Πώς "θυμώνουμε"?

[mariaxar]

Καλησπέρα κορίτσια!

Το αγοράκι μου έκλεισε 15 μηνών! Είναι ησυχούλης, παίζει με τα παιχνιδάκια του, αλλά ως φυσικό κάνει και τις αταξιούλες του..και πρέπει να βάλω όρια..συνήθως κατεβαίνω στο ύψος του, του εξηγώ και ας μην τα καταλαβαίνει όλα και κάπως αυστηρή τον απομακρύνω από το συγκεκριμένο σημείο και λες και καταλαβαίνει φεύγει ήσυχα και ωραία..αλλά μερικές φορές ότι και να του πω θέλει να γίνει το δικό του..αναγκάζομαι αντί να απομακρύω αυτόν, αν μπορώ να απομακρύνω τα αντικείμενα ή και τα δύο με αποτέλεσμα να κλαίει σπαραχτικά..δεν ξέρω τί να κάνω..να τον πάρω αγκαλιά και να τον καθυσυχάσω για να μην νιώσει απόρριψη? Το κάνω αλλά σταματάει το κλάμα και πάλι από την αρχή..νομίζω νιώθει ότι απολογούμαι εγώ.. να τον αφήσω να κλαίει? δεν είναι σκληρό? και πώς θυμώνουμε όταν πια τα καλά λογάκια έχουν εξαντληθεί? υψώνουμε τόνο φωνής? γινόμαστε αυστηρές και απομακρυνόμαστε? Δε θέλω να γίνει κακομαθημένο αλλά ούτε να νιώθει παραμελημένος ή ότι δεν τον αγαπάω..

Κορίτσια με γνώσεις παιδοψυχολογίας θα ήθελα πολύ να μου απαντήσουν, όπως και μανούλες με μεγαλύτερη εμπειρία..και φυσικά όλες οι απόψεις/συμβουλές όλων των κοριτσιών, μαμάδων και μη, είναι καλοδεχούμενες1

[μπαμπαλου 24]

καλημερα καταρχην ηρεμησε αν κ δεν ειμαι ακομα μανουλα κ εγω θα σου πω κατι ειχα παρακολουθησει στη τηλεοραση μια εκπομπη παιδοψυχολογιας κ ειχαν πει οτι ενα παιδι για να μην βγει κακομαθημενο θα πρεπρι να του μαθουμε την υπομονη δηλαδη αν μας ζητησει κατι να μην τρξουμε αμεσως να το προσφερουμε ακομα κ ας μπορουμε ολα τα παιδια διαμορφωνουν χαρακτιρα μεχρι τα 5 οποτε εχεις ολο τον καιρο μπροστα σου να μην τον κανεις κακομαθημαινο κ αυτο το μηνυμα να το περασεις κ στους συγκενης κυριος μετα δωρα καταλαβενεις τι εννοω απο εκει κ περα κατα τη γνωμη θα πρεπει να βρει αλλη ασχολια λιγοτερο επικυνδυνη μπορειτε να ζωγραφισετε μαζι η να πεξετε ετσι δε νομιζω να νιωθει απομακρυσμενος για μενα καλο θα ηταν να τον μαθεις απο τωρα ολες της διαφορες κ τα προβληματα να τα λυνη με τον διαολογο κ να εισαι σιγουρη πως τα παιδια ολα τα καταλαβενουν δε μπορεις να τους κρυψης τιποτα αυτα απο μενα ελπιζω λιγο να βοηθησα αν κ δεν εχω εμπειρια

[juliet]

Καλή μου έχω ακριβώς το ίδιο θέμα ................!!!!!!!!!!!Κ μάλιστα μόλις ετοιμαζόμουν να το κάνω κοινοποιήση,μέχρι που είδα το δικό σου!

Η δική μου μπέμπα είναι 14 μίση μηνών κ έχει την ίδια συμπεριφορά με το μπέμπη σου1

Ενω γενικά είναι ένα ήσυχο μπεμπάκι τώρα που μεγαλώνουμε αρχίζουμε να βγάζουμε προσωπικότητα κ να μαθαίνουμε τα όρια μας!Το όπλο τους είναι το κλάμα!!!!!!!!!!!!!το χρησιμοποιούν για να δούν μέχρι που τους παίρνει....!Η ηλικία από 12-24μηνών είναι απο τις πιο δύσκολες,δεν είναι τυχαίο που οι αμερικάνοι τα παιδιά αυτής της ηλικίας τα ονομάζουν,terrible twos,δηλαδή τρομερα δίχρονα!Πάτα στο coogle να δεις τι θα σου βγάλει!!!!!!!!

Κ εγώ κάνω μια από τα δικά σου...δηλ.σκύβω προσπαθώ να της εξήγω αλλά εκείνη το χαβά της κάποιες φορές!Ενδωμέταξύ άρχισα κ τη δουλειά κ την αναλαμβάνουν οι γιάγιαδες το πρωί κ εκεί φαντάζομαι γίνεται όλη η ζημιά!το παιδί όχι δεν ακούει!Προσπαθώ να τις εξηγώ κάποια πράγματα αλλά κ αυτές το χαβά τους!

Φαντάζομαι ότι θέλει υπομονή,τουλαχιστον έτσι έχω διαβάσει κ έχω ακούσει κ από άλλες μανούλες κ να επιμένουμε στο όχι!!!!!!!!!δηλ.δεν είναι δυνατόν ν το αφήνουμε π.χ τη μια να παίρνει το αναπτήρα κ την άλλη όχι γιατί θα πάρει λάθος μήνυμα κ θα μπερδευτεί κ αυτό!Πρέπει να είναι απαγορευτικό συνέχεια μέχρι να το εμπεδώσει!Αν ενδώσουμε στο κλάμα,το χάσαμε το παιχνίδι...θα καταλάβει ότι το ΄παίρνει' κ ύστερα θα το χρησιμοποιεί σαν όπλο για να γίνει αυτό που επιθυμεί!

Θέλει υπομονή!!!!!!!!!!!!!

Ας μας πουν κ άλλες μανούλες τι γίνεται όπως κ μέχρι ποια ηλικία συνεχίζεται αυτή η συμπεριφόρα,της διεκδίσης με κλάμα?!Όντως μέχρι τα 2?Ή μπορεί κ παραπάνω?!(βοηθεια μας! )

[Επιστημη]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΕΙΑ ΣΑΣ. ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΑΠ'ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΗΣΕΙ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΣΚΑΝΔΑΛΙΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΤΟ ΟΧΙ ΑΠ'ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΠΛΕΟΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΧΙ.ΜΗΝ ΑΠΕΙΛΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΤΕ. ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΣΤΡΩΝΑ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΠΑΝΩ. ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΔΥΟ ΤΡΙΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΕΙ ΘΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΩ ΕΞΩ ΑΠ'ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ. ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΑ ΕΞΩ ΛΌΙΠΟΝ ΤΗΣ ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΛΑΝΤΑΞΕ ΣΤΟ ΚΛΑΜΑ. ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΤΗΣ ΠΩ ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ.ΞΕΡΕΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΑΝ ΠΩ ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ. ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΡΕΙΖΩ. ΚΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟ ΜΑΛΩΝΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΚΑΤΕΒΕΤΕ. ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΣΚΙΖΕΤΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΡΙΨΕΙ. ΑΥΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5ΛΕΠΤΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΙ ΟΛΑΣ ΕΜΑΣ ΜΑΣ ΜΕΝΕΙ Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΟΤΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΑΛΩΣΑΜΕ. ΣΑΣ ΜΙΛΑΩ ΕΚ ΠΗΡΑΣ. ΥΠΟΜΟΝΗ.

[mariaxar]

Κορίτσια σας ευχαριστώ για τις απόψεις, να χαίρεστε τα παιδάκια σας!!

Εμένα τώρα αυτές τις μέρες όπως ακούμπαγε το κεφάλι του στα πόδια μου, με δάγκωσε..Να σημειώσω ότι δεν του το κάναμε ποτέ εμείς και διερωτιέμαι πού το έμαθε..(είμαστε 24 ώρες μαζί του)..Εγώ πόνεσα και ξαφνιάστηκα και είδε την αντίδραση μου και μάλλον..του άρεσε οπότε από κείνη τη μέρα το κάνει συχνά..του θυμώνω αλλά τίποτα..ή που θα γελάει και να βρίσκει αστείο το ύφος μου, ή που θα βάλει με μιας τα κλάματα..ε δεν ξέρω τί να κάνω..ξύλο εννοείτε ότι δεν πέφτει..ε δεν ξέρω παρακάτω πώς να το αντιμετωπίσω..ή δεν μπορεί να δει ρούχα διπλωμένα..είχα προχθές τα φρεσκοσιδερωμένα έτοιμα να τα φυλάξω, πάει ξεκίνησε να τα τραβάει και να τα ρίχνει..παραλίγο να με πιάσει εγκεφαλικό!!! Του εξήγησα, τίποτα..του θύμωσα και ήθελε να τα τραβ'ηξει όλα από αντίδραση..

[mariaxar]

Και συμφωνώ με την Επιστήμη στο ότι όταν ο ένας γονιός θυμώνει ο άλλος δεν πρέπει να παίρνει μέρος..και όχι μόνο ο άλλος γονιός αλλά και παππούδες,γιαγιάδες και λοιποί συγγενείς!!!