Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Ειχα πλεον φθασει 39 εβδομαδων και πεντε ημερων, ειχα περασει μια σουπερ δραστηρια εγκυμοσυνη, δουλευα καθ'όλη τη διαρκεια της, οδηγουσα, πηγαινα σε πανκ συναυλιες, σε μαγαζια παντου μα παντου... Ολοι μου ελεγαν λοιπον οτι αποκλειεται να φαω ολο το μηνα, απο οχτω μιση μηνων αρχισα καιι τις αθλοπαιδειες, μιλαμε για περπατημα οχι αστεια...

και ομως και το μωρο εμπεδωνοταν με ρυθμους χελωνας και οι πονοι απουσιαζαν και οι μερες περνουσαν και ειχα βαρυνει και οι ορμονες μου ηταν φουξια και ηθελα να δω την κορη μου τελος παντων!

ΠΡΑΞΗ 1η: παω την τριτη 17-5 στο γυναικολογο η θεση της αννουλας μου τελεια και κουτσοεμπεδωνοταν ομως τα αμνιακα στερευαν και μου λεει ο ανθρωπος οτι αμα δε σε πιασουν οι πονοι και ερθεις την πεμπτη και εχουν λιγοστεψει κι αλλο τα νερα το σαββατο σε βαζω για προκληση.. εγω να πεσω να πεθανω...

ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ: γυρναω σπιτι κατεβαζω ολα τα βιβλια βοτανολογιας και πινω και κατι χορταρικα φυλλα σμεουριας που επιταχυνουν τις συσπασεις τζαμπα κοπος, ωστοσο μου λεει μια γνωστη οτι εκεινη ειχε φαει ολο το μηνα και μολις εφαγε παστουρμα γεννησε, και το θεωρω εντελως κουφο

ΠΡΑΞΗ 2η: πεμπτη απογευμα παω στο γυναικολογο, χαρωπη χαρωπη ειχα περπατησει παλι ενα τριωρο και ποναγε πολυ η μεση μου και ειχα ελπιδες και μου λεει πως το μωρο εχει γυρισει αναποδα και λιγο στο πλαι :o:o:o:o:o:o Σοκ και δεος! Αυτο σας λεω μονο, μου λεει λοιπον οτι το σαββατο το πρωι μπαινουμε για προκληση και μου γραφει και το παραπεμπτικο.. Εγω φευγω απο το γυναικολογο ετοιμη να με παρει απο κατω, αλλα λεω οχι κι κανονιζω να παμε να φαμε εξω το βραδυ με τον λατρεμενο μου αντρουλη, οπου περαν των ψητων κρεατικων παραγγελνω και μια παστουρμαδοπιτα για να σπασω πλακα οτι το εκανα κι αυτο 8-)8-)8-)

ΠΡΑΞΗ 3η: πεμπτη 19-05 23.20 το βραδυ , παρκαρω το αμαξι και ανεβαινουμε σπιτι, αρχιζω λοιπον τη μιζερια οτι εγω το ειχα ονειρευτει αλλιως να με πιασουν οι πονοι κλπ κλπ... Παω λοιπον να κανω ενα μπανιο για να χαλαρωσω και τσουπ να ενας οξυτατος πονος περιοδου... λεω μπαααα

ενα τεταρτακι μετα τσουπ τσουπ αλλος ενας κτλ κτλ. Δεν ημουν σιγουρη ομως κατα τις 12.30 λεω στο Γιαννη μου, παμε για υπνο αποκλειεται να γενναω αφου ο γιατρος ειπε δυσκολα ξεκινα ετσι τοκετος. Ξαπλωνουμε δεκα λεπτα και επειτα πεταγομαι λεγοντας: Ποναω, γενναω , σηκω... ε μετα ηρθαν οι γονεις μου ποναγα ... Δε θυμομουν τις αναπνοες καλα

ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ: Ο Γιαννης με βιντεοσκοπουσε χαρωπος και εγω ειχα αφηνιασει

ΠΡΑΞΗ 4η και ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ: 3 η ωρα φθανουμε στο ιασω... αφου απαντησα με ειλικρινεια στις ερωτησεις για το ιστορικο, μονο στην ερωτηση: τι εχετε φαει; απεκρυψα τον πασουρμα, με βαζουν στα γνωστα δωματιακια στη διαστολη 4 ζητω επισκληριδιο, ο γυναικολογος μου μου λεει οτι θα κανουμε μικρη δωση γιατι θελει να νιωθω για να γυρισουμε τη μπεμπα... 6.45 η επισκληριδιος σταματα να με πιανει και ζητω κι αλλη αλλα ο γιατρος μου μου λεει οτι απο δω και περα οχι γιατι αλλως δεν τη γλιτωνουμε την καισαρικη και απο τοτε αρχιζω να ποναωωωω ...

απο τις 7.15 μεχρι τις 10 καναμε εξωθησεις και μου πιεζαν δυο μαιες την κοιλια , δεκα μπαινουμε χειρουργειο σπρωχνω και κλαιω γιατι ειχα εξαντληθει ακουσα και οτι πεφτουν οι παλμοι του μωρου και τελικα 10.05 και με τη βοηθεια εμβρυουλκου εξοδου(λεει η ηβικη μου συμφυση ειναι ασυνηθιστα χαμηλα και δυσκολευοταν το μωρο) ακουσα το κλαμα της ενω ετρεμα ... μου την εφεραν πανω ομως ποναγα οταν μου εκαναν τα ραμματα και δε θηλασα στο χειρουργειο, την αννα μου τη χορτασα και την ερωτευτηκα στην ανανηψη οπου και θηλασαμε αμεσως για μιση ωρα... Παρ ολα αυτα το αστερακι μου βγηκε ατσαλακωτο!

Ο Γιαννης μου ηταν διπλα μου καθ'ολη τη διαρκεια και μεσα στο χειρουργειο και τα ενιωσε ολα απο κοντα και αυτο σημαινε πολλα για εμενα... Τωρα ειμαστε ηδη δυο εβδομαδων!

Ελπιζω να μην κουρασα ευχομαι σε ολες και ολους τα καλυτερα

Δημοσίευση

Κατ΄αρχάς δεν μας κούρασες ΚΑΘΟΛΟΥ γιατί τα περιέγραψες όλα πάρα πολύ ωραία!!!! Να σου ζήσει λοιπόν η μικρή σου η Αννούλα και εύχομαι η ζωούλα της να είναι γεμάτη υγεία,αγάπη και ευτυχία!!!! Και κάτι τελευταίο. Τα παιδάκια που γεννήθηκαν 20-05 είναι φοβερά παιδιά!!! Στο λέει αυτό η μικρή Ανθούλα (μεγάλη πλέον :lol::lol::lol: ) που γεννήθηκε επίσης 20-05!!!! Η μικρή Ανθούλα είμαι εγώ :lol::lol::lol: !

Να σας ζήσει και πάλι!

Δημοσίευση

ρε τον παστουρμα επιτυχεια!!!!μετα την ανακαλυψη του η καισαρικες απο 51%θα μειωθουν στο 2% :lol::lol::lol:

τελεια η περιγραφη σου αφρο μου!!!!!!!!!!

να σας ζησει το αστερακι σας κουκλιτσα μου!!!!να την καμαρωσετε οπως επιθυμητε!!!

  • 3 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @Zaxaroulamak @Elli13 τι γίνεται κορίτσια;; Βλέπω οι εφαρμογές γνωριμιών δίνουν και παίρνουν.. 🤣🤣🤣🤣 @Elli13 κορίτσι μαζί είμαστε.. και στη γνωριμία και στην προσπάθεια παιδιού.. μόνο που στη δίκη μας περίπτωση υπήρχε πρόβλημα γι' αυτό και δεν έχει έρθει παιδάκι ακόμη.. δυστυχώς... 😢
    • Ισχύει αυτό! Για αυτό παρακαλάω να το νιώθω έστω ελάχιστα κάθε μέρα για να μην έχω το άγχος μέχρι τον υπέρηχο. Αύριο κλείνω 17η εγώ μέχρι τώρα ένιωθα κάτι ελάχιστα σήμερα τίποτα. Νομίζω όταν το νιώσω καλά δεν θα χω αμφιβολία αν είναι έντερο η αυτό 😅 
    • Κοριτσια ειπα να κανω σημερα ενα για πλακα τεστακι. Κι βλεπω αυτο. 🙃 Τι να πιστεψω τωρα;; Δεν ειχα κανενα συμπτωμα ωορρηξιας. 🫠 Ολα τα προηγουμενα εβγαιναν πολυ αχνα (αρνητικα).  
    • Άντε να σας πω και γω το δικό μου love story 😂😂 Πολλά χρόνια κολλημένη με έναν άνθρωπο που γνώρισα στα 22. Χωρίζαμε, τα ξαναβρίσκαμε τοξική σχέση αλλά γεμάτη πάθος και έρωτα. Ξεκιναω ψυχοθεραπεία και τον χωρίζω οριστικά!  Ζω όλη μου τη ζωή στην Αθήνα, το λέω για να καταλάβετε ότι είχα άπειρες ευκαιρίες. Έπεφτα από τον έναν ακατάλληλο στον άλλον. Πάντα ήθελα οικογένεια όμως, αλλά αυτό δεν θα με έκανε να μείνω με τον οποιονδήποτε που δεν μου άξιζε.  Στα 30 μέσω εφαρμογής γνωρίζω τον τωρινό σύζυγο. Έναν άνθρωπο που ακόμα κάνω τον σταυρό μου που βρέθηκε στον δρόμο μου. Το 2020 τον γνώρισα, το 2022 κάναμε την πρώτη προσπάθεια για παιδί. Τώρα έχουμε ένα κοριτσάκι 19 μηνών και είμαι έγκυος στο 2ο κοριτσάκι μας.  Και να σας πω το καλύτερο; Αυτός ο "μεγάλος έρωτας" του παρελθόντος, έκανε δική του οικογένεια και παρόλαυτα μου στέλνει που και που (κρύβοντας μου ότι παντρεύτηκε και η σύζυγός ήταν έγκυος, το έμαθα από τρίτους). Και το ίδιο και ένας άλλος πρώην που μόλις έκανε παιδί που έστελνε συνεχώς να βρεθούμε μέχρι που τον μπλόκαρα. Γι αυτό λεω ότι συμφωνώ με την Ελπίδα, κοιτάω πίσω και λέω Παναγία μου, γλίτωσα!!Τότε βέβαια, ήμουν στα πατώματα, κλάμα και κακο. Τώρα λέω ότι αν δεν είχα χωρίσει, δεν θα είχα γνωρίσει αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο που κάναμε οικογένεια μέσα σε 2 χρόνια γνωριμίας με μια σχέση που δεν πίστευα ποτέ ότι θα έχω!!
    • Ο επομενος κυκλος ειναι η διεγερση. Σημερα ειμαι 22η μερα του κυκλου. Δεν ελπιζω σε πολλα.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...