Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

καλησπέρα κορίτσια, θα ήμουν μια μέλλουσα μανουλα σε μονοζυγωτικά διδυμα κοριτσάκια. τρεις μέρες πριν τον προγραμματισμένο τοκετό και ενώ όλα πήγαιναν πολύ καλά, εμφανίστηκε το σύνδρομο υποκλοπής και σε λίγα λεπτά έχασα τα κοριτσάκια μου..... που σε τρεις μέρες θα τα κρατούσα στην αγκαλιά μου. η καρδιά μου έχει σταματήσει να χτυπά.... θα ήθελα να μάθω ποια μανούλα έχασε μωράκι και βρήκε το κουράγιο για να κάνει άλλο. μακάρι να σταματήσουν να συμβαίνουν τα τυχαία περιστατικά και όλες οι μανούλες του κόσμου να κρατάνε στα χέρια τους τα μωράκια τους.....

Δημοσίευση

Τι λες βρε κατερινα??? τρέλαθηκα τωρα!!ησουνα δηλαδή ετοιμογεννη???

δεν εχω λόγια ειλικρινά. Λυπάμαι πολυ!!! Εγω είχα χάσει το πρώτο μου μωρο στους 4 μήνες σχεδόν και κατα κάποιο τροπο μπορω να σε καταλάβω.ειναι πολυ δύσκολο να είσαι μαμά της άδειας αγκαλιας. Αν διαβάσεις εδω στο φόρουμ θα δεις ότι εχει τύχει σε αρκετες μανουλες ,αυτο που σου εχει τύχει και αργότερα βρήκαν το κουράγιο να αποκτήσουν μωράκι. Μη χάνεις το κουράγιο σου. Τωρα σου φαίνονται ολα βουνό αλλα θα ηρεμησεις, χωρίς να σημαίνει ότι θα ξεχάσεις.

Δημοσίευση

αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι ότι σε 3 μέρες όλα θα ήταν διαφορετικά στη ζωη μας.....νομίζω ότι την επόμενη φορά θα φοβάμαι να κάνω όνειρα.θα έχω τέτοιο άγχος μέχρι την τελευταία στιγμή κάτι που δεν κάνει καλό....

Δημοσίευση

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν ειναι και λίγο αυτο που περνάς. Ειναι πολυ λογικό να το σκέφτεσαι αυτο. Εγω είχα οπως σου εχω αναφέρει μια αποτυχημένη εγκυμοσύνη,( χωρίς να τη συγκρινω με τη δική σου απώλεια μιας και τα κοριτσακια σου ηταν ετοιμα για να γεμισουν την αγκαλια σου )και μιλάμε οταν ξανά έμεινα έγκυος ήμουνα πολυ αγχωμένη και παρ´ολο που έβλεπα τις υπόλοιπες μανουλες να κάνουν όνειρα, να ψωνίζουν ρουχαλακια και να ετοιμάζουν δωμάτιο ,εγω ήμουνα πολυ επιφυλακτική και ήμουνα απομονωμένη. Ο θεός και η Παναγία θα σε βοηθήσουν να το ξεπερασεις και να αποκτήσεις ενα μωράκι. Το καλύτερο φάρμακο ειναι να ξαναμεινεις έγκυος το συντομότερο δυνατό. Ποτε έχεις δικαίωμα να ξανά προσπαθήσεις?

να σε ρωτήσω και κάτι αλλο? το σύνδρομο υποκλοπής δε διαγνωσκεται στη β επιπέδου και γιατι χάθηκαν και τα δυο κορίτσια? είχα την εντύπωση ότι μονο το μωρο που δε τρέφεται επαρκώς, χάνει τη μάχη?

συγγνωμη για τις ερωτήσεις. Αν δεν έχεις το κουράγιο, μην απαντήσεις.

Δημοσίευση

από την αρχή της εγκυμοσύνης ξέραμε ότι μοιράζονται τον ίδιο πλακούντα άρα υπήρχε ο φόβος του συνδρόμου σε ήπια όμως μορφή, δηλαδή το ένα να τρέφεται πιο πολύ από το άλλο. στην ήπια μορφή του μπορείς να το προλάβεις και να κάνεις πρόωρο τοκετό (φυσικά θα πρέπει τα μωρά τουλάχιστον να είναι στον 7ο μήνα). εμείς πηγαίναμε ανα δυο βδομάδες στο γιατρό και όλα ήταν καλά. όσο βάρος έβαζε η μία, τόσο έβαζε και η άλλη. άρα δεν είχε εμφανιστεί το σύνδρομο ούτε στην ήπια μορφή του, που είναι και κάτι συνηθισμένο να εμφανίζεται. εμείς είχαμε ως στόχο να κλείσω την 36 εβδομάδα, άφού όλα πήγαιναν καλά, ώστε να μη χρειαζόντουσαν θερμοκητίδα. όμως 3 πριν την προγραμματισμένη ημερομηνία τοκετού δεν αισθανόμουν καλά, ούτε να κάτσω, ούτε να ξαπλώσω μπορούσα(δεν είχα συσπάσεις) και ο γιατρός μου είπε να πάω στην κλινική για προληπτικούς λόγους και αν δεν μπορούσα άλλο θα προγραμμάτιζε να με ξεγεννήσει και την επόμενη μέρα. μόλις πήγα πήγαν να μου κάνουν καρδιοτοκογράφημμα και ξαφνικά δεν ακουγόντουσαν τα μωρά. πρέπει στο δρόμο για την κλινική να εμφανίστηκε το σύνδρομο και έτσι το ένα μωρό πήρε όλο το αίμα και στο άλλο δεν έμεινε ούτε σταγόνα. και τα δυο μωρά πεθαίνουν μέσα σε 5-10 λεπτα. ο γιατρός μου ήρθε κατευθείαν και έτρεξε να με ¨ανοίξει¨ μπας και σώσει ένα μωράκι αλλά κυρίως εμένα. γιατί όταν πεθαίνει ένα μωρό στην κοιλιά αν δε το προλάβεις μπορούν να συμβούν πολλά. εχουν περασει 14 μερες, μόνο.........

Δημοσίευση

Πραγματικα εχω λυπηθει πολυ με την ιστορία σου. Πολλες μανουλες εχουμε χάσει μωρακια αλλα τρεις μερες πριν τον τοκετο ο πόνος σιγουρα δεν συγκρίνεται με τιποτα. Ειχα μεινει και εγω έγκυος σε μονόζυγωτικα δίδυμα και τα έχασα στην 9η βδομαδα, ο πόνος και η στεναχώρια και τα γιατι μεγαλα ειδικα τον πρώτο καιρο και γιαυτο σε καταλαβαίνω αν και σιγουρα ο δικος σου πόνος ειναι μεγαλύτερος. Δώσε χρονο στον εαυτό σου να νιώσεις τα συναισθήματα αυτής της απώλειας και μετα θα πάρεις δύναμη να προχωρησεις χρειάζεσαι στήριξη απο τους δικούς σου ανθρωπους και μολις νιώσεις έτοιμη σωματικα και ψυχικά και πεις προχωρώ θα ερθει μια επόμενη εγκυμοσυνη και τοτε ολα θα πανε καλα μεχρι το τέλος. Οπως έγραψε και η Γιωργια παραπάνω το καλύτερο φάρμακο ειναι να μείνεις σύντομα έγκυος. Εγω μετα απο εκείνη την απώλεια σε τρεις μήνες έμεινα έγκυος στο γιο μου και τωρα ειμαι παλι έγκυος, ειπα ο Θεός ηθελε να μου στειλει δυο μωρακια δεν ήρθαν και τα δυο μαζι στη ζωη μου τα έστειλε ομως το ένα μετα το αλλο, ετσι και εσυ θα γίνεις μανούλα σύντομα.

Δημοσίευση

μακαρι ο θεούλης να θελήσει να μου δώσει πολλά παιδάκια στο μέλλον....απλά με πονάει που θα ξέρω ότι θα ύπήρχαν και άλλα δύο. με στεναχωρεί που δεν έχω το κουράγιο ή τη θέληση να πάω στο μνημα τους να τους ανάβω κεράκι... νιώθω πιο καλά να τα θυμάμαι στην κοιλιά μου και να νομίζω ότι βρίσκονται στην καρδιά μου και όχι σε εκείνο το χώμα... να περάσει γρήγορα ο καιρός για να μην πονάω τόσο....να είστε καλά όλες που μου απαντήσατε... να χαίρεστε την οικογένειά σας,μόνο αυτό μετράει...

  • 3 weeks later...
Δημοσίευση

Κοριτσακι μου γλυκο . . . τι λογια υπαρχουν να σου δωσουν παρηγορια?Ποσο στεναχωρεθηκα!:(κι εγω το πρωτο μου το εχασα στην 9η βδομαδα!δεν υπαρχει κανενα μετρο συγκρισης ομως με τη δικη σου απωλεια!καμια ομως!κοπελα μου ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος!ειλικρινα!να σου πω να μην κλαις, να μην πονας, να μην στεναχωριεσαι, δεν γινεται . . .!ξερω οτι ειναι μεγαλος ο πονος, ξεσπασε, κλαψε να σου φυγει το ολος αυτος ο πονος που δεν θα φυγει με το κλαμα,μονο Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ και ο χρονος πραγματικα!Και ναι θα ξαναπροσπαθησεις και θα μεινεις εγκυος και ολα θα πανε καλα!να ηρεμησεις πρωτα και να χεις την υγεια σου και θα δεις οτι ολα θα πανε καλα!Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΑ ΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Χαχαχα! Μακαρι να ακουστουν οι προσευχες μου!! 3 χρονια σχεδον περιμενω αυτη τη στιγμη. Οπως κι εσεις! 🥺
    • Κοίτα τις απολαύσετε τις επαφές σας γτ θα είναι οι τελευταίες σας 😅 είτε φυσιολογικά, είτε με εξωσωματική το φθινόπωρο θα είσαι με κοιλουμπα 😊🥰👶
    • Εγω νιωθω χαρα που θα ξερω τωρα ποτε θα ερθει η περιοδος!!! 😁 Βεβαιως θα εχουμε τις επαφες μας απο σημερα μεχρι Τριτη-Τεταρτη!!!! Γελασα πολυ ετσι οπως μου γραψατε κοριτσια!! 😆 Αν τυχει τωρα συλληψη, ΘΑΥΜΑ θα ναι!!
    • Κορίτσι σου είχα γράψει κ στο άλλο θεματακι... Είσαι σε πολύ δύσκολη ψυχολογική κατάσταση κ είναι λογικό να θέλεις τον άνθρωπο σου δίπλα. Έχεις μιλήσει σε κάποιον δικό σου για όλα αυτά? Δεν σου κάνει καλό να το περνάς μόνη σου. Ο σύντροφος σου έκανε την επιλογή του οπότε για μένα δεν έχει νόημα να επικοινωνήσεις, ουτε να ζητήσεις συγνώμη δεν θα φτιάξουν τα πράγματα κ θα βγει κ απο πάνω αυτός κ οι γονείς του. Ξέρω ότι είναι πολύ σκληρό αλλά θα έπρεπε τουλάχιστον από ανθρώπινο ενδιαφέρον να σε πάρει ένα τηλέφωνο, εσύ μπορεί να ήσουν στο νοσοκομείο μπορεί χίλια δυο. Δεν λέω ότι είναι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου αλλά ίσως τώρα λόγο πίεσης λόγω προσπαθειών είτε από γονείς να έδειξε τον πραγματικό του χαρακτήρα. Στο παρελθόν μετά από έναν άσχημο χωρισμό μου λίγες μέρες μετά ο πρώην παραλίγο να σκοτωθεί σε ατύχημα με το φορτηγό της δουλειάς. Κ τον πήρα τηλέφωνο να δω αν ζει τι κάνει κ του είπα ότι αν χρειαστεί κάτι είμαι εκεί για αυτόν γτ ήταν νοσοκομείο καθαρά από ανθρώπινο ενδιαφέρον.  Κοίτα να αναρρώσεις σωματικά κ μετά ψυχολογικά μιλά με τους δικούς σου κ με κάποιον ειδικό κ άστα όλα πίσω σου. Κ επίσης αυτό για την ηλικία είσαι πολύ μικρή μονο 32 κ δεν είναι πλέον ταμπού ούτε οι χωρισμοί, ούτε τα παιδιά σε πιο μεγάλη ηλικία ούτε τπτ. Κάνε μια νέα αρχή κ θα δεις ότι στο μέλλον θα τα θυμάσαι αυτά σαν ένα κακό όνειρο 🥰
    • Κ καλά κάνεις!!! Εγώ ήδη τώρα που το έχω πει στους γονείς νιώθω την αγωνία τους δεν μου λένε κάτι αλλά το βλέπω στα μάτια τους.... Ο δε μπαμπας μου που είναι πολύ σκληρός σαν χαρακτήρας έχει κλάψει 3 φορές στη ζωή του, οι 2 ήταν για τις αποβολές μου κ όσο περνάει από το χέρι μου δεν θέλω να στεναχωριούνται είναι κ 60+ 😞😞 Τέλος πάντων ίσως να είναι για καλό αυτή τη φορά που το ξέρουν κάποια άτομα να μας φέρουν τύχη 😉 Για τη δουλειά επειδή είμαι σκυλί ξέρουν ότι όταν λείπω μέρες είναι για εγκυμοσύνη οπότε το πω δεν το πω θα το καταλάβουν όλοι ότι κ να γραφτεί στην αναρρωτική. Έχω πάει με στραμπουληγμενο κ δεμένο πόδι με πατεριτσες στη δουλειά 😅 Ναι αντέ μακάρι κορίτσι μου πρώτα εσύ κ μετά ακολουθώ κ εγώ 🥰
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...