ΠΟΣΟ ΒΟΗΘΑΝΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ?

[fotin]

Για πείτε μου βρε κορίτσια, ποιες από εσάς έχετε βοήθεια οικονομική από τους δικούς σας γονείς ή από τους γονείς του συζύγου σας?

Εμείς έχουμε ένα παιδάκι και εγώ είμαι άνεργη από τότε που γέννησα, ο δε άντρας μου έκλεισε την επιχείρηση λόγω κρίσης οπότε έμεινε κι αυτός χωρίς δουλειά. Ζούμε με κάποια εισοδήματα αλλά τα βγάζουμε πέρα δύσκολα, ο πεθερός μου δεν ζει (αν ζούσε θα βοηθούσε σίγουρα), η πεθερά μου είναι χαμηλοσυνταξιούχος οπότε δεν έχουμε απαίτηση, αλλά οι γονείς μου (βασικά ο πατέρας μου -γεωργός στο επάγγελμα- διαχειρίζεται τα οικονομικά τους, η μάνα μου κάνει οικιακά και δεν έχει δικό της ταμείο), βγάζει την ουρά του απ' έξω, δεν μας ρώτησε ποτέ αν χρειαζόμαστε κάτι, το παιδί το βλέπει κάθε 1-2 μήνες καθώς είμαστε μακριά και παρόλο που είναι και το 1ο εγγόνι, δεν βλέπω και καμιά ιδιαίτερη αδυναμία, να του δώσει χρήματα, να του ψωνίσουν ρούχα, παπούτσια κτλ. Το Πάσχα του πήρε μια κούνια κρεμαστή για το χωριό, 20 ευρώ, και δεν του έδωσε άλλο χαρτζιλίκι. Πέρυσι στα πρώτα γενέθλια έδωσε 50 ευρώ και πήραμε ένα ποδηλατάκι. Η καημένη η μαμά μου όποτε έρχεται από το υστέρημά της ψωνίζει και κάτι στον μικρό, αλλά ο πατέρας μου απαράδεκτος. Όποτε πάμε στο χωριό και καθόμαστε, εντάξει, θα ψωνίσει ένα πακέτο πάνες, τα γιαουρτάκια του, τα φρούτα του, αλλά ως εκεί.

Εγώ ξέρω από άλλα ζευγάρια οτι οι γονείς τους βοηθάνε πολύ, ακόμα και σε μηνιαία βάση με ένα ποσό τα παιδιά τους, που τώρα λόγω κατάστασης το έχουν ανάγκη πραγματικά. Και όπως και να το κάνουμε, πιστεύω πως οι γονείς μας στην πλειοψηφία τους έχουν κάποιο κομπόδεμα, έζησαν καλύτερα χρόνια από μας. Ξέρω οτι ο πατέρας μου έχει μια σχετικά άνεση, δε λέω οτι είναι πλούσιος, αλλά το κάτι παραπάνω θα μπορούσε να το κάνει για το εγγονάκι του, αν όχι για μας.

Δεν ξέρω αν ζητάω πολλά ή αν είμαι υπερβολική, πάντως το έχω παράπονο που δεν με ρώτησε ποτέ αν μας λείπει κάτι για το παιδί και στεναχωριέμαι...

Συγνώμη αν σας κούρασα, περιμένω και τις δικές σας απόψεις και εμπειρίες...

[INA 2006]

Αυτο που σε πειραζει περισσοτερο ειναι οτι ειναι ο δικος σου πατερας!Υπαρχουν αυτοι που βοηθανε και υπαρχουν και αυτοι που λενε εγω οτι ηταν να το κανω στη ζωη μου για σενα το εκανα τωρα βγαλτα περα μονος σου!Ο πατερας σου εχει βγει στη συνταξη ή θελει και αλλα χρονια?Εχεις μιλησει μαζι του να του εξηγησεις την κατασταση?

Ξερω αλλους που δεν τους ενδιαφερει πως τα βγαζεις περα, εγω μπορω να σου δωσω μονο το φαγητο απο εκει και περα κανε οτι θες!και αυτοι συνεχισουν την ζωη τους σαν να μην εγινε τιποτα!

Εσυ μονο ξερεις τον πατερα σου και μπορεις να τον καταλαβεις, αλλα δεν ειναι κακο να κανεις μια κουβεντα μαζι τους ,προστατεψε την οικογενεια σου ,αλλα δειξτους πως θελεις να σε βοηθησουν!!

[afrodite]

κοριτσακι μου, τι να πω, εχεις δικιο να αισθανεσαι παραπονεμενη....κι εμεις δεν ειμαστε καλα οικονομικα, και δοξα τω θεω, και οι γονεις μου και τα πεθερικα μου βοηθανε και με το παραπανω...ειλικρινα, δεν ξερω πως θα ζουσαμε χωρις τη βοηθεια τους....δεν εχω ζητησει ποτε τιποτε, αλλα και μονο που καθε φορα με ρωτα η μαμα μου αν θελω να μου στειλει λεφτα, μου φτανει και μου περισσευει....αν σε τρωει, μην το κρατας μεσα σου, τουλαχιστον συζητησε το πρωτα με τη μαμα σου, το χειροτερο που μπορει να γινει ειναι να τσακωθειτε για λιγο..παντως, στα λεω αυτα, οχι γιατι οι δικοι μου παππουδες βοηθανε, αλλα γιατι σκεφτομαι πως αν βρισκομουν εγω στη θεση τους και ειχε αναγκη το παιδι μου και το εγγονι μου θα εκανα ο,τι μπορουσα για να βοηθησω.....και μη στεναχωριεσαι, να 'ναι καλα τα παιδακια μας και μπορει να περασουμε δυσκολα αλλα στο χερι μας ειναι να χτισουμε εναν κοσμο καλυτερο για τα μωρα μας!!!και θα τα καταφερουμε!!!

να χαιρεσαι το παιδακι σου και ολα θα πανε καλυτερα, το πιστευω βαθια μεσα μου!!

[georgi79]

Εμενα με βοηθανε η μαμα μου με τον συζηγο της που ζουνε στην Αμερικη. ειδικα ο πατριος μου χαλι να γινετε για τα παιδακια μου!!! αντιθετα ο πατερας μου επειδη ειχαμε τσακωθει για ενα χρονο και συνεχιζει αδιαφορει για μας, βεβαια δεν εχω καμια απαιτηση γτ ειναι χαλια οικονομικα.

νιωθω το ιδιο με σενα και εχεις απολυτο δικαιο να αισθανεσε ετσι. επειδη ειναι γεωργος δεν σε βοηθαει τουλαχιστον με τα προιοντα που παραγει;

[Edie1901]

fotin κι εγώ θα πρότεινα να το συζητήσεις με τον μπαμπά σου. τον ξέρεις καλύτερα κ εξαρτάται και από τον χαρακτήρα του η όλη στάση που κρατά. αν ποτέ δεν του ζητήσατε κάτι, μπορεί να θεωρεί ότι δεν το χρειάζεστε και ότι είστε αυτόνομοι - λέω τώρα εγώ....

εμένα οι γονείς μου βοηθουν όσο μπορούν, διότι η μαμά μου μου κρατάει το παιδί, ο μπαμπάς μου μου κάνει πολλές φορές τα ψώνια, με εξυπηρετεί σε εξωτερικές δουλειές, πληρωμές κτλ και φυσικά στον μικρό παίρνουν αρκετά πράγματα.

τώρα όσον αφορά τα πεθερικά, δλδ την πεθερά, γιατί αυτή χειρίζεται την κατάσταση, δεν θα έλεγα ότι είναι συναισθηματική. του μικρού μου δεν του ψωνίζει ιδιαίτερα, μόνο γάλα του αγοράζει πού και πού. το κορυφαίο είναι όταν γέννησα στο μαιευτήριο, 1ο εγγόνι γι'αυτήν, και δεν μου έφερε ούτε μισό λουλούδι, για να μην πω ένα δώρο για τη νύφη της που γέννησε!!! τα υπολογίζει όλα με το χρήμα, η μόνη της κουβέντα πάντα είναι ότι της κόβουν λεφτά απο τη σύνταξη του άντρα της, κ ακόμη και ένα ενοικιο που παίρνει απο ένα σπίτι - όχι δικό της, αλλά της γιαγιάς του άντρα μου- το κρατάει εκείνη για να έχει. τράτζικ ..... για γέλια και για κλάματα είναι η κατάστασή της, ωστόσο έχει τόσο στερηθεί και πεινάσει στη ζωή της, που μπορώ κάαααπως να την δικαιολογήσω...

[fotin]

Κάθε καλοκαίρι φυτεύει στον κήπο ντομάτες, κολοκυθάκια, πιπεριές κτλ, αλλά μας λέει να πάμε να τα πάρουμε. Βρε κορίτσια, για να κάνω με το αμάξι 250 χλμ θέλω 80 ευρώ βενζίνη + διόδια, δεν αξίζει τον κόπο να πάω να πάρω ντομάτες και αγγουράκια. Δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να κάνει δέματα και να μας τα στείλει με ΚΤΕΛ ή με κάποιον άλλο τρόπο,παρόλο που του το είπαμε κι εγώ και ο αδερφός μου (όλο δικαιολογίες βρίσκει) και ο ίδιος βάζει μπροστά ότι καίγεται το καλοκαίρι από τις πολλές δουλειές και δεν μπορεί να έρθει να φέρει.

Ενεργός γεωργός είναι ακόμη, πάει κανονικά στα χωράφια αλλά παίρνει και μια αναπηρική σύνταξη. Εγώ ξέρω καλά ότι έχει περίσσευμα, έστω και μικρό, αλλά είναι ο χαρακτήρας του τέτοιος. Καταρχήν είναι πολύ αυταρχικός και αρκετά εγωκεντρικός θα έλεγα. Δεν λέω πως δεν τον αγαπάω, προς θεού, γονείς μου είναι και μας μεγάλωσαν αρκετά καλά θα έλεγα, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα του εγγονού νομίζω πως έχει φάουλ. Γενικά είναι του στυλ ''εγώ τα μεγάλωσα τα παιδιά μου, τώρα παντρεύτηκαν, πήραν το δρόμο τους, όσο για τον μικρό, έχει μάνα και πατέρα''.

Όταν γεννήθηκε ο μικρός, το μόνο που πήρε είναι ένα καρότσι, κι αυτό μετά από μια μικρή δική μου ''ζητιανιά'' να το πω...Κούνια δεν είχαμε λεφτά να πάρουμε και δανειστήκαμε μια παλιά κάποιου συγγενή που ήταν στο υπόγειο, με μούχλα κτλ. Τα ήξεραν όλα αυτά και η μαμά μου και ο μπαμπάς μου, αλλά καμιά κίνηση.

Δεν έχω απαίτηση να δίνει σ' εμένα χρήματα, αλλά στο 1ο του εγγόνι βρε παιδιά? Που το βλέπει αραιά και πού? Άλλοι παππούδες και γιαγιάδες ξετρελαίνονται με τα εγγόνια τους.

Και να του μιλήσω ξέρω ότι θα παρεξηγηθεί, θα κατεβάσει μούτρα και θα νομίζει ότι μου βάζει λόγια ο άντρας μου, θα με θεωρήσει αχάριστη κτλ. Τον ξέρω τον χαρακτήρα του. Θα χαλάσουμε τις καρδιές μας χωρίς αποτέλεσμα...

Τελοσπάντων, συγχωρέστε με αν έγινα κουραστική, σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, να είστε καλά!

[Edie1901]

αν είναι θέμα χαρακτήρα, τότε δεν πρόκειται να καταλάβει, ούτε μάλλον να αλλάξει στάση. η μαμά σου δεν μπορεί να κάνει τα δέματα? θα ήταν κ αυτό μια καλή λύση. πάντως, να ξέρεις ότι έχω αναρωτηθεί πολλές φορές αυτό που λες για τα εγγόνια, δλδ ότι άλλοι παππούδες/γιαγιάδες ξετρελαίνονται και δίνουν όλο τους το είναι, ενώ κ εμάς η μάνα του άντρα μου είναι σπάγγος! όλο δικαιολογίες είναι, έχει καταντήσει αηδία.... και πολύ κουραστική επίσης! τι να σου πω fotin μάλλον είναι στο dna κάποιων ανθρώπων να είναι πιο ζαμανφού κ να μη δίνουν ιδιαίτερη σημασία, εάν τις δικές τους υποχρεώσεις θεωρούν ότι τις έχουν εκπληρώσει.

[ismini2]

αλλοι γονεις βοηθανε και αλλοι οχι -εξαρταται απο το χαρακτηρα τους υποθετω. Αν ομως εχουν την οικονομικη δυνατοτητα και δεν το καταλαβαινουν τοτε αξιζει να κανεις μια ειλικρινη συζητηση μαζι τους.

[damien]

εμενα με βοηθανε τα πεθερικα μου παρολο που ειναι οικονομικα πιο αδυναμοι απο τους γονεις μου...

οι γονεις μου ειναι αρκετα αδιαφοροι πραγμα που με στενοχωρει αλλα δεν μπορω να κανω τιποτα για αυτο.

[Θέλω να γίνω μαμά]

Εμάς δε μας βοηθάνε σε συστηματική βάση, άλλωστε εγώ έχω αρκετά καλό μισθό και, παρ' όλο που ο άντρας μου είναι άνεργος, μας μένουν και λεφτά. Μας δίνουν, όμως, λεφτά για να ψωνίσουμε πράγματα για τον μικρό, όχι συχνά, βέβαια, αλλά μία στο τόσο κάτι δίνουν, και όταν κάναμε τα πρώτα ψώνια πριν γεννήσω και μετά, τόσο οι γονείς μου, όσο και τα πεθερικά. Αλλά τις περισσότερες φορές τα λεφτά αυτά πάνε στο λογαριασμό του μικρού στην τράπεζα, αφού ό,τι είναι να του πάρουμε, του το παίρνουμε εμείς.

fotin, ο πατέρας σου έχει τη νοοτροπία των πεθερικών μου: "σε μεγάλωσα, σε σπούδασα, σε έκανα άντρα, τώρα να αναλάβεις τις ευθύνες σου". Αλλά αυτοί μένουν στα λόγια, γιατί τον μικρό γιό που είναι παντρεμένος, χωρισμένος με παιδί τον ζούνε αυτοί, και την κόρη του δεύτερου γιού από τον πρώτο γάμο σχεδόν αυτοί τη μεγαλώνουν. Τους ήρθαν, όμως, έτσι τα πράγματα και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, και όλο γκρινιάζουν ότι "εγώ τα παιδιά μου τα μεγάλωσα και βοήθεια δε ζήτησα" κ.λπ., παρ' όλο που μια ζωή τους βοηθούσε η μάνα της πεθεράς μου και τους βοηθά ακόμα!

Εγώ δεν μπορώ το άλλο ρε κορίτσια, που εξαρτώνται οικονομικά τα παιδιά από τους γονείς, ενώ έχουν δικά τους εισοδήματα. Π.χ. ένας από τους βοηθούς διευθυντές του σχολείου όλη μέρα κλαίγεται ότι δεν έχει λεφτά, ενώ παίρνει περίπου τέσσερα χιλιάρικα το μήνα και έχει και σπίτια και νοικιάζει, κ.λπ. Εγώ αναρωτιόμουν πού πάνε τόσα λεφτά και μια μέρα μου είπε ότι βοηθά τα παιδιά του, π.χ. ο ένας του γιός είναι γραφίστας, αναλαμβάνει δουλειές, δεν παίρνει προκαταβολές, και του δίνει αυτός τα λεφτά για να κάνει τις δουλειές, μία του δίνει 900 ευρώ, μία 1000, μία 500, κι όταν πληρωθεί ο γιός, δεν του τα επιστρέφει. Συν ότι τρώνε κάθε μέρα σπίτι του όλα τα παιδιά του με τις οικογένειες τους, κ.λπ. Αυτό εγώ δεν το μπορώ, ούτε θα το καταδεχόμουν ποτέ, να δουλεύω και να τρώω απ' τα έτοιμα.

Πάντως, fotin, αφού λες ότι ο πατέρας σου είναι αγύριστο κεφάλι, δε θα καταλάβει ό,τι κι αν του πεις.

[bryony]

εμενα με βοηθανε οι γονεις μου καθε τρεις και λιγο, δεν εχω κανενα παραπονο. Ποτε δεν δινουν χρηματα απλα ψωνιζουν στα παιδια συνεχεια και οταν ερχονται στο σπιτι παντα με τις τσαντες γεματες. Ας ειναι παντα καλα που δε με φερνουν σε δυσκολη θεση και τα κανουν απο μονοι τους χωρις να το ζηταω.

[Mar88]

Εγω παιδιά ένιωθα απο μικρή οτι ειμαι βάρος και περισσεύω στην οικογένεια ,παράδειγμα το χαρτζιλίκι του αδερφού μου θα ήταν 50€ και εμενα 5€ ,εχω παντρευτεί πρόσφατα ζοριζόμαστε οικονομικά το ξέρουν τους το λέω αλλα δεν κανουν κίνηση .Μου λένε οτι κλαίγομαι ενω δεν ημουν ετςι παλιά ,ο αντρΑς μου ειναι άνεργος εδω και μηνες θα πιαςει δουλεια σύντομα ,εγω ειμαι έγκυος και ειναι κάπως δυςκολο να δουλέψω.Πανω απο ολα ντρέπομαι τον άντρα μου γιατι ο Πεθερος του Του λεει ποσα χρήματα παίρνει απο διάφορες κρατικές επιχορηγήσεις. Αποφάσισα να μην τους ξανά πω Τπτ για εμάς.Νιωθω πολυ αδικημένη ,και ειδικά όσες φορές πήγα να ζητήσω χρήματα απο τον πατέρα μου (50-20€)με έπαιρνε απο τα μούτρα,αν δεν είχα ανάγκη δεν θα το εκανα αλλα τώρα ο κόμπος έφτασε στο χτένι δεν μπορω αλλη ταπείνωση να βλέπω οτι εχει λεφτα και εγω να ζητιανεύω για ψίχουλα.Του εχω πολυ αδυναμία αλλα νιωθω αδικημένη ολα τα υπόλοιπα αδέρφια μου τα βοήθησε τουλάχιστον να πάρουν ενα αυτοκινητο ,εμενα ουτε λόγος.Και καλυτερα μην σας πω ποσα χρήματα ξοδεύει ο αδερφος μου τον μηνα.

[KONSTANTIA]

Κορίτσια μου, καλημέρα! Εγώ μάλλον είμαι από τις τυχερές που εργάζομαι και το ίδιο ισχύει για τον σύζυγό μου οπότε δεν έχουμε ανάγκη από οικονομική στήριξη από τους γονείς μας. Βέβαια μας βοηθάνε με άλλους τρόπους, μας κρατάνε το μωρό, η πεθερά μου μας έχει παραχωρήσει ένα σπίτι για να μένουμε γιατί το δικό μας είναι εκτός πόλης και δεν εξυπηρετεί, οπότε δεν έχω καμία άλλη απαίτηση, αντιθέτως μάλιστα δεν θέλω να αγοράζουν ούτε πάνες για το παιδί γιατί τις προμηθευόμαστε από το ίντερνετ πολύ φθηνότερα. Ο κάθε γονιός ανάλογα με το υπόβαθρό του - οικονομικό και συναισθηματικό - βοηθάει κατά πως μπορεί τα παιδιά του και νομίζω ότι οι μεγαλύτερες αξιώσεις μόνο να μας πληγώνουν καταφέρνουν γιατί περιμένουμε περισσότερα από ανθρώπους που δεν μπορούν να μας τις ικανοποιήσουν.

[Ελεναλδα]

Και εμενα δεν βοηθανε τοσο με χρηματικο ποσο, οσο με το να ψωνιζουν για τα παιδια χωρις να το ζητησω. πχ μου λενε "ειδα κατι παπουτσια για το μωρο,εχετε η να του τα παρουμε" κτλ κτλ.Αν δνε ηταν αναγκη δεν ηξερα αν θα καταδεχομουν να μου δινουν χρηματα σαν μηνιατικο,εχει τυχει φυσικα να συμβουν καποια εκτακτα σκηνικα και να ζητησουμε ενα ποσο αλλα ως εκει.Ειναι ομως παντα διπλα μας και κρατανε τα παιδια η βοηθουν με αλλους τροπους