εγκυμοσυνη μετα απο αφαιρεση ινομυωματος

[ath_gal1]

καλημερα σε ολες σας....ειμαι καινουρια στο φορουμ και θα ηθελα λιγο τις ..συμβουλες σας ..αν και ειμαι 34 ..δεν εχω ακομα μπεμπε ..

περσυ εκανα αφαιρεση ινομυωματος (καισαρικη) .απο τοτε που με εχει δει ο γιατρος μου ,μου ειπε πωσ ολα εινια καλα και δεν θα εχω προβλημα για συλληψη ...η μητρα ηταν πλεον ενταξει.επειδη περναει ο καιρος ..θα ηθελα να μου πειτε τη γνωμη σας ,αν θα χρειαστει να κανω σαλπιγγογραφια να δω αν ειναι οκ και οι σαλπιγγες .ο γιατρος δεν μου εχει προτινει κατι τετοιο.προσ το παρον ,αλλα ολα περνανε απ το μυαλο μου μηπως δεν εχουν επανελθει (καθοτι ειχαν χασει τη θεση τουσ με το ινομυωμα.)

ο γιατροσ μου ειπε οτι το πιο λογικο εινια να επανελθουν κανονικα ..ομως επειδη περνανε τα χρονια,δεν θα ηθελα να χανω χρονο ετσι .ξερω οτι το ψυχολογικο παιζει μεγαλο ρολο.ποσο λοιπον που το σκεφτομαι εγω μετα απο ενα τοσο μεγαλο χειρουργειο(ο ογκος ηταν 11εκατοστα να καταλαβαιτε). επειδη κανω προσπαθειες για μπεμπε ..(μην φανταστειτε πολυ καιρο )..και δεν εχει ..κατσει λεω μηπως μετα το χειρουργειο εχουν δημιουργηθει συμφυσεις .

δημιουργουνται σονι και ντε συμφυσεις μετα απο τετοια χειρουργεια? διαβαζω διαφορα και δεν ξερω τι να υποθεσω πια!

συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα ,οποια κυρια ξερει να μου απαντησει ,να μου πει τη γνωμη της...

ευχαριστω!

[tonia.d]

Καλημερα σου!

Εκανα κι εγω ακριβως το ιδιο χειρουργειο το 2005 σε ηλικια 25 χρονων.Απο το 2007 προσπαθουσα να μεινω εγκυος και ο μεγαλος μου φοβος ,παρα την επιβεβαιωση του γιατρου μου οτι ολα πηγαν καλα,ηταν μηπως εχει προκληθει καποια ανεπανορθωτη βλαβη και δεν μπορεσω να γινω μητερα.

Περασε ενας χρονος προσπαθειων οταν ξεκινησα να κανω ολες τις απαραιτητες εξετασεις για να διαπιστωθει εαν ειμαι υπογονιμη και ποια ειναι η αιτια.Εκαναα σαλπιγγογραφια για να δουμε εαν υπαρχουν συμφυσεις ή αν οι σαλπιγγες εχουν φραξει απο υγρα και ακαθαρσιες μετα το χειρουργειο.Ευτυχως ολα καλα.

Για να μην στα πολυλογω μετα απο 2 χρονια εμεινα εγκυος αλλα δυστυχως το εχασα στην 7η εβδ..Πιθανη αιτια το οτι το κυημα μαλλον ειχε εμφυτευτει στο σημειο που υπηρχε το ινομυωμα.Μετα απο 1 χρονο ξαναμενω εγκυος και παλι στην 7η εβδομαδα παθαινω αιμορραγια.Ευτυχως η Παναγια εβελε το χερι της και το μωρο μου εζησε.Ειναι αυτο στη φωτο.Γεννησα φυσικα με καισαρικη λογω του προηγουμενου χειρουργειου,αλλα δεν με ενοιαξε,ισα ισα που δεν πονεσα καθολου.Οταν ο γιατρος με ανοιξε βρηκε την μητρα και την ουροδοχο κυστη σε αλλο σημειο απ'οτι επρεπε.Κατα καποιο τροπο ειχε αλλαξει η ανατομια των οργανων και γιάυτο και δυσκολευτηκε να βγαλει το μωρο.Δοξα το Θεο ομως πηγαν ολα καλα.

Να κανεις οπωσδηποτε μια σαλπιγγογραφια.Μην φοβασαι δεν ειναι τοσο επωδυνη οσο λενε.Νομιζω οτι τελικα επιβαλλεται μετα απο τετοιο χειρουργειο και ειδικα σε ατεκνες γυναικες.

Θα πανε ολα καλα,θα δεις.Υπομονη και ηρεμια.Ευχομαι συντομα να εισαι εγκυος.

[spa]

Καταρχάς να σου πω πως δεν έχω παρόμοια εμπειρία με ινομύωμα! Είμαι όμως 34 μισό κ έχω μία καισαρική πριν ένα χρόνο περίπου που γέννησα το γιό μου. Έχω χειρουργηθεί στα 17 για κύστη 14εκ. στην ωοθήκη και έχω μία σάλπιγγα πιθανότατα από κάποια σαλπιγγίτιδα που πέρασα χωρίς να καταλάβω.

Όταν ξεκίνησα την προσπάθεια για μωρό ο γιατρός μου λόγω ηλικίας αλλά κ χειρουργείου μου έδωσε 6 μήνες πριν ξεκινήσω εξετάσεις σε περίπτωση που δεν έμενα έγκυος. Κάθε χειρουργείο μπορεί να δημιουργήσει συμφύσεις αλλά υπάρχει μία μικρή περίπτωση να συμβεί, δεν είναι απαραίτητο. Κ επειδή εγώ δεν ήθελα να περάσει άλλος χρόνος κ το μωρό δεν ερχόταν, προχώρησα σε εξετάσεις διάφορες κ σαλπιγγογραφία όπου είδαμε το πρόβλημα της σάλπιγγας. Συμφύσεις δεν είχα… μετά από λίγο έμεινα έγκυος κ μάλιστα από ωάριο της χειρουργημένης ωοθήκης! Γέννησα με καισαρική κ μάλιστα στην αρχή δεν το δέχτηκα επειδή ήθελα το συντομότερο να ξεκινήσω για δεύτερο μωρό. Εδώ κ 7 μήνες προσπαθώ πάλι κ το μόνο που δεν φοβάται ο γιατρός μου είναι πιθανές συμφύσεις από την καισαρική. Νομίζω πως δεν γίνονται τόσο σύντομα αν είναι να γίνουν… Αυτό όμως που μου είπε είναι ότι λόγω ηλικίας οι ωορρηξίες μπορεί να μην είναι πολύ καλές κ ίσως μας πάρει λίγο χρόνο. Κ αφού βιάζομαι θα ξεκινήσω να παρακολουθώ με κάποιους υπερήχους κ εξετάσεις ορμονών τις ωορρηξίες μου.

Επειδή το ψυχολογικό είναι πολύ σημαντικό στη σύλληψη κ επειδή καταλαβαίνω τη βιασύνη σου, μίλα με το γιατρό σου για τις ανησυχίες σου κ αυτός θα σου προτείνει το καλύτερο!

Πάντως μην ανησυχείς γιατί αφού τώρα ξεκίνησες είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για προβλήματα το πιο πιθανό είναι να είναι όλα καλά… απλά όλα θέλουν το δικό τους χρόνο…

Σου εύχομαι να πάνε όλα τέλεια κ σύντομα να αποκτήσεις ένα μωράκι που τόσο επιθυμείς!!!