Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΤΕ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΚΑΙ ΓΩ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ!!!Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ 3 ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΜΕ ΕΧΕΙ ΣΤΟΙΧΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΩΛΗΣΩ....ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ 39Η ΒΔΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΛΙΓΟ ΑΙΜΑΤΑΚΙ!!!ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΝΥΣΗΧΗΣΑ ΚΑΙ ΑΝΧΩΘΗΚΑ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ!!ΠΗΡΑ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΑΘΥΣΗΧΑΣΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΟΝΑΚΙΑ ΜΕ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ 5 ΛΕΠΤΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΗΣΩ!!ΑΦΟΥ ΛΕΙΠΟΝ ΕΦΑΓΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΗΣ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗΣ ΠΗΓΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ(ΒΕΒΑΙΑ ΤΙ ΥΠΝΟΣ!!ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ 7ο ΜΗΝΑ!!)ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΕΙΧΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΝΑ ΜΕ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥΝ ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ!ΗΡΘΘΕ Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Ο ΤΡΑΧΗΛΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΛΑΚΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΨΗΛΑ,ΚΑΙ ΔΩΣΑΜΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 7 Η ΩΡΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΤΕΧΝΙΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ!!ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ??????ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΝΑΓΕ ΕΚΕΙΝΗ Η ΝΥΧΤΑΑΑΑΑ?????????ΕΛΑ ΜΟΥ ΝΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑ ΤΙΣ 12ΜΙΣΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΕ ΠΙΑΣΑΣΝ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΝΟΙ!!!ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΚΑΤ ΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΥΝΗΔΗΤΟΠΟΙΗΣΩ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΡΗΣΩ ΧΡΟΝΟΥΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ ΠΕΡΑΣΑΝ 2 ΩΡΕΣ!!!ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ!!!!ΧΑΧΑ!!!ΒΕΒΑΙΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΑ ΧΑΝΕΙ ΑΠ ΤΟ ΑΝΧΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΤΑ ΧΑΣΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΩ ΣΠΙΤΙ Η ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ!!!!ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΜΟΥ ΚΑΝΑΝ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΠΡΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ,ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΕΙΟ ΩΔΙΝΩΝ...Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΟ ΜΑΥΕΥΤΗΡΙΟ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΕΙΧΑΝ ΛΙΓΟΣΤΕΨΕΙ ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΩ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΟΝΑΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΙΤΟΥΣ!!!!!ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΓΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!!Η ΩΡΑ ΠΕΡΝΑΓΕ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ 8,ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΚΛΕΙΡΙΔΙΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΑΚΟΜΑ!Η ΜΑΙΑ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΒΓΕΙ ΑΚΟΜΑ.....Η ΩΡΑ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΙ ΓΩ ΠΟΝΑΓΑ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΕΣΠΡΩΧΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΣΤΟΛΗ..ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΜΑΥΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ,ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΜΟΝΟ ΑΚΟΥΓΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙ!!!ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ 6 Η ΩΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ..ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ!!Η ΣΥΣΤΟΛΗ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΣΤΟ 10!!ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΕΙ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ....ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΕΚΕΙΨΕ ΜΙΑ ΕΠΙΠΛΟΚΗ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΝ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ...!!ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΙΧΕ ΣΦΗΝΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑΝ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΟΥΝ..ΕΙΧΑΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕ ΞΕΓΕΝΝΗΣΕΙ!!ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΝΤΟΝΑ ΗΤΑΝ ΤΙΣ 2 ΜΑΙΕΣ ΝΑ ΠΙΕΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΥΦΗΣΗ ΟΤΑΝ ΒΓΗΚΕ......ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ ΤΟ ΚΛΑΜΑΤΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΞΑ..ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΙΤΙΔΑ!ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΓΙΑΤΙ ΑΝΥΣΗΧΗΣΑ,ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ ΑΚΟΜΑ..ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΤΟ ΦΕΡΑΝ ΙΣΑ ΙΣΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΗΣΑΝ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ...ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΩ....ΑΥΤΗ Η ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΣ ΟΣΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΣ,ΗΤΑΝ 6.40 ΤΟ ΠΡΩΙ,ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ ΘΕΡΜΟΚΙΤΙΔΑ!ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΓΙΝΕ...ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ...ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΟΥ ΜΙΣΟ!ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ..ΖΩ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΩ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ,ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ !ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΣΥΝΗΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ....ΕΧΩ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ..ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ,ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ..ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ!!!

Δημοσίευση

Να σου ζήσει ο γιος, να είστε καλά κ να τον καμαρώνετε! είναι όντως περίεργο να αντικρίζεις το θαύμα της ζωής κ σίγουρα μοναδικό!! κάθε μέρα ευγνωμονώ τον Θεό που μου χάρισε το μωρό μου! φιλιά

Δημοσίευση

να σοτυ ζησει ο παιδαρος κοπελα μου!!!να τον καμαρωσεις οπως επιθυμεις!!!ειναι πραγματικα το θαυμα της φυσης κ ειμαστε ευλογημενες οσες το εχουμε ζησει κ οσες θα το ζησουν!να τον χαιρεσαι!να ειναι γερος κ καλοφωτισμενος!!

Δημοσίευση

κοπελα μου συγκινηθηκα με την περιγραφη σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

να σου ζησει το παιδακι σου, να ειναι παντα γερο κ να το καμαρωνεις καθε στιγμη κ καθε λεπτο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

αυτο λοιπον ειναι η απολυτη ευτυχια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! αυτες οι μοναδικες κ ανεπαναλιπτες στιγμες!!!!!!!!!!!!!!

κ παλι να σου ζησει κ καλη λοχεια κουκλιτσα μου!!!!!!!!!!!!!!

Δημοσίευση

να σου ζησει το βλασταρακι σου καλη μου!!να ειναι παντα γερο και τυχερο στη ζωη του!!!!κι εσεις να εισαστε παντα καλα για να το βλεπετε να μεγαλωνει και να σας κανει περηφανους!!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα! Έχω παρά πολύ καιρό να γράψω αλλά σου γράφω γιατί έχω μια ίσως λίγο πιο εκκεντρική ζωή σα μητέρα. Εγώ πριν μείνω έγκυος, ήμουν πάρα πολύ του έξω με έναν φοιτητικό και μετα - φοιτητικό τρόπο. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου ήταν και είναι χωρίς παιδιά και σε άλλη φάση ζωής - σοκαρίστηκαν και χρειάστηκαν και οι ίδιοι προσαρμογή όταν έμεινα έγκυος κι ας το ήξεραν ότι προσπαθούσαμε. Στη φάση της εγκυμοσύνης προσπαθούσα μανιακα να μην αλλάξω τίποτα. Έβγαινα σε ρυθμούς όπως πριν, είχα μάθει τι μπύρες χωρίς αλκοόλ έχει κάθε μαγαζί της Αθήνας, πήγαινα σε σπιτοπαρτα που αντί να πάω ποτό έπαιρνα τα μη-αλκοολούχα δικά μου, με αποκορύφωμα το ότι πήγα 34η εβδομάδα σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Ακόμα κι έτσι όμως ένιωθα μοναξιά, καθώς παρότι ακολουθούσα το πρόγραμμα δε μπορούσα να είμαι όπως πριν, ειδικα το τελευταίο διάστημα. Τόσο φομο είχα που την επόμενη μέρα από αυτή που βγήκαμε από το μαιευτήριο, 2η μέρα από τον τοκετό, πήγα με το μωρό βόλτα σε σπίτι που ήταν μαζεμένες οι φίλες μου. Γενικά δεν είχα την τύχη να νιώθω σα να ήταν η μικρή πάντα στη ζωή μας. Χρειαστηκαμε προσαρμογή στη νέα ζωή. Μετά συνεχίσαμε να βγαίνουμε συνέχεια και παντού μαζί το μωρό, θήλαζα παντού κλπ. Βοήθησε και που ήταν καλοκαίρι και ήταν όλα έξω,οποτε δεν είχα άγχος να κολλήσει κάτι τον πρώτο καιρό. Χάσαμε, όμως, τις διακοπές εκείνου του καλοκαιριού με τους φίλους. Δεν ήταν πάντα εύκολο να προσπαθώ να μην χάνομαι και γενικά μεσολάβησαν συζητήσεις και με τους φίλους που προσαρμοστηκαν και οι ίδιοι αρκετά. Τώρα έχουν περάσει 3 χρόνια κι εχουν αποκτήσει πολλή οικειότητα με την κόρη μου και αυτή έχει γίνει πολύ κοινωνικό παιδάκι. Ξέρει και ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν φίλους και μερικές φορές θέλουν να βγαίνουν μαζί τους και ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική. Η ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ήταν, χωρίς όμως να έχουμε απομακρυνθεί από τους φίλους μας, τις εξόδους μας, τις διακοπές μας κλπ. Είναι φάσεις που νιώθω μοναξιά, αλλά θεωρώ όχι περισσότερες απ'ο, τι ένας μέσος άνθρωπος. Θέλουν όλα περισσότερη οργάνωση και λιγότερο αυθορμητισμό για να συνδυαστούν, όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα πάρτι στη Θεσσαλονίκη 🤣 ούτε άλλες διακοπές με φίλους. Όλα αυτά κοστίζουν σε κούραση, ομως είναι αποφάσεις που ο καθένας παίρνει για τον εαυτό του, ανάλογα το πώς επιθυμεί να είναι η ζωή του.  Ειδικά για εσένα που δε φαίνεσαι crazy όπως εγώ και σε κουράζει να είσαι συνέχεια με κόσμο, θεωρώ θα είναι πιο εύκολο τελικά. Παρατήρησε τον εαυτό σου και πώς αλλάζει σιγά σιγά. Μίλα με τους φίλους σου, μοιράσου το πώς αισθάνεσαι και δώσε χρόνο και σε αυτούς και στη σχέση σας να προσαρμοστουν στη νέα κατάσταση. Φρόντισε κι εσύ από τη μεριά σου τις σχέσεις σας, προσπαθώντας να ακούς με ενδιαφέρον τα θέματα τους. Μια φιλική σχέση θέλει κι αυτή φροντίδα και προσοχή, ανεξαρτήτως αν το μωρό σου θα είναι φυσικά η προτεραιότητά σου. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με τρόπο που δε μπορείς ακριβώς να φανταστείς τώρα. Με το καλό το μωράκι σου και η νέα σας ζωή! 🥰 
    • Ναι κάθε εγκυμοσύνη διαφορετικη πόσο μάλιστα μια διπλή κύηση..ναι δεν μπορώ να ξανά έρθω πάλι Αθήνα κουράζομαι πάρα πολύ..θα δούμε πως θα πάει.. τελευταία παρακολούθηση τώρα στις 19 ο εμβρυολογος..με ποναει το μπράτσο Μ έκανα το πρωί το εμβόλιο για τ κοκκυτη..τ έχεις κάνει εσύ?
    • Θα παω 17/9 γυναικολογο κ εναλλαξ θα με βλεπει την μια εβδομαδα ο εμβρυολογος την αλλη ο γυναικολογος.Αυτη ειναι οδηγια με τα προχθεσινα δεδομενα.Ε και εγω που ξανα υπηρξα εγκυος κσμια σχεση με τα διδυμα.Τα ειδα ολα,καταλαβαινεις τα περασες κι εσυ.Ελα ολα καλα θα πανε θα δεις🩵
    • Σας ευχαριστώ κορίτσια! Βγήκαν και τα αποτελέσματα. Μια χαρά βλέπω τις τιμές 😊 Όντως ορίων και η καμπύλη. Μόνο μια μικρή ένδειξη στα ούρα μου χαλάει τις τέλειες εξετάσεις 😜 Θα τα στείλω αύριο στον γιατρό να μου πει. Εγώ τον μπέμπη θα τον δω πάλι αρχές Οκτωβρίου. Πφ... Περνάει και δεν περνάει ο καιρός. Τέλη Οκτώβρη θα βγω και σε άδεια και περιμένω πως και πως 😅 Έχει ζορισει η δουλειά και κουράζομαι αρκετά (νοητικά κυρίως, γιατί δουλειά γραφείου κάνω).
    • Τέλεια! Με καλό να έρθει σύντομα! Εγώ καλά, είμαι ήδη έγκυος στο 2ο 😅 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...