το τιγρακι μου με εχει τρελανει!!!

[σπουργος]

πριν ξεκινησω να πω οτι ονομασα τον μπεμπουλη μου τιγρακι γιατι ρουθουνιζει και ηταν το πρωτο που σκεφτηκα!

η δικη μου εμπειρια εχει ως εξης:

πριν απο δυο εβδομαδες περιπου και ενω ειχα συμπληρωσει τις σαραντα εβδομαδες κυησης επροκειτο να μπω για προκληση τοκετου.το ειχα αναφερει κι ολας γιατι ημουν πολυ αγχωμενη με την εξελιξη αυτη.το πρωι της μερας που θα εμπαινα στο νοσοκομειο σπανε τα νερα απο μονα τους!χαρα εγω..δε λεγεται!στρεσαριστηκα βεβαια αλλα χαρηκα γιατι ηλπιζα σε μια φυσιολογικη εξελιξη.πρεπει να σας πω οτι στην αρχη νομιζα οτι κατουρηθηκα γιατι κοιμομουν αλλα οταν σηκωθηκα ετρεχαν σε ολο το σπιτι και συνεχισαν να τρεχουν για αρκετη ωρα.οποτε βεβαιωθηκα

μαζευω τα τελευταια πραγματα και φευγω απ το σπιτι.λεω στον αντρα μου να περασουμε απ την εκκλησια να αναψω ενα κερακι και να παμε στον φουρνο να παρουμε κατι να φαμε για να εχω και δυναμεις(πεινουσα σαν τρελη).ο αντρας μου ειχε πολλη πλακα γιατι ειχε κατααγχωθει και φωναζε να φυγουμε!σιγα του λεω,δε θα γεννησω και τωρα!εντωμεταξυ ειχα κατι μικροπονακια...

φτανουμε στο νοσοκομειο και κανω τα διαδικαστικα(μου πηραν αιμα,κλυσμα κλπ)ξυρισμα ειχα κανει μονη μου και ημουν κυρια!βασικα και κλυσμα ειχα κανει μιας που θα μπαινα προγραμματιμενα και το χα αγχος αλλα δεν ειπα τιποτα και ξανακανα(τιποτα δε εβγαλε).μπαινω στον καρδιοτοκογραφο και απογοητευση...μηδενικες συσπασεις και διαστολη ενα ωραιοτατο μηδενικο!ωραια λεω!ξεκιναμε λοιπον τεχνητους πονους με ορο και υποθετα...ολο αυτο μου πηρε 12 ωρες(ο γιατρος μου ειναι υπερ του φυσιολογικου και με αφησε να το παλεψω).η προοδος μεσα σε αυτο το δωδεκαωρο ηταν να φτασω σε διαστολη 3!!! οι πονοι εγιναν αρκετα δυνατοι σε καποια φαση και σκεφτομουν οτι δε θα αντεχα για πολυ ετσι.πονουσα ανα τριλεπτο και ηταν αρκετα κουραστικο.υστερα μου εκαναν επισκληριδιο και ηρεμησα!!!μεγαλη ανακαλυψη!!!! παντως το μωρο ηταν πολυ ψηλα και δεν ελεγε να κατεβει.

οποτε αφου εξαντλησαμε ολα τα περιθωρια...μου λεει ο γιατρος οτι δεν υπαρχει αλλη λυση απο το αυτονοητο...με ετοιμαζουν λοιπον για χειρουργειο(ξεβρακωμα,καθετηρας και φορειο)ειχα χεστει πανω μου...ποτε δε χρειαστηκε να κανω καποια επεμβαση και δεν ειμαι κθολου εξοικοιωμενη με ολα αυτα.ειχα ομως βρε κοριτσια μια λαχταρα να δω το μικρουλη μου...και οσο πλησιαζε η ωρα τοσο σπαρταρουσε η καρδια μου!ειχα κουραστει κι ολας και ηθελα να τελειωνω. με φιλαει ο αντρας μου(ειμασταν οι δυο μας ,δεν ηθελα κανεναν πριν γεννησω),μπαινω χειρουργειο και ξεκινουν να μαζευονται οι απαραιτητοι.εγω ξυπνια!τα εβλεπα (οσο μπορουσα απ το παραβαν)και τα ακουγα ολα!ειχαμε και μουσικουλα!και αρχισαν να κανουν τα δικα τους...κοψιμο,και κοψιμο και αλλο κοψιμο αλλα δεν πονουσα καθολου!τα καταλαβαινα ομως ολα! καποια στιγμη...δεν το πιστευα...ακουσα ενα κλαματακι...κοιτουσα δεξια ,αριστερα,τιποτα ακομα! ωσπου μου φεραν το μουτρακι μου διπλα!και τοτε ειδα δυο τεραστια ματια να με κοιτανε γουρλωμενα!και μια φατσουλα απιστευτη!την ωραιοτερη που μπορουσα να φανταστω!καλως ηρθες του ψιθυρισα και τα ματια μου ετρεχαν!δεν μου τον εδωσαν να τον παρω,τον πηραν να τον ετοιμασουν.αλλωστε τα χερια μου ηταν δεμενα.εγω ομως συνεχισα να κλαιω και σκεφτομουν πως αξιζαν ολες οι θυσιες για να ρθει αυτο το ανθρωπακι κοντα μου!υστερα ηταν το χειροτερο..περιμενα να με ραψουν!πολυ ραψιμο!μια ωρα ακομα εκαναν!εννοειται πως δεν πονουσα αλλα βαρεθηκα να περιμενω! συνολικα μιαμιση ωρα χειρουργειο.

υστερα στο δωματιο,εξαντλημενη και τρεμουλο φοβερο(παρενεργια επισκληριδιου).αυτο κρατησε καμια ωρα.μικρο το κακο.το υπολοιπο βραδυ δεν κοιμηθηκα γιατι ειχα κι αλλη παρενεργια...φαγουρα στο προσωπο που την αλλη μερα εξαπλωθηκε στο σωμα!ειχα γδαρει το δερμα μου απ το ξυσιμο!

αυτη ειναι η εμπειρια μου κοριτσια και την περιεγραψα με οσες πιο πολλες λεπτομεριες μπορουσα! την φοβομουν πολυ την καισαρικη αλλα η διαδικασια δε με ενοχλησε,ηταν ωραια εμπειρια(ισως η πιο ωραια της ζωης μου).αυτο που μου στοιχησε ηταν η αναρρωση.δυσκολο πραγμα!η επομενη μερα ηταν χειροτερη.κουρασμενη,νηστικη,διψασμενη,να ξυνομαι και να μου λενε οτι πρεπει να περπατησω!πως να περπατησω που ενιωθα κομμενη στα δυο.να εχω και τον ηλιθιο καθετηρα που μου τον εβγαλε μετα απο λιγο.ηταν απαισιο το συναισθημα να τον τραβανε απο κει μεσα(οταν τον εβαλαν δεν τον καταλαβα γιατι ειχα την αναισθησια).να σου λενε οτι δεν κανει ουτε νερο να πιεις.ειχα κορακιασει γιατι ουτε την προηγουμενη με αφησαν να φαω και να πιω(τζαμπα οι λιχουδιες απ το φουρνο).γενικα πολυ εξαντληση και πονος.οταν ομως σηκωθηκα αρχισα να αισθανομαι καλυτερα.εχουν δικιο που λενε οτι πρεπει να περπατησεις.επανερχεσαι γρηγοροτερα! βεβαια μη σας τρομαζω,καθε κοπελα ειναι διαφορετικη.υπηρχαν κι αλλες απο καισαρικη που ηταν πολυ καλυτερα απο μενα αλλα και αλλες που ηταν χειροτερα.ειναι θεμα οργανισμου.εχουν περασει 2 εβδομαδες και εχω 3 μερες που μπορω να κινηθω πιο ανετα(να γυρισω στο πλαι στον υπνο,να σκυψω κλπ).ευκολα η δυσκολα ολα περνανε κοριτσια και βρισκεσαι με ενα θαυματακι στην αγκαλια που δεν πιστευεις οτι ειναι δικο σου!τον κοιταζω και λιωνω...και βουρ τα κλαματα(ειναι κι οι ατιμες ορμονες που μετα την τριτη μερα κατι κανουν).ειμαι μανουλα πια...απιστευτο; για μενα ναι!νιωθω πολυ δυνατη που τα καταφερα και εμεινα ψυχραιμη με ολο αυτο γιατι ειμαι και πολυ φοβιτσιαρα! το απογευμα της επομενης μερας τον εβαλα στο στηθος!στο θηλασμο θελεις πολυ υπομονη μεχρι να το μαθει το στηθος!και ακομη παιδευομαι...πρησμενο το στηθος και ποναει...πετρωνει συνεχεια! αλλα αφου εγινα μαμα ολα μπορω να τα αντεξω!

κοριτσια ηθελα να μοιραστω αυτες τις στιγμες μαζι σας και σε καμια περιπτωση να σας πανικοβαλλω.σκεφτηκα οτι και σεις μπορει να θελατε να μαθαιτε για αλλες εμπειριες οπως ηθελα να μαθαινω και γω οταν ημουν εγκυος! καλη συνεχεια στην εγκυμοσυνη σας!φιλακια πολλα και καλο βραδυ!

[mam nantia]

Να σας ζησει και καλη λοχεία!!!

Με το θυλασμο ελπιζω να επιμεινεις και να τα καταφερεις! Αν χρειαστεις οτιδηποτε ρωτα ελευθερα!

Καιπάλι να σας ζησει το τιγράκι σας!!! παντα γερός!

[Ανθη]

Να σου ζήσει το τιγράκι σου το γλυκό!!! Τα περιέγραψες όλα πάρα πολύ ωραία! Όσο για το θηλασμό πάλεψέ το όσο μπορείς. Στην αρχή είναι δύσκολο αλλά μετά είναι όλα τα λεφτά! Η απόλυτη ευκολία και το απόλυτο δέσιμο με το μωράκι σου! Εγώ ξέρεις τι έκανα για να τα καταφέρω;;Γύρισα από το μαιευτήριο και δεν αγόρασα ξένο γάλα. Έτσι, μόνο από εμένα μπορούσε να φάει.Μακάρι να είχα κάνει το ίδιο και στο γιο μου

Να σου ζήσει και πάλι!

[kangaroo]

Ν σου ζήσει, γερό και καλοτυχο να ειναι το μικρο σου τιγρακι!!!

Καλη λοχεια και καλούς θηλασμους, ειναι ότι ωραιότερο!

[MUMBASHA]

Αχ και πως μου τα εφερες ολα στο μυαλο....ετσι ακριβως εγιναν και με εμας τα πραγματα,,,μαγικες ημερες.Καλο σαραντισμα και καλη δυναμη σου ευχομαι.Να σου ζησει!!!

[σπουργος]

ευχαριστω πολυ κοριτσια!την ιστορια την εβαλα λιγο καθυστερημενα!εχουμε συμπληρωσει ηδη δυο μηνες παρεα με το τιγρακι και με το θηλασμο πλεον ολα πολυ καλα!εχω πολυ γαλα και περισσευει κι ολας. προσφατα καναμε και το πρωτο μας εμβολιο και συνεχως βλεπω καινουρια πραγματα,γελακια φωνουλες κλπ!ειναι πολυ ομορφη η μητροτητα!αυτες ομως οι πρωτες στιγμες με το μωρο ειναι αξεχαστες και πολυ συγκινητικες!ευχομαι σε ολες τις γυναικες να τις ζησουν!

[mwroudenia2]

να σου ζησει και μπραβο για τον θηλασμο

[christina leli]

Να σου ζησει! Ειχαμε ακριβως την ιδια εμπειρια τοκετου! Παντα γερος να ειναι και καλοτυχος!

[σπουργος]

ευχαριστω πολυ!!!να χαιρεστε τα ζουζουνακια σας!

[vassiliki]

Σπουργε απο το χειρουργειο και μετα εχω να πω τα ιδια. Ξυσιμο τρελλο στο προσωπο, ηθελα να ξεκολλησω τη μυτη μου και να την πεταξω, τρεμουλο δεν ενοιωσα, το ειχα ολο πριν το χειρουργειο, δεν ησυχαζα με τιποτα, αγχος τρομερο, ομως μολις βγηκε ο μικρος μου εβαλαν κατι ηρεμιστικο και ισως γι'αυτο δεν το ειχα μετα. Η πρωτη ματια με το μωρακι ειναι αξεχαστη, οπως και το πρωτο κλαμα!!

Να σου ζησει το μπεμπακι σου. 2 μηνων τωρα εχουν περασει τα δυσκολα, εμεις εχουμε κολικους και μενουμε ξαγρυπνοι τη νυχτα, τα νευρα μου δεν ειναι καλα, αλλα το παλευω.

Να ειμαστε καλα να χαιρομαστε τα παιδακια μας!

[σπουργος]

βασιλικη μου μη νομισεις...και γω δεν κοιμαμαι καλα γιατι το μικρουλι ξυπναει ανα 3 και 2 ωρες το βραδυ.τρωει λιγο και αποκοιμιεται παλι.εγω ομως κουτουλαω.να σου πω την αληθεια δε με πειραζει και πολυ...εχω αποδεχτει με μεγαλη χαρα το νεο μου ρολο! με τους κολικους ομως πρεπει να ειναι πιο δυσκολα τα πραγματα γιατι κλαιει κι ολας το μωρακι.υπομονη χρειαζεται και ολα θα πανε καλα!

[gika]

να σου ζησει το τιγρακη σου! οπως τα λες..ο ρολος της νεας μαμας ειναι απαιτητικος αλλα πολυ ομορφος...για το θηλασμο να επιμεινεις οσο χρειαζεται.

[Maria 84]

να σου ζησει το τιγρακι και καλους θηλασμους να εχετε!!!!