Αναφορά

Ακόμα δε μπορώ να πιστέψω ότι ανοίγω τέτοιο θέμα... Ακόμα δε μπορώ να πιστέψω καλά καλά ότι ούσα υπογονιμη τόσα χρόνια βρέθηκα τελικά να είμαι μητέρα δύο αγοριών 💙💙  Αποφάσισα να μοιραστώ την εμπειρία του vbac τοκετού μου μήπως κάποια κοπέλα βοηθηθεί.  Τον Ιούλιο του 2023 γέννησα με καισαρική τον πρώτο μου γιο και ακριβώς ένα χρόνο μετά Ιούλιο του 2024 έμεινα έγκυος στον δεύτερο γιο μου εντελώς απρόσμενα!  Όταν έμαθα για την εγκυμοσύνη μου σκεφτόμουν πόσο πολύ θα ήθελα να ζήσω την εμπειρία του φυσιολογικού τοκετού και ότι θα ήθελα να γυρίσω σπίτι γερή, να μπορώ να πάρω αγκαλιά και το μεγάλο μου παιδάκι χωρίς να έχω ράμματα, με λίγα λόγια δε περνούσε από το μυαλό μου μια δεύτερη καισαρική αν και η αλήθεια είναι ότι φοβόμουν πολύ τους πόνους γιατί λόγω της αιμορροφιλιας μου δε μπορώ να κάνω επισκληριδειο αναισθησία.  Το επόμενο βήμα λοιπόν ήταν να βρω την ομάδα που θα υποστήριζε αυτό το θέλω μου, μαία και γιατρό που να ασχολούνται όντως με vbac τοκετούς. Βρήκα ανεξάρτητη μαία και στη πορεία γιατρό που κατά τύχη συνεργαζόταν έτσι κι αλλιώς με αυτή τη μαία. Έκλεισα ραντεβού και αφού μου ταίριαξαν αποφάσισα να συνεχίσω με αυτό το team.  Έκανα μαθήματα με την μαία μου για τον τοκετό, τις αναπνοές, μεθόδους ανακούφισης από τις συσπάσεις, ασκήσεις εμπέδωσης, στάδια τοκετού κτλ για να είμαι έτοιμη για τη μεγάλη μέρα και στο τελευταίο μάθημα φτιάξαμε μαζί το πλάνο τοκετού όπου εκεί συμπλήρωσα τι θέλω και τι όχι από τον τοκετό μου.  Από το βράδυ της Κυριακής 06/04 ξεκίνησαν οι πρώτες συσπάσεις οι οποίες δυστυχώς δεν συγχρονιζοντουσαν, πρωί βράδυ, όλη μέρα και όλη νύχτα είχα συσπάσεις για 5 μέρες συνεχόμενα. Το τραχηλικό πώμα έφυγε στις 09/4 αλλά τίποτα, συνεχιζόταν το ίδιο μοτίβο. Την Παρασκευή 11/04 ξημερώματα πήρα τηλ τη μαία μου γιατί πλέον οι συσπάσεις ήταν συντονισμένες και δύσκολες... Ήρθε από το σπίτι, μου έβαλε tense στη μέση να με ανακουφίσει λίγο από τον πόνο στη μέση που ένιωθα και είδε πως είχα διαστολή 5.  Φύγαμε μαζί για το μαιευτήριο και μαζί κάναμε την εισαγωγή.  Μπήκαμε στο δωμάτιο 17 του Ιασώ που επιτρέπει τον τοκετό μέσα σε νερό γιατί έχει την ειδική μπανιέρα. Η μαία φρόντισε τον χώρο να έχει χαμηλό φωτισμό, στόλισε με λαμπάκια τους τοίχους, έβαλε χαλαρωτική μουσική, άρωμα βανίλιας και σε κάθε κύμα ήταν μαζί μου μαζί με τον άντρα μου. Κάναμε μαζί τις ανάσες, μου έκαναν μασάζ, μου κρατούσαν το χέρι σε κάθε νέο κυμα συσπάσεων. Όταν έφτασα διαστολή 8 βυθίστηκα στο ζεστό νερό της μπανιέρας, το σώμα μου χαλάρωσε και μέσα σε λιγότερο από μία ώρα πλέον έφτασε στη διαστολή 10! Ένιωσα την ανάγκη να σπρώξω και ξεκίνησαν οι εξωθησεις, ο γιατρός, η μαία και ο άντρας μου με ενθάρρυναν σε κάθε νέο κύμα και μου υπενθύμιζαν πόσο κοντά στο μωρό μου είμαι. Όταν έβαλα το χέρι μου και έπιασα τα μαλλάκια του πεισμωσα και έσπρωξα με όλη μου τη δύναμη.... Ένα μικρό αγοράκι με μαύρα μαλλάκια βρέθηκε πάνω μου ❤️ ήταν το αγοράκι μου...  Αν έχεις κάνει καισαρική και θέλεις να δώσεις μια ευκαιρία στο σώμα σου να ζήσει τον φυσιολογικό τοκετό τότε πίστεψε το ότι μπορείς! Ψάξε τη σωστή ομάδα που θα σε υποστηρίξει και προχώρα!  Ελπίζω η εμπειρία μου να δώσει ελπίδα στα κορίτσια που θέλουν έναν vbac τοκετό ☺️

@Sofia0294 στο 2 ωρο ήμουν αρκετά κάτω από το όριο,στην μια ώρα είχα 0,08 πάνω από το όριο…με αποτέλεσμα να μπω σε αυστηρή διατροφή γιατί με το παραμικρό ανέβαιναν οι μετρήσεις ….αλλά τότε μπορούσα να τρώω ότι έπρεπε στην ώρα που έπρεπε…τώρα δεν θα την παλέψω με ένα νήπιο όλη μέρα κ να έχω πρόγραμμα ….. ας σκέφτομαι θετικά πως θα βγουν καλά τα αποτελέσματα….

Πονάω σε σημείο που θα έπαιρνα ένα παυσίπονο να με χαλαρώσει.    Κάπου είχα διαβάσει πως χαλαρώνουν οι σύνδεσμοι και σε συνδυασμό και το μωρό που μεγαλώνει και παίρνει θέση υπάρχει αυτός ο πόνος χαμηλά αλλά και στην μέση.  Εμένα σήμερα η κοιλιά μου μια είναι πάνω μια κάτω,με είδε πάλι μια γιαγιά μου λέει κοντεύεις λίγο έμεινε έχει κατέβει πολύ η κοιλιά σου. Αλλά γενικά και στις 2 εγκυμοσύνες η κοιλιά μου δεν ήταν ποτέ ψηλά.

@ΜαρίαΔημήτρης μέχρι να περάσει τ πασχα θα έχουν περάσει και οι 2 βδομαδες. Ουτε π θα τ καταλαβεις. Εγώ ποναω πολύ αναμεσα στα πόδια, στα κόκαλα. Ειδικά άμα καθομαι πολύ ωρα κ πάω να σηκωθώ πρεπει να περάσει λιγη ώρα για να ισορροπησω. Και στη μεγαλη μ θυμαμαι ειχα σ αυτές τις βδομαδες. 

Αχ Μαρακι μου το ευχομαι ολοψυχα σε εσενα και σε ολα τα κοριτσια να εχουμε ομαλο και γρηγορο τοκετο με ενα πονο. Υπαρχει ανυπομονησια σε νιωθω αλλα αστα τα μπεμπινια να αφρατεψουν λιγο ακομα για καλο τους ειναι. Θα περασουν 2-3 εβδομαδες γρηγορα τωρα πια τρεχει ο καιρος. Πονας πολυ ή σε ενοχλει σαν αισθηση;