Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Ειχα πλεον φθασει 39 εβδομαδων και πεντε ημερων, ειχα περασει μια σουπερ δραστηρια εγκυμοσυνη, δουλευα καθ'όλη τη διαρκεια της, οδηγουσα, πηγαινα σε πανκ συναυλιες, σε μαγαζια παντου μα παντου... Ολοι μου ελεγαν λοιπον οτι αποκλειεται να φαω ολο το μηνα, απο οχτω μιση μηνων αρχισα καιι τις αθλοπαιδειες, μιλαμε για περπατημα οχι αστεια...

και ομως και το μωρο εμπεδωνοταν με ρυθμους χελωνας και οι πονοι απουσιαζαν και οι μερες περνουσαν και ειχα βαρυνει και οι ορμονες μου ηταν φουξια και ηθελα να δω την κορη μου τελος παντων!

ΠΡΑΞΗ 1η: παω την τριτη 17-5 στο γυναικολογο η θεση της αννουλας μου τελεια και κουτσοεμπεδωνοταν ομως τα αμνιακα στερευαν και μου λεει ο ανθρωπος οτι αμα δε σε πιασουν οι πονοι και ερθεις την πεμπτη και εχουν λιγοστεψει κι αλλο τα νερα το σαββατο σε βαζω για προκληση.. εγω να πεσω να πεθανω...

ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ: γυρναω σπιτι κατεβαζω ολα τα βιβλια βοτανολογιας και πινω και κατι χορταρικα φυλλα σμεουριας που επιταχυνουν τις συσπασεις τζαμπα κοπος, ωστοσο μου λεει μια γνωστη οτι εκεινη ειχε φαει ολο το μηνα και μολις εφαγε παστουρμα γεννησε, και το θεωρω εντελως κουφο

ΠΡΑΞΗ 2η: πεμπτη απογευμα παω στο γυναικολογο, χαρωπη χαρωπη ειχα περπατησει παλι ενα τριωρο και ποναγε πολυ η μεση μου και ειχα ελπιδες και μου λεει πως το μωρο εχει γυρισει αναποδα και λιγο στο πλαι :o:o:o:o:o:o Σοκ και δεος! Αυτο σας λεω μονο, μου λεει λοιπον οτι το σαββατο το πρωι μπαινουμε για προκληση και μου γραφει και το παραπεμπτικο.. Εγω φευγω απο το γυναικολογο ετοιμη να με παρει απο κατω, αλλα λεω οχι κι κανονιζω να παμε να φαμε εξω το βραδυ με τον λατρεμενο μου αντρουλη, οπου περαν των ψητων κρεατικων παραγγελνω και μια παστουρμαδοπιτα για να σπασω πλακα οτι το εκανα κι αυτο 8-)8-)8-)

ΠΡΑΞΗ 3η: πεμπτη 19-05 23.20 το βραδυ , παρκαρω το αμαξι και ανεβαινουμε σπιτι, αρχιζω λοιπον τη μιζερια οτι εγω το ειχα ονειρευτει αλλιως να με πιασουν οι πονοι κλπ κλπ... Παω λοιπον να κανω ενα μπανιο για να χαλαρωσω και τσουπ να ενας οξυτατος πονος περιοδου... λεω μπαααα

ενα τεταρτακι μετα τσουπ τσουπ αλλος ενας κτλ κτλ. Δεν ημουν σιγουρη ομως κατα τις 12.30 λεω στο Γιαννη μου, παμε για υπνο αποκλειεται να γενναω αφου ο γιατρος ειπε δυσκολα ξεκινα ετσι τοκετος. Ξαπλωνουμε δεκα λεπτα και επειτα πεταγομαι λεγοντας: Ποναω, γενναω , σηκω... ε μετα ηρθαν οι γονεις μου ποναγα ... Δε θυμομουν τις αναπνοες καλα

ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ: Ο Γιαννης με βιντεοσκοπουσε χαρωπος και εγω ειχα αφηνιασει

ΠΡΑΞΗ 4η και ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ: 3 η ωρα φθανουμε στο ιασω... αφου απαντησα με ειλικρινεια στις ερωτησεις για το ιστορικο, μονο στην ερωτηση: τι εχετε φαει; απεκρυψα τον πασουρμα, με βαζουν στα γνωστα δωματιακια στη διαστολη 4 ζητω επισκληριδιο, ο γυναικολογος μου μου λεει οτι θα κανουμε μικρη δωση γιατι θελει να νιωθω για να γυρισουμε τη μπεμπα... 6.45 η επισκληριδιος σταματα να με πιανει και ζητω κι αλλη αλλα ο γιατρος μου μου λεει οτι απο δω και περα οχι γιατι αλλως δεν τη γλιτωνουμε την καισαρικη και απο τοτε αρχιζω να ποναωωωω ...

απο τις 7.15 μεχρι τις 10 καναμε εξωθησεις και μου πιεζαν δυο μαιες την κοιλια , δεκα μπαινουμε χειρουργειο σπρωχνω και κλαιω γιατι ειχα εξαντληθει ακουσα και οτι πεφτουν οι παλμοι του μωρου και τελικα 10.05 και με τη βοηθεια εμβρυουλκου εξοδου(λεει η ηβικη μου συμφυση ειναι ασυνηθιστα χαμηλα και δυσκολευοταν το μωρο) ακουσα το κλαμα της ενω ετρεμα ... μου την εφεραν πανω ομως ποναγα οταν μου εκαναν τα ραμματα και δε θηλασα στο χειρουργειο, την αννα μου τη χορτασα και την ερωτευτηκα στην ανανηψη οπου και θηλασαμε αμεσως για μιση ωρα... Παρ ολα αυτα το αστερακι μου βγηκε ατσαλακωτο!

Ο Γιαννης μου ηταν διπλα μου καθ'ολη τη διαρκεια και μεσα στο χειρουργειο και τα ενιωσε ολα απο κοντα και αυτο σημαινε πολλα για εμενα... Τωρα ειμαστε ηδη δυο εβδομαδων!

Ελπιζω να μην κουρασα ευχομαι σε ολες και ολους τα καλυτερα

Δημοσίευση

Κατ΄αρχάς δεν μας κούρασες ΚΑΘΟΛΟΥ γιατί τα περιέγραψες όλα πάρα πολύ ωραία!!!! Να σου ζήσει λοιπόν η μικρή σου η Αννούλα και εύχομαι η ζωούλα της να είναι γεμάτη υγεία,αγάπη και ευτυχία!!!! Και κάτι τελευταίο. Τα παιδάκια που γεννήθηκαν 20-05 είναι φοβερά παιδιά!!! Στο λέει αυτό η μικρή Ανθούλα (μεγάλη πλέον :lol::lol::lol: ) που γεννήθηκε επίσης 20-05!!!! Η μικρή Ανθούλα είμαι εγώ :lol::lol::lol: !

Να σας ζήσει και πάλι!

Δημοσίευση

ρε τον παστουρμα επιτυχεια!!!!μετα την ανακαλυψη του η καισαρικες απο 51%θα μειωθουν στο 2% :lol::lol::lol:

τελεια η περιγραφη σου αφρο μου!!!!!!!!!!

να σας ζησει το αστερακι σας κουκλιτσα μου!!!!να την καμαρωσετε οπως επιθυμητε!!!

  • 3 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Τόσο όμορφο το Χαρά! Και η αλήθεια είναι ότι και εγώ κάπως κολλάω με ημερομηνίες και γιορτές! Εγώ έμαθα ότι είμαι έγκυος του Σταυρου και μου έχει χαραχθεί. Όνομα εμείς μάλλον βρήκαμε αλλά κάπως αποφεύγω να το κλείσω πριν γεννηθεί. Είπα θα του το δώσουμε αφού έρθει. Στον πρώτο δεν είχα τέτοια κολλήματα. Τώρα με έπιασε να είμαι προληπτική. 
    • Εύκολο να το λέω απ έξω αλλά πραγματικά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι. Αφου ο γιατρός σου είναι ήρεμος όλα πάνε καλά. Κάνε τον επαναληπτικό έλεγχο σου και θα ηρεμισεις ακόμα παραπάνω. 
    • Γεια σας κορίτσια και από μένα! Τι όμορφα που κάνετε όλες προετοιμασία. Με βάλατε στο ρυθμό, καθώς ακόμα δεν ξεκίνησα! Αγχώθηκα βέβαια τώρα αν θα προλάβω. 😂   Εμεις πήραμε νέο καρότσι, γιατί το παλιό μας αποτελειώθηκε μετά από 2,5 χρόνια καθημερινής χρήσης σε κάμπους και βουνά. Κατά τα άλλα πρέπει να δω τι έχω από τον πρώτο μου γιο, αν και ήρθε χειμώνα και να τα πλύνω και τακτοποιήσω. Και να κάνω και βαλίτσα μέσα στον Απρίλη. Εχω και εγώ πονάκια χαμηλά και πίεση. Εχει γυρίσει και το μωρό από όσο είδαμε στο υπέρηχο. Με χτυπάει συνέχεια στα πλευρά και στο πάνω μέρος της κοιλιάς. Και νιώθω και συσπάσεις, ειδικά τα βράδια. Πια με ζορίζει να σηκώνω αγκαλιά τον μεγάλο μου, αλλά προσπαθώ να το. Παίρνω έστω καθιστή. Δεν θέλω να νιώσει ότι τον αποφεύγω. Κατα τα άλλα εγώ είχα μια ελιά στο στήθος και σήμερα να μου φάνηκε ότι έγινε πιο σκούρα. Ήταν κόκκινη και σαν να καφετισε. Σκέφτηκα μήπως είναι από εγκυμοσύνη αλλά με έπιασε ένα τρομερό άγχος και δεν μπορώ να ηρεμισω. Και όσο αγχώνομαι τόσο κλωτσάει και ο μικρός νιώθω.  
    • Καλά αποτελέσματα κορίτσι μου στην αυχενική σου, να πάνε όλα καλά!!!
    • Χαχαχα κι εγώ δεν τον άφηνα ούτε καν να πλησιάσει τα χέρια του εκεί εκείνη την περίοδο 😂 εύχομαι να φέρνουν καλά νέα τα πιο έντονα συμπτώματα αυτό το μήνα 🤞
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...