Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 205
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω και παλι για τις ευχες σας!!!

Lena μου,ειχα μια φυσιολογικη γεννα για πρωτοτοκη.Εσπασαν τα νερα στις 11 και 40 το πρωι και γεννησα στις 23 και 55.Ηταν αρκετες ωρουλες αλλα η μπεμπουλα μου το αξιζε με το παραπανω.Ο,τι κι αν περασεις η αγκαλια,η φατσουλα,το κλαμα και η ανασα του ΠΑΙΔΙΟΥ σου σε κανουν αυτοματως να ξεχαστεις.Ευτυχως ειχα διαρκως κοντα μου τον μπαμπακα μας :kiss::kiss: :kiss: και τη γιατρο μου που με βοηθησαν παρα πολυ!ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ την οποια οι συζυγοι πρεπει να βιωνουν!!!Εμενα ο αντρας μου ηταν μαζι μου,εκανε μαζι μου τις αναπνοες,με στηριζε και θεωρω πως χωρις αυτον στο πλευρο μου (για να μην πω οτι δεν θα τα ειχα καταφερει) σιγουρα θα ηταν πολυ πιο δυσκολο.Αισθανομαι οτι οι στιγμες αυτες ειναι και για τους ΔΥΟ,αφου αυτο το πλασματακι ειναι κομματι και του μπαμπα και της μαμας.Η γεννα μου θα μου μεινει αξεχαστη και δεν θα αλλαζα τιποτα απολυτως,ουτε καν τους πονους!!! Φιλακια!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΜΕΝΑ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ

ΕΝΩ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΒΓΕΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΕΥΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ :( :( :( :(

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Τόσο όμορφο το Χαρά! Και η αλήθεια είναι ότι και εγώ κάπως κολλάω με ημερομηνίες και γιορτές! Εγώ έμαθα ότι είμαι έγκυος του Σταυρου και μου έχει χαραχθεί. Όνομα εμείς μάλλον βρήκαμε αλλά κάπως αποφεύγω να το κλείσω πριν γεννηθεί. Είπα θα του το δώσουμε αφού έρθει. Στον πρώτο δεν είχα τέτοια κολλήματα. Τώρα με έπιασε να είμαι προληπτική. 
    • Εύκολο να το λέω απ έξω αλλά πραγματικά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι. Αφου ο γιατρός σου είναι ήρεμος όλα πάνε καλά. Κάνε τον επαναληπτικό έλεγχο σου και θα ηρεμισεις ακόμα παραπάνω. 
    • Γεια σας κορίτσια και από μένα! Τι όμορφα που κάνετε όλες προετοιμασία. Με βάλατε στο ρυθμό, καθώς ακόμα δεν ξεκίνησα! Αγχώθηκα βέβαια τώρα αν θα προλάβω. 😂   Εμεις πήραμε νέο καρότσι, γιατί το παλιό μας αποτελειώθηκε μετά από 2,5 χρόνια καθημερινής χρήσης σε κάμπους και βουνά. Κατά τα άλλα πρέπει να δω τι έχω από τον πρώτο μου γιο, αν και ήρθε χειμώνα και να τα πλύνω και τακτοποιήσω. Και να κάνω και βαλίτσα μέσα στον Απρίλη. Εχω και εγώ πονάκια χαμηλά και πίεση. Εχει γυρίσει και το μωρό από όσο είδαμε στο υπέρηχο. Με χτυπάει συνέχεια στα πλευρά και στο πάνω μέρος της κοιλιάς. Και νιώθω και συσπάσεις, ειδικά τα βράδια. Πια με ζορίζει να σηκώνω αγκαλιά τον μεγάλο μου, αλλά προσπαθώ να το. Παίρνω έστω καθιστή. Δεν θέλω να νιώσει ότι τον αποφεύγω. Κατα τα άλλα εγώ είχα μια ελιά στο στήθος και σήμερα να μου φάνηκε ότι έγινε πιο σκούρα. Ήταν κόκκινη και σαν να καφετισε. Σκέφτηκα μήπως είναι από εγκυμοσύνη αλλά με έπιασε ένα τρομερό άγχος και δεν μπορώ να ηρεμισω. Και όσο αγχώνομαι τόσο κλωτσάει και ο μικρός νιώθω.  
    • Καλά αποτελέσματα κορίτσι μου στην αυχενική σου, να πάνε όλα καλά!!!
    • Χαχαχα κι εγώ δεν τον άφηνα ούτε καν να πλησιάσει τα χέρια του εκεί εκείνη την περίοδο 😂 εύχομαι να φέρνουν καλά νέα τα πιο έντονα συμπτώματα αυτό το μήνα 🤞
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...