χωραει πολυ συζητηση .......

[μαρινιω]

ποτε πραγματικα μια κοπελα ειναι ετοιμη να γινει μανα???

ειναι συμφωνα με την ηλικια? τις ορμονες που τρελενονται ή την επιθυμια για μωρο?

μεγαλη συζητηση ε?:laugh:

περιμενω να ακουσω....

[αρετη1]

εγω πιστευω πως μια κοπελα ειναι ετοιμη για να κανει μωρο οταν το νιωσει μεσα της ......οταν αυτη η επιθυμια γινει πολυ μα πολυ εντονη......τουλαχιστον σε εμενα ετσι συνεβει ...ενιωθα ετοιμη για να γινω μαμα....ηξερα οτι θα εβαζα σε δευτερη μοιρα τον εαυτο μου και ολα θα περιστρεφονταν γυρω απο το παιδι μου....παντως πιστευω οτι μια γυναικα πρεπει να ειναι πολυ σιγουρη οτι θελει να γινει μαμα ...ειναι μεγαλη ευθυνη.....φιλακια

[Happyland]

Μαρινιώ μου πιστεύω πως μια γυναίκα ποτέ δε νιώθει πραγματικά έτοιμη να γίνει μητέρα. Ακόμα και όταν γεννήσει και πάλι την τριγυρίζουν οι ανασφάλειες.

Μια γυναίκα όμως οποιαδήποτε στιγμή της ζωής της είναι έτοιμη να γίνει μητέρα από τη φύση της. Οι συνθήκες την κάνουν να γίνει!

Βέβαια απο κει και πέρα, όπως κι εσύ προανέφερες, κάθε γυναίκα επιλέγει πότε θα γίνει μητέρα σύμφωνα με τις υποχρωσεις της, τα θέλω της αλλά και... την κρίση ηλικίας!

[AFRODITH]

analoga thn shnesthimatikh ths orimansh kai tous logous pou thelei ena paidi.px gia mena logos den einai giati pantreutike h giati einai se mia a hlikia h giati thelei na kratisei enan antra .logos gia mena na ginei kapoia mana einai giati exei thn anagh na dosei agaph kai na megalosei enan anthropo na boithisei sthn dimiourgia mias ksexorisths prosopikothtas .kinos na anathrepsei enan kenourgio anthropo kai na exei thn xara na ton afisei na bgei sthn koinonia kai na einai perifanh gia to katorthoma ths kai ta katorthomata autou tou anthropou.den theorw oti ginomaste gonois mono otan genname paidia alla kai otan ta uothetoume kai otan ta analambanoume .na exei thn anagh na prostateusei kai na dosei thn kathodigish kai na bohthisei sthn anaptiksh twn drastiriotitwn enos alou anthropou .den kserw pos akougete ....polu geniko?pantos egw eniosa etimh otan katalaba oti thelw na megalosw ena paidi kai na ginei mia idieterh ksexoristh prosopikotita ....h dikh tou ,kai oxi na bgalw ta apothimena mou.

[mitsakii]

Αφροδιτουλα μου, με καλυψες ΑΠΟΛΥΤΑ!!!

θεωρω πως γι αυτα τα πραγματα, δεν υπαρχει ηλικια, δεν υπαρχουν κανονες... μπορει να σου 'ρθει σε μικρη ή μεγαλη ηλικια, μπορει να μη σου 'ρθει και ποτε... κρινοντας βεβαια απ' τον εαυτο μου, πιστευω πως τελικα το μητρικο ενστικτο υπαρχει μεσα σε καθε γυναικα, εστω κι αν δε το συνειδητοποιει! (χωρις βεβαια να ειμαι απολυτη, καθε κανονας εχει και τις εξαιρεσεις του!)

προσωπικα, ενιωσα ετοιμη να παντρευτω και το εκανα στα 20, ειχα βρει τον ανθρωπο της ζωης μου κι ηξερα πως δε χρειαζοταν να περιμενω... παντρευτηκα, χωρις τη σκεψη του παιδιου, μιας και το προγραμματιζα αρκετα αργοτερα! λογαριαζα ομως χωρις τον ξενοδοχο...:laugh: ο αντρας μου, που ηθελε πολυ ενα παιδακι, με επεισε να το αφησουμε στα χερια του Θεου, λιγους μηνες μετα το γαμο κι ετσι καναμε... ηρθε σχετικα γρηγορα (στους 3-4 μηνες προσπαθειων) και δε σας κρυβω οτι τον πανικο μου τον ψιλοεπαθα!!:woohoo: παρολαυτα, μερα με τη μερα, αγαπουσα ολο και περ/ρο το μικρουλι που κρυβοταν στη κοιλιτσα μου, με αποκορυφωμα βεβαια, τη μερα της γεννησης του, που πραγματικα αλλαξε τη ζωη μου, ολοκληρωτικα!!! συγκλονιστηκα, αλλαξε η κοσμοθεωρια μου... δεν ημουν πια εγω, το επικεντρο της ζωης μου... κι αυτο απο μονο του, ειναι συνταρακτικο!!!

δε σας κρυβω πως ειμαι αληθινα ερωτευμενη με τη κορη μου... δε μπορω να την αποχωριστω στιγμη, ειναι ολοκληρη η ζωη μου, το ειναι μου, η ψυχη μου...

ειχα και εχω αναγκη να δωσω αγαπη... μαγευομαι στην ιδεα οτι μπορω να "πλασω" μια προσωπικοτητα (και ταυτοχρονα συνταρασσομαι απο το μεγεθος της ευθυνης!!) για τον ιδιο ακριβως λογο, επελεξα στη ζωη μου, να ακολουθησω επαγγελματικα την εκπαιδευση...

θελω απλα, απ'τη δικη μου μερια, να πω, οτι παρολο που δεν τρελαινομουν στην ιδεα να αποκτησω παιδακι, τουλαχιστον επι του παροντος....... τρελαθηκα στη πορεια!!!! και με τρελαινει καθε μερα, το βλεμμα της, το χαμογελο της..... η υποψια του "μαμα" που προσπαθει να πει εδω και λιγες μερες...:woohoo: :silly:

[μαρινιω]

τι ομορφα ολα αυτα που λες miitsaki !και εγω μικρη ειμαι ακομα...αλλα και εγω αν συνεχισω να ειμαι με αυτον τον ανθρωπο για λιγα χρονια ακομα μαλλον θα τολμησω να προχωρησω παρακατω! αν και ειμαι μολις 21! αλλα μαρεσουν τα μωρακια και εχω στο νου μου οπως καθε κοπελα να κανω μια πολυ ομορφη και αγαπημενη οικογενεια!περα απο την καριερα...αλλα δε θα θυσιασω οικογενεια για καριερα οπως κανουν καποιες....και τα 2 μπορει να τα καταφερει αν θελει καποιος ...θεωρειται οτι ειναι σωστο αυτο που κανουν?

[mitsakii]

μαρινιω μου, το βρισκω πολυ ομορφο που σκεφτεσαι απο τωρα την οικογενεια... ειναι λιγο αστειο να το λεω εγω αυτο, μιας και ειμαι 22 κι εχω μια κορουλα 8 μηνων, αλλα επειδη προφανως ανηκω στη μειοψηφια, χαιρομαι πολυ που δεν ειμαι η μονη....

δεν θεωρω βεβαια οτι υπαρχει λαθος και σωστο σ'αυτα τα πραγματα. το ζητημα ειναι καθαρα υποκειμενικο. σ' αλλους ανθρωπους ταιριαζει το κυνηγι της καριερας, σ' αλλους η ολοκληρωτικη αφοσιωση στην οικογενεια, σε καποιους αλλους ο συνδυασμος!! προσωπικα, ανηκω μαλλον στη τριτη κατηγορια. πρωτη μου προτεραιοτητα ειναι φυσικα η οικογενεια μου, ο αντρουλης μου και το παιδακι μου (κι οσα ακομα παιδακια ερθουν!), μα δε μπορω να φανταστω την ζωη μου και χωρις εργασια!! μη νομιζεις, προς το παρον κυνηγαω το πτυχιο (ειμαι 5ο ετος!) αλλα ευελπιστω οτι θα καταφερω ν'ασχοληθω ουσιαστικα και δημιουργικα με την εκπαιδευση που τοσο πολυ αγαπω...

για τον εαυτο μου, θεωρω πως η ιδανικη ισορροπια βρισκεται στον συνδυασμο οικογενειας και εργασιας!! παντα με την οικογενεια μου να βρισκεται βεβαια σε πρωτη προτεραιοτητα, μα μπορωντας ταυτοχρονα να ειμαι δημιουργικη σε πολλα επιπεδα!! καιΦΥΣΙΚΑ θεωρω πως οικογενεια και εργασια συνδυαζονται, μιας και το εχω ηδη δει εμπρακτα στη ζωη μου... αρκει να σου πω, οτι το πτυχιο μου "πηρε μπρος" απο την συλληψη της μικρης μου και μετα... και φυσικα, τα μαθηματα που χρωσταω ειναι 1ου και 2ου ετους, που κ---βαρουσα!!

η μικρη μου ειναι αληθινη ευλογια... κι αυτο ειναι κατι που βλεπω καθημερινα και πολυ ξεκαθαρα!!!

[ΜΙΚΡΟΥΛΙΝΑΚΙ]

ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΩ ΣΥΜΦΩΝΑ Μ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ.

ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΙΑ.

ΑΛΛΑ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΑ ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ.ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ.ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΑΚΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕ ΚΑΘΟΛΟΥ.Κ ΟΥΤΕ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕΣ ΕΣΥ ΣΤΗ ΖΩΗ.ΤΟΤΕ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΗ.ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ.ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΜΕΛΙ ΓΑΛΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΛΕΣ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ.

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ Η ΗΛΙΚΙΑ(ΒΕΒΑΙΑ ΘΕΛΕΙ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ).

ΑΥΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΩ.ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ.ΦΙΛΑΚΙΑ

[yolanda]

Καλημέρα σε όλες και χρόνια πολλά!

Η δημοσίευση του μέλους Αρετή1 με κάλυψε απόλυτα. Έτσι συνέβη και σε

μένα! Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα στην ζωή μου πως δεν είναι ό,τι φάμε και

ό,τι πιούμε...

Λόγω του ότι μεγάλωσα σε πολύτεκνη οικογένεια και μέχρι την εφηβεία μου πρόσεχα

τις αδερφές μου, δεν είχα επιθυμία να γίνω εγώ η ίδια μητέρα. Ήμουν κουρασμένη

από την "ανατροφή" των αδερφών μου και γνώριζα από πρώτο χέρι τις ευθύνες...

Αφοσιώθηκα στην επαγγελματική μου ζωή και δεν ασχολήθηκα με μητρικές σκέψεις!

Αλλά τα χρόνια πέρασαν και κατάλαβα πως η "ξεκούραση" πρέπει να τελειώσει.

Εδώ και ένα χρόνο αισθάνομαι πιο έτοιμη παρά ποτέ να γίνω μητέρα και κάτι μου

λέει πως θα τα καταφέρω!

Τώρα στο θέμα μας. Πιστεύω πως όλες οι απόψεις που διατυπώθηκαν είναι σωστές.

Μια κοπέλα δεν πρέπει να κάνει παιδί, επειδή θέλει να "κουκουλώσει" κάποιον,

επειδή θέλει να σώσει έναν μισοκαταστραμμένο γάμο, επειδή απλά γέννησαν οι

φίλες της ή επειδή την πήραν τα χρόνια και δεν έχει τι να κάνει! Το παιδί θέλει

αγάπη και απόλυτη αφοσίωση. Επίσης επιβάλλεται η γυναίκα να έχει όσον το δυνατόν

καλύτερη ψυχική και σωματική υγεία.

Με την μητρότητα γίνεσαι ο άμεσα υπεύθυνος για την ευτυχία ή δυστυχία μιας νέας

ζωής. Συνεπώς δεν χωρούν οι "ίντριγκες" και οι εγωιστικοί "υπολογισμοί" . Τα

πράγματα είναι απλά: Θες να δώσεις ανυστερόβουλα απεριόριστη αγάπη? Θες να βάλεις

τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα? Θες να αλλάξεις οριστικά προτεραιότητες και

κοσμοθεωρία? Εν τέλει, θες να βγεις έξω από τον μικρόκοσμό σου? Αν η απάντηση στις

πιο πάνω ερώτήσεις είναι καταφατική τότε ναι η γυναίκα είναι έτοιμη για την

μητρότητα!

[Aristina]

Μαρινιω μου γεια σου!Ξερεις το θεμα που ανοιξες μου αρεσει γιατι πραγματικα το εχω σκεφτει πολλες φορες και τωρα τελευταια νιωσει...εγω αρχικα να πω για εμενα οτι αν και ζω αρκετα χρονια με τον αντρα μου ποτε δεν μου ειχε ερθει η επιθυμια για παιδι τοσο εντονα οσο τωρα αυτην την περιοδο που ειλικρινα εχω τρελαθει και το θελω σαν τρελλη, αφου εχω φτασει σε σημειο να αναρωτιεμαι τι μου συμβανει...τελος παντων γενικα πιστευω οσο κι αν ακουγεται περιεργο οτι ποτε κανεις δεν ειναι αρκετα ετοιμος, γιατι πολυ απλα θα ειναι κατι εντελως καινουργιο...το μαθαινεις αφοσον το ζεις.Η ηλικια παλι δεν νομιζω να παιζει ρολο...η ωριμοτητα δεν εχει ηλικια...Ορμονικο οσο κι αν ειναι δεν σημαινει οτι εισαι και ετοιμος, αν δεν υπαρχουν οι καταλληλες συνθηκες για να μπορεσει ας πουμε να μεγαλωσει σωστα με μια οικογενεια ή εστω με μια ανυπαντρη μαμα που να μπορει ομως να ανταπεξελθει σε ολο αυτο και οχι να το κανει να υποφερει επειδη πολυ απλα και εγωιστικα της ηρθε να κανει επειδη ισως να περασανε τα χρονια...

Δεν γεννιουνται ολοι οι ανθρωποι με τις ιδιες δυνατοτητες αλλοι μπορουν και κανουν οικογενεια, σε αλλους δεν αρεσει...ετσι και μια γυναικα το εχει ή δεν το εχει μεσα της να κανει παιδια.

Πιστευω μια γυναικα οταν το εχει σκεφτει σωστα,ωριμα και ειναι ετοιμη να κανει καθε θυσια για το παιδι της και να μην σκεφτεται απλα τα θελω της(δεν αρκει να θες κατι) αλλα το να υπαρχουν οι σωστες συνθηκες γιατι τα παιδια εχουν αυθυνες πολλες...Δεν τα κανουμε και μετα αν δεν τα βγαζουμε περα στα φαναρια...Γιατι οτι κανουμε πρεπει να το κανουμε καλα και με ολΗ μας την αγαπη αν δεν μπορουμε καλυτερα να μην το κανουμε....

ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΗΛΑΔΗ δεν ειναι παιχνιδι ουτε κατι που πρεπει να γινει!!!!Πρεπει να το θες και να κανεις τα παντα για να το μεγαλωσεις σωστα να του δινεις χρονο και σημασια.Αυτα ταπεινα νομιζω.φιλια ...

[Αννιώ]

Αν και ακομα αναμενω την μικρη μου, νομιζω οτι ολες μας το εχουμε μεσα μας να ειμαστε μαμαδες. Αλλες περισσοτερο αλλες λΙγοτερο.

Σιγουρα η ηλικια παιζει καποιο ρολο αλλα οχι παντα.

Η σημερινη κοινωνια εχει κανει την γυναικα να κατευθυνθει και αλλου σε αντιθεση με παλια. Ετσι η μαμα μου στην ηλικια μου-28 χρονων-ειχε ηδη και την δευτερη κορη της (εμενα) ενω η αδερφη μου που ειναι τωρα 34 δεν εχει καν ακομα παντρευτει. Αυτο δεν σημαινει οτι δεν εχουνε το ενστικτο της μητροτητας - απλα η οικονομικη δυσκολια, τα τοσα προβληματα, η ανεργια- ε..σιγουρα μας καθυστερει.

Αυτη ειναι η γνωμη μου και νομιζω οτι πολλες κοπελες το θελουν αλλα δεν τους εχει δοθει η ευκαιρια ειτε γιατι ακομα δεν εχουν ανεση ή ενα περισσοτερο γιατι δεν βρηκανε τον καταλληλο ανδρα.

ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΑΤΟΜΙΣΤΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ ΠΙΑ και ΤΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ.

[SO SAD]

Ο άντρας μου έλεγε ότι τα παιδιά το μόνο που χρειάζονται για να γεννηθούν και να μεγαλώσουν είναι πρωτίστως ΑΓΑΠΗ.

Τα δικά μας παιδιά είναι καρποί ενός πολύ, μα πολύ ,μα πολύ μεγάλου έρωτα και τελικά ΑΙΩΝΙΟΥ ...

Προέκυψαν πολύ συνειδητοποιημένα και όπως συνηθίζω να λέω:

"Δώσαμε στην αγάπη μας πνοή και μετά της δώσαμε και όνομα ΕΥΑ&ΑΡΙΕΛΕΝΑ"

Η ηλικία είναι ένα ζήτημα με την έννοια ότι μια γυναίκα στα 60 ή στα 70 μπορεί βιολογικά να γίνει μαμά αλλά η προσωπική μου άποψη είναι πως αυτό είναι ακραίο ...

αποψή μου πως , μητέρα δέν είναι αυτή που τα γεννάει αλλά αυτή που τα μεγαλώνει.

Οι γυναίκες απο τη φύση τους έχουν το μητρικό ένστικτο απο κεί και πέρα πολλοί παράγοντες συντελούν ώστε μια γυναίκα να "ακούσει" αυτό το ένστικτο ή να το απωθήσει ή να το αγνοήσει.

Για μένα όμως έτοιμη είναι μια γυναίκα όταν αποφασίσει να δώσει ΑΓΑΠΗ , ΑΦΟΣΙΩΣΗ , ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΣΕ ΝΕΕΣ ΖΩΟΥΛΕΣ ...ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΣΤΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΣΚΥΤΑΛΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ , ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ , ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ.

Με αφορμή αυτό το ερώτημα εγώ θα σας αφιερώσω αυτο το καταπληκτικό και με πολύ΄βαθύ νόημα ποιηματάκι του Χαλίλ Γκιμπράν απο το βιβλίο " ο προφήτης" και ελπίζω να μας προβληματίσει όλες μας η κάθε φράση και να σκεφτούμε πως τελικά ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

Φιλιά σε όλες σας και συγαρητήρια για τα τόσο ωραία θέματα που βάζετε για συζήτηση και προβληματισμό.

Χαλίλ Γκιμπράν - Για τα παιδιά

"Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.

Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα

Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.

Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου

Αφού ιδέες έχουν δικές τους.

Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους

Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο

που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.

Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις

αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα

Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες

Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου

ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.

Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο

και κομπάζει ότι με τη δύναμή του

τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.

Άς χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του

Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει

έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο."

Χαλίλ Γκιμπράν

Ο Προφήτης

SO SAD

********************************************

ESPERAME EN EL CIELO CORAZON

[Sandy7280]

Πολύ ωραίοι στίχοι Πόπη μου... γενικά όλο το βιβλίο του είναι καταπληκτικό... Για ιδιαίτερα ευαίσθητες και ερευνητικές ψυχές...

[papaki70]

Λοιπον κοριτσια εγω εχω ενα θεμα με τα παιδακια. Τα κρατουσα παντα σε αποσταση μη σας πω οτι ακομα και τωρα που ειμαι εγκυος τα κραταω. Οχι γιατι τα αντιπαθω αλλα γιατι δεν ξερω πως να τα φερθω. Δεν πηγαζει απο μεσα μου αυθορμητα οπως βλεπω καποιες κοπελες που βλεπουνε παιδακια στο δρομο και λαμπουνε τα ματια τους. Εγω τα προσπερναω και τα παρατηρω απλα. Ημουνα της αποψης οτι και παιδια να μην κανω δεν τρεχει κ τιποτα και αυτο το μητρικο μου ενστικτο δεν προκειται να ξυπνησει ποτε γιατι παντα ειχα το αγχος αν γινω καλη μανα ή αν καταληξει το παιδι μου στο ψυχιατρειο ή εγω. Τελικα γνωριζοντας τον αντρα μου ενιωσα πανετοιμη να αντιμετωπισω τους φοβους μου και να κανω και γω παιδια, να προσπαθησω να τα μεγαλωσω σωστα κατι που μεχρι πριν ουτε να το διανοηθω. Αυτα...

[Σισσιώ]

Πάντα πίστευα οτι τα παιδιά μας δε μας ανήκουν. Είναι άνθρωποι με ξεχωριστές προσωπικότητες και έχουμε χρέος ως γονείς να τα στηρίζουμε και να τα ενθαρρύνουμε να ξεδιπλώνουν το χαρακτήρα τους και να εξελίσσονται. Δε γνώριζα Πόπη τον συγγραφέα Χαλίλ Γκιμπράν, αλλά με καλύπτει απόλυτα. Προσωπικά δεν καταλαβαίνω γυναίκες που λένε: θέλω παιδί για να βρει νόημα η ζωή μου ή που κάνουν παιδιά για να ολοκληρωθούν. Θεωρώ πως μια γυναίκα πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, συνειδητοποιημένη και να έχει βρει το νόημα της ζωής της προκειμένου να τεκνοποιήσει. Εμένα δε μου χτύπησε το μητρικό ένστικτο την πόρτα, μας πρόλαβε βλέπεις το πατρικό... ωστώσο είχα αποφασίσει πως όπως και να έρθει το παιδί μου θα δεσμευτώ να το βοηθήσω να νιώθει όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένο. Και αυτό είναι στάση ζωής. Να ξέρεις τί θες και να δεσμεύεσαι απέναντι στο εαυτό σου πρώτα. Απόφαση = Συνέπεια.

[jovanna]

so sad...eisai poli glikeia se paratirw se oles sou tis apantiseis einai monadikes...kai glikitatessssssss:)

[youngmammy]

Μαρινιώ μου,

κι εγώ είμαι 25 χρονών, μόλις πριν λίγες μέρες έμαθα ότι είμαι έγκυος, αν και δεν το σχεδίαζα!!! η αλήθεια είναι ότι πότε δεν θα είσαι απόλύτως έτοιμη να γίνεις μητέρα λόγω των μεγάλων ευθυνών που αυτό συνεπάγεται , αλλά πάντα θα είσαι έτοιμη να πάρεις αυτή την απιίστευτη χαρά και πληρότητα που σου χαρίζει ένα παιδί!!! Σ

ε συνδυασμό πάντα με τον κατάλληλο σύντροφο!!

[mitsakii]

συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ μαζι σας κοριτσακια μου, πως τα παιδια μας δεν μας ανηκουν... και θεωρω πως ειμαστε υποχρεωμενοι να τα αναθρεψουμε σωστα, να τα κανουμε ανεξαρτητους και σωστους ανθρωπους, χωρις να περιμενουμε ανταλλαγματα... γιατι απλουστατα, εκεινα δεν ειναι υποχρεωμενα απεναντι μας... δε τα ρωτησαμε για να τα φερουμε στη ζωη...

σε καποιο αλλο θεμα, ειχε γραψει -η pebi νομιζω- κατι προς το παιδακι της, με το οποιο ταυτιστηκα απολυτα.... "ευχομαι να μου δινεις ζωη, χωρις να νιωθεις υποχρεωση επειδη σου εδωσα εγω...":) τελεια ατακα pebi μου!!!!!

[SO SAD]

jovanna έγραψε:

so sad...eisai poli glikeia se paratirw se oles sou tis apantiseis einai monadikes...kai glikitatessssssss:)

Jovanna s' efxaristw polly gia ta kala soy logia.

H sofia ths zwhs thelw na pistevw pws mas mathainei pragmata kai emeis kathikon exoume na ta metadwsoume prwta sta paidia mas kai meta na ta moirastoume me toys allous.

Yparxoun themata pou einai polly wraia kai me megalo endiaferon edw sto mammyland kai xairomai poy paroles tis ormones kai tis katastaseis ths kathe kopelas 3exwrista ...vrethike ena site na me kanei perhfanh poy eimai melos kai perhfanh poy eimaste ellinides ....

filia se oles

SO SAD

*******************************************************

ESPERAME EN EL CIELO CORAZON P&A

[Βανια]

Υπεροχοι οι στοιχοι.Μια γυναικα κατα τη γνωμη μου μπορει να γινει μητερα οταν εκεινη το θελησει αν δεν ειναι ετοιμη απλα προσεχει .Υπαρχουν γυναικες που θελουν και δεν μπορουν , η αποφαση της καθε γυναικας το ποτε θα γινει μητερα ειναι δικο της θεμα και πραγματικα θεωρω πολλη υπευθυνο απο μια γυναικα να παραδεχετε οτι δεν ειναι ετοιμη ,Ξερετε τι σημαινει αυτο; δεν ειαι ετοιμη για δεσμευσεις , δεν μπορω μετα απο ενα διαστημα να ακουω τις ιδιες γυναικες που καποτε ξθελαν και μετα να μην μπορουν; και επιδη το θεμα ξεφυγε λιγο θα ηθελα να αναφερω οτι τα παιδια τα κανουμε για να δωσουν φως στη ζωη μας για να νιωσουμε πιο ικανοι οτι να εχουμε δημιουργησει εμεις οι γονειςειμαστε ισως τα πιο εγωιστικα πλασματα στο κοσμο , δεν ακουμε ποτε τα θελω τον παιδιων μας απο μικρα τα βαζουμε σε ενα καλουπι , ποτε δεν τα εχουμε ρωτησει οπως και μας κανεις δεν μας ρωτησε παντα αυτο θα συμβαινει τα παιδια ειναι σκλαβοι των γονιων .Καποτε ενας καθηγης της μου μου ειπε μετα το θανατο των γονιων του ο ανθρωπος ελευθερωνετε γιατι ειναι μονος του και υπευθυνος για τις πραξεις του....