Αναφορά

@Eliza Kats Αλήθεια? Στο Αλεξάνδρα.

Καλημέρα κορίτσι μου! Να σου ζήσει το μωράκι σου!!  Έχω κάνει δύο φυσιολογικούς τοκετούς, με περινεοτομη και στους δύο, συν τραυματισμό εσωτερικά στον κόλπο στον δεύτερο, επειδή με τραυμάτισε το κεφάλι του μωρού όπως έβγαινε... Εγώ είχα δύο οξείς τοκετούς και μωρά 3700 και τα δύο, οπότε και οι γιατροί μου δεν προλάβαιναν να το πάρουν χαλαρά το ζήτημα. Δεν ξέρω αν λέγεται ρίξη 1ου βαθμού αυτό που έπαθα στον δεύτερο τοκετό, αλλά στα λέω όλα αυτά επειδή είχα κι εγώ αρκετά ράμματα μετά. Είχα κι εγώ ακράτεια ούρων όπως ακριβώς την περιέγραψε η @Zelda, αλλά δεν είχα θέμα με τον πρωκτό. Τα ράμματα εμένα στον πρώτο τοκετό έφυγαν στις 40 μέρες (δεν ήταν πολλά) αλλά στον δεύτερο τοκετό έφυγαν αργότερα, κάπου στους 3-4 άρχισαν να εξαφανίζονται. Για τα ράμματα ο γιατρός μου είχε δώσει και κρέμα ξυλοκαΐνης, γιατί δεν μπορούσα να κάτσω! Ο φόβος που περιγράφεις είναι απόλυτα φυσιολογικός και κατανοητός. Κι εγώ φοβόμουν για αρκετό καιρό να πάω στην τουαλέτα, είχα κι εγώ δυσκοιλιότητα σε όλη μου την εγκυμοσύνη. Φοβόμουν να πλυθω, γιατί έπιανα παντού ράμματα, τα οποία με πονούσαν και δεν ήθελα να κάνω κάποια κίνηση να τα κουνήσω και να πονέσω κι άλλο. Με τραβάνε ακόμα, και σκέψου πριν 6 μήνες γέννησα το 2ο, και γενικά δεν είμαι άνθρωπος που πονάει εύκολα, έχω μεγάλη ανοχή στον πόνο.  Οι ασκήσεις κεγκελ βοηθάνε σίγουρα. Συζήτησε το με τον γιατρό σου όταν δείτε το θέμα της ρήξης. Και γενικά αν δεις ότι μένει "κουσουρι" πολύ αργότερα, υπάρχει και φυσικοθεραπεία για ακράτεια ούρων ή κοπράνων.  Όσο για τις επαφές, να σου πω ότι εμένα τα ράμματα της πρώτης γέννας με τραβούσαν για πάνω από χρόνο και δυσκολεύτηκα πολύ να το αποδεχτώ ψυχολογικά (ευτυχώς όσο περνούσε ο καιρός έφυγε η ενόχληση).  Και τώρα πάλι το ίδιο, με τραβάνε και με τσούζουν πολύ στην αρχή. Κι επειδή είχα και τον εσωτερικό τραυματισμό, νιώθω την περιοχή να έχει αλλάξει μορφολογία 😆 κι εκεί δυσκολεύτηκα ψυχολογικά να το αποδεχτώ... Αλλά το έχουμε συζητήσει με τον άνδρα μου και έχουμε βρει "λύσεις" και άλλη ρουτίνα 😆 Βέβαια, το ότι εγώ το πέρασα έτσι, δεν πάει να πει ότι και σε σένα θα κρατήσει τόσο. Απλώς δυστυχώς θα πάρει κάποιο χρόνο και θέλει υπομονή!! Τέλος, να μην σκέφτεσαι ότι φταις εσύ για την ρήξη, εννοείται ότι μπορείς να κάνεις και δεύτερο τοκετό, απλώς θα πρέπει να το έχεις αναφέρει στο γιατρό σου ή σε κάποια μαία ότι είχες ρήξη στον πρώτο τοκετό. Μπορεί να σε κατευθύνει διαφορετικά κατά τη διάρκεια της κύησης, ίσως με ασκήσεις kegel, μασάζ περινέου, κτλ 

Καλημέρα κορίτσια καλή Κυριακή. Διαβάζω για τα μωράκια σας!! Και για εσάς! @Diwni τι ωραία που έχεις καλή ανάρρωση! Μας δίνεις και θάρρος και κουράγιο ✌🏻✌🏻 Κοριτσια με το σύγκαμα μην ανησυχείτε. Θα περάσει. Δύσκολο να βλέπεις το μωράκι σου έτσι αλλά λίγες μέρες είναι και θα περάσει. Κάντε ότι οδηγίες σας έδωσαν. Αυτό με το αέρισμα χωρίς πανα το θυμάμαι και εγώ να μας το λέει η γιατρός. Οχι ότι είναι εύκολο γτ κατουράνε παντού! Αλλά είναι μια τεχνική που βοηθάει λέει!  @ΜαρίαΔημήτρης κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για την μικρή σου. Μη. Απογοητεύεσαι! Ξέρω ότι είναι εύκολο να στο λέμε αλλά η ψυχή σου το ξέρει αλλά όντως αξίζει να ζήσεις πιο ήρεμα αυτά τις μέρες! Χωρίς άγχος και στεναχώρια!

Καλημέρα κορίτσι μου! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου! Έχω κάνει κι εγώ 2 φυσιολογικούς τοκετούς με μικρή διάρκεια και γρηγορη εξέλιξη, κάτι που επηρεάζει  απ' ότι μου είπε ο γιατρός μου. Στην μεγάλη μου κόρη μου έκανε περινεοτομη γιατί έβγαινε λίγο στραβά. Είχα αρκετά ράμματα, αλλά γύρω στον ένα μήνα ήμουν πάρα πολύ καλά, σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα στην περιοχή. Την μικρή μου την γέννησα πριν 2 μήνες και μπορώ να πω ότι έχω εδώ και δυο βδομάδες που δεν έχω καμία ενόχληση από τα ράμματα. Σε αυτή όμως ζήτησα να μην μου κάνει τομή και με τραυμάτισε λίγο ατσαλα βγαίνοντας. Είχα ράμματα αλλά και μικροτραυματισμούς. Και στις 2 περιπτώσεις είχα ακράτεια ούρων, η οποία βελτιωνοταν μετά τις 15-20 μέρες. Στον τωρινό τοκετό υποχώρησε εντελώς στους 2 μήνες. Έκανα κι εγώ αυτό που λέει η @Zelda. Πήγαινα τουαλέτα κι ας μην ήθελα κάθε 2-3 ώρες. Όσο για τις κενώσεις κι εγώ εκανα σωστή διατροφή και ντουφαλακ για να μην δυσκολεύομαι. Σχετικά με τις επαφές τις ξεκινήσαμε μετά τους 2 μήνες και η αλήθεια είναι ότι φοβόμουν στις αρχες, αλλά νομίζω πιο πολύ στο μυαλό μου ήταν. Στην πρώτη πάντως βελτιώθηκαν πολυ οι επαφές μετά την πρώτη φορά που αδιαθετησα(στους 9 μήνες), γιατί έπαψε να υπάρχει αυτή η ξηρότητα. Και τέλος, φυσικά και θα μπορέσεις να ξαναχείς φυσιολογικό τοκετό, ο οποίος θα είναι σίγουρα και πιο εύκολος! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου!!!

Πρώτη φορά ακούω να κάνουν αυχενική στο δημόσιο οπότε δεν ξέρω. Που θα πας;