φοβος!!!!!!!!!!!!!

[Κουκλίτσα]

Εγω παντως βρε κοριτσια εχω καταληξει οτι και ο γιος να της κοψει τον αερα, η πεθερα δε το βουλωνει ΠΟΤΕ. Εμενα τι τσακωθηκε μαζι της, τι της εχει πει τοσα κατα καιρους, το μονο που εχουμε καταφερει ειναι να λεει γυρω γυρω οτι δεν την θελουμε και οποτε παμε σπιτι της να την δουμε να αρχιζει την μουρμουρα και να λεει τα δικα της. Δε σεβονται τιποτα. Εγω απεβαλα και δε το σεβαστηκε. Όποτε χρειαζομαστε βοηθεια, αυτη ηταν και ειναι εξαφανισμενη, η μανα μου τρεχει σε ολα. Και μετα εχει το θρασος να λεει οτι εμεις δε νοιαζομαστε. Πως να νοιαστεις εναν ανθρωπο που οταν εσυ εχεις αναγκη ειναι εξαφανισμενος; Πως να νοιαστεις καποιον που δε σεβεται τον πονο σου ή ακομα και την εγκυμοσυνη σου; Πως να νοιαστεις καποιον που όταν σε βλεπει , το μονο που ξερει να κανει ειναι να σε πρηζει, θεωρωντας οτι εσυ δεν εχεις προβληματα και οτι πρεπει να ασχολεισαι μονο με αυτον;

Ο μπαμπας μου εχει παθει εγκεφαλικο, ειναι στο νοσοκομειο εδω και ποσες μερες, ουτε που εχει παει να τον δει. Οταν ο πατερας της συνυφαδας μου επαθε κατι, ετρεχε να δει αν ειναι καλα, της εφτιαχνε φαγητο γιατι δε προλαβαινε να μαγειρεψει το κοριτσι, της εκανε δουλειες. Εγω τρεχω στο νοσοκομειο, γυριζω σπιτι να μαγειρεψω, να σιδερωσω, σαν τον Βεγγο τρεχω ολη μερα και ολο το βραδυ, και ουτε μια φορα δε με πηρε να με ρωτησει αν θελω βοηθεια, να μας φτιαξει ενα φαγητο, κατι. Το μονο που ξερει ειναι να εχει μια μουρη μεχρι τα ποδια όποτε μας βλεπει και να μουρμουραει.... Δεν το βουλωνει ποτε. Δεν σεβεται τιποτα. Εχω τοσο πονο και τοσο θυμο μεσα μου....