Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημέρα σε όλες τις μανούλες, θα ήθελα την γνώμη σας σε ένα αρκετά ευαίσθητο θέμα. κατ αρχήν να συστηθω και να σας πω και 2 λογία για μένα.

είμαι 34 χρόνων, παντρεμένη 1 χρόνο με έναν υπέροχο άνθρωπο που τον λατρεύω! μαζί έχουμε 1 κοριτσάκι μόλις 6 μηνών, και 2 κόρες από τον

πρώτο του γάμο 9 και 6 χρόνων, 2 πανέμορφα κορίτσια που έχουμε δημιουργήσει μια σχέση πάρα πολύ καλή στηριζόμενη στην αμειβεα

επιστημοσύνη και σεβασμό, που για μένα είναι τα συμαντικοτερα συναισθήματά τουλάχιστον για αρχή. Τα κορίτσια στην αρχή σαφώς φυσιολογικό

ήταν επιφυλακτικά, αλλά με το χρόνο και σχετικά γρήγορα, ξεδιπλώθηκαν και με άφησαν να τα πλησιάσω. για να καταλάβετε τα κορίτσι μένουν

με την μαμά τούς άλλα είναι σε μας κάθε μέρα 15:00 με 18:00 και κάθε 2ο σαββατοκυριακο καθώς 1 εβδομάδα σε κάθε μια από τις μεγάλες γιορτές

και 1 μήνα το καλοκαίρι, αυτό συμενει οτι τουλάχιστον το χειμώνα που νυχτώνει και νωρίς όλες τούς τις δραστηριοτητες τις κάνουμε μαζί

π.χ διάβασμα, διασκέδαση, κ.α.π,

για να μην σας ζαλίζω στην δεδομένη στιγμή αυτό που με προβληματιζει έντονα είναι ότι εδω και 6 περίπου μήνες η μεγάλη 9χρονη κάθε φορά που είναι

να πάει στην μαμά της τα βάφει μαύρα και πολλές φορές κλαίει δεν θέλει καθόλου ακόμη και στον ύπνο της βλέπει εφιάλτες , ο άντρας μου προσπάθησε

να το συζητήσει με την μαμά της αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο όσο για μένα η μαμά τον κοριτσιών το μόνο που θέλει να έχει είναι μια καλήμερα και

αυτό το έχει κάνει πολύ ξεκάθαρο (μίλησε ο άντρας μου με την μαμά τούς για να επισκευτουν μαζί με την κόρη τούς ένα παιδοψυχολογο αλλά ήταν κάθετη στο όχι και από την στιγμή που έχει την επιμελια εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. πριν περίπου από τρεις μήνες άρχισε να μετράει αντίστροφα μέχρι να φτάσει τα 12α τις χρόνια για να πει λέει στον δικαστή και να του πει ότι θέλει να μείνει μαζί μας, εγώ από την πλευρά μου αυτό που κάνω είναι να δικαιολογώ όμορφα πάντα την μαμά της, παρόλο που μέσα μου δεν μπορώ να την δικαιολογήσω γιατί το παιδί από την στιγμή που άρχισε να μου μιλάει είναι ποτάμι και μου λέει καταστάσεις που όσο και να τις φουσκώνει σαν παιδί είναι απαράδεκτες. για παράδειγμα αυτό που μου είπε τελευταία είναι ότι πριν από 3 μήνες επιδει δεν πήγαινε για ύπνο την έβαλε να μαζέψει σε μια βαλίτσα τα πράγματα της και την έβγαλε από το σπίτι όταν πήγε η θεία της που ήταν εκεί να πάρει τηλέφωνο τον άντρα μου να πάει να πάρει το παιδί την έβαλε μέσα στο σπίτι , επειδή μου φάνηκε πάρα πολύ υπερβολικό σε μια συζήτηση που είχαμε για άσχετα με την 6 χρονη για τις τιμωρίες μου το ανέφερε ακριβός όπως τα είχε πει η μεγάλη ( η 6χρονη δεν έχει την ίδια μεταχείριση αν και είναι πολύ ζωηρό παιδάκι)

ειλικρινά θέλω την βοήθεια σας γιατί δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω πως να αντιδράσω, και στο κάτω κάτω η μαμά είναι μαμά όπως και να έχει.

Δημοσίευση

Καλησπερα η γνωμη μου ειναι να κρατησεις λιγο μια ουδετερη σταση...οσο γινεται γιατι δεν μπορεις να παρεις ευκολα θεση....η τιμωρια κατα την γνωμη μου ειναι πολυ ασχημη αλλα μονο ο αντρας της μπορει να κανει κατι...οπως να κανει νεα διαδικασια για να αναλαβει εκεινος την κηδεμονια των κοριτσιων....μπραβο σου που προσπαθεις να την δικαιολογησεις....απλα ο μονος που μπορει να κανει κατι ειναι ο μπαμπας τους....

Δημοσίευση

Θα συμφωνήσω απολύτα με την προλαλήσασα. Ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι είναι ο μπαμπάς της. Εσύ το χειρίζεσαι μια χαρούλα αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα περισσότερο δυστυχώς. Να σου ζήσει και το μωράκι σου!

Δημοσίευση

κορίτσια ευχαριστώ πάρα πολύ για την ανταπόκριση! είμαι της ίδιας άποψης με εσάς και ελπίζω, να μην έχουμε χειρότερα μέχρι να αποφασίσουν οι γονείς της να συναινοηθουν με βάση το καλό του παιδιού και όχι τον εγωισμό τους.

Δημοσίευση

Κατ' αρχήν να πω ότι είσαι αξιέπαινη που δέχτηκες με τόση αγάπη τα παιδιά του άντρα σου, και που κρατάς μια τόσο σωστή στάση απέναντι σ' αυτά και στη μητέρα τους.

Συμφωνώ με τα κορίτσια, μόνο ο μπαμπάς των παιδιών μπορεί να κάνει κάτι, κι αν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, θα πρέπει να κάνει κάτι πιο δραστικό απ' το να κάνει απλά κάποιες αναφορές στη μητέρα τους.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Τώρα έρχεσαι στα λόγια μου, όλα είναι υποκειμενικά ... Γεννώντας ένα παιδί προφανώς και δεν σβήνουν ξαφνικά όλες οι άλλες μας ιδιότητες, ο,τι υπήρξαμε και ότι συνεχίζουμε να είμαστε, οι ανάγκες μας, οι ιδιότητές μας, τα χαρακτηριστικά μας. Δεν είμαστε μόνο μανάδες αλλά και πολλά άλλα ταυτόχρονα. Όμως το πώς αισθάνεται η καθεμία διαφέρει και δεν έχει να κάνει με ενοχική συμπεριφορά. Εφόσον ρωτάς τη γνώμη μας- που για μένα η γνώμη των άλλων, πολλώ δε μάλλον άγνωστων ανθρώπων,  μικρή σημασία έχει σε τέτοια θέματα - εγώ δεν θα άφηνα το μωρό σε ανθρώπους με τους οποίους δεν έχει καθημερινή επαφή. Θα μου έκλεβε μεγάλο κομμάτι από τη χαρά του ταξιδιού. Θα ήθελα να είμαι σίγουρη ότι σε έναν πυρετό, μια αδιαθεσία, σε ανάγκη για μια γνώριμη αγκαλιά πριν τον ύπνο, θα να το διαχειριστούν με τρόπο ασφαλή και με τρόπο που να καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες όλων. Είναι σε μια ηλικία που αντιλαμβάνεται την απουσία του βασικού φροντιστή του. Και σκοπός είναι να περνάμε όλοι καλά- και εμείς αλλά και το μωρό. Όμως, δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να μεγαλώνει ένα παιδί, υπάρχουν πολλοί. Οπότε, αφού το έχεις αποφασίσει, απολαύστε το!
    • @Sotiria_94 λυπαμαι πολυ κορίτσι μου για τ μπαμπα σου. Ποσο ακόμα πιο δύσκολο στη φάση που εισαι... @ΜαρίαΔημήτρηςκαλά ναι αν δ σε έχουν ρωτήσει δ μπορείς να πεις από μονη σου. Εμεις θα την πούμε Χαρά γιατί το έχω ταμμενο στην Παναγία του χαρου που γιορτάζει στις 23 Αύγουστου στα 9μερα της Παναγίας. Το 2023 π ήμουν εγκυος πάλι στις 22 Αύγουστου παραμονή δηλ της γιορτής εκανα διακοπη της κυησης με μεγάλο φόβο να χάσω κ τη μητρα μου. Και είπα ότι αν βγω υγιής από τ χειρουργείο κ μ τ ξανά δώσει θα βάλω τ όνομα χαρά που γιορτάζει τότε. 22 Αύγουστου 2024 ειχα τελευταία φορά περιοδο. Αν αυτό δεν είναι σημάδι... αν κ θα το έβαζα ούτως η άλλως.
    • Τα ονοματα που εχεις σκεφτει ειναι και τα δυο υπεροχα δεν πειραζει που δε βγαινει υποκοριστικο Μαρακι μου. Απο τα αγαπημενα μου ονοματα😁🌹. Λυπαμαι για το μπαμπα σου, ας προσπαθησουμε να μη τα σκεφτομαστε τωρα μεχρι να ολοκληρωσουμε την εγκυμοσυνη. Παντως καποια στιγμη μολις πουμε να ετοιμασουμε πραγματα για το μαιευτηριο θα σας ρωτησω και παλι τι εχετε ετοιμασει για να συγκρινω. Εχω κρατησει μεσες ακρες αυτα που παιρνετε βεβαια αλλα πιστευω με τα μισα θα φτασω. 
    • Τρομερά νεύρα εδώ, από το πρωί, σε φάση οποίος μου πάει κόντρα δεν την γλιτώνει 😆 και τρομερή κούραση.  Εννοείται ότι δεν τσεκαρω καν συμπτώματα γιατί τόσες φορές που το έκανα δεν είχε κανένα νόημα.  Αυτό που λες το χω πάθει πάντως ανά διαστήματα
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...