Μητέρα του εαυτού μου

[newagemama]

Αυτός ο συλλογισμός μιας μαμάς, πολύ με άγγιξε. Αντιλαμβάνομαι πως αν δεν φροντίσω τον εαυτό μου σωστά δεν θα είμαι σε θέση να φροντίσω τα παιδιά μου. Κι ότι ο υγιής δρόμος για τη μητρότητα (και την πατρότητα φυσικά) δεν είναι αυτός που περνάει μέσα από την αυτοθυσία και τη στέρηση, αλλά μέσα από την προσωπική μας αλήθεια και το ειλικρινές της μοίρασμα με τους ανθρώπους:

http://newagemama.com/2011/01/18/%ce%bc ... %bf%cf%85/

[rebbeka]

συμφωνω απολυτα........

[juliet]

Ευτυχισμένοι γονείς........................................ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[maraki_1978]

Οτι καλυτερο εχω διαβασει τελευταια!

[kalypso]

πολυ σωστο..

οπως κ το οτι δεν πρεπει να κρεμαμε πανω στα παιδια μας τα δικα μας απωθημενα κ τις δικες μας αβιωτες ζωες.

βγηκαν απο μας αλλα δεν μας ανηκουν..

σχετικο κομματι απο τον kahlil gibran:

"" Και μια γυναίκα που κρατούσε ένα μωρό στον κόρφο της, του είπε, Μίλησέ μας για τα Παιδιά. Και εκείνος είπε:

Δεν είναι δικά σας τα παιδιά. Είναι οι γιοι και οι θυγατέρες του πόθου της Ζωής που ζητά να υπάρχει.

Γεννιώνται από εσάς, όμως εσείς δεν τα δημιουργείτε, Ζούνε μαζί σας, και ωστόσο δεν ανήκουν σε σάς.

Μπορεί την αγάπη σας να τους δώσετε, μα τις σκέψεις σας ,όχι. Γιατί αυτά έχουνε σκέψεις δικές τους.

Μπορεί να φιλοξενείτε το κορμί τους μα το πνεύμα τους όχι. Γιατί το πνεύμα τους ζει μές το αύριο, το αύριο αυτό που εσείς δεν θα δείτε ούτε και μέσα στ’ όνειρό σας.

Μπορεί ν’ αγωνιστείτε να τους μοιάσετε, όμως μην αξιώσετε να σας μοιάσουν.

Γιατί η ζωή δεν επιστρέφει κι ούτε βυθίζεται στο χτές.

Είστε τα τόξα που θα τινάξουν προς τα εμπρός τα τέκνα σας σα βέλη.

Ο τοξότης βλέπει το στόχο του πάνω στο μονοπάτι του απείρου, και σας λυγίζει με τη Δύναμή του, ώσπου τα βέλη Του να τιναχτούν μακριά σαν αστραπή.

Χαρήτε το λύγισμα σας στο χέρι του Τοξότη. Γιατί όπως αγαπά τα βέλη που πετούν, έτσι αγαπά και το ακίνητό Του τόξο.»

[newagemama]

Ο,τι πιο υπέροχο έχω διαβάσει είναι αυτό το ποίημα του Χαλίλ Γκιμπράν, πραγματικό ευαγγέλιο για κάθε συνειδητό γονιό.

Εγώ τουλάχιστον μεγάλωσα με την αίσθηση ότι ο γονιός τακτοποιεί τα πάντα στις ζωές των παιδιών του και τώρα μαθαίνω ότι χρειάζεται να πάρουν κι αυτά τα δικά τους μαθήματα στη ζωή (που είναι διαφορετικά από τα δικά σου, πώς να το κάνουμε!)