Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

κοριτσια καλημέρα.

Πριν δυο μέρες έμαθα ότι είμαι πάλι έγκυος. Εχω ενα γιο 3χρονων και 2 μηνων και η αλήθεια είναι

ότι όταν γέννησα έπαθα μια καταθλιψάρα που μου κράτησε 2 μιση χρόνια. και φυσικά ουτε που ήθελα

να ακούσω για παιδι, φοβόμουνα μην πάθω τα ίδια. Επίσης μη με κράξετε αλλα η ιδέα πως μέσα

μου μεγαλώνει ένας άνθρωπος εμενα με φρικάρει εντελως κουφό; αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα μου, άραγε το έχει νιώσει καμιά σας αυτό; νιώθω φυλακισμένη απο το ίδιο μου το σώμα.

Νιώθω σαν άλιεν και δεν μπορω να το αποδεχτώ. στο γιο μου αυτο το πράγμα δεν το είχα τώρα

συνέχεια κλάιω σκέφτομαι ότι πάνω που έιχα βρει τις ισορροπίες με το γιο μου (τον λατρευω) θα πεσω πάλι στο

ίδιο λούκι και είμαι απελπισμένη. Σκέφτομαι ότι δεν θα το αγαπάω καθόλου και ότι θα ανατραπόυν οι

ισορροπιές που τώρα είχαμε σαν οικογένεια.

Αυτον το καιρό ήμουνα πολύ χαρούμενη και ήθελα και δευτερο παιδί τώρα όμως που εμεινα έγκυος

δε χαίρομαι καθόλου. Δεν θέλω να σκέφτομαι έτσι νιώθω τύψεις.

Σας ευχαριστώ και μόνο που με ακούσατε.

Δημοσίευση

Με ολο το θαρρος νομιζω οτι μια επισκεψη σε ενα ειδικο θα σε βοηθουσε...Ειναι αχημο πραγμα να αισθανεσαι ετσι στην πιο ευτυχισμενη περιοδο της ζωης σου...και σου το λεει μια μανα που περασε ΤΑ ελεη και νοσηλευτικα και στο νοσοκομειο 2 μηνες και κατοπιν το παιδι μου στην εντατικη αλλους 2 μηνες .....ψαξτο, συζητησε το και απολαυσε αυτη τη μοναδικη εμπειρια που μας δινει η φυση....και ελπιζω να εχεις μια καλη εγκυμοσυνη και μια ακομη καλυτερη λοχεια οταν ερθει εκεινη η ωρα...

Δημοσίευση

Εννοείται πως μιλάω με ειδικό, εμένα μου κράτησε 2,5 χρόνια(μερικά συμπτώματα: όπως να αποδεχθώ το ότι είναι φυσιολογικό να σε κουράζει το παιδί και να αισθάνεσαι ότι θα προτιμούσες να κοιμάται ώρες ώρες-για μένα ήταν κατάπτυστο να αγανακτώ με το παιδί μου) και χρειάστηκε να πάρω και φαρμακευτική αγωγή. Από τα 2 και μετά απόλαυσα τη μαγεία της μητρότητας και το αγοράκι μου το λατρεύω και παρότι τα ζόρια εκείνης της περιόδου ήμουν κοντά του 24/7 μέχρι να πάει 2 χρονών. Δυστυχώς οι ασθένειες σε επιλέγουν δεν τις επιλέγεις. Το να μην μένεις έγκυος δεν το επιλέγεις, και το να είμαι αυτή την περίοδο χάλια επίσης δεν το επιλέγω. Φυσικά και θα το κρατήσω αλλά θα προτιμούσα να είμαι σαν τις εγκυμονούσες που πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και όχι να νιώθω άσχημα. Να χαίρεστε τα παιδάκια σας.

Δημοσίευση

Καταλαβαινω απο ψυχολογικα ζητηματα μιας κι εγω εχω περασει απο παρομοια λουκια...καλα εκανες και ακολουθησες τις αποψεις ενος ειδικου τοτε...Για τωρα δεν μπορω να σε συμβουλεψω κατι παραπανω απο το να φροντιζεις τον εαυτο σου και να παιρνεις δυναμη απο το παιδι σου.....Ισως ναι δεν ειναι η καταλληλη ωρα για σενα για ενα δευτερο παιδι, ισως ομως ο Θεος ξερει καλυτερα απο εμας....

Συζητησε το με το συζυγο σου και μη σκεφτεσαι οτι οπωσδηποτε θα εισαι ξανα ετσι και στη δευτερη εγκυμοσυνη...και μην ξεχνας οτι εναι φυσιολογικο να αιθανεσαι κοπωση απο τη φροντιδα ενος νεογνου,η ακομη και να θελεις να τεμπελιασεις και να ζητησεις βοηθεια απο καποιον στη φροντιδα του παιδιου σου..Μας εχουν κανει να αισθανομαστε οτι πρεπει να ειμαστε οι σουπερ γυναικες ενω δεν ειναι ετσι....Ουτε ειναι εγκλημα να πεις καποια στιγμη αχ να μπορουσα να εβγαινα εξω με τις φιλες μου...Επιβαλλεται να κανεις πραγματα για τον εαυτο σου χωρις να αισθανεσαι οτι δεν θα εισαι καλη μαμα...Και αφου το παλεψες τοτε και βγηκες νικητρια να εισαι σιγουρη οτι και καλη μαμα εισαι και τιποτε δεν μπορει να σε ριξει ξανα!!

Καλη δυναμη σου ευχομαι...

Υ.Γ (Εμενα το παιδακι μου τελικα δεν εζησε, αλλα αξιζε ολη η ταλαιπωρια που τραβηξα και ο πονος...σωματικος και ψυχικος...)

Δημοσίευση

καλησπέρα κ καλή εγκυμοσύνη εύχομαι,

ελπίζω όλα να πάνε καλά σε αυτή την εγκυμοσύνη κ να είσαι καλύτερα...

δεν ξέρω τι να σε συμβουλέψω, νομίζω όταν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα (η επιλόχειος κατάθλιψη είναι σοβαρό κ έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται)καλύτερα να μιλάμε με ειδικό-όπως πολύ σωστά κάνεις.

αυτό κ μόνο δείχνει ότι αντιμετωπίζεις το παιδί σου σαν σωστή μάνα που θέλει να είναι μέσα της καλά ώστε να του προσφέρει όλα τα απαραίτητα. Είμαι σίγουρη πως αυτό θα γίνει κ τώρα ;)

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @Sotiria_94 εγώ αραιωσα στην δική μου περίπτωση το θηλαστρο γιατί ήδη δεν έβγαζα πολύ,  τις πρώτες μέρες έκανα λίγο αλλά λιγη ώρα, εξάλλου εμένα ποτέ δεν πρηστηκε το στήθος.Γαλα εχω ακομα απο το ενα στηθος κατι σταγονιτσες.  Αλλα χαπι μου ειπε και η μαια δεν χρειάζεται.
    • Εννοείται καλά κάνεις και το λες και χρειάζεται να είμαστε ενημερωμένες για αυτό το ζήτημα γιατί ειδικά στην Ελλάδα έχουν κανονικοποιηθει πολλές τέτοιες πρακτικές μαιευτικης βίας...και νομίζω σε όλες χτυπάνε άσχημα αλλά μπορεί να ακούσουν ένα "Έλα μωρέ υπερβολική είσαι" και να πιστέψουν ότι όντως είναι υπερβολικές!  Δυστυχώς πολλές φορές οι γυναίκες γιατροί μπορεί να είναι χειρότερες και σε τέτοια θέματα...
    • 2 χάπια την βδομάδα ήταν όντως αρκετή δόση  Τώρα που τα έκοψες θα ανέβει και η προλακτινη ξανα ειναι η ορμόνη που όταν μένεις έγκυος αυξάνεται για να κατεβάσεις γάλα 
    • Ευχαριστώ για την απάντηση❤️❤️ από γραμμάρια εχουν διαφορά εσένα τα μωράκια σου;;;τι φύλα είναι έχετε δει;
    • Σέβομαι απόλυτα την εμπειρία σου. Είσαι τυχερή που σε πρόσεξαν και δεν σε πίεσαν για τίποτα. Το έγραψα, επί ευκαιρία, για να βοηθήσω κοπέλες που αισθάνονται το τραύμα και δεν μπορούν να το διαχειριστουν. Γιατί είναι κρίμα να το κρατάμε μέσα μας και να μας βασανίζει. Και να αναρωτιόμαστε αν είναι οκ που δεν αισθανόμαστε καλά. Είναι απόλυτα οκ. Σίγουρα χρειάζεται λίγος χρόνος μετά τον τοκετό για να το διαχειριστείς και να δεις αν θα απευθυνθείς σε ειδικό, όμως καλό είναι να ενημερωνόμαστε για την μαιευτική βία και να μπορούμε να δώσουμε ένα όνομα σ' αυτό που ζούμε.  Προσωπικά είχα μια πολύ όμορφη και γλυκιά εμπειρία προγραμματισμένης καισαρικής, με σχεδόν μηδενικό πόνο, που δεν το πίστευα! Όμως τραυματικές εμπειρίες τοκετού ακούμε συχνά. Ναι, μας επηρεάζουν και οι ορμόνες, αλλά δεν είμαστε αλλού, ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει στο σώμα μας ανά πάσα στιγμή και αν κάτι μας έχει ενοχλήσει. Εγώ, μπορώ να σου πω ότι μαιευτική βία ένιωσα στην σαλπιγγογραφία. Και μάλιστα από γυναίκα γιατρό. Ό,τι χειρότερο έχω ζήσει σε γυναικολογικό επίπεδο. Και έχω περάσει και από εξωσωματικές. Ο γιατρός μου τότε, αν και του έκανα παράπονα, αδιαφόρησε. Δεν ήταν όμως τοκετός, που έχει άλλη συναισθηματική και ηθική βαρύτητα. @Spanakopita13 εύχομαι να μπορέσεις να το διαχειριστείς με τον καλύτερο τρόπο και να χαρείς το παιδάκι σου. Είσαι τυχερή που έχεις τόσο υποστηρικτικό σύζυγο!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...