Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ηρθε και η δικια μου σειρα επιτελους να γραψω και εγω την δικη μου εμπειρια τοκετου.

υστερα απο μια δυσκολη εγκυμοσυνη και ολο προβληματα , ηρθε επιτελους στη ζωη μας και το τριτο μας αγγελουδακι, το μικρο μας αστερακι.

λοιπον, η τελευταια μας επισκεψη στον γιατρο ηταν την παρασκευη 7/10 οπου κ κανονισαμε πως θα γεννησω την τριτη 11/10 με προγραμματισμενη καισαρικη. μου ειπε μονο να τον παρω τηλεφωνο την δευτερα το απογευμα για να μου πει τι ωρα να μπω μεσα. αυτες οι τεσσερις μερες ηταν οι τελευταιες μου ως εγκυος κ κοιταξα να τις ευχαριστηθω κ να τις απολαυσω οσο γινεται.

φτανει λοιπον το απογευμα της δευτερα οπου κ παιρνω τηλεφωνοτον γιατρο γι να μου πει τι ωρα ακριβως να παω στο μαιευτηριο.μου λεει '' αυριο πρωι πρωι στις 7 να εισαι εκει γιατι 8 με 8:30 θα μπουμε να γεννησεις .'' κλεινοντας το τηλεφωνο ξεσπασα σε κλαματα, δεν το ηθελα , ομως μου βγηκε απο μονο του.ενιωθα πολυ περιεργα που θα αποχωριζομουν το μωρακι μου απο μεσα μου, που θα το κρατουσα στην αγκαλια μου... ολο το βραδυ ειχα τρομερη υπερενταση κ δεν κοιμηθηκα σχεδον καθολου. το πρωι ξυπνησαμε πρωι πρωι με τον αντρα μου ετοιμαστηκαμε κ πηγαμε στο μαιευτηριο.

ξεκινησανε να με ετοιμαζουν αρχικα με κλυσμα κ επειτα καθετηρα κ ορο. μετα ημουν στο καρδιοτοκογραφο κ περιμενα μαζι με τον αντρουλη μου για να ερθουν να με παρουν.ανυπομονουσα τοοοοσο...!

τελικα ηρθαν στις 9:20 κ με πηραν για το χειρουργειο.η αληθεια ειναι πως φοβομουν αρκετα παρολο που τα ειχα περασει αυτα αλλες δυο φορες.μου εκανε ο αναισθησιολογος την επισκληριδιο κ ξαπλωσα στο κρεβατι κ με το που ξαπλωσα για αλλη μια φορα αρχισα να κλαιω.μετα απο λιγο δεν αισθανομουν καλα , ενιωθα να πνιγομαι , με δυσκολια μου εβγαινε η αναπνοη.με μεγαλη προσπαθεια μπορεσα να το πω στον αναισθησιολογο. φοβηθηκα παρα πολυ νομισα πως θα τελειωνα εκει.τελοσπαντων εκανε τι εκανε ο αναισθησιολογος κ μετα απο λιγο ημουν καλυτερα.

μετα απο λιγη ωρα στις 10:10 ακουσα το πρωτο κλαμα απο τον μικρο μου πριγκιπα!!

οταν τον εβγαζαν ενιωθα σα να μου ξεριζωζουν τα σπλαχνα,σα να μη θελω να το δωσω , μετα

μου τον εφεραν ,του εδωσα το πρωτο του φιλακι, μετα τον πηραν να τον πλυνουν κ να τον καθαρισουν.ανυπομονουσα να με τελειωσουν με το ραψιμογια να τον παρω αγκαλια το μικρο μου αστερακι.η ωρα δεν περνουσε με τιποτα...ηταν δυσκολο το χειρουργειο μου κ αργησαν να με τελειωσουν,τελειωσαν στις 11:30 .

μετα αφου τελειωσαν ολα κρατησα επιτελους τον μικρουλη μου στην αγκαλια μου!!!!

δεν το πιστευα πως περασανεολα τα δυσκολα κ επιτελους τον εχω!!

αυτο εχει σημασια τωρα πως ειναι καλα το παιδακι μου κ ολα τα δυσκολα που περασαμε μαζιτα αφηνουμε πισω!!!

αυτη ηταν λοιπον κ η δικη μου ιστορια!!!

Δημοσίευση

αχ βρε Ηλιανα μου η απολυτη ευτυχια εεε....αχχ αν και δεν περασε καιρος που γεννησα θελω να το ξαναζησω..μακαρι να κανω 3 παιδακια σαν και εσενα....να σου ζησει ο μαχητης!!!Αν τα καταφερουμε με τα μωρα θα τα πουμε τον αλλο μηνα απο κοντα..καλη λοχειαα!

Δημοσίευση

AXXXXXXX POSOS SYGINOUME OTAN DIAVAZW ISTORIES TOKETOUUUUUUUUUU!!!!!!!!!!!!!!!!SAN NA ZW KSANA THN DIKIA MOU NIOTHW!!!!!!!!!YPEROXES STIGMES...ANEKTIMITES!!!!!!!!!!!NA SOU ZHSEI O XRHSTAKOS HLIANAKI MOU!!!!!!!NA TON DEITE OPWS POTHEITE GEROS KAI KALOTYXOS SE OLH TOU TN ZWH!!!!!!!!KALH LOXEIA S ESENA!!!!!PERIMENOUME KAI FWTOGRAFIOULA NA DOUME!!!!!!!!!!!NA MOU TON FILISEIS TON MPOUMPOUKO!!!!

Δημοσίευση

να σου ζησει το παιδακι σου!!οντως καθε περιγραφη μανουλας και εμενα με παει πισω στην δικη μου εμπειρια γεννας.που αν και απο μικρη το φοβομουν παρα πολυ τωρα νομιζω οτι εχω αρχισει και ζηλευω και θελω δευτερο!!αναθεμα αυτη η παλιοκριση ομως!!

τεσπα σου ευχομαι να καμαρωσεις αυτο και τα αλλα σου παιδακια με υγεια και καλοτυχια!!

ερωτησουλα: λενε οτι καθε επομενη γεννα και πιο ευκολη.εσυ στις προηγουμενες εγκυμοσυνες και γεννες σου αντιμετωπισες παλι δυσκολιες συγκριτικα με αυτη;;

Δημοσίευση

Κοριτσάρα μου να σου ζησει!! Να ναι γερος και δυνατός!!

Καλή λοχεία να έχεις και σε περιμένουμε και από το μαγαζάκι για περισσότερες λεπτομέρειες!!

Να τον χαίρεστε ξανά, και να ξέρεις πως ότι χρειαστείς εδώ είμαστε εμείς ;);)

Φιλάκια!!!!!

Δημοσίευση

Πολλές ευχές και από εμένα ΗΛΙΑΝΝΑ!!! Πέρασες μεγάλη λαχτάρα με αυτή την εγκυμοσύνη, αλλά τώρα όλα είναι πίσω σου. Γερός και δυνατός να είναι ο μπεμπούλης σου και με το καλό να τον φέρεις σπίτι. Καλή λοχεία και καλή δύναμη :-*:-*:-*:-*:-*:-*:-*:-*:-*

Δημοσίευση

Φιλεναδίτσαααααααααααααααααα!!!!!!! Να σας ζήσει ο Χρηστάκος!!!! Να είναι πάντα γερός και να τον καμαρώνετε σαν τα ψηλά βουνά!!!!!!!!! Να του δώσεις πολλά πολλά φιλάκια στα πατουσάκια από μένα!!!!

Καλή λοχεία κουκλίτσα μου!!!!!!

Να μου φιλήσεις και τα άλλα δύο μπουμπουκάκια σου!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αρχικά να πω την αλήθεια η μητρότητα είναι μια αρκετά απαιτητική «κατάσταση»  από την άποψη ότι είσαι η μαμά και το βάρος πέφτει στην μαμά και το μπαμπά φυσικά.    όμως είναι περισσότερο στη μαμά. Γιατί η μαμά θα είναι στο σπίτι όσο ο μπαμπάς θα είναι δουλειά.    εγώ έχω 3 παιδιά.    άπειρες φορές έχω νιώσει μόνη κ ίσως και καθημερινά από την άποψη ότι κ μένα οι συγγενείς μου μένουν κοντά αλλά έχουν κ εκείνοι τη ζωη τους δεν μπορούν καθημερινές να μου κάνουν παρέα να πω μια κουβέντα να πιω ένα καφέ (έχουν το πρόγραμμα τους, έχουν τις δουλειές τους κτλ κτλ)  η κόρη μου έγινε 6 κ της λέω κάθε μέρα πόσο τυχερή νιώθω που υπάρχει κ μπορώ να πω μια κουβέντα με κάποιον που με καταλαβαίνει.  Ο ένας ο γιος μου είναι 3.5 κ δν μπορεί να κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση κ το άλλο παιδάκι μου είναι 6 μηνών δεν μιλάει καν 😁 Καμία φίλη μου δεν είναι μητέρα (είμαι 30) κ κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που είναι κοντά. Plus μένω στο εξωτερικό κ φαντάζεσαι πόσο πιο δύσκολο είναι.    εμένα τα παιδιά μου είναι η παρέα μου κ πραγματικά είναι όλη μου η μέρα. Προσωπικά μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ και 6 χρόνια άρα 6 χρόνια είμαι στο σπίτι. Σαφώς υπάρχουν στιγμές μοναξιάς από την άποψη ότι θέλεις έναν ενήλικα να συναναστρεφείς να πιεις ένα καφέ κάτι.    αλλά είναι στιγμές.    αν δεν ήταν η κόρη μου τόσο μεγάλη ίσως να μιλούσα στα ντουβάρια που λέει ο λόγος 🤣   το άλλο που κάνω κ μας βοηθάει όλους είναι να τα βγάζω έξω όλη την ημέρα (3ωρες τουλάχιστον) άρα παίρνουμε αέρα βλέπουμε κόσμο.    μετά από κάθε γέννα μου αντιμετώπιζα έτσι ψυχολογικά προβλήματα. Με το που πήγαινε να νυχτώσει έκλαιγα, στεναχωριόμουν, ένιωθα μόνη μου πολύ έντονα.    ευτυχώς μετά τις 50 μέρες καλυτέρεψα.    Δεν βοηθάει που κ ο άντρας μου γυρνάει 11-12 το βράδυ. Αλλά οκ είναι όλα μια συνήθεια εν τέλη.    τώρα είμαι πολύ καλύτερα που έχουν στρώσει οι ορμόνες. Δεν θα σκεφτώ δλδ τέτοια αρνητικά συναισθήματα συχνά.    (οι φίλες μου όλες μένουν στην Ελλάδα άρα μόνο τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήσεις μπορώ να τους μιλήσω κάτι είναι κ αυτό όμως από το τίποτα 🙏🏼🩷).    τον πρώτο καιρό να έχεις παρέα συνέχεια ( την πρώτη εβδομάδα η μαμά μου κοιμόταν σπίτι μας για να με βοηθάει γιατί όπως είπα έχω 3 παιδιά άρα ήταν πολύ εξουθενωτικό μέχρι να μαζέψω δυνάμεις από τη γέννα)    Και θα πω αυτό που πάντα λέω κ στον εαυτό μου! Αν σου δίνουν τη βοήθεια τους να την παίρνεις κ να μην ντρέπεσαι. (Είμαι ένας άνθρωπος που ούτε στην μαμά μου δεν θα πω να έρθει να με βοηθήσει ή πχ στις αδερφές μου. Μόνο αν οι ίδιοι θελήσουν από μόνοι τους να έρθουν τότε θα έρθουν. Κ αυτό θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μου κ είναι κ εγωισμός γιατί εν τέλη θαρρώ απλά ότι δεν ξέρω να ζητάω βοήθεια ή ότι έχω εγωισμό και δεν ζητάω βοήθεια. Από την άλλη έχω την τιμή να λέω ότι τα κατάφερα μόνη μου με 3 παιδιά κάθε μέρα όλη μέρα. Τα αγαπάω τόσο πολύ μου αρέσουν τόσο πολύ τα παιδιά που ξεχνάω πολύ εύκολα αυτή τη μοναξιά)    μακρυγορησα με το καλό εύχομαι 🩷
    • Εγώ γενικά δεν είχα σταθερό κύκλο και πριν μείνω έγκυος αλλά μετά την γέννα θήλαζα μου ήρθε στους 5 μήνες η περίοδος  κάποιες φορές που ερχόταν καλά και άλλες είχα καθυστέρηση αρκετές μέρες  έχει να κάνει και με το θηλασμό σε άλλες κοπέλες στρώνει αμέσως άλλες πάλι θέλει ένα διάστημα να επανέλθει  υπάρχει ενδεχόμενο εγκυμοσύνης;
    • Σε ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες!  Ο γιατρός μέχρι στιγμής είναι αισιόδοξος γιατί αναπτύσσονται σωστά ,δεν μου έχει θέσει κάποιον αυστηρό περιορισμό,δεν είχα κάποια αιμορραγία μέχρι στιγμής. Απλά ούτως ή άλλως τα δίδυμα γεννιούνται πρόωρα ,και σκέφτομαι ότι τα δικά μου θα γεννηθούν ακόμα πιο πρόωρα λόγω της ανωμαλίας και κάνω άσχημες σκέψεις ότι θα έχουν μια ζωή θέματα υγείας κτλ. Προσπαθώ να διαχειριστω και το σοκ της δίδυμης κυησης και το σοκ του θέματος της μήτρας με ότι αυτά συνεπάγονται... Να αναφέρω ότι είναι σε δύο διαφορετικούς σάκους άρα δύο πλακούντες. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη αλλά λέω τι θα είμαι η εξαίρεση στον κανόνα εγώ;🥲 Χαίρομαι που τα κατάφερες και πήγαν όλα καλά ! 
    • Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι, εμείς κάνουμε οτι καλύτερο, από εκει και περα υπάρχουν πολλοι παράγοντες!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...