Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

καλησπερα......................η αληθεια ειναι οτι εχουμε καιρο να τα πουμε........πριν δυο μηνες σχεδον

ανακαλυψαμε οτι ο μικρουλης μου εχει παλινδρομηση ουρων στον ενα νεφρο.........κ φυσικα αρχισαμε 

κατευθειαν χημειοπροφυλαξη δηλαδη αντιβιωση.............η παιδιατρος μας εδωσε την proceef......και πινουμε δυο ml καθε βραδυ........κανουμε καθε μηνα γενικη κ καλιεργεια ουρων για να το ελεγχουμε...

αυτον τον μηνα που καναμε μας βρηκε πρωτεα......δηλαδη ουρολοιμωξη..........τωρα πρεπει να περιμενω το αντιβιογραμμα για να δουμε τι θα κανουμε......συνεχιζουμε η αλλαζουμε φαρμακο.....εχω αγχωθει λιγο.......αν καποια κοπελα εχει περασει κατι παρομοιο ........πολυ θα με βοηθουσε.......τι μπορει να φταιει....το κακο πλυσιμο.....η κατι αλλο...........

Δημοσίευση

Γεια σου Έλενα!

Απ' όσο γνωρίζω, είναι θέμα κατασκευής των νεφρών. Συνήθως αυτό περνάει από μόνο του, όσο μεγαλώνει το παιδί, ενώ σε κάποιες πολύ σοβαρές περιπτώσεις χρειάζεται χειρουργείο. 

Κι εμάς είχε πάθει ουρολοίμωξη εξήμιση μηνών και νοσηλεύτηκε μια βδομάδα στο νοσοκομείο, και μετά έπαιρνε μικρή ποσότητα αντιβίωσης για ενάμιση μήνα, μέχρι που κάναμε κυστεογραφία και είδαμε ότι δεν έχει πρόβλημα στα νεφρά. 

Εύχομαι να το ξεπεράσει σύντομα!

Δημοσίευση

δευτερου βαθμου μας ειπαν...........το θεμα ειναι ομως γιατι να μας πιασει παλι ουρολοιμωξη ενω κανουμε την θεραπεια μας κανονικα.........παιρναμε το procef κ τωρα θα παρουμε το septrin....την παλινδρομηση την καταλαβαμε οταν ηταν 17 μηνων.......αλλα σκεφτομαι οταν νοσηλευτηκαμε στο νοσοκομειο για δεκα μερες ηταν 40 ημερων κ τοτε υποτιθεται μας εκαναν πολλες εξετασεις επειδη ηταν πολυ μικρος...........γιατι δε το βρηκαν τοτε???????γιατι τετοια ταλαιπωρια?????κ το ανακαλυψαμε απο μια ουρολοιμωξη που εκανε οταν χρονισε.......

  • 2 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...