Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Αν και νόμιζα ότι οι εννιά μήνες δεν θα περνούσαν ποτε, τελικά έφθασε η ώρα και για μένα να γράψω εδώ!!

Την Τρίτη 10/1 στις 6.45 το πρωί ξεκινησαμε με τον αντρουλη μου για την κλινικη όπου είχα προγραμματισμένη ΚΤ, αφου φοβόμουν να γέννησω φυσιολογικά.Στο δρόμο συναντήσαμε κίνηση και έτσι καθυστερησαμε απο το ραντεβού μας 20 λεπτά.

Αφου φτάσαμε, κάναμε εισαγωγή και μπηκα στο χειρουργείο ΜΟΝΗ, για στην κλινικη μου απαγόρευσαν να μπαίνει κάποιος μαζί σου. Εκεί με περίμενε η αναισθισιολογος και μου ανακοίνωσε ότι είχα καθυστερήσει πολυ και δεν είχα το χρόνο να μου κάνει επισκληριδιο και θα μου έκανε ολική.εγω τα εκανα επάνω μου και της είπα ότι θα φύγω!!! Τότε αυτη μου είπε ότι θα μου εκανε μια αλλού είδους αναισθησια που μοιάζει με επισκληριδιο αλλα δρα πιο γρήγορα.εγω δέχτηκα και τότε μου είπε να κάτσω στο χειρουργικο κρεββατι, να σκυψω και να μην κινηθώ καθόλου.μια νοσοκόμα με πήρε αγκαλιά  και ξεκινησαμε.η πιο δύσκολη στιγμή του χειρουργειου για μενα ήταν αυτη.έπρεπε να μείνω  σκυφτη για 10-15 λεπτά και ακίνητη, το μωρο με κλωτσουσε και ένιωθα ότι δεν έπαιρνα ανάσα.

Όταν τελειώσαμε,δεν ενιωθα τίποτα και με ξαπλωσαν.μου έβαλα την κουρτίνα μπροστά μου και ξεκίνησαν.σε καποια φαση αρχισαν να με σπρώχνουν δεξιά και αριστερά και νόμιζα  ότι θα επεφτα κάτω.κοριτσια ήταν πολυ περίεργη στιγμή.όμως επειδή γιατροί και νοσοκόμες κουβεντιαζαν για άσχετα θέματα και γελούσαν, δεν καταλαβα πως πέρασε η ώρα και ξαφνικά ακούω το μωρο μου να κλαίει..τότε άρχισα να κλαίω και εγω!!!όταν η παιδιατρος εξέτασε το μικρο μου, μου το έφεραν κοντά μου και άρχισα να κλαίω, να το χαιρετώ και να του λέω ότι το αγαπάω!!ήταν ασυναγωνιστες και μαγικές στιγμές αυτα που ζούσα και τώρα όταν τα σκέφτομαι κλαίω!!

Βγαίνοντας απο το χειρουργείο η αναισθησιολογος μου ανακοίνωσε ότι είχαμε κάνει ραχιαια και έπρεπε να μείνω ακίνητη για 24ωρες.τότε θυμήθηκα τη madi που περιέγραφε την εμπειρια της με τη συγκεκριμένη αναισθησια.το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι μεγάλη ΜΑΚΑΚΙΑ και δεν τη συστηνω σε καμία.

Όταν βγήκα απο το χειρουργείο έψαχνα τον άντρα μου,με το βλεμμα μου και όταν τον είδα εβαλα τα κλάματα και είδα και τα δικα του που γέμισαν δάκρυα.ήθελα να τον αγκαλιασω αλλα δεν μπορούσα...

Όταν πλέον ξεμουδιασα,μου έφεραν το μωρο..παιδιά δεν περιγράφονται τα συναισθήματα που έχεις για το μωρο σου.είναι κάτι πρωτόγνωρο.

Η ΚΤ τελικά θα γινόταν αν επελεγα το ΦΤ γιατί το μωρο ήταν σφηνωμενο στη λεκάνη μου και ο ομφαλιος ήταν πολυ μικρός και τυλιγμενος στο λαιμό του μωρού.το μόνο σίγουρο είναι ότι η ΚΤ δεν είναι κάτι το πολυ τραγικό και όσες νιώθουν ότι την προτιμούν απο το ΦΤ,να το κάνουν.σίγουρα πονάει αλλα όχι τραγικά!

 

α! και είμαι μια χαρα..απλά κάποιες στιγμές νιώθω κάποια τραβηγματα αλλα χαλάλι στο Νικόλα μου!!

Εύχομαι όλες οι γυναίκες να ζήσουν τέτοιες στιγμές γιατί είναι απίστευτες!!

Δημοσίευση

να σας ζησει ο νικολας κ να τον χαιρεστε καλη αναρρωση σου ευχομαι κ καλη λοχεια κουκλα μου

παντως για μενα οπως κ να γεννησεις ειναι τι ιδιο πραγμα φερνεις στο κοσμο το παιδακι σου κ δ εχει σημασια με ποιον τροπο!!!! κ παλι να σας ζησει :D

Δημοσίευση

να σου ζησει το νινακι!!!!!!!γερο κ καλοτυχο να ειναι!!!!

κ εγω με καισαρικη κ ραχειαια αναισθησια γεννησα μονο που ο αναισθησιολογος μου ειχε πει να ειμαι ξαπλα 10 ωρες....οι μαιες ομως δεν με αφηναν να σηκωθω ωσπου ξανα περασε ο αναισθησιολογος κ με σηκωσε αυτος :lol::lol::lol: κ στο χειρουργιο μεσα πολυ γρηγορα μου την εκανε την ενεση .

να σου πω την αληθεια την δευτερη φορα θα ηθελα να γεννησω με ολικη πραγματικα δεν ξερω που βρηκα το κουραγιο την πρωτη φορα να μεινω ψυχραιμη :lol::lol::lol:

κ παλι να σου ζησει!!!!!!

Δημοσίευση

Να σας ζήζει ο Νικολάκης σας κοπέλα μου! Να είναι πάντα γερός και τυχερός στη ζωούλα του και σε εσένα καλή λοχεία!

Για την ραχιαία τι να πω ... η πλάκα είναι ότι εγώ από μόνη μου την επέλεξα για καλύτερα, αλλά το μετάνιωσα πικρά, μετά τις παρενέργειες που είχα. Βέβαια μου είπαν ότι σε κάθε μορφή αναισθησίας υπάρχουν πιθανές παρενέργειες, απλά είναι να μην σου τύχουν.

Το θέμα όμως είναι ότι έχουμε τώρα τα ζουζούνια μας υγιαίστατα στην αγκαλιά μας και αυτό είναι που μετράει στην τελική!

Να του δώσεις πολλά φιλάκια του μικρού Νικόλα!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...