ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ!!

[nurse]

ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ

Η απρόβλεπτη καισαρική τομή

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι:

Α)Μεγάλο έμβρυο - στενή λεκάνη μητέρας.

Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή.

Γ)Πολύδυμος κύηση.

Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία.

Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας.

Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα.

Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία).

Η)Αδράνεια της μήτρας.

Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση).

Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ' επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού.

Συναισθήματα:

Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

[nurse]

ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ

Η απρόβλεπτη καισαρική τομή

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι:

Α)Μεγάλο έμβρυο - στενή λεκάνη μητέρας.

Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή.

Γ)Πολύδυμος κύηση.

Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία.

Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας.

Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα.

Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία).

Η)Αδράνεια της μήτρας.

Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση).

Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ' επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού.

Συναισθήματα:

Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

[nurse]

ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ

Η απρόβλεπτη καισαρική τομή

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι:

Α)Μεγάλο έμβρυο - στενή λεκάνη μητέρας.

Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή.

Γ)Πολύδυμος κύηση.

Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία.

Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας.

Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα.

Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία).

Η)Αδράνεια της μήτρας.

Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση).

Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ' επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού.

Συναισθήματα:

Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

[Lenaki26]

BRAVO nurse!

poly xrhsimes oi plhrofories pou mas dineis! se ligous mhnes tha

ginw gia prwth fora manoula kai tha mou xreiastoun.polles apo aytes

den tis hxera.tha tis apothikefsw na tis diavazw syxna!

na eisai panta kala! synexeise etsi...

[Lenaki26]

BRAVO nurse!

poly xrhsimes oi plhrofories pou mas dineis! se ligous mhnes tha

ginw gia prwth fora manoula kai tha mou xreiastoun.polles apo aytes

den tis hxera.tha tis apothikefsw na tis diavazw syxna!

na eisai panta kala! synexeise etsi...

[Lenaki26]

BRAVO nurse!

poly xrhsimes oi plhrofories pou mas dineis! se ligous mhnes tha

ginw gia prwth fora manoula kai tha mou xreiastoun.polles apo aytes

den tis hxera.tha tis apothikefsw na tis diavazw syxna!

na eisai panta kala! synexeise etsi...

[Lenaki26]

BRAVO nurse!

poly xrhsimes oi plhrofories pou mas dineis! se ligous mhnes tha

ginw gia prwth fora manoula kai tha mou xreiastoun.polles apo aytes

den tis hxera.tha tis apothikefsw na tis diavazw syxna!

na eisai panta kala! synexeise etsi...

[nurse]

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού.

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο.

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε.

2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε.

3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους.

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει.

2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε.

3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι.

2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες.

3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη.

4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος.

5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό).

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε.

2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί.

3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας.

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο.

2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά.

3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό.

4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο.

5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε.

6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα.

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος.

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού.

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν:

Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο.

Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος.

Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό.

Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί.

Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό.

Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας.

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση.

Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε.

Τι πρέπει να κάνετε:

Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό.

Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε.

Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο.

Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά.

Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία.

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

1) Να τρωτε σωστά:

Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα.

3) Τι δεν πρέπει να τρωτε:

- Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας.

Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα.

Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού

Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του.

Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις.

Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα.

Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα.

Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ.

Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας.

Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας.

Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης.

Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

[nurse]

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού.

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο.

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε.

2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε.

3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους.

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει.

2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε.

3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι.

2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες.

3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη.

4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος.

5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό).

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε.

2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί.

3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας.

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο.

2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά.

3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό.

4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο.

5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε.

6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα.

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος.

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού.

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν:

Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο.

Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος.

Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό.

Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί.

Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό.

Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας.

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση.

Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε.

Τι πρέπει να κάνετε:

Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό.

Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε.

Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο.

Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά.

Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία.

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

1) Να τρωτε σωστά:

Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα.

3) Τι δεν πρέπει να τρωτε:

- Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας.

Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα.

Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού

Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του.

Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις.

Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα.

Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα.

Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ.

Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας.

Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας.

Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης.

Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

[nurse]

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού.

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο.

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε.

2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε.

3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους.

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει.

2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε.

3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι.

2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες.

3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη.

4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος.

5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό).

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε.

2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί.

3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας.

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο.

2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά.

3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό.

4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο.

5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε.

6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα.

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος.

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού.

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν:

Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο.

Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος.

Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό.

Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί.

Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό.

Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας.

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση.

Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε.

Τι πρέπει να κάνετε:

Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό.

Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε.

Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο.

Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά.

Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία.

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

1) Να τρωτε σωστά:

Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα.

3) Τι δεν πρέπει να τρωτε:

- Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας.

Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα.

Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού

Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του.

Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις.

Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα.

Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα.

Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ.

Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας.

Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας.

Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης.

Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

[nurse]

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού.

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ

Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο.

ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ

1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε.

2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε.

3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους.

ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ

1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει.

2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε.

3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι.

2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες.

3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη.

4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος.

5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό).

ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε.

2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί.

3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ

Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας.

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ

1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο.

2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά.

3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό.

4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο.

5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε.

6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ;

Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα.

ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ

Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος.

ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ

Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού.

ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ

Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν:

Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο.

Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος.

Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό.

Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί.

Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό.

Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας.

ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ

Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση.

Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε.

Τι πρέπει να κάνετε:

Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό.

Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε.

Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο.

Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά.

Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία.

ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ:

1) Να τρωτε σωστά:

Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα.

3) Τι δεν πρέπει να τρωτε:

- Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας.

Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα.

Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού

Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του.

Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις.

Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα.

Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα.

Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ.

Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας.

Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας.

Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης.

Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

[nurse]

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ

Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του.

Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος.

Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά.

Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα.

Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς.

Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους).

Μάτια:

Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων.

Δέρμα:

Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες.

Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν.

Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα.

Αισθήσεις:

Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού.

Αναπνοή:

Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα.

Πέψη:

Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του.

Κόπρανα:

Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα.

Ούρα:

Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά.

Ύπνος:

Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει.

Κλάμα:

Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

[nurse]

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ

Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του.

Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος.

Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά.

Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα.

Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς.

Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους).

Μάτια:

Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων.

Δέρμα:

Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες.

Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν.

Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα.

Αισθήσεις:

Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού.

Αναπνοή:

Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα.

Πέψη:

Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του.

Κόπρανα:

Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα.

Ούρα:

Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά.

Ύπνος:

Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει.

Κλάμα:

Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

[nurse]

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ

Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του.

Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος.

Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά.

Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα.

Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς.

Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους).

Μάτια:

Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων.

Δέρμα:

Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες.

Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν.

Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα.

Αισθήσεις:

Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού.

Αναπνοή:

Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα.

Πέψη:

Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του.

Κόπρανα:

Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα.

Ούρα:

Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά.

Ύπνος:

Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει.

Κλάμα:

Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

[nurse]

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ

Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του.

Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος.

Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά.

Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα.

Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς.

Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους).

Μάτια:

Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων.

Δέρμα:

Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες.

Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν.

Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα.

Αισθήσεις:

Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού.

Αναπνοή:

Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα.

Πέψη:

Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του.

Κόπρανα:

Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα.

Ούρα:

Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά.

Ύπνος:

Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει.

Κλάμα:

Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

[nurse]

Η ΛΟΧΕΙΑ

Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα.

Η μήτρα:

Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία.

Ο κόλπος:

Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα.

Τα λόχεια:

Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος.

Υστερόπονοι:

Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό.

Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας:

Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αλλαγές στο στήθος:

Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο.

Η εντερική χώρα:

Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες.

Θερμοκρασία:

Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη.

Απώλεια βάρους:

Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων.

Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως:

Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα.

Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας:

Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

[nurse]

Η ΛΟΧΕΙΑ

Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα.

Η μήτρα:

Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία.

Ο κόλπος:

Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα.

Τα λόχεια:

Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος.

Υστερόπονοι:

Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό.

Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας:

Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αλλαγές στο στήθος:

Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο.

Η εντερική χώρα:

Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες.

Θερμοκρασία:

Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη.

Απώλεια βάρους:

Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων.

Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως:

Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα.

Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας:

Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

[nurse]

Η ΛΟΧΕΙΑ

Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα.

Η μήτρα:

Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία.

Ο κόλπος:

Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα.

Τα λόχεια:

Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος.

Υστερόπονοι:

Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό.

Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας:

Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αλλαγές στο στήθος:

Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο.

Η εντερική χώρα:

Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες.

Θερμοκρασία:

Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη.

Απώλεια βάρους:

Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων.

Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως:

Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα.

Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας:

Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

[nurse]

Η ΛΟΧΕΙΑ

Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα.

Η μήτρα:

Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία.

Ο κόλπος:

Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα.

Τα λόχεια:

Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος.

Υστερόπονοι:

Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό.

Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας:

Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αλλαγές στο στήθος:

Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο.

Η εντερική χώρα:

Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες.

Θερμοκρασία:

Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη.

Απώλεια βάρους:

Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων.

Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως:

Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα.

Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας:

Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

[nurse]

Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Πρέπει να καλλιεργούμε την αντίληψη ότι η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική κατάσταση που θα βιώσουν οι περισσότερες γυναίκες χωρίς κανένα πρόβλημα. Είναι όμως ανάγκη να προστατεύσουμε την μέλλουσα μητέρα αλλά και το μωρό από τις λίγες παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να παρουσιάσει η εγκυμοσύνη .

Υπάρχει μια κλασσική σειρά αιματολογικών , υπερηχογραφικών και κλινικών ελέγχων που πρέπει να κάνουμε προληπτικά στην διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ακόμη η μαιευτική συμβουλευτική καθοδήγηση για την έγκυο έχει ευρύτατη θεματολογία.

ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στην πρώτη επίσκεψη ο γυναικολόγος καταγράφει ένα πλήρες ιστορικό και εξετάζει την έγκυο, η πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνεται όταν συμπληρωθούν 2 εβδομάδες καθυστέρησης της περιόδου ,εκτός αν υπάρχει ιδιαίτερο ιστορικό. Η σωστή αξιολόγηση θα οδηγήσει την σωστή παρακολούθηση για την ομαλή πορεία της εγκυμοσύνης.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο βασικός εργαστηριακός έλεγχος, περιλαμβάνει γενική αίματος, ομάδας αίματος και Rhesus της εγκύου, ουρία και σάκχαρο αίματος, έλεγχο για στίγμα μεσογειακής αναιμίας και δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, ορολογικές αντιδράσεις για σύφιλη, έλεγχο αντισωμάτων για ερυθρά, AIDS, ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C, τοξοπλάσμωση, λιστεριώση, κυτταρομεγαλοϊό καθώς και γενική εξέταση ούρων.

ΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ

Κάθε φορά θα προγραμματίζεται ο επόμενος έλεγχος, κάθε μήνα μέχρι την 32η εβδομάδα, κάθε 15 ημέρες από την 32η μέχρι και την 36η εβδομάδα και τον τελευταίο μήνα η παρακολούθηση θα είναι κάθε 7 έως 10 μέρες.

ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουμε στις ειιδικές εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου, με τον υπερηχογραφικό έλεγχο για προσδιορισμό της αυχενικής διαφάνειας από την 10η έως και την 14η εβδομάδα της κύησης, το Αλφα τέστ (η τριπλό τέστ) με τον προσδιορισμό των επιπέδων της aFp, της οιστριόλης και της β - HCG από την 16η έως την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, καθώς και το αναλυτικό υπερηχογράφημα β' επιπέδου από την 19η έως την 23η εβδομάδα της εγκυμοσύνης συνήθως.

Ο τυπικός τακτικός έλεγχος της εγκύου περιλαμβάνει μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, βάρος της εγκύου, παλμούς του εμβρύου και κλινική αξιολόγηση για διάφορα παθολογικά ευρήματα.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πρέπει να ενημερώσουμε κάθε έγκυο για συμπτώματα που θα την οδηγήσουν άμεσα στον γυναικολόγο έκτός προγραμματισμένων ελέγχων, όπως είναι η κολπική αιμορραγία που μπορεί να σημαίνει απειλούμενη αποβολή, το να τρέξουν νερά από τον κόλπο που μπορεί να οφείλεται σε διάνοιξη του σάκου από ρήξη των εμβρυϊκών υμένων, το να έχει πόνους στην μέση και χαμηλά στην κοιλιά,επίσης πρήξιμο στα άκρα και στο πρόσωπο, πονοκέφαλοι και μείωση της διούρησης βάζουν την υπόνοια προεκλαμψίας.

ΒΑΡΟΣ

Το συνολικό βάρος που θα πάρει μια έγκυος δεν πρέπει να περνάει τα 12-14 Kg, γιατί η ανεξέλεγκτα μεγάλη αύξησή του φαίνεται να σχετίζεται με συχνότερη εμφάνιση προεκλαμψίας. Το βάρος που θα πάρει αναλογεί σε 2 Kg στο πρώτο τρίμηνο, 4 Κg στο δεύτερο τρίμηνο και 6 Κg στο τριτο τρίμηνο περίπου.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Φροντίζοντας και ενημερώνοντας την έγκυο να διατρέφεται σωστά αυξάνουμε την πιθανότητα να έχει ομαλή εξέλιξη η εγκυμοσύνη. Η διατροφή στην εγκυμοσύνη διαμορφώνεται ελεύθερα, με μόνο περιορισμό στις αλμυρές, τις λιπαρές και τις πολύ γλυκές τροφές . Πρέπει να τονίζουμε την ανάγκη η έγκυος να τρώει τροφές πλούσιες σε λευκώματα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

ΦΑΡΜΑΚΑ

Στην εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο, τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται με μεγάλη προσοχή και μόνο όταν είναι απόλυτα απαραίτητο, εξαιρούνται οι ειδικές θεραπευτικές αγωγές καθώς και τα συμπληρώματα με σίδηρο,φ υλικό οξύ και βιταμίνες, που η χορήγησή τους είναι συνήθως απαραίτητη.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Στην έγκυο η εργασία επιτρέπεται μέχρι την 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης κύησης, εφόσον η εργασία και το περιβάλλον είναι υγιεινό. Τα ρούχα και τα παπούτσια της πρέπει να είναι ευρύχωρα και άνετα. Τα ταξιδία επιτρέπονται, όταν το ιστορικό και η κατάσταση της εγκύου δεν επιβάλουν περιορισμό, με την προϋπόθεση να μην γίνεται κατάχρηση. Η σειρά προτίμησης των μεταφορικών μέσων, είναι το αεροπλάνο, το πλοίο, το τρένο και το επιβατικό αυτοκίνητο. Η ελαφρά άσκηση και η άθληση με την καθοδήγηση ειδικών ιδιαίτερα αν αποτελούν μέρος της συνηθισμένης δραστηριότητας και πρίν την εγκυμοσύνη δεν απαγορεύονται, εφόσον η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά. Το κολύμπι και το περπάτημα είναι μια πολύ καλή άσκηση για την έγκυο.

Η διασκέδαση επιτρέπεται με μέτρο, εφόσον γίνεται σε υγιεινό περιβάλλον. Το κάπνισμα επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη του εμβρύου με ελάτωση του βάρους γέννησης κατα 200 περίπου γραμμάρια αλλά και με διαταραχές στην διάπλαση του εμβρύου

Τα οινοπνευματώδη σε περιορισμένη χρήση δεν έχουν κακή επίδραση στην διάπλαση του εμβρύου αλλά σε μεγάλες ποσότητες τα οινοπνευματώδη προκαλούν διαμαρτίες της διαπλάσεως.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Η σεξουαλική επαφή επιτρέπεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι την 32η εβδομάδα, εφόσον η εξέλιξη της κύησης είναι ομαλή και δεν υπάρχει αιμορραγία, κακό μαιευτικό ιστορικό ή έχουν γίνει χειρουργικές επεμβάσεις στο κόλπο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

Στην εποχή μας συνηθίζεται η ενημέρωση της εγκύου για τον τοκετό και μετά τον 6ο μήνα, θεωρείται αναγκαία η ψυχοσωματική προετοιμασία της εγκύου, για να την προστατεύει από τον φόβο του τοκετού, με ειδικές γυμναστικές ασκήσεις και μαθήματα.

[nurse]

Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Πρέπει να καλλιεργούμε την αντίληψη ότι η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική κατάσταση που θα βιώσουν οι περισσότερες γυναίκες χωρίς κανένα πρόβλημα. Είναι όμως ανάγκη να προστατεύσουμε την μέλλουσα μητέρα αλλά και το μωρό από τις λίγες παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να παρουσιάσει η εγκυμοσύνη .

Υπάρχει μια κλασσική σειρά αιματολογικών , υπερηχογραφικών και κλινικών ελέγχων που πρέπει να κάνουμε προληπτικά στην διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ακόμη η μαιευτική συμβουλευτική καθοδήγηση για την έγκυο έχει ευρύτατη θεματολογία.

ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στην πρώτη επίσκεψη ο γυναικολόγος καταγράφει ένα πλήρες ιστορικό και εξετάζει την έγκυο, η πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνεται όταν συμπληρωθούν 2 εβδομάδες καθυστέρησης της περιόδου ,εκτός αν υπάρχει ιδιαίτερο ιστορικό. Η σωστή αξιολόγηση θα οδηγήσει την σωστή παρακολούθηση για την ομαλή πορεία της εγκυμοσύνης.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο βασικός εργαστηριακός έλεγχος, περιλαμβάνει γενική αίματος, ομάδας αίματος και Rhesus της εγκύου, ουρία και σάκχαρο αίματος, έλεγχο για στίγμα μεσογειακής αναιμίας και δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, ορολογικές αντιδράσεις για σύφιλη, έλεγχο αντισωμάτων για ερυθρά, AIDS, ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C, τοξοπλάσμωση, λιστεριώση, κυτταρομεγαλοϊό καθώς και γενική εξέταση ούρων.

ΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ

Κάθε φορά θα προγραμματίζεται ο επόμενος έλεγχος, κάθε μήνα μέχρι την 32η εβδομάδα, κάθε 15 ημέρες από την 32η μέχρι και την 36η εβδομάδα και τον τελευταίο μήνα η παρακολούθηση θα είναι κάθε 7 έως 10 μέρες.

ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουμε στις ειιδικές εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου, με τον υπερηχογραφικό έλεγχο για προσδιορισμό της αυχενικής διαφάνειας από την 10η έως και την 14η εβδομάδα της κύησης, το Αλφα τέστ (η τριπλό τέστ) με τον προσδιορισμό των επιπέδων της aFp, της οιστριόλης και της β - HCG από την 16η έως την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, καθώς και το αναλυτικό υπερηχογράφημα β' επιπέδου από την 19η έως την 23η εβδομάδα της εγκυμοσύνης συνήθως.

Ο τυπικός τακτικός έλεγχος της εγκύου περιλαμβάνει μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, βάρος της εγκύου, παλμούς του εμβρύου και κλινική αξιολόγηση για διάφορα παθολογικά ευρήματα.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πρέπει να ενημερώσουμε κάθε έγκυο για συμπτώματα που θα την οδηγήσουν άμεσα στον γυναικολόγο έκτός προγραμματισμένων ελέγχων, όπως είναι η κολπική αιμορραγία που μπορεί να σημαίνει απειλούμενη αποβολή, το να τρέξουν νερά από τον κόλπο που μπορεί να οφείλεται σε διάνοιξη του σάκου από ρήξη των εμβρυϊκών υμένων, το να έχει πόνους στην μέση και χαμηλά στην κοιλιά,επίσης πρήξιμο στα άκρα και στο πρόσωπο, πονοκέφαλοι και μείωση της διούρησης βάζουν την υπόνοια προεκλαμψίας.

ΒΑΡΟΣ

Το συνολικό βάρος που θα πάρει μια έγκυος δεν πρέπει να περνάει τα 12-14 Kg, γιατί η ανεξέλεγκτα μεγάλη αύξησή του φαίνεται να σχετίζεται με συχνότερη εμφάνιση προεκλαμψίας. Το βάρος που θα πάρει αναλογεί σε 2 Kg στο πρώτο τρίμηνο, 4 Κg στο δεύτερο τρίμηνο και 6 Κg στο τριτο τρίμηνο περίπου.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Φροντίζοντας και ενημερώνοντας την έγκυο να διατρέφεται σωστά αυξάνουμε την πιθανότητα να έχει ομαλή εξέλιξη η εγκυμοσύνη. Η διατροφή στην εγκυμοσύνη διαμορφώνεται ελεύθερα, με μόνο περιορισμό στις αλμυρές, τις λιπαρές και τις πολύ γλυκές τροφές . Πρέπει να τονίζουμε την ανάγκη η έγκυος να τρώει τροφές πλούσιες σε λευκώματα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

ΦΑΡΜΑΚΑ

Στην εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο, τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται με μεγάλη προσοχή και μόνο όταν είναι απόλυτα απαραίτητο, εξαιρούνται οι ειδικές θεραπευτικές αγωγές καθώς και τα συμπληρώματα με σίδηρο,φ υλικό οξύ και βιταμίνες, που η χορήγησή τους είναι συνήθως απαραίτητη.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Στην έγκυο η εργασία επιτρέπεται μέχρι την 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης κύησης, εφόσον η εργασία και το περιβάλλον είναι υγιεινό. Τα ρούχα και τα παπούτσια της πρέπει να είναι ευρύχωρα και άνετα. Τα ταξιδία επιτρέπονται, όταν το ιστορικό και η κατάσταση της εγκύου δεν επιβάλουν περιορισμό, με την προϋπόθεση να μην γίνεται κατάχρηση. Η σειρά προτίμησης των μεταφορικών μέσων, είναι το αεροπλάνο, το πλοίο, το τρένο και το επιβατικό αυτοκίνητο. Η ελαφρά άσκηση και η άθληση με την καθοδήγηση ειδικών ιδιαίτερα αν αποτελούν μέρος της συνηθισμένης δραστηριότητας και πρίν την εγκυμοσύνη δεν απαγορεύονται, εφόσον η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά. Το κολύμπι και το περπάτημα είναι μια πολύ καλή άσκηση για την έγκυο.

Η διασκέδαση επιτρέπεται με μέτρο, εφόσον γίνεται σε υγιεινό περιβάλλον. Το κάπνισμα επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη του εμβρύου με ελάτωση του βάρους γέννησης κατα 200 περίπου γραμμάρια αλλά και με διαταραχές στην διάπλαση του εμβρύου

Τα οινοπνευματώδη σε περιορισμένη χρήση δεν έχουν κακή επίδραση στην διάπλαση του εμβρύου αλλά σε μεγάλες ποσότητες τα οινοπνευματώδη προκαλούν διαμαρτίες της διαπλάσεως.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Η σεξουαλική επαφή επιτρέπεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι την 32η εβδομάδα, εφόσον η εξέλιξη της κύησης είναι ομαλή και δεν υπάρχει αιμορραγία, κακό μαιευτικό ιστορικό ή έχουν γίνει χειρουργικές επεμβάσεις στο κόλπο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

Στην εποχή μας συνηθίζεται η ενημέρωση της εγκύου για τον τοκετό και μετά τον 6ο μήνα, θεωρείται αναγκαία η ψυχοσωματική προετοιμασία της εγκύου, για να την προστατεύει από τον φόβο του τοκετού, με ειδικές γυμναστικές ασκήσεις και μαθήματα.

[nurse]

Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Πρέπει να καλλιεργούμε την αντίληψη ότι η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική κατάσταση που θα βιώσουν οι περισσότερες γυναίκες χωρίς κανένα πρόβλημα. Είναι όμως ανάγκη να προστατεύσουμε την μέλλουσα μητέρα αλλά και το μωρό από τις λίγες παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να παρουσιάσει η εγκυμοσύνη .

Υπάρχει μια κλασσική σειρά αιματολογικών , υπερηχογραφικών και κλινικών ελέγχων που πρέπει να κάνουμε προληπτικά στην διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ακόμη η μαιευτική συμβουλευτική καθοδήγηση για την έγκυο έχει ευρύτατη θεματολογία.

ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στην πρώτη επίσκεψη ο γυναικολόγος καταγράφει ένα πλήρες ιστορικό και εξετάζει την έγκυο, η πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνεται όταν συμπληρωθούν 2 εβδομάδες καθυστέρησης της περιόδου ,εκτός αν υπάρχει ιδιαίτερο ιστορικό. Η σωστή αξιολόγηση θα οδηγήσει την σωστή παρακολούθηση για την ομαλή πορεία της εγκυμοσύνης.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο βασικός εργαστηριακός έλεγχος, περιλαμβάνει γενική αίματος, ομάδας αίματος και Rhesus της εγκύου, ουρία και σάκχαρο αίματος, έλεγχο για στίγμα μεσογειακής αναιμίας και δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, ορολογικές αντιδράσεις για σύφιλη, έλεγχο αντισωμάτων για ερυθρά, AIDS, ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C, τοξοπλάσμωση, λιστεριώση, κυτταρομεγαλοϊό καθώς και γενική εξέταση ούρων.

ΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ

Κάθε φορά θα προγραμματίζεται ο επόμενος έλεγχος, κάθε μήνα μέχρι την 32η εβδομάδα, κάθε 15 ημέρες από την 32η μέχρι και την 36η εβδομάδα και τον τελευταίο μήνα η παρακολούθηση θα είναι κάθε 7 έως 10 μέρες.

ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουμε στις ειιδικές εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου, με τον υπερηχογραφικό έλεγχο για προσδιορισμό της αυχενικής διαφάνειας από την 10η έως και την 14η εβδομάδα της κύησης, το Αλφα τέστ (η τριπλό τέστ) με τον προσδιορισμό των επιπέδων της aFp, της οιστριόλης και της β - HCG από την 16η έως την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, καθώς και το αναλυτικό υπερηχογράφημα β' επιπέδου από την 19η έως την 23η εβδομάδα της εγκυμοσύνης συνήθως.

Ο τυπικός τακτικός έλεγχος της εγκύου περιλαμβάνει μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, βάρος της εγκύου, παλμούς του εμβρύου και κλινική αξιολόγηση για διάφορα παθολογικά ευρήματα.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πρέπει να ενημερώσουμε κάθε έγκυο για συμπτώματα που θα την οδηγήσουν άμεσα στον γυναικολόγο έκτός προγραμματισμένων ελέγχων, όπως είναι η κολπική αιμορραγία που μπορεί να σημαίνει απειλούμενη αποβολή, το να τρέξουν νερά από τον κόλπο που μπορεί να οφείλεται σε διάνοιξη του σάκου από ρήξη των εμβρυϊκών υμένων, το να έχει πόνους στην μέση και χαμηλά στην κοιλιά,επίσης πρήξιμο στα άκρα και στο πρόσωπο, πονοκέφαλοι και μείωση της διούρησης βάζουν την υπόνοια προεκλαμψίας.

ΒΑΡΟΣ

Το συνολικό βάρος που θα πάρει μια έγκυος δεν πρέπει να περνάει τα 12-14 Kg, γιατί η ανεξέλεγκτα μεγάλη αύξησή του φαίνεται να σχετίζεται με συχνότερη εμφάνιση προεκλαμψίας. Το βάρος που θα πάρει αναλογεί σε 2 Kg στο πρώτο τρίμηνο, 4 Κg στο δεύτερο τρίμηνο και 6 Κg στο τριτο τρίμηνο περίπου.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Φροντίζοντας και ενημερώνοντας την έγκυο να διατρέφεται σωστά αυξάνουμε την πιθανότητα να έχει ομαλή εξέλιξη η εγκυμοσύνη. Η διατροφή στην εγκυμοσύνη διαμορφώνεται ελεύθερα, με μόνο περιορισμό στις αλμυρές, τις λιπαρές και τις πολύ γλυκές τροφές . Πρέπει να τονίζουμε την ανάγκη η έγκυος να τρώει τροφές πλούσιες σε λευκώματα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

ΦΑΡΜΑΚΑ

Στην εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο, τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται με μεγάλη προσοχή και μόνο όταν είναι απόλυτα απαραίτητο, εξαιρούνται οι ειδικές θεραπευτικές αγωγές καθώς και τα συμπληρώματα με σίδηρο,φ υλικό οξύ και βιταμίνες, που η χορήγησή τους είναι συνήθως απαραίτητη.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Στην έγκυο η εργασία επιτρέπεται μέχρι την 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης κύησης, εφόσον η εργασία και το περιβάλλον είναι υγιεινό. Τα ρούχα και τα παπούτσια της πρέπει να είναι ευρύχωρα και άνετα. Τα ταξιδία επιτρέπονται, όταν το ιστορικό και η κατάσταση της εγκύου δεν επιβάλουν περιορισμό, με την προϋπόθεση να μην γίνεται κατάχρηση. Η σειρά προτίμησης των μεταφορικών μέσων, είναι το αεροπλάνο, το πλοίο, το τρένο και το επιβατικό αυτοκίνητο. Η ελαφρά άσκηση και η άθληση με την καθοδήγηση ειδικών ιδιαίτερα αν αποτελούν μέρος της συνηθισμένης δραστηριότητας και πρίν την εγκυμοσύνη δεν απαγορεύονται, εφόσον η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά. Το κολύμπι και το περπάτημα είναι μια πολύ καλή άσκηση για την έγκυο.

Η διασκέδαση επιτρέπεται με μέτρο, εφόσον γίνεται σε υγιεινό περιβάλλον. Το κάπνισμα επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη του εμβρύου με ελάτωση του βάρους γέννησης κατα 200 περίπου γραμμάρια αλλά και με διαταραχές στην διάπλαση του εμβρύου

Τα οινοπνευματώδη σε περιορισμένη χρήση δεν έχουν κακή επίδραση στην διάπλαση του εμβρύου αλλά σε μεγάλες ποσότητες τα οινοπνευματώδη προκαλούν διαμαρτίες της διαπλάσεως.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Η σεξουαλική επαφή επιτρέπεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι την 32η εβδομάδα, εφόσον η εξέλιξη της κύησης είναι ομαλή και δεν υπάρχει αιμορραγία, κακό μαιευτικό ιστορικό ή έχουν γίνει χειρουργικές επεμβάσεις στο κόλπο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

Στην εποχή μας συνηθίζεται η ενημέρωση της εγκύου για τον τοκετό και μετά τον 6ο μήνα, θεωρείται αναγκαία η ψυχοσωματική προετοιμασία της εγκύου, για να την προστατεύει από τον φόβο του τοκετού, με ειδικές γυμναστικές ασκήσεις και μαθήματα.

[nurse]

Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Πρέπει να καλλιεργούμε την αντίληψη ότι η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική κατάσταση που θα βιώσουν οι περισσότερες γυναίκες χωρίς κανένα πρόβλημα. Είναι όμως ανάγκη να προστατεύσουμε την μέλλουσα μητέρα αλλά και το μωρό από τις λίγες παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να παρουσιάσει η εγκυμοσύνη .

Υπάρχει μια κλασσική σειρά αιματολογικών , υπερηχογραφικών και κλινικών ελέγχων που πρέπει να κάνουμε προληπτικά στην διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ακόμη η μαιευτική συμβουλευτική καθοδήγηση για την έγκυο έχει ευρύτατη θεματολογία.

ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στην πρώτη επίσκεψη ο γυναικολόγος καταγράφει ένα πλήρες ιστορικό και εξετάζει την έγκυο, η πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνεται όταν συμπληρωθούν 2 εβδομάδες καθυστέρησης της περιόδου ,εκτός αν υπάρχει ιδιαίτερο ιστορικό. Η σωστή αξιολόγηση θα οδηγήσει την σωστή παρακολούθηση για την ομαλή πορεία της εγκυμοσύνης.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο βασικός εργαστηριακός έλεγχος, περιλαμβάνει γενική αίματος, ομάδας αίματος και Rhesus της εγκύου, ουρία και σάκχαρο αίματος, έλεγχο για στίγμα μεσογειακής αναιμίας και δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, ορολογικές αντιδράσεις για σύφιλη, έλεγχο αντισωμάτων για ερυθρά, AIDS, ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C, τοξοπλάσμωση, λιστεριώση, κυτταρομεγαλοϊό καθώς και γενική εξέταση ούρων.

ΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ

Κάθε φορά θα προγραμματίζεται ο επόμενος έλεγχος, κάθε μήνα μέχρι την 32η εβδομάδα, κάθε 15 ημέρες από την 32η μέχρι και την 36η εβδομάδα και τον τελευταίο μήνα η παρακολούθηση θα είναι κάθε 7 έως 10 μέρες.

ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουμε στις ειιδικές εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου, με τον υπερηχογραφικό έλεγχο για προσδιορισμό της αυχενικής διαφάνειας από την 10η έως και την 14η εβδομάδα της κύησης, το Αλφα τέστ (η τριπλό τέστ) με τον προσδιορισμό των επιπέδων της aFp, της οιστριόλης και της β - HCG από την 16η έως την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, καθώς και το αναλυτικό υπερηχογράφημα β' επιπέδου από την 19η έως την 23η εβδομάδα της εγκυμοσύνης συνήθως.

Ο τυπικός τακτικός έλεγχος της εγκύου περιλαμβάνει μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, βάρος της εγκύου, παλμούς του εμβρύου και κλινική αξιολόγηση για διάφορα παθολογικά ευρήματα.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πρέπει να ενημερώσουμε κάθε έγκυο για συμπτώματα που θα την οδηγήσουν άμεσα στον γυναικολόγο έκτός προγραμματισμένων ελέγχων, όπως είναι η κολπική αιμορραγία που μπορεί να σημαίνει απειλούμενη αποβολή, το να τρέξουν νερά από τον κόλπο που μπορεί να οφείλεται σε διάνοιξη του σάκου από ρήξη των εμβρυϊκών υμένων, το να έχει πόνους στην μέση και χαμηλά στην κοιλιά,επίσης πρήξιμο στα άκρα και στο πρόσωπο, πονοκέφαλοι και μείωση της διούρησης βάζουν την υπόνοια προεκλαμψίας.

ΒΑΡΟΣ

Το συνολικό βάρος που θα πάρει μια έγκυος δεν πρέπει να περνάει τα 12-14 Kg, γιατί η ανεξέλεγκτα μεγάλη αύξησή του φαίνεται να σχετίζεται με συχνότερη εμφάνιση προεκλαμψίας. Το βάρος που θα πάρει αναλογεί σε 2 Kg στο πρώτο τρίμηνο, 4 Κg στο δεύτερο τρίμηνο και 6 Κg στο τριτο τρίμηνο περίπου.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Φροντίζοντας και ενημερώνοντας την έγκυο να διατρέφεται σωστά αυξάνουμε την πιθανότητα να έχει ομαλή εξέλιξη η εγκυμοσύνη. Η διατροφή στην εγκυμοσύνη διαμορφώνεται ελεύθερα, με μόνο περιορισμό στις αλμυρές, τις λιπαρές και τις πολύ γλυκές τροφές . Πρέπει να τονίζουμε την ανάγκη η έγκυος να τρώει τροφές πλούσιες σε λευκώματα, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

ΦΑΡΜΑΚΑ

Στην εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο, τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται με μεγάλη προσοχή και μόνο όταν είναι απόλυτα απαραίτητο, εξαιρούνται οι ειδικές θεραπευτικές αγωγές καθώς και τα συμπληρώματα με σίδηρο,φ υλικό οξύ και βιταμίνες, που η χορήγησή τους είναι συνήθως απαραίτητη.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Στην έγκυο η εργασία επιτρέπεται μέχρι την 32η εβδομάδα της εγκυμοσύνης κύησης, εφόσον η εργασία και το περιβάλλον είναι υγιεινό. Τα ρούχα και τα παπούτσια της πρέπει να είναι ευρύχωρα και άνετα. Τα ταξιδία επιτρέπονται, όταν το ιστορικό και η κατάσταση της εγκύου δεν επιβάλουν περιορισμό, με την προϋπόθεση να μην γίνεται κατάχρηση. Η σειρά προτίμησης των μεταφορικών μέσων, είναι το αεροπλάνο, το πλοίο, το τρένο και το επιβατικό αυτοκίνητο. Η ελαφρά άσκηση και η άθληση με την καθοδήγηση ειδικών ιδιαίτερα αν αποτελούν μέρος της συνηθισμένης δραστηριότητας και πρίν την εγκυμοσύνη δεν απαγορεύονται, εφόσον η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά. Το κολύμπι και το περπάτημα είναι μια πολύ καλή άσκηση για την έγκυο.

Η διασκέδαση επιτρέπεται με μέτρο, εφόσον γίνεται σε υγιεινό περιβάλλον. Το κάπνισμα επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη του εμβρύου με ελάτωση του βάρους γέννησης κατα 200 περίπου γραμμάρια αλλά και με διαταραχές στην διάπλαση του εμβρύου

Τα οινοπνευματώδη σε περιορισμένη χρήση δεν έχουν κακή επίδραση στην διάπλαση του εμβρύου αλλά σε μεγάλες ποσότητες τα οινοπνευματώδη προκαλούν διαμαρτίες της διαπλάσεως.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Η σεξουαλική επαφή επιτρέπεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι την 32η εβδομάδα, εφόσον η εξέλιξη της κύησης είναι ομαλή και δεν υπάρχει αιμορραγία, κακό μαιευτικό ιστορικό ή έχουν γίνει χειρουργικές επεμβάσεις στο κόλπο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

Στην εποχή μας συνηθίζεται η ενημέρωση της εγκύου για τον τοκετό και μετά τον 6ο μήνα, θεωρείται αναγκαία η ψυχοσωματική προετοιμασία της εγκύου, για να την προστατεύει από τον φόβο του τοκετού, με ειδικές γυμναστικές ασκήσεις και μαθήματα.

[nurse]

ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

ΑΙΤΙΑ:

Οφείλεται σε ένα παράσιτο το σπορόζωο Toxoplasma gondi που ανήκει στα πρωτόζωα.

ΤΡΟΠΟΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ:

Οι γάτες αποβάλουν τις ωοκύστεις με το τοξόπλασμα στα κόπρανά τους ,έτσι υπάρχει στο τρίχωμα και το στόμα της μολυσμένης γάτας και μολύνονται οι άνθρωποι. Το παράσιτο μεταδίδεται επίσης όταν καταναλωθεί ωμό ή μισοψημένο μολυσμένο κρέας.

Στις διάφορες δημοσιευμένες μελέτες οι πιθανότητα μόλυνσης της εγκύου διαφέρει και εξαρτάται από υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες, τρόπο ζωής, κοινωνικοοικονομική κατάσταση, συγκατοίκηση με μολυσμένες γάτες κ.λ.π.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ:

Όταν η γυναίκα έχει προσβληθεί από τοξοπλάσμωση πριν μείνει έγκυος θεωρείται ότι ο κίνδυνος αναμόλυνσης στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μικρότερη λόγω άμυνας και μειωμένης βαρύτητας της μολύνσεως. Η πιθανότητα πρωτομόλυνσης στην εγκυμοσύνη είναι κάτω από 0.6 %. και ενοχοποιείται για αύξηση του ποσοστού παλινδρομήσεων και αποβολών.

Ένα στα 2000 έμβρυα μπορεί να προσβληθεί από τοξόπλασμα στις περιπτώσεις πρωτομόλυνσης της εγκύου. Η πιθανότητα μόλυνσης του εμβρύου αυξάνεται ανάλογα με την ηλικία της εγκυμοσύνης. Στο μεγαλύτερο ποσοστό προσβάλλεται ο πλακούντας και εκεί σταματάει η λοίμωξη χωρίς να προχωρήσει σε μόλυνση του εμβρύου, το οποίο κινδυνεύει να μολυνθεί κυρίως κατά την διάρκεια του τοκετού.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ:

Μόνον οι εργαστηριακές εξετάσεις για ανίχνευση των ανοσοσφαιρινών IgM, IgA και IgG μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε αν έχει μολυνθεί η γυναίκα και σε ποια φάση της μόλυνσης είναι.

IgM: H ανίχνευση της ειδικής για τοξόπλασμα IgM ανοσοσφαιρίνης και τα επίπεδα μεταβολών της επιβεβαιώνουν την πρόσφατη μόλυνση από την νόσο, η οποία μπορεί να παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

IgA: H ανίχνευση των αντιτοξοπλασματικών αντισωμάτων IgΑ στον ορό του αίματος της μητέρας είναι ενδεικτικό στοιχείο ότι η λοίμωξη είναι πρόσφατη και υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εγκατάστασης του παρασίτου στο έντερο.

Τα IgA αντισώματα ανιχνεύονται στην πρόσφατη λοίμωξη και εξαφανίζονται πριν από τα IgM, η ανίχνευσή τους δεν ξεπερνά τους εννέα μήνες ενώ στην χρόνια φάση της τοξοπλάσμωσης δεν ανιχνεύονται Όταν υποπτευόμαστε ενδομήτρια λοίμωξη, μπορούμε να ανιχνεύσουμε την IgA στο αμνιακό υγρό.

IgG: H ανίχνευση των αντιτοξοπλασματικών αντισωμάτων IgG στον ορό του αίματος της μητέρας είναι ενδεικτικό στοιχείο ότι έχει παλαιά λοίμωξη η γυναίκα. Τίτλοι πάνω από 1:500 είναι χαρακτηριστικό προσφάτου ενεργού λοιμώξεως.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ:

Συνήθως η μόλυνση είναι ασυμπτωματική ή παρουσιάζει σημεία κόπωσης, μυϊκούς πόνους και διόγκωση λεμφαδένων.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΟΓΝΟ:

Το πιθανότερο σύμπτωμα στην συγγενή τοξοπλάσμωση είναι η χοριοαμφιβληστροειδίτιδα. Το νεογνό σε μικρότερη πιθανότητα μπορεί να παρουσιάσει ηπατοσπληνομεγαλία, νευρολογικά προβλήματα με ενδοκρανιακές ασβεστώσεις, υδροκεφαλία, μικροκεφαλία καταρράκτη, μικροφθαλμία, οπτική ατροφία, άλλη ομάδα νεογνών μπορεί να παρουσιάσει υπολειπόμενη ανάπτυξη ίκτερο, αναιμία, λεμφαδενίτιδα, πυρετό ή υποθερμία, σπασμούς, εμέτους, διάρροια και πνευμονία.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ:

Όταν οι μετρήσεις στο αίμα είναι θετικές πριν από την εγκυμοσύνη, ακόμα και αν η λοίμωξη έγινε λίγο πριν την σύλληψη, δεν χρειάζεται θεραπεία.

Η σπιραμυκίμη θεωρείται το φάρμακο εκλογής σε δόση 3 gr την ημέρα. Συχνά μπορεί να συμπληρωθεί η αγωγή με πυριμεθαμίνη ή σουλφαδιαζίνη οι οποίες χρησιμοποιούνται και μόνες τους. Στις ΗΠΑ η θεραπεία εκλογής είναι ο συνδυασμός πυριμεθαμίνης με ή χωρίς σουλφαδιαζίνη.

Στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης το φάρμακο εκλογής είναι η πυριμεθαμίνη. Η πυριμεθαμίνη είναι ανταγωνιστής τους φυλικού οξέος και ενοχοποιείται για τερατογένεση στο έμβρυο, αυτό μας υποχρεώνει να καλύψουμε την ασθενή με παράλληλη λήψη φυλικού οξέος.

Μετά το μέσον και προς το τέλος της εγκυμοσύνης το φάρμακο εκλογής είναι η σουλφαδιαζίνη που παρουσιάζει όμως σαν επιπλοκή πυρηνικό ίκτερο.

Οι στατιστικές μελέτες της αποτελεσματικότητας των θεραπευτικών σχημάτων παρουσιάζονται στην βιβλιογραφία αντικρουόμενες.

Πρέπει να επισημάνουμε στον παιδίατρο-νεογνολόγο την λοίμωξη της μητέρας από τοξόπλασμα για να προγραμματίσει την εργαστηριακή διερεύνηση του νεογνού και να του χορηγήσει την κατάλληλη θεραπεία

[nurse]

ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

ΑΙΤΙΑ:

Οφείλεται σε ένα παράσιτο το σπορόζωο Toxoplasma gondi που ανήκει στα πρωτόζωα.

ΤΡΟΠΟΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ:

Οι γάτες αποβάλουν τις ωοκύστεις με το τοξόπλασμα στα κόπρανά τους ,έτσι υπάρχει στο τρίχωμα και το στόμα της μολυσμένης γάτας και μολύνονται οι άνθρωποι. Το παράσιτο μεταδίδεται επίσης όταν καταναλωθεί ωμό ή μισοψημένο μολυσμένο κρέας.

Στις διάφορες δημοσιευμένες μελέτες οι πιθανότητα μόλυνσης της εγκύου διαφέρει και εξαρτάται από υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες, τρόπο ζωής, κοινωνικοοικονομική κατάσταση, συγκατοίκηση με μολυσμένες γάτες κ.λ.π.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ:

Όταν η γυναίκα έχει προσβληθεί από τοξοπλάσμωση πριν μείνει έγκυος θεωρείται ότι ο κίνδυνος αναμόλυνσης στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μικρότερη λόγω άμυνας και μειωμένης βαρύτητας της μολύνσεως. Η πιθανότητα πρωτομόλυνσης στην εγκυμοσύνη είναι κάτω από 0.6 %. και ενοχοποιείται για αύξηση του ποσοστού παλινδρομήσεων και αποβολών.

Ένα στα 2000 έμβρυα μπορεί να προσβληθεί από τοξόπλασμα στις περιπτώσεις πρωτομόλυνσης της εγκύου. Η πιθανότητα μόλυνσης του εμβρύου αυξάνεται ανάλογα με την ηλικία της εγκυμοσύνης. Στο μεγαλύτερο ποσοστό προσβάλλεται ο πλακούντας και εκεί σταματάει η λοίμωξη χωρίς να προχωρήσει σε μόλυνση του εμβρύου, το οποίο κινδυνεύει να μολυνθεί κυρίως κατά την διάρκεια του τοκετού.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ:

Μόνον οι εργαστηριακές εξετάσεις για ανίχνευση των ανοσοσφαιρινών IgM, IgA και IgG μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε αν έχει μολυνθεί η γυναίκα και σε ποια φάση της μόλυνσης είναι.

IgM: H ανίχνευση της ειδικής για τοξόπλασμα IgM ανοσοσφαιρίνης και τα επίπεδα μεταβολών της επιβεβαιώνουν την πρόσφατη μόλυνση από την νόσο, η οποία μπορεί να παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

IgA: H ανίχνευση των αντιτοξοπλασματικών αντισωμάτων IgΑ στον ορό του αίματος της μητέρας είναι ενδεικτικό στοιχείο ότι η λοίμωξη είναι πρόσφατη και υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εγκατάστασης του παρασίτου στο έντερο.

Τα IgA αντισώματα ανιχνεύονται στην πρόσφατη λοίμωξη και εξαφανίζονται πριν από τα IgM, η ανίχνευσή τους δεν ξεπερνά τους εννέα μήνες ενώ στην χρόνια φάση της τοξοπλάσμωσης δεν ανιχνεύονται Όταν υποπτευόμαστε ενδομήτρια λοίμωξη, μπορούμε να ανιχνεύσουμε την IgA στο αμνιακό υγρό.

IgG: H ανίχνευση των αντιτοξοπλασματικών αντισωμάτων IgG στον ορό του αίματος της μητέρας είναι ενδεικτικό στοιχείο ότι έχει παλαιά λοίμωξη η γυναίκα. Τίτλοι πάνω από 1:500 είναι χαρακτηριστικό προσφάτου ενεργού λοιμώξεως.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ:

Συνήθως η μόλυνση είναι ασυμπτωματική ή παρουσιάζει σημεία κόπωσης, μυϊκούς πόνους και διόγκωση λεμφαδένων.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΟΓΝΟ:

Το πιθανότερο σύμπτωμα στην συγγενή τοξοπλάσμωση είναι η χοριοαμφιβληστροειδίτιδα. Το νεογνό σε μικρότερη πιθανότητα μπορεί να παρουσιάσει ηπατοσπληνομεγαλία, νευρολογικά προβλήματα με ενδοκρανιακές ασβεστώσεις, υδροκεφαλία, μικροκεφαλία καταρράκτη, μικροφθαλμία, οπτική ατροφία, άλλη ομάδα νεογνών μπορεί να παρουσιάσει υπολειπόμενη ανάπτυξη ίκτερο, αναιμία, λεμφαδενίτιδα, πυρετό ή υποθερμία, σπασμούς, εμέτους, διάρροια και πνευμονία.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ:

Όταν οι μετρήσεις στο αίμα είναι θετικές πριν από την εγκυμοσύνη, ακόμα και αν η λοίμωξη έγινε λίγο πριν την σύλληψη, δεν χρειάζεται θεραπεία.

Η σπιραμυκίμη θεωρείται το φάρμακο εκλογής σε δόση 3 gr την ημέρα. Συχνά μπορεί να συμπληρωθεί η αγωγή με πυριμεθαμίνη ή σουλφαδιαζίνη οι οποίες χρησιμοποιούνται και μόνες τους. Στις ΗΠΑ η θεραπεία εκλογής είναι ο συνδυασμός πυριμεθαμίνης με ή χωρίς σουλφαδιαζίνη.

Στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης το φάρμακο εκλογής είναι η πυριμεθαμίνη. Η πυριμεθαμίνη είναι ανταγωνιστής τους φυλικού οξέος και ενοχοποιείται για τερατογένεση στο έμβρυο, αυτό μας υποχρεώνει να καλύψουμε την ασθενή με παράλληλη λήψη φυλικού οξέος.

Μετά το μέσον και προς το τέλος της εγκυμοσύνης το φάρμακο εκλογής είναι η σουλφαδιαζίνη που παρουσιάζει όμως σαν επιπλοκή πυρηνικό ίκτερο.

Οι στατιστικές μελέτες της αποτελεσματικότητας των θεραπευτικών σχημάτων παρουσιάζονται στην βιβλιογραφία αντικρουόμενες.

Πρέπει να επισημάνουμε στον παιδίατρο-νεογνολόγο την λοίμωξη της μητέρας από τοξόπλασμα για να προγραμματίσει την εργαστηριακή διερεύνηση του νεογνού και να του χορηγήσει την κατάλληλη θεραπεία