Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 205
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΜΕΝΑ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ

ΕΝΩ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΒΓΕΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΕΥΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ :( :( :( :(

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Να μην φοβάσαι την δοσολογία. 300 μονάδες είναι η συνήθης δόση που δίνουν σε μια πλήρη εξωσωματική. Οι 150 θεωρούνται πολύ ήπιο πρωτόκολλο και δεν αποδίδει πάντα. Εξαρτάται τη δυναμική σου. Εγώ έχω κάνει δύο φορές διέγερση με 300+ μονάδες. Και πόσες ακόμη με 150...femara...κλπ. Δόξα τω θεώ δεν έπαθα κάτι.  Όσον αφορά την διαδικασία, σίγουρα δεν είναι ευχάριστο. Μας δοκιμάζει η εξωσωματική. Όμως να πας με πίστη και υπομονή. Και να σκέφτεσαι ότι φτάνεις πιο κοντά στον στόχο σας. Αν κάτι σε προβληματίζει ή έχεις κάποια ανησυχία, για το πρωτόκολλο, το ο,τιδήποτε, να την συζητήσεις με τον γιατρό σου/ τις μαίες, μην το αφήνεις να σε τρώει. Με τον ίδιο γιατρό συνεχίζεις; Καλή επιτυχία!! Να ειναι η τελευταία και τυχερή φορά!🙏🙏🥰
    • @Sia A κορίτσι μου με το καλό..εύχομαι να φωλιάσουν τα μπεμπακια και σε λίγες μέρες να έχεις μιαυψηλή χοριακη ❤️ 
    • Πιστεύω και ο γιατρός για να αύξησε τη δόση θα θεωρεί ότι θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα και καλύτερη ανταπόκριση αφού έχει ήδη εικόνα από την πρώτη φορά. Εξάλλου θα σε παρακολουθεί και ό,τι είναι θα το προσαρμόζει. Θα δεις και εσύ πώς νιώθεις με τα φάρμακα όσο περνούν οι μέρες και ό,τι είναι το λες στον γιατρό. Λογικό μου φαίνεται να σκέφτεσαι την αποτυχία αλλά σίγουρα δεν σημαίνει ότι αν η προηγούμενη φορά δεν πήγε καλά ότι δεν θα πάει ούτε αυτή. Πόσο μάλλον που τώρα υπάρχει εικόνα και εμπειρία από την προηγούμενη, οπότε φαντάζομαι είναι πιο εύκολο να γίνουν πιο στοχευμένα κάποια πράγματα και να προσαρμοστούν καλύτερα.  Δυστυχώς στην όλη φάση της εξωσωματικής νομίζω δεν μπορούμε να έχουμε και πολύ έλεγχο στο τι συμβαίνει. Εννοώ από την άποψη ότι δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός, αν το σπέρμα θα είναι στις καλές του κλπ. Αλλά τουλάχιστον όσο μπορείς προσπάθησε να φροντίσεις τον εαυτό σου, να μη φορτίζεσαι με περιττά πράγματα, να είσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις καλά. Και σίγουρα υπάρχουν αναποδιές και δυσκολίες, αλλά πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα, εύχομαι πολύ πολύ γρήγορα, θα έχετε το αποτέλεσμα που θέλετε. Μπορεί να ακούγεται μπανάλ, αλλά όντως ένα καλό έμβρυο χρειάζεται. Ε θα το βρείτε, θα το τσακώσετε, πού θα πάει!!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...