Μετάβαση σε περιεχόμενο

επιτέλους είμαι κι εγώ στο club των μαμάδων


Recommended Posts

Κορίτσια δεν ξέρω αν με θυμάται καμιά σας, δεν έχει σημασία όμως γιατί είμαι κι εγώ πλέον στο club των μαμάδων. Είχα εξαφανιστεί για αρκετό καιρό, γιατί είχα αγχωθεί πολύ με το θέμα εγκυμοσύνη και είχα αποφασίσει πως πρέπει να μην ασχολούμαι με πράγματα που με κάνουν να το σκέφτομαι συνέχεια και με αγχώνουν ακόμα περισσότερο.

Έτσι λοιπόν, έμεινα έγκυος, το έμαθα στις 23/12/2010 με μία μέρα μόνο καθυστέρηση (φανταστείτε το άγχος μου :) ) και γέννησα στις 14/08/2011 ένα υγιέστατο αγοράκι. Λόγω της θρομβοφιλίας έκανα καισαρική, αλλά καλύτερα γιατί το μωράκι μου ήταν τυλιγμένο 3 φορές με τον ομφάλιο και βγήκε το καημένο μελανιασμένο και έμεινε και 8 ώρες στη θερμοκοιτίδα. Τέλος καλό όλα καλά.

Άντε και στα δικά σας εσείς που προσπαθείτε και το θέλετε πολύ. Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου.

Είναι το καλύτερο δώρο που έχω πάρει στη ζωή μου......... ;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γειά σου Κατερίνα, σε θυμάμαι πολύ καλά, και θυμάμαι και την άσχημη εμπειρία που είχες...

Χαίρομαι πάρα πολύ που έγινες μανούλα, κι όπως βλέπεις κι απ' το τικεράκι μου, έχω γίνει κι εγώ!

Να μας ζήσουν τα βλαστάρια μας!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Χαίρομαι πάρα πολύ και για σένα, θυμάμαι πόσο πολύ το ήθελες κι εσύ κοριτσάκι μου!

Έχω όμως να πω κάτι και θα ήθελα κορίτσια να μη με παρεξηγήσετε... :?

Από πάντα είχα ένα θέμα με τα ονόματα, δύσκολα τα συγκρατούσα, αφήστε που από τη γέννα και μετά έχω γενικότερο πρόβλημα μνήμης. Αφού να φανταστείτε έρχεται ο άντρας μου από τη δουλειά με φιλάει και μετά από 5 λεπτά του λέω : "ήρθες αλλά δε με φίλησες". Του το 'χω κάνει ίσα με τέσσερις φορές. :D

Γι' αυτό σας λέω μη με παρεξηγήσετε, σας παρακαλώ... :!:

Τις ιστορίες σας όμως πάνω κάτω, λίγο πολύ τις θυμάμαι...

Ευχαριστώ! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσει ο μπέμπης σου κορίτσι μου!!!!!!

Λίγες μέρες διαφορά έχει με τον δικό μου!!!!!!!!!!

Φιλάκια πολλά-πολλά στα πατουσινάκια!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

συγχαρητηρια!!!!!! σε θυμαμαι πολυ καλα, μου ειχες φανει τοοοοοοοοσο συμπαθητικη σε μια συναντηση που ειχαμε κανει στη θεσσαλονικη πριν πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ καιρο!!!

να χαιρεσαι το μωρακι σου!! να εισαστε ολοι γεροι κ ευτυχισμενοι!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Και μιας και είμαστε στην κατηγορία "Τοκετός και Μαιευτήριο" ας πω κι εγώ την εμπειρία μου.

Ήμουν στην 38η εβδομάδα κύησης και στις 12/08/2011 μου ήρθαν το απόγευμα καφετιά υγρά. Αμέσως μίλησα με τον γιατρό μου και μου είπε να πάω στη Βιοκλινική Θεσσαλονίκης (όπου και γέννησα) για να με δουν. Με βάλανε στον ταχογράφο είδαν και τις συσπάσεις της μήτρας που ήταν ελάχιστες και μου είπαν να πηγαίνω κάθε μέρα πρωί απόγευμα για να με παρακολουθούν. Ο γιατρός μου ενώ λέγαμε να γεννήσω στις 19/08/2011, φοβήθηκε και μου είπε καλύτερα να γεννήσω στις 16/08/2011. Όμως ξημερώματα 14/08/2011 και ενώ δεν είχα πλέον καφετιά, κατά τις 5 η ώρα και ενώ ήμουν ήδη 2 ώρες ξύπνια και δεν είχα απολύτως τίποτα, σηκώθηκα να πιω νερό και μου ήρθε λίγο αίμα. (περιττό να πω πως μετά από τη γέννα ο άντρας μου μου έλεγε : "καλά νερό δεν έχεις μέσα σου, μόνο καφετιά και αίμα" :lol: ). Πήγαμε βιαστικά στη κλινική όπου με βάλανε πάλι στα μηχανήματα και ειδοποιήσαμε τον γιατρό μου. Αυτός με τη σειρά του ήρθε και μου είπε πως φοβάται μην πάθει κάτι το παιδί και προτίμησε να γεννήσω εκείνη την ημέρα. Όμως επειδή είχα κάνει την ένεση ηπαρίνης στις 10:30μμ την προηγούμενη μέρα έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τις 10:30πμ ώστε να ελαφρύνει λίγο η επίδρασή της για να μην έχω τυχών αιμορραγία. Με ετοιμάσανε για χειρουργείο και μόλις πήγε 10:30πμ ακριβώς με ναρκώσανε με ολική νάρκωση και γέννησα. Το μωρό μου μπήκε σε θερμοκοιτίδα στον 5ο όροφο, εγώ ήμουν στο χειρουργείο στον 6ο όροφο και χάλασε το ασανσέρ. Ο άντρας μου και η μαμά μου με περιμένανε στον 5ο, αλλά δεν μπορούσαν να με κατεβάσουν λόγω του ασανσέρ. Τελικά τους ειδοποίησαν να έρθουν στον 6ο, με βάλανε σε ένα δωμάτιο εκεί, αλλά δεν μπορούσα να πάω να δω το μωράκι μου. Τελικά κατά τις 8 μου το φέρανε να το δω, το καημένο ήταν πολύ ταλαιπωρημένο αλλά μια ζωγραφιά το μαναράκι μου...Έκλαιγα φυσικά από χαρά, τόση ήταν η χαρά μου που δε μετριέται....

Εύχομαι σε κάθε γυναίκα που θέλει να γίνει μάνα να πραγματοποιηθεί το όνειρό της, είναι απίστευτο συναίσθημα...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ευχαριστώ κοριτσάκι μου, θύμησέ μου έχεις εσύ παιδάκια, γιατί εκείνη την ημέρα, στην μοναδική συνάντηση που κατάφερα να πάω, εκτός από εμένα ήταν άλλη μια κοπέλα χωρίς παιδάκια.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ναι ηταν αλλη μια κοπελα χωρις παιδακι.. εγω ειχα τοτε ενα, πρεπει να ηταν 5 μηνων τοτε, τωρα κοντευει 3 χορνων! κ εχω κ εναν μπεμπη ακομα! να σου ζησει κ παλι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσει το αγοράκι σου!!!!

Να το καμαρώσεις όπως ποθείς!!

Να είναι γερό και ευτυχισμένο!

Είμαι και εγώ μανούλα ενός αγοριού, αύριο γίνεται 3 μηνών....

Να μας ζήσουν τα μαναράκια μας!!!

Gprip3.png

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ευχαριστώ πολύ κορίτσια! να σας ζήσουν κι εσάς τα παιδάκια σας!και με το καλό να είμαστε γερές να κάνουμε κι άλλα!!!! :lol:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...