Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

καλησπερα κοριτσια!!ολα κυλουσαν ηρεμα ωσπου εχασα τον μπαμπα μου πριν 5 μερες.....απο τις 16 του μηνα λοιπον που εχασα τον μπαμπα μου,με πιανει ενα κρυωμα το οποιο το κολλαει και ο μικρος...κανουμε 2 μερες πυρετο και οι δυο....τωρα ειμαστε οκ

εκλαιγε ο μικρος εν τω μεταξυ με το παραμικρο....και ελεγα απο τον πυρετο...ειναι 2 μερες απυρετος και συνεχεια κλαιει....θελει συνεχεια αγκαλια,εκει που παιζει σταματαει και αρχιζει και κλαιει....δεν αντεχω αλλο μπορω να σας πω...εχω βγει εκτος οριων.......ειμαι κουρασμενη τρομερα ψυχολογικα....τι μπορει να του φταιει και να κλαιει ετσι??

Δημοσίευση

φλωρα μου καταρχας να τον χαιρεσαι το μπεμπη! Συλληπητηρια για τον πατερα σου! Ειναι πολυ φυσιολογικη νομιζω η αντιδραση του μικρου. Υπαρχει πενθος και στεναχωρια στο σπιτι, ακομα και αν δεν κλαιτε μπροστα του το παιδι το διαισθανεται και νιωθει ανασφαλεια...επισης λογικα αναζηταει τον παππου του, του λειπει και δεν τον βλεπει να ερχεται, ειδικα αν τον αγαπουσε βιωνει την απωλεια και μαλιστα εντονα γιατι δεν καταλαβαινει τι ακριβως εχει συμβει...υπομονη θελει, πολλα χαδια και αγκαλιες, οσο μπορειτε να παιζετε μαζι του και σιγα σιγα θα του περασει, εγω τουλαχιστον ετσι πιστευω...

Δημοσίευση

Φλόρα συλληπητήρια για τον μπαμπά σου :(:(:(:(:(

εγώ δεν νομίζω να φταίει η απώλεια του παππού για το κλάμα, γιατί το παιδί είναι πολύ μικρούλη για να καταλάβει......άλλωστε είναι κοντά στην μαμά, πόσο κοντά ήταν με τον παππού?

ίσως κάτι να του πονάει, ίσως να νιώθει την θλίψη σου, το γεγονός ότι έχεις βγεις εκτός ορίων, ότι είσαι ψυχολογικά πεσμένη και ίσως δεν ανταποκρίνεσαι όσο πριν!!! :!:

ξέρω τι σημαίνει απώλεια ενός γονέα ......(έχασα την μαμά μου όταν ο γιος μου ήταν 5 μηνών)......θα σου έλεγα, όσο γίνεται βέβαια, να προσπαθήσεις να ξεχάσεις την θλίψη σου όσο είσαι με το παιδί!!!

Δημοσίευση

Φλώρα μου,ζωή σε εσάς!Κι εγώ δε νομίζω ότι είναι λόγω απώλειας του παππού.Το θεωρώ κι εγώ πολύ μικρούλι.Σίγουρα τα παιδια επηρεάζονται από την ψυχολογία των γονιών τους,όμως.Ξέρεις ίσως τι να έχει γίνει;όταν αρρωσταίνουν επειδή τα έχουμε πολύ από κοντά και τα παραχαϊδεύουμε και είμαστε όλη την ώρα από πάνω τους,μετά συνηθίζουν και θέλουν συνεχώς χαδάκια και αγκαλίτσες!

  • 1 month later...
Δημοσίευση

σιγουρα μπορει να ειναι πολλοι οι λογοι λιγο το οτι ηταν αρρωστουλης λιγο οτι διαισθανεται την δικη σας λειπει κ στεναχωρια πολυ πιθανο να βγαζει κ δοντακια προσπαθησε να διατηρησεις την ψυχραιμια σου κ τηνλυπη σου οσο αυτο ειναι εφικτο.προσφατα πεθανε ο πεθερος της αδερφης μου (η οποια ειναι κ 6 μηνων εγγυος)εγινε ενα ρακος κ την πηρα σπιτι μου για να ξεχνιεται με τον μικρο (τον δικο μου γιο 18 μηνων)το παιδι μου ολη μερα εκλαιγε παρολο που δεν εκλαιγε η αδερφη μου μπροστα του ενιωθε την λυπη της σταματησε να κλαιει οταν εφυγε η αδερφη μου.αρα στο πανεμορφο μωρακι σου μπορει ν χουν πεσει ολα μαζι κ ειναι μικρουλη δεν ξερει πως να τα διαχειριστει κλαιει για να σας τραβηξει την προσοχη

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Εγώ σήμερα δεν έχω καθόλου τα υγρά που είχα χθες..είμαι αλήθεια περίεργη να δω αν ήταν εμφύτευσης..λέω να κάνω ένα πρώιμης την Τριτη-Τετάρτη..
    • Φίλη, θα σου πω κι εγώ την γνώμη μου, από αυτά που διάβασα, με όλο το θάρρος. Κι αν θέλεις με ακούς. Κατ' αρχάς λυπάμαι πολύ για όλα όσα περνάς. Ο σύντροφος όμως αυτός δεν ήταν έτοιμος για παιδί. Είδε τα δύσκολα τώρα με την πρόκληση, με το ζόρι που τραβήξατε όλο τον χειμώνα, ενδεχομένως του έβαλαν λόγια και οι γονείς του και μετάνιωσε. Αν ήταν ειλικρινής και σωστός απέναντί σου και σεβόταν τα 6 χρόνια σχέσης σας, θα έπρεπε να σου εξηγήσει τουλάχιστον αυτό, γιατί άλλαξε γνώμη έτσι απότομα. Και να μην το ρίχνει πάνω σου. Είναι πολύ γελοίος να σου λέει ότι πρόσβαλλες την μητέρα του!  Σίγουρα μπορεί να μεσολάβησε και κάτι άλλο, πέραν του παιδιού, για τον χωρισμό σας (τρίτο πρόσωπο ίσως;) αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις, γιατί δεν τον γνωρίζουμε. Στην παρούσα φάση, που κι εσύ περνάς δύσκολα, ήταν τουλάχιστον ανέντιμο να σου φερθεί έτσι. Να ξέρεις ότι δυστυχώς πολλοί άντρες χωρίζουν στην διάρκεια της προσπάθειας απόκτησης παιδιού. Είναι ένας ζόρικος δρόμος, για τον οποίο κανείς δεν μας προετοιμάζει. Σ΄ αυτό το σάιτ έχουμε διαβάσει και ιστορίες γυναικών που τις εγκαταλείπουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή αμέσως μετά την απόκτηση παιδιού. Πρόσφατα είχα αυτή την συζήτηση με μια κοπέλα που την εγκατέλειψε με μωρό έξι μηνών. Απαράδεκτες καταστάσεις. Από μία άποψη λοιπόν, καλύτερα που συνέβη τώρα, για να μην συμβεί αργότερα, όταν οι δυσκολίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Να μην ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου. Μην απολογείσαι σε κανέναν και μην ζητάς συγγνώμη. Δεν φταις σε τίποτα. Η μόνη που χρειαζόσουν προστασία και υποστήριξη αυτό το διάστημα ήσουν εσύ. Κι αν οι γονείς του δεν το καταλάβαιναν και είχαν άλλα στο νου τους (ότι θα φέρεσαι ως να μην συμβαίνει τίποτα και θα τους κάνεις και δουλειε΄ς ενδεχομένως...) είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό σου. Ο φίλος σου έπρεπε να σε προστατεύσει και να σε πάρει να φύγετε, όχι να αφήνει τη μάνα του να σας προσβάλλει. Αλλά ήταν φανερό ότι πάνω από εσένα έβαζε αυτούς και την βολή του. Θες να ζεις έτσι; Είναι σίγουρο ότι θα είχες προβλήματα με αυτούς τους ανθρώπους στο μέλλον. Τώρα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά ναι, γλίτωσες. Και να φυλάγεσαι στο μέλλον από τύπους που ακούνε τη μαμά και τον μπαμπά. Τι να κάνεις τώρα; Αρχικά να δώσεις χρόνο να επουλώσεις μέσα σου το τραύμα της βιοχημικής και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Μόνο εσύ μπορείς να σε φροντισεις. Να βγαίνεις, να κάνεις ό,τι μπορείς για να ξεχνιέσαι, να μιλάς. Μην κάθεσαι μέσα. Έξι χρόνια σχέσης δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Να ζητήσεις βοήθεια από δικά σου πρόσωπα που σε νοιάζονται. Αν έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου, γύρνα σπίτι σου λίγο να έχεις παρέα. Ζήτα βοήθεια από ειδικό, αν νιώθεις ότι το έχεις ανάγκη. Ψάξε σε σάιτ για ψυχοθεραπεία εξ αποστάσεως, υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν έτσι. Μην του ξαναστείλεις μήνυμα, μην τον παρακαλέσεις και μην ξανασχοληθείς μαζί του. Να μην τον λατρεύεις, γιατί δεν σου φέρθηκε καλά. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά μόνο έτσι θα προχωρήσεις την ζωή σου. Θα δεις ότι υπάρχει φως. Σου φαίνεται αδύνατο τώρα, όμως έτσι είναι οι χωρισμοί από μακροχρόνια σχέση. Σου υποσχόμαστε ότι περνάει κι έρχονται καλύτερα. Κυρίως δυνάμωσε τον εαυτό σου. Δεν ετεροκαθορίζεσαι από τον άντρα που έχεις δίπλα σου. Πολλές αποδώ ξέρουμε πώς είναι να ζεις σε μια μικρή κοινωνία όπου όλοι σε ξέρουν ως "αρραβωνιασμένη με τον τάδε", όμως αν χώρισες, αυτός το προκάλεσε, όχι εσύ. Μην το παίρνεις πάνω σου. Στην τελική όλος ο κόσμος χωρίζει σήμερα. Και τι έγινε; Θα κάνεις κι άλλες σχέσεις. Και παιδάκια θα κάνεις. Και όλα θα πάνε καλά.🙂❤️  
    • Κατάλαβα Σία μου. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.  Καλά αποτελέσματα αύριο! 
    • Χαχαχα! Μακαρι να ακουστουν οι προσευχες μου!! 3 χρονια σχεδον περιμενω αυτη τη στιγμη. Οπως κι εσεις! 🥺
    • Κοίτα τις απολαύσετε τις επαφές σας γτ θα είναι οι τελευταίες σας 😅 είτε φυσιολογικά, είτε με εξωσωματική το φθινόπωρο θα είσαι με κοιλουμπα 😊🥰👶
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...