Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

κοριτσια καλημέρα.

Πριν δυο μέρες έμαθα ότι είμαι πάλι έγκυος. Εχω ενα γιο 3χρονων και 2 μηνων και η αλήθεια είναι

ότι όταν γέννησα έπαθα μια καταθλιψάρα που μου κράτησε 2 μιση χρόνια. και φυσικά ουτε που ήθελα

να ακούσω για παιδι, φοβόμουνα μην πάθω τα ίδια. Επίσης μη με κράξετε αλλα η ιδέα πως μέσα

μου μεγαλώνει ένας άνθρωπος εμενα με φρικάρει εντελως κουφό; αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα μου, άραγε το έχει νιώσει καμιά σας αυτό; νιώθω φυλακισμένη απο το ίδιο μου το σώμα.

Νιώθω σαν άλιεν και δεν μπορω να το αποδεχτώ. στο γιο μου αυτο το πράγμα δεν το είχα τώρα

συνέχεια κλάιω σκέφτομαι ότι πάνω που έιχα βρει τις ισορροπίες με το γιο μου (τον λατρευω) θα πεσω πάλι στο

ίδιο λούκι και είμαι απελπισμένη. Σκέφτομαι ότι δεν θα το αγαπάω καθόλου και ότι θα ανατραπόυν οι

ισορροπιές που τώρα είχαμε σαν οικογένεια.

Αυτον το καιρό ήμουνα πολύ χαρούμενη και ήθελα και δευτερο παιδί τώρα όμως που εμεινα έγκυος

δε χαίρομαι καθόλου. Δεν θέλω να σκέφτομαι έτσι νιώθω τύψεις.

Σας ευχαριστώ και μόνο που με ακούσατε.

Δημοσίευση

Με ολο το θαρρος νομιζω οτι μια επισκεψη σε ενα ειδικο θα σε βοηθουσε...Ειναι αχημο πραγμα να αισθανεσαι ετσι στην πιο ευτυχισμενη περιοδο της ζωης σου...και σου το λεει μια μανα που περασε ΤΑ ελεη και νοσηλευτικα και στο νοσοκομειο 2 μηνες και κατοπιν το παιδι μου στην εντατικη αλλους 2 μηνες .....ψαξτο, συζητησε το και απολαυσε αυτη τη μοναδικη εμπειρια που μας δινει η φυση....και ελπιζω να εχεις μια καλη εγκυμοσυνη και μια ακομη καλυτερη λοχεια οταν ερθει εκεινη η ωρα...

Δημοσίευση

Εννοείται πως μιλάω με ειδικό, εμένα μου κράτησε 2,5 χρόνια(μερικά συμπτώματα: όπως να αποδεχθώ το ότι είναι φυσιολογικό να σε κουράζει το παιδί και να αισθάνεσαι ότι θα προτιμούσες να κοιμάται ώρες ώρες-για μένα ήταν κατάπτυστο να αγανακτώ με το παιδί μου) και χρειάστηκε να πάρω και φαρμακευτική αγωγή. Από τα 2 και μετά απόλαυσα τη μαγεία της μητρότητας και το αγοράκι μου το λατρεύω και παρότι τα ζόρια εκείνης της περιόδου ήμουν κοντά του 24/7 μέχρι να πάει 2 χρονών. Δυστυχώς οι ασθένειες σε επιλέγουν δεν τις επιλέγεις. Το να μην μένεις έγκυος δεν το επιλέγεις, και το να είμαι αυτή την περίοδο χάλια επίσης δεν το επιλέγω. Φυσικά και θα το κρατήσω αλλά θα προτιμούσα να είμαι σαν τις εγκυμονούσες που πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και όχι να νιώθω άσχημα. Να χαίρεστε τα παιδάκια σας.

Δημοσίευση

Καταλαβαινω απο ψυχολογικα ζητηματα μιας κι εγω εχω περασει απο παρομοια λουκια...καλα εκανες και ακολουθησες τις αποψεις ενος ειδικου τοτε...Για τωρα δεν μπορω να σε συμβουλεψω κατι παραπανω απο το να φροντιζεις τον εαυτο σου και να παιρνεις δυναμη απο το παιδι σου.....Ισως ναι δεν ειναι η καταλληλη ωρα για σενα για ενα δευτερο παιδι, ισως ομως ο Θεος ξερει καλυτερα απο εμας....

Συζητησε το με το συζυγο σου και μη σκεφτεσαι οτι οπωσδηποτε θα εισαι ξανα ετσι και στη δευτερη εγκυμοσυνη...και μην ξεχνας οτι εναι φυσιολογικο να αιθανεσαι κοπωση απο τη φροντιδα ενος νεογνου,η ακομη και να θελεις να τεμπελιασεις και να ζητησεις βοηθεια απο καποιον στη φροντιδα του παιδιου σου..Μας εχουν κανει να αισθανομαστε οτι πρεπει να ειμαστε οι σουπερ γυναικες ενω δεν ειναι ετσι....Ουτε ειναι εγκλημα να πεις καποια στιγμη αχ να μπορουσα να εβγαινα εξω με τις φιλες μου...Επιβαλλεται να κανεις πραγματα για τον εαυτο σου χωρις να αισθανεσαι οτι δεν θα εισαι καλη μαμα...Και αφου το παλεψες τοτε και βγηκες νικητρια να εισαι σιγουρη οτι και καλη μαμα εισαι και τιποτε δεν μπορει να σε ριξει ξανα!!

Καλη δυναμη σου ευχομαι...

Υ.Γ (Εμενα το παιδακι μου τελικα δεν εζησε, αλλα αξιζε ολη η ταλαιπωρια που τραβηξα και ο πονος...σωματικος και ψυχικος...)

Δημοσίευση

καλησπέρα κ καλή εγκυμοσύνη εύχομαι,

ελπίζω όλα να πάνε καλά σε αυτή την εγκυμοσύνη κ να είσαι καλύτερα...

δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω, νομίζω όταν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα (η επιλόχειος κατάθλιψη είναι σοβαρό κ έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται)καλύτερα να μιλάμε με ειδικό-όπως πολύ σωστά κάνεις.

αυτό κ μόνο δείχνει ότι αντιμετωπίζεις το παιδί σου σαν σωστή μάνα που θέλει να είναι μέσα της καλά ώστε να του προσφέρει όλα τα απαραίτητα. Είμαι σίγουρη πως αυτό θα γίνει κ τώρα ;)

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...