Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Σήμερα κλείνω 3 μήνες από τότε που έγινα κι εγώ μαμά!Έτσι αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου!!

Σάββατο πρωί 05/02 έκλεινα 39 εβδομάδες κύησης και είχα ραντεβού με τον γιατρό μου.Αφού με εξέτασε,μου είπε ότι δεν υπάρχουν ούτε συσπάσεις,ούτε διαστολή,ο τράχηλος είναι σκληρός και δεν με βλέπει να γεννάω τις επόμενες μέρες και έτσι κλείνουμε ραντεβού για Τετάρτη μήπως και αλλάξει κάτι,αλλιώς θα συζητούσαμε για τεχνητούς πόνους.Εγώ έφυγα πολύ απογοητευμένη πρώτον γιατί ανυπομονούσα πολύ να γνωρίσω το ζουζούνι που κουβαλούσα μέσα μου και δεύτερον φοβόμουν τους τεχνητούς πόνους γιατί άκουσα ότι πονάει πολύ και ότι υπάρχει μεγάλη περίπτωση να μου κάνουν καισαρική,κάτι που δεν ήθελα με τίποτα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο αντρούλης μου για να μου φτιάξει την διάθεση,με πήγε για καφεδάκι μιας και είχε καλό καιρό και απολαύσαμε από μια ζεστή σοκολάτα.Μετά πήγαμε σούπερ μάρκετ για ψώνια,εκεί άρχισα να νιώθω πόνους περιόδου αλλά δεν ανησύχησα αφού ο γιατρός μου είπε να το περιμένω λόγο της εξέτασης που μου έκανε (πασπάτεμα :mrgreen: ).

Αφού γυρίσαμε σπίτι με τα ψώνια,μαγείρεψα,φάγαμε και ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ.Το απογευματάκι,μπήκα στο μάμμυ και μιλούσα με τα κορίτσια από το θέμα "παλιογκαστρούλες του Μαΐου" ,όσες είχαν απομείνει και τους έλεγα πόσο απογοητευμένη είμαι.Κάποια στιγμή κατά τις 6:30 πάω τουαλέτα και βλέπω λίγο ροζ στο εσώρουχο αλλά πάλι χαμπάρι δεν πήρα γιατί ο γιατρός είπε ότι μπορεί να συμβεί.Όταν ξανακάθομαι στον υπολογιστή,νιώθω λίγο ζεστό υγρό σαν να κατουρήθηκα λίγο! :oops:

Πάω τουαλέτα,βάζω μια σερβιέτα και ξανακάθομαι στον υπολογιστή και τότε το ξανανιώθω! :shock:

Τότε είπα "ώπα εδώ είμαστε"! :lol: Φωνάζω τον άντρα μου και του λέω ήρεμα και ωραία "μωρό μου,μάάάάάλλον σπάσανε τα νερά..." και με κοιτάει με γουρλωμένα τα μάτια :shock: και λέει πάμε στο νοσοκομείο??Του λέω,κάτσε να σιγουρευτώ και θα σου πω...Μετά από 10 λεπτά ήμουν πια σίγουρη ότι είναι τα νερά που σπάσανε,ντύνομαι,βάφομαι ( :mrgreen: μη με δει ο γιος μου απεριποίητη :lol: ) ,είχα κάνει μπανάκι και ξυρισματάκι από το πρωί,οι βαλίτσες ήταν έτοιμες,τις φορτώσαμε και φύγαμε!!Μέχρι να φτάσω στο νοσοκομείο (5 λεπτά από το σπίτι) είχα γίνει λούτσα και συνέχιζαν να τρέχουν τα νερά!!Ανέβηκα στον δεύτερο όροφο από τις σκάλες παρακαλώ γιατί ντρεπόμουν να μπω στο ασανσέρ με τόσο κόσμο και εγώ να είμαι σαν κατουρημένη! :lol:

Βρίσκω τον πρώτο γιατρό στον δρόμο μου και του λέω όλο καμάρι και χαρά "Σπάσανε τα νερά!!" :D

Με βάζουν μέσα,με εξετάζουν,η κατάσταση ίδια με το πρωί,ούτε συσπάσεις,ούτε διαστολή...Οι πόνοι περιόδου είχαν υποχωρήσει και ένιωθα μια χαρά!Τελικά με στέλνουν στο δωμάτιο μου και περιμένω...περιμένω...περιμένω...Και αφού πήγε 11 η ώρα και ακόμα δεν έλεγε να βγει ο μικρός,τους έδιωξα όλους να πάνε σπίτι τους γιατί μάλλον θα γεννούσα την επόμενη...Κατά τις 12:30 άρχισα να νιώθω πάλι πόνους περιόδου...Κάθε 5 λεπτά περίπου.Κατά τη 1 είχα διαστολή 2 και ακόμα ήμουν στο δωμάτιο και έκοβα βόλτες κι ας μου το απαγόρευαν οι μαίες 8-) .Ένιωθα καλύτερα όταν περπατούσα!!Κατά τη 1:30 οι πόνοι άρχισαν να γίνονται αρκετά δυνατοί και ήρθαν να μου κάνουν κλίσμα και να με πάρουν στο χειρουργείο.Με ρώτησε αν θέλω επισκληρίδιο και να μου δώσει κανένα παυσίπονο αλλά ήθελα να το παίξω θαρραλέα και αρνήθηκα...Κατά τις 2:30 οι πόνοι έγιναν πολύύύ δυνατοί,ήμουν ήδη έτοιμη στο χειρουργείο και τότε δεν άντεξα και ζήτησα να έρθει αναισθησιολόγος.Μέχρι να έρθει,να ετοιμάσει τα εργαλεία του,να συμπληρώσουμε τα χαρτιά κτλ. είχε πάει 4 παρά...Όλα ήταν έτοιμα για επισκληρίδιο,ρωτάει τη μαία πόσο διαστολή έχω για να μου βάλει το φάρμακο και ήταν ήδη 7-8,μου βάζει το φάρμακο,και περιμένω να δράσει...Όταν οι πόνοι άρχισαν να γίνονται πιο ανώδυνοι,ήρθε ο γυναικολόγος,μου ανέβασαν τα πόδια στα στηρίγματα,μου τα έδεσαν και άρχισαν να μου δίνουν οδηγίες για να σπρώξω!Τότε για κάποιο λόγο σταμάτησα να ακούω την καρδούλα του μωρού στον καρδιοτοκογράφο και φρίκαρα!!! :shock::shock::shock: Να ρωτάω γιατί δεν ακούω το μωρό και να μην μου απαντάνε!!Ε τότε σπρώχνω με όλη τη δύναμη που είχα μέσα μου,ένιωθα ότι θα σκάσει το κεφάλι μου από την πίεση και με την τρίτη φορά,ακούω το πιο γλυκό κλάμα του κόσμου!!!!!!!!!!!!Ξεσπάω κι εγώ με λυγμούς!!Μου το βάζουν αμέσως πάνω στην κοιλίτσα μου και έτσι αντίκρισα το θαύμα μου στις 04:14 τα ξημερώματα...Στις 04:30 ήμουν με το κινητό και ειδοποιούσα όλον τον κόσμο να έρθουν!!Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε αλλά μου φαίνεται σαν χθες!!Και ανυπομονώ να μεγαλώσει το πιτσιρίκι μου και να ξαναμείνω εγκυούλα για να ξαναζήσω τη μοναδική εμπειρία!!! :D

post-13601-1387393694357_thumb.jpg

Δημοσίευση

Αννουλα να σου ζησει....με εχουν πιασει τα κλαματα..συγκινηθηκα....ειναι και οι ορμονες....να το δεις οπως θες και με το καλο να κανεις και το δευτερο οταν ερθει ο καιρος...φιλια στο μπεμπακο

Δημοσίευση

Να σας ζησει Ρε Αννα!!! Πολυ ομορφη ιστορια!!

Ποτε θα γνωρισουμε τον κουκλο;;; :D

Αυτο με τον καρδιοτακογραφο το ειχα παθει στην 1η μου γεννα.Και μου ελεγαν "Ειναι χαμηλα το παιδι ,δε μπορει να πιασει εκει τους παλμους του" και εσπρωχνα και εγω. :lol::lol:

Δημοσίευση

Αννούλα μου τι όμορφη η ιστορία σου, μου θύμησες τα δικά μου τι πιο υπέροχη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας!!!!!!!! :x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x

Να χαίρεστε το αγγελούδι σας να είναι πάντα γερό και δυνατό κι εσείς δίπλα του να το καμαρώνετε όπως ονειρεύεστε !!!!!!!!!!!!!!!!!!:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x

Δημοσίευση

annoula, να σου ζήσει ο μπέμπης! Είναι κούκλος! Η ιστορία σου στην αρχή, μου θυμήζει την σημερινή μου μέρα!!!

Συμπληρώνω κι εγώ την 40 εβδομάδα και σήμερα το πρωί πέρασα για 2η φορά την εμπειρία της εξέτασης (η πρώτη δεν ήταν τόσο επώδυνη). Μετά για κάποια ώρα είχα πονάκια αλλά τώρα τίποτα :(

Αναρωτιέμαι κι εγώ πότε θα σπάσουν τα νερά ή πότε θα έρθουν πόνοι :(

Είναι δύσκολη η αναμονή...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλα ειμαστε 😊 εχθες πηγαμε στον γιατρο να δουμε την μπεμπα. Ειναι μια χαρα μεγαλωσε ειμαστε πια 745gr 🩷🩷🩷 καθετε εγκαρσια και οταν τεντωνεται με ποναει οποτε μου εδωσε ο γιατρος μαγνησιο για να μην κανω συσπάσεις. Μου ειπε να προσεχω την πιεση, το ζαχαρο ειναι μια χαρα ρυθμισμενο και μετα της γιορτες θα με ξανα δει.
    • Καλημέρα, διάβασα το θέμα σου με το μεγάλο σου παιδάκι και ήθελα να σου πω την εμπειρία μου μήπως σε βοηθήσει. Εμένα όταν γεννήθηκε η μικρή, η πρώτη μου κόρη ήταν 21 μηνών.  Απέναντι στο μωρό δεν έβγαλε καμία ζήλια, καμία κακή συμπεριφορά. Ίσα ίσα ήταν όλο γλυκες και αγάπες. Αλλά ηταν προφανές ότι έπαθε σοκ από την όλη συμπεριφορά της. Τη νύχτα ξυπνούσε συνεχώς και με φωναζε. Μόλις έφευγα ξυπνούσε. Γκρίνια πολλή, ξεσπάσματα, άρνηση για όλα. Αλλά εμένα κόλλησε ακόμα περισσότερο μαζί μου. Εκτός κ αν υπήρχε κ άλλος φροντιστής μπροστά, πχ η μαμά μου, ήθελε μόνο εκείνη.  Αυτό που βοηθάει είναι φυσικά ο χρόνος. Θα συνηθίσει σιγά σιγά και θα βρείτε ισορροπίες. Επίσης, τα γνωστά που λένε παντού αλλά πραγματικά πιάνουν.. Να συμμετέχει το μεγάλο στη φροντίδα του μωρού, πχ φέρε μου την πάνα του μωρού κλπ. Νιώθει ότι συμμετέχει και δεν είναι αποκλεισμένο. Να περνάτε χρόνο οι δυο σας μόνο, έστω κ μισή ώρα όταν κοιμάται το μωρό, ώστε να συνδεθείτε ξανά.  Μην στεναχωριέσαι, θα το ξεπεράσει το μικρουλι σου, απλά δεν ξέρει πως να διαχειριστεί τη νέα κατάσταση και τα συναισθήματα του. Να σου ζήσουν 🩷
    • Καλημέρα κορίτσια!  Πως είστε; Τι νέα; Τι συμπτώματα; Πως προχωράτε;
    • Καλησπερα κοριτσια,τι κανετε? Εμας σημερα μας εσκασε το πρωτο δοντακι και ειναι ετοιμο και το αλλο διπλα. Κατα τυχη το ειδα,ειχαμε παει σε μια χριστουγεννιατικη εκδηλωση στην εταιρια του αντρα μου και οπως την αλλαζα εκλαιγε και ετσι το ειδα. Επισης την εβαλα αγκαλια σε εναν που ειχε ντυθει Αγιος Βασιλης και ενω περιμενα να τρομαξει αυτη καθοταν αραχτη!   Βρε κοριτσια πως ξεπεταγονται ετσι γρηγορα? Σαν χθες μου φαινεται που γεννησαμε.
    • Καλησπέρα κι από μένα.!! Εγώ είμαι με κολπίτιδα η οποία ήρθε από το πουθενά.! Παίρνω αγωγή τώρα, δείχνει να κάνει δουλειά. Ταλαιπωρήθηκα λίγο με αυτό γιατί δεν το κατάλαβα, πήγα νοσοκομείο επειδή είχα πόνο χαμηλά στην πύελο και δεν μπορούσα ούτε καν να περπατήσω και μου το βρήκε ο γιατρός εκεί ευτυχώς! Αλλιώς είμαι ξάπλα, η μικρή έχει πάρει ήδη θέση, αν είναι δυνατόν.. 🤪 Αυτό το παιδί ίδιο η μάνα του από την κοιλιά.. προνοεί για τα πάντα.. 🤣🤣🤣  Θέλει ξάπλα βέβαια γιατί το κεφάλι της εφάπτεται ήδη στον τράχηλο. Ευτυχώς ο τράχηλος καλά κρατεί, είναι κλειστός και έχει ικανοποιητικό μήκος. Θα πάω τώρα 22 του μήνα για υπέρηχο στη γιατρό μου όποτε θα δούμε τι θα μας πει κι αυτή.  Αλλιώς η μικρή μας είναι καλά! Ήδη έχουμε φτάσει στο κιλό.. δείχνει ότι θα είναι μεγαλούτσικο παιδάκι.. καλά δεν περιμένω και τπτ άλλο αν σκεφτεί κανείς ότι εγώ γεννήθηκα 3850 γρ. και ο άντρας μου 3900 γρ. 🤣 Έχω βάλει μηχανάκι - μετρητή ζαχάρου γιατί η καμπύλη που έκανα είχε μια τιμή λίγο τσιμπημένη, 5 μονάδες πάνω από το όριο, σιγά τα αυγά, αλλά η γυναικολόγος επέμενε να δω ενδοκρινολόγο και τώρα απλά μετράω 6 φορές τη μέρα τα γεύματα. Μέχρι στιγμής όλα καλά, δεν υπάρχει κανένα θέμα.. οπότε καθαρά προληπτικά και μόνο έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία..🥴 Πάντως κάθε φορά όλο και κάτι θα μου βγει.. αλλιώς δεν γίνεται.. δεν έχει σασπένς αυτή η εγκυμοσύνη.. 🤣🤣🤣🤣
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...