Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια μου όπως σας είχα υποσχεθεί η ιστορία του τοκετού μου έχει ως εξής:

Την Τρίτη 4/11 στις 6 το πρωί μπήκα μέσα με πρόκληση. Μετά τον σχετικό "καλοπισμό" - ξύρισμα, κλύσμα, με έβαλαν σε καρδιοτοκογράφο να δουν τι κάνει η μπουμπού. Κατά τις 8.30 μου έβαλαν τους τεχνιτούς οι οποίοι άρχισαν να με πιάνουν γύρω στις 10.30. Μέχρι τις 11.30 είχα πόνους, όχι κάτι το φοβερό. Με βοήθησε πολύ η μαία μου με τις ανάσες. Κατά τις 11.30 και έχωντας διαστολή 4 μου χορήγησαν επισκληρήδιο. Αυτό πόνεσε περισσότερο από όλα! Αλλά είναι τόσο στιγμιαίο που ούτε που το σκέφτομαι. Γύρω στις 12.30 η μαία μου έσπασε τα νερά με ένα ξυλάκι. Ούτε που το κατάλαβα, απλά ένιωσα μια απίστευτη ζέστη και μία ανακούφιση. Αυτό ήταν. Μέχρι τις 14.30 είχα τέλεια διαστολή 10. Στα ενδιάμεσα έμπαινε μέσα ο γιατρός μου, τη μία μασώντας τυρόπιτα και την άλλη παίζοντας με ένα κομπολόϊ!!! Πολύ γέλιο. Τον εκλιπαρούσα για λίγη τυρόπιτα καθώς είχα λυσσάξει στην πείνα αλλά δεν μου έδινε!!!

Κατά τις 14.45 ξεκίνησα τις εξωθήσεις. Δεν πονούσα απλά ένιωθα πίεση στον πωπώ σαν να ήθελα να πάω τουαλέττα. (σε όσες περιμένετε να γεννήσετε σας ενημερώνω ότι απλά νιώθεις πίεση αλλά όχι πόνο!)

Ξεκίνησα τις εξωθήσεις με τη βοήθεια της μαίας και τα πήγαινα αρκετά καλά γιατί έπαιρνα σωστές ανάσες και έσπρωχνα καλά. Άσε που η αδρεναλίνη εκείνη τη στιγμή έχει ανέβει στα ύψη και το μόνο που θες να κάνεις είναι να σπρώξεις. Κάποια στιγμή η μαία πήρε το χέρι μου και με έβαλε να πιάσω το κεφάλι της μπέμπας η οποία ήταν έτοιμη να βγει. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα σαν μανούλα. Τόσο υπέροχα!!! Κατάλαβα ότι φέρνω ένα παιδάκι στο κόσμο. Και πείσμωσα ακόμα περισσότερο για να τα καταφέρω! Το αστείο της υπόθεσης ήταν πως στο δωμάτιο των ωδινων ήταν και άλλη μια κοπέλα που έσπρωχνε και οι μαίες μας έκαναν κόντρες για το ποια θα γεννήσει γρηγορότερα. Δεν μπορούσα να σπρώξω από τα γέλια!

Κατά τις 14.25 έρχεται ο γιατρός μου και λέει πως ήρθε η ώρα. Με πήγαν στο χειρουργείο. Ο αντρούλης μου συνεχώς μαζί μου και χωρίς την βοήθειά του και το κουράγιο του δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει τόσο καλά! Πλακίτσα και χαβαλέ μέσα στο χειρουργείο με τους γιατρούς όσπου κάποια στιγμή τους λέω ότι ήρθε η ώρα. Σπρώχνω μια φορά αλλά η μικρούλα λόγω που είναι τεράστια δεν έβγαινε και ο γιατρός έπρεπε να με κόψει λίγο. Το ένιωσα αλλά δεν ένιωσα πόνο. Και τότε ξεκινήσαν τα στοιχήματα. Ο ένας να λέει ότι θα βγει 3.900, ο άλλος ότι είναι 4.100. Πετάγομαι κι εγώ και λέω 50ευρώ στο 4.100!!! Και ήρθε η στιγμή! Σπρώχνω άλλη μία και χωρίς να το καταλάβω βγαίνει η μπέμπα με τη μία! Ένιωσα ένα άδειασμα! Και την βλέπω!!! Τεράστια! Μπράτσα σαν του Σταλόνε και μπούτια με δίπλες! Νόμιζα ότι γέννησα ένα νήπιο έτοιμο για το σχολείο! Ο γιατρός μου την πιάνει και μου λέει 4 plus! Την πήραν να την καθαρίσουν και να μην ξεκολάω τα μάτια μου από πάνω της. "είναι κάλά" τους ρώτησα και μου απάντησαν πως καλύτερα δεν γίνεται. Και τότε έρχεται η στιγμή που μου την έδωσαν στην αγκαλιά μου!!! Κορίτσια τι να πω; Με έπιασαν κάτι κλάματα και γέλια ταυτόχρονα. Ένα πολύ περίεργο πράγμα. Να της μιλάω και να με κοιτάει με τα μεγάλα της μάτια σαν να μου έλεγε "ξέρω είσαι η μαμά μου". Έκλαψε λίγο αλλά με το που της ψυθίρισα στο αυτί σταμάτησε. Της τραγούδισα "είσαι ένα περιστέρι που πετάς στον ουρανό πάμε να βρουμε ένα αστέρι σ'έναν κόσμο μακρινό" (της το τραγουδούσα όσο ήταν στην κοιλίτσα μου). Έκανε σαν να το αναγνώρισε και συνέχισε να με κοιτάει χωρίς να κλαίει! Οι πιο υπέροχες στιγμές της ζωής μου!!!

Ο άντρας μου σφιγγόταν να μην κλάψει! Μας χάϊδευε, πότε εμένα και πότε την μπέμπα! Κάποια στιγμή είδα το γιατρό και τη μαία να έχουν σταματήσει να με ράβουν και να μας κοιτάνε καλά κάλά βουρκωμένοι! Η μπέμπα έπιασε το δάχτυλο του μπαμπά της και ο μπαμπάς μόλις που κρατιώταν να μην ξεσπάσει σε κλάματα! Της είπε πως θα την αγαπάει τόσο πολύ που κανένας άντρας δεν θα της κάνει!!! Τον κοίταξε μές στα μάτια λες και τον ήξερε χρόνια!

Μετά έπρεπε να μας την πάρουν για να την ζυγίσουν και να την πλύνουν.

Ήταν σίγουρα οι πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου αλλά και του μπαμπά μας! Τις σκέφτομαι τόσο γλυκά και τόσο τρυφερά!

Μόλις ήρθε η νοσοκόμα και μας ανακοίνωσε "4.350 και 56 πόντους" μείναμε όλοι άναυδοι! Τι θηρίο! Απόρησα με τον εαυτό μου πως την έβγαλα και ειδικά πως την έβγαλα τόσο εύκολα!

Ούτε πολλά ράμματα έκανα, ούτε πονούσα πολύ μετά.

Όλα πήγαν τόσο καλά που αναρωτιέμαι τι έκανα για να αξίζω ένα τόσο μεγάλο δώρο από τον Θεό!

Κορίτσια μου εύχομαι σε όλες σας να έχετε μια τόσο εύκολη γέννα σαν την δική μου και ακόμα ευκολότερη.

Να μην έχετε άγχος, γιατί όλα είναι τόσο υπέροχα που το άγχος ... απλά περισσεύει! Να το ζήσετε όσο μπορείτε γιατί αυτές οι στιγμές είναι μοναδικές και τελειώνουν γρήγορα όπως και όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή!

Σας φιλώ όλες και σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση!

Φιλιά πολλά

Γιώτα

  • Απαντήσεις 66
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Είναι που είναι οι ορμόνες μου χάλια.... διαβάζω και αυτά και να τα ζουμιά...............................

Γιωτάκι μου, να είστε πάντα γεροί, ευτυχισμένοι και αγαπημένοι!!!!!!!

Να είσαι καλά που μοιράστηκες μαζί μας αυτή την καταπληκτική εμπειρία!!!

Δεν εχω λόγια....

Δημοσίευση

Είναι που είναι οι ορμόνες μου χάλια.... διαβάζω και αυτά και να τα ζουμιά...............................

Γιωτάκι μου, να είστε πάντα γεροί, ευτυχισμένοι και αγαπημένοι!!!!!!!

Να είσαι καλά που μοιράστηκες μαζί μας αυτή την καταπληκτική εμπειρία!!!

Δεν εχω λόγια....

Δημοσίευση

Γιωτάκι μου, ήταν τόοοοοοοοοοοοοσο συγκινητική η περιγραφή σου που κι εγώ δεν μπόρεσα να κρατηθώ κι έβαλα τα κλάματα...Μου έδωσες απίστευτο κουράγιο, γιατί αν και αργώ ακόμα να γεννήσω, έχω ένα άγχος αν θα τα καταφέρω....Αχ πόσο τυχερή είσαι;;;Πότε θα έρθει ο Απρίλιος να γεννήσω κι εγώ το κοριτσάκι μου;;;Να είστε πάντα ευτυχισμένοι κούκλα μου και να καμαρώσετε την κοπελάρα σας, όπως επιθυμείτε! Και γρήγορα να την πάρετε και στο σπιτάκι σας!

Φιλάκια πολλάαααααααα!

Δημοσίευση

Γιωτάκι μου, ήταν τόοοοοοοοοοοοοσο συγκινητική η περιγραφή σου που κι εγώ δεν μπόρεσα να κρατηθώ κι έβαλα τα κλάματα...Μου έδωσες απίστευτο κουράγιο, γιατί αν και αργώ ακόμα να γεννήσω, έχω ένα άγχος αν θα τα καταφέρω....Αχ πόσο τυχερή είσαι;;;Πότε θα έρθει ο Απρίλιος να γεννήσω κι εγώ το κοριτσάκι μου;;;Να είστε πάντα ευτυχισμένοι κούκλα μου και να καμαρώσετε την κοπελάρα σας, όπως επιθυμείτε! Και γρήγορα να την πάρετε και στο σπιτάκι σας!

Φιλάκια πολλάαααααααα!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Γεια σου Elen .... Υπομονή θα πω...πάλι γυρνάνε τα συμπτώματα που είχαμε στην αρχή έχω παρατηρήσει,και εγώ νιώθω αυτό το κάψιμο κάπως και αρκετή δυσκολία στη χώνεψη 🫣 εγώ είμαι στην 33η τώρα... Εύχομαι και εγώ να περάσετε όλες όμορφα και ξεκούραστα!!!❤️
    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...