Αναφορά

Θα συμφωνησω με τις κοπελες. Πολλες γυναικες βιωνουν αντιστοιχες καταστασεις και πιστευουν πως ο ερχομος ενος παιδιου θα διορθωσει τα οποια προβληματα αλλα δεν ειναι ετσι. Επισης καταλαβαινω την αγωνια που μπορει να εχει η καθε γυναικα να γινει μανουλα. Προσωπικα δυσκολευτηκα και παλεψα με παρα πολλες αρνητικες σκεψεις μεχρι να ερθει γιατι το ηθελα πολυ. Και τωρα που τον εχω μαζι μου βρε κοριτσια ξερετε ποσες φορες του ζηταω συγγνωμη οταν καμια φορα εχουμε εκνευρισμο με τον αντρα μου και τον εκδηλωνουμε και διαφωνουμε μπροστα του και μπορει να ανεβουν οι τονοι; που ειναι απολυτα λογικο να συμβει καποιες φορες αλλα δε θελω να μας βλεπει το παιδι να φωναζουμε και να νιωθει οτι το περιβαλλον την οικογενειας του ειναι εχθρικο και ακομα δεν καταλαβαινει πολλα γιατι εοναι πολυ μικρος αλλα ειμαι σιγουρη οτι εισπραττει την ενταση. Αυτο που θελω να πω ειναι οτι πρεπει να σκεφτεις πολυ σοβαρα τι ειναι το καλυτερο για σενα και για το παιδι που θα φερεις στον κοσμο γιατι πιστεψε με οσο και να το θελεις δε θα εισαι ευτυχισμενη αν βλεπεις το παιδι σου να ειναι δυστυχισμενο και να υποφερει επειδη θα βλεπει τους γονεις του να σφαζονται!

Συμφωνώ απόλυτα!!!! Ένα παιδί πρέπει να έρθει σε ένα υγιές περιβάλλον και όχι σε ένα περιβάλλον που θα είναι από την αρχή γεμάτο εντάσεις και καυγάδες!! Όταν ξεκινάς έτσι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα...το παιδί φέρνει αλλαγή στις ισορροπίες ούτως ή άλλως....και στην αρχή είσαι σαν χαμένος...αν δεν έχεις υποστήριξη από τον σύζυγο και ίσα ίσα σου δημιουργεί πρόβλημα ήδη...θα γίνει πολύ πολύ χειρότερο!!

@melitiniღ όχι αγάπη μου γλυκιά κάνεις λάθος. Αν ρθει ένα παιδί μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα. Προσωπικά δ γνωριζω κανεναν σας. Αλλα μου φαινεσαι ενας ανθρωπος χαρουμενος, φωτεινος και ο ανθρωπος σου ένας άνθρωπος που κλέβει απο αυτο το φως σου. Τ πρόβλημα δ είναι το πρόβλημα με τ σπερμα αλλα οι ίδιος ένα πρόβλημα. Από ότι έχω καταλάβει τον νταντευεις όλη μέρα. Και πριν δξλ να βρείτε τ πρόβλημα. Ολα αυτά τ χρόνια. Ένα παιδί όπως σου έγραψαν κ τ κορίτσια παραπάνω αλλαζει τις ισορροπιες πολυ. Είσαι σίγουρη ότι δεν θα τρέχεις όλη μέρα μονη με ένα παιδί? Και στην τελική να γυρίσει να σου πει εσύ το ήθελες τόσο. Εγω είπα αν κάτσει εκατσε. Ζύγισε τα καλά. Έζησα ακριβώς ότι η @Elli13. Και μεις το θελαμε πολυ, το παλέψαμε πολυ, ο συζυγος είχε τ θεμα κ ποτε δ γκρινιαξε οτι εξεταση ηταν να κανει πηγαινε την αλλη μερα. Και ομως οταν ηρθε τ μωρο... αστα. Κατερευεσε τ συμπαν γυρω μου. Θέλει γερα νευρα κ πολυ υπομονη. Ειδικα οσο εισαο λεχωνα ο άλλος πρέπει να έχει τρομερή ενσυναισθηση και να σε έχει καλά. Όχι να έχεις ένα μωρό να κλαίει, ένα σώμα κουρέλι κ έναν άντρα να θέλει νταντεμα. Σου μιλάμε οπως θα μιλούσαμε στην κολλητη μας αν πιναμε καφέ.

Δυστυχώς δε δουλεύει έτσι... Αν πηγαίνεις με αυτή την προσδοκία θα απογοητευτείς. Σήμερα είναι αυτό, αύριο θα είναι κατι άλλο. Και εσύ θα το ανέχεσαι και θα το θρεφεις η θα χωρίσεις. Δεν θα έχει καλή κατάληξη αν δεν αναλάβετε δράση. Και επειδή του αρέσουν τα τελεσίγραφα είναι ώρα να θέσεις και εσύ τα όρια σου και το να πάτε σε ψυχολόγο είναι μια καλή αρχή εφόσον είσαι αποφασισμένη να μείνεις μαζί του.  Εγώ ήμουν σε σχέση με τον πρώην μου σχεδόν 10 χρόνια από τα 18 έως τα 28. Έφαγα την πατριαρχια με το κουτάλι, ήμουν και μικρή και υπεμεινα άσχημα σκηνικά. Όχι βία, σωματική τουλάχιστον αλλά η ψυχούλα μου ξέρει τι εκφοβισμό τράβηξε από έναν κτητικο εγωιστή. Έκανα υπομονή και έλεγα έτσι είναι οι σχέσεις, θα φτιάξουν τα πράγματα, δεν μπορώ να χωρίσω τώρα είμαστε μαζί μια ζωή και άλλα πολλά. Όταν επιτέλους το πράγμα ξέφυγε και πήρα την απόφαση να χωρίσω είδα πιο καθαρά. Άρχισα να ζω ξανά και σύντομα γνώρισα τον άντρα μου, τον σύντροφό μου, το στήριγμα μου. Κάναμε το παιδάκι μας φέτος και όλα ήρθαν όμορφα και φυσικά. Και συχνά ευχαριστώ που δεν έχω και κανένα παιδί με τον άλλο να μην μπορώ να τον ξεφορτωθω μια ζωή. Ένα πράγμα κερδισα μόνο από τον πρώην. Έγινα περήφανη φεμινίστρια και αντιμάχομαι με όποιον τρόπο μπορώ την πατριαρχια και τους κοινωνικά κατασκευασμένους εμφυλους κανόνες που μας καταπιέζουν. Αν χρειαστείς βοήθεια είμαι εδώ για σένα.

εγώ το έκανα το nipt μετα την αυχενική..προληπτικά  κ εγώ.. χωρίς ενδείξεις..το σκεφτήκαμε πόσο πεταμένα,λεφτά  είναι..που ειναι..και μετά,λέω ας μου φύγει από το μυαλό.. αλλά γενικά είμαι του ελέγχου..και μετά από τόσες ετ ήθελα να είμαι πιο ήσυχη.. Για τα κιλά σου..ότι σου πει ο γιατρός σου..εγώ ξεκίνησα τον Ιούνιο  70 κιλα αλλά είμαι κ 1.55 οπότε έχω μεγάλο ΔΜΣ..δεν έχω πάρει κιλα-εχανα βσκ κ χωρίς εμετό..έχω ρωτησει τον γιατρο μου γτ όλοι γύρω γύρω λένε δεν παίρνεις κόλα, δεν τρως κλπ.και μου είπε μια χαρά είσαι.. αν ο γιατρός  σιυ σου είπε οκ..προχώρα!