Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα σας!

Το αγοράκι μου είναι 1,5 χρονών και έχουμε παρατηρήσει με τον άντρα μου οτι όταν τρέχει (μέσα στο σπίτι, γιατί έξω λόγω χειμώνα δεν πολυβγαίνουμε), καθώς μπορεί να κυνηγιόμαστε ή να κρυβόμαστε, κάποιες φορές αφού έχει λαχανιάσει αρκετά, βήχει, όχι πολύ, κάνει ''γκουχ γκουχ'' 3-4 φορές και μετά σταματάει.

Γνωρίζετε κάτι γι αυτό? Θα ρωτήσω φυσικά και την παιδίατρό μας αλλά είπα μήπως έχετε κι εσείς καμιά ιδέα. Είναι ανησυχητικό άραγε? Πού μπορεί να οφείλεται αυτό το βήξιμο?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων...

Δημοσίευση

Maimoudaki είναι κοφτός και ξερός ο βήχας του αλλά διαρκεί πολύ λίγο. Δεν παρατήρησα όμως να του κόβεται η αναπνοή όπως περιγράφεις. Βήχει μόνο λίγο όπως είπα, μετά σταματάει, κι αυτό μόνο όταν λαχανιάσει. Δεν έχω παρατηρήσει κάτι άλλο.

Maspi θα πάρω τηλ την παιδίατρο να τη συμβουλευτώ και φαντάζομαι να με κατατοπίσει...

Αν είναι άσθμα όπως λέτε, δεν θα έπρεπε να έχει κι άλλα συμπτώματα? Δεν ξέρω τίποτα για το άσθμα καθώς κανένας στην οικογένειά μου ούτε του άντρα μου έχει.

Ευχαριστώ κορίτσια.

Δημοσίευση

Κάτι που τώρα συνδύασα στο μυαλό μου και ξέχασα να το παραθέσω είναι το εξής:

τις τελευταίες μέρες, ίσως από τότε που παρατηρήσαμε αυτό τον βήχα, το παιδί δεν κοιμάται καθόλου καλά τη νύχτα (ποτέ βέβαια δεν ήταν ευκολο μωρό στον ύπνο του, ξυπνάει αρκετές φορές το βρ'αδυ και με ζητάει) αλλά τώρα έχει παραγίνει το κακό, ξυπνάει μετά απο 3-4 ώρες ύπνου και δεν ξανακοιμάται με τίποτε, προσπαθώ πολύ να τον ξανακοιμήσω και στο τέλος επειδή κουράζομαι τον σηκώνω και μες στα άγρια μεσάνυχτα παίζει, χαίρεται, λες και είναι μέρα! Χωρίς όμως να βήχει ή να παρατηρήσω κάποια δύσπνοια ή οτιδήποτε.

Υπάρχει περίπτωση να έχει κάτι και να μην μπορεί να κοιμηθεί το παιδί? Δεν ξέρω τι να πω, αγχώθηκα...

Δημοσίευση

αχ αυτο το εχει και οδ ικος μου και το ξερω καλα γιατι το εχω και εγω..

εγω βεβαια εχω μια ασθματικη βροχιτιδα που με ταλαιπωρει απο μικρη ειδικα οταν εχει υγρασια..

εμενα οταν με πιανει σχεδον μου κοβεται η αναπνοη...ευτυχως του μικρου οχι...

πνευμονιολογος καλυτερα θα σου πει ακριβως...

Δημοσίευση

καλό θα είναι να επικοινωνήσεις με τον παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί σας. Εκείνος θα εξετάσει και θα ακροαστεί το παιδί σας ώστε να διερευνήσει τους λόγους που λαχανιάζει, βήχει και αν αυτό σχετίζεται ή επηρεάζει τον ύπνο του παιδιού.

Ο ύπνος του παιδιού πρέπει να είναι οργανωμένος, κάτι το οποίο εσείς μπορείτε να πετύχετε, «επιβάλλοντας» συγκεκριμένα βήματα καθημερινά.

Ύπνος και Παιδί : 14 μυστικά που θα κάνουν το παιδί να κοιμάται με ευκολία τα βράδια από την πολύ μικρή ηλικία

1. Βάζουμε το παιδί κάθε βράδυ την ίδια ώρα για ύπνο.

2. Αν κοιμάται πολύ αργά αρχίζουμε να το βάζουμε για ύπνο ένα τέταρτο νωρίτερα κάθε μέρα ώσπου να φτάσουμε στην ώρα που θέλουμε να κοιμάται.

3. Μπορούμε να εναλλάσσουμε τη βάρδια μεταξύ μας (μπαμπάς-μαμά) αρκεί να τηρούμε τη διαδικασία.

4. Ακολουθούμε πάντα τα ίδια βήματα με την ίδια σειρά.

5. Μαζεύουμε το δωμάτιό του και τακτοποιούμε τα παιχνίδια.

6. Στρώνουμε το κρεβάτι του και αερίζουμε τον χώρο για 10 λεπτά.

7. Το κάνουμε μπάνιο, του βάζουμε ενυδατική κρέμα και του φοράμε καθαρές πιτζάμες.

8. Του δίνουμε το γάλα του.

9. Πλένουμε το πρόσωπο και τα δόντια.

10. Το προτρέπουμε να διαλέξει ένα παιχνίδι για να του κάνει παρέα. Φροντίζουμε να είναι κάποιο μαλακό κουκλάκι ή ο,τιδήποτε αρκεί να είναι ασφαλές.

11. Του διαβάζουμε ή του αφηγούμαστε ένα παραμύθι ή του τραγουδάμε ένα τραγούδι. Επαναλαμβάνουμε συχνά τα ίδια τραγούδια και τις ιστορίες γιατί το παιδί τα μαθαίνει και του αρέσει να ξέρει τι γίνεται παρακάτω.

12. Το φιλάμε, του λέμε καληνύχτα και το βάζουμε στο κρεβάτι του.

13. Είναι καλύτερα να μάθει να αποκοιμάται μόνο του και όχι στην αγκαλιά μας. Έτσι, αν ξυπνήσει τη νύχτα μπορεί να ξανακοιμηθεί από μόνο του.

14. Αν είναι ανήσυχο, το καθησυχάζουμε και του μιλάμε για την επόμενη μέρα. Δεν το μαλώνουμε και δεν το αφήνουμε να κλαίει γιατί θα είναι πολύ πιο δύσκολο να κοιμηθεί αν είναι στενοχωρημένο.

Αν το παιδί ξυπνήσει και έρθει στο κρεβάτι μας, το επιστρέφουμε στο δικό του χωρίς να ανοίξουμε το φως, χωρίς να του μιλάμε ή να το αναστατώσουμε με κάποιο τρόπο. Καθόμαστε μαζί του για λίγο (στο προσκεφάλι δίπλα του, δεν ξαπλώνουμε μαζί του στο κρεβάτι) μέχρι να αποκοιμηθεί. Επαναλαμβάνουμε την ιδια διαδικασια οσες φορες χρειαστει μεσα στη νυχτα. αυτα.....

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...