς ένταση (ούτε γέλια, ούτε δυνατή φωνή γιατί θα του κεντρίζει συνεχώς το ενδιαφέρον και θα το επαναλαμβάνει).

Επίσης γύρω στους 20 μήνες να είσαι προετοιμασμένη, είναι η φάση δοκιμάζω τα συναισθήματα μου και δεν θέλω να φοράω ρούχα....συνήθως εκφράζεται με ξεσπάσματα θυμού, έντονο κλάμα και ίσως λίγη επιθετικότητα προς την μαμά.

Δημοσίευση

Πωπω, τωρα αγχωθηκα γιατι σκεφτηκα οτι αν αρχισει στο μέλλον να μου κανει τετοια εγω θα το αντιμετωπισω σαν την Κονσταντια κ ο αντρας μου θα γελαει κ θα την ενθαρρυνει λες κ ειναι παιχνιδι.. Κ υστερα θα ερθουν οι καβγαδες φανταζομαι.. Κ τωρα τα ιδια κανει. Του λεω "μη μιλας στην μικρη οταν ξυπναει τη νυχτα για να μην αναστατωθει κ δεν ξανακοιμηθει ευκολα". Κι αυτος εκει "που εισαι κοριτσι μου κ γελασε μου λιγο κ γκιλι γκιλι".. Πφφφ!

Πρεπει να εχουν κοινη τακτικη οι γονεις κ αυτο δεν ειναι κ τοσο ευκολο τελικα.

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Rosemary είπε:

Πωπω, τωρα αγχωθηκα γιατι σκεφτηκα οτι αν αρχισει στο μέλλον να μου κανει τετοια εγω θα το αντιμετωπισω σαν την Κονσταντια κ ο αντρας μου θα γελαει κ θα την ενθαρρυνει λες κ ειναι παιχνιδι.. Κ υστερα θα ερθουν οι καβγαδες φανταζομαι.. Κ τωρα τα ιδια κανει. Του λεω "μη μιλας στην μικρη οταν ξυπναει τη νυχτα για να μην αναστατωθει κ δεν ξανακοιμηθει ευκολα". Κι αυτος εκει "που εισαι κοριτσι μου κ γελασε μου λιγο κ γκιλι γκιλι".. Πφφφ!

Πρεπει να εχουν κοινη τακτικη οι γονεις κ αυτο δεν ειναι κ τοσο ευκολο τελικα.

Να του εξηγείς σε άσχετη στιγμή γιατί δεν πρέπει να το κάνει, ήρεμα και με επιχειρήματα απλά. Το καταλάβαινουν καλύτερα απ ότι αν τους το λες εκείνη την στιγμή. Εγώ αυτό έχω καταλάβει!

Δημοσίευση

Αυτό με την βραδυνή συζήτηση με το μωρό το κάνει και ο δικός μου άντρας:mad:....Ευτυχώς όταν θα είναι 20 μηνών θα είναι Άυγουστος οπότε η χωρίς ρούχα φάση δεν θα μου φανεί τόσο περίεργη μάλλον :P:P Όντως από τώρα ξέρει τι είναι δικό του και τι όχι και όταν του ζητήσεις κάτι στο δίνει, βέβαια καπάκι έρχεται και το παίρνει :P

 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
    • Πάλι καλά που το νιώθεις! Κουράγιο θα πω. Εγώ αν και δεν το παθαίνω αυτό, με βολεύει γενικά να κάθομαι στο πλάι. Ξεκουράζεται καλύτερα έτσι η κοιλιά. 23η εγώ και έχω αρχίσει και ζοριζομαι για τα καλά 😕 Πως θα αντέξουμε μέχρι το τέλος; 😅 Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν θυμάμαι να είχα τόσο θέμα, αλλά τότε αραζα με τις ώρες στον καναπέ, τώρα όλο στο πόδι είμαι 😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...