Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Απο την ωρα που διαβασα τί σου συνεβη δεν εχω σταματησει να κλαιω. Ειναι φοβερο να συμβαινει κατι τετοιο σε μια γυναικα που θελει πραγματικα να γινει μανα και σε αλλες να ερχονται ολα τοσο ευκολα και να τα ριχνουν. Τετοιες σκεψεις εκανα πριν απο 2 χρονια, οταν μετα απο καποιες προσπαθειες εξωσωματικης εμεινα τελικα εγκυος! Η χαρα μας δε λεγοταν, το ονειρο μου γινοταν πραγματικοτητα!!!!!!Χαλαλι τοσος κοπος και φαρμακα και απογοητευσεις. Καθε αποτυχια ηταν για μενα ενας θανατος.Καθε φορα χρειαζοταν να ξαναμαζεψω τα κομματια μου.Ωσπου τελικα τα καταφεραμε. Και ηρθε η μερα για την αυχενικη διαφανεια.Δεν θα το ξεχασω ποτε!!!!!!!!Η καρδουλα χτυπουσε κανονικα, αλλα......ο γιατρος διεγνωσε ακρανια. Χρειαστηκε να κανω διακοπη εγκυμοσυνης με κανονικη γεννα, ενω απο τα διπλανα δωματια ερχοταν το κλαμα νεογεννητων μωρων. Εκανα καιρο να το ξεπερασω, ουτε ηθελα να ακουσω για αλλη προσπαθεια. Καποιος μου ειπε οτι ο Θεος σου στελνει ο,τι μπορεις να αντεξεις. Ποιος μπορει να αντεξει κατι τετοιο? Και ομως ειχε δικιο. Ολα γινονται για καποιο λογο. Και η επομενη φορα θα ειναι πολυ διαφορετικη, πολυ φωτεινη και χαρουμενη!!!!!!!!!!Προσεξε μονο μην πεσεις σε μελαγχολια, γιατι καποιο σπορακι χρειαζεται εσενα για μανουλα. Θα περασεις απο ολα τα σταδια, ομως ο χρονος ειναι γιατρος. Ο χρονος και το μυαλο σου. Στο λεω εγω, που τελικα, αν και με δυσκολιες, καταφερα να κρατησω στην αγκαλια μου 2 μωρακια. Στο ευχομαι ολοψυχα κοριτσι μου. Δυναμη και κουραγιο..........

Δημοσίευση

Κορίτσι μου καταλαβαίνω απόλυτα τί περνάς...είναι αβάσταχτο αλλά πίστεψέ με ο χρόνος θα απαλύνει τον πόνο σου, θα κλάψεις, θα φωνάξεις, θα θυμώσεις αλλά θα μαλακώσει η καρδιά σου...δεν θα ξεχάσεις ποτέ τα αγγελούδια σου, θα μάθεις να ζείς μ'αυτό...έχω βρεθεί κι εγώ σ'αυτή την θέση, έχασα τον γιο μου στην 25η εβδομάδα όταν διέγνωσαν διαφραγματοκήλη με αποτέλεσμα η καρδούλα του να έχει μετατοπιστεί δεξιότερα του φυσιολογικού...μου το πήραν με φυσιολογικό τοκετό (ο γιατρός μου δεν ήθελε να "φάω" μαχαίρι και να φύγω από την κλινική χωρίς μωρό), 48 ώρες ταλαιπωρήθηκα κι εγώ και το μωρό μέχρι να μας χωρίσουν...μετά με έβαλαν μέσα στις λεχώνες, για δύο ολόκληρες μέρες έβλεπα να φέρνουν τα μωρά στις άλλες γυναίκες κι έκλαιγα...ο πρώην άντρας μου γλεντούσε και κέρναγε τον κόσμο όταν έμαθε ότι έχασα το μωρό (χωρίσαμε όταν έμεινα έγκυος γιατί δεν ήθελαν - αυτός και η μάνα του το παιδί- με καταριόταν, με διέσυραν.) Τώρα έχω μια μπουμπού 13 μηνών..δεν ξεχνάω...αλλά έχω μάθει να ζώ μ'αυτό. Σύντομα θα αποκτήσεις άλλο παιδάκι και θα ξαναχαμογελάσει η καρδούλα σου!!!!!!! Είμαι σίγουρη γι'αυτό που σου λέω και σου το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!

Δημοσίευση

Stefi μου να ξερεις οτι ο χρονος μπορει να μην γιατρευει αλλα γλυκαινει τον πονο ΘΑ το καταλαβεις αυτο Ξερω πως νιωθεις Μπορει να πιασεις πατο αλλα θα σηκωθεις ξανα Μην σε τρομαζει αυτο Κουραγιο και να ξερεις ειμαστε ολες διπλα σου Θα ερθουν μονο καλυτερες μερες!

Δημοσίευση

Καταλαβαινω πως η απωλεια ειναι μεγαλη....ο πονος αβασταχτος και τα "Γιατι" απειρα κ αναπαντητα! Τα 2 σας αγγελουδια ειναι κοντα στον Θεο.........σε κοιτανε απο τον ουρανο κ δεν νομιζω να θελουν να σε βλεπουν θλιμμενη.....

Μια τεραστια αγκαλια και απο μενα βρε STEF μου.....κουραγιο.......

Δημοσίευση

Stef μου διαβασα την ιστορια σου κι εχω πραγματικα συγκλονιστει κοριτσι μου...Δεν υπαρχουν λογια να απαλυνουν τον πονο σου..Κλαψε ξεσπασε και μετα μαζεψε τις δυναμεις σου για να υποδεχτεις ενα νεο σπορακι στην κοιλιτσα σου.Σου στελνω μια μεγαλη αγκαλια γλυκια μου κι για ο,τι χρειαστεις ειμαστε ολες εδω..Σε φιλω

Δημοσίευση

καλησπερα στεφ,αχ ποσο μα ποσο σε καταλαβενω και εγω εχασα 2 μωρακια στην 24 εβδομαδα αλλα το χειροτερο οταν γεννησα με καισαρικη στο 3 μωρακι μου που και μενα αντεξε 6 μερες η απωλεια μεγαλη αχ αυτη η αγγαλια να ξερεις ποσο σε νιωθω..κουραγιο μας ευχομαι ...

Δημοσίευση

ειλικρινα δεν μπορω να σταματησω να δακρυζω. Δεν ξερω τι να σου πω κ σε σενα κ σ ολα τα αλλα κοριτσακια που το περασαν αυτο. Απο οτι διαβασα απο τις απαντησεις εχει συμβει πολλες φορες κ εχω μεινει αφωνη.

Εγω ειχα μια παλινδρομη αλλα 10 εβδομαδων.

Ευχομαι πολυ γρηγορα να κρατησεις ενα κ δυο μωρακια αγκαλια καλη μου κ τα αγγελουδια σου να σας προστατευουν απο ψηλά.

Δημοσίευση

stef m dn exw logia. . . !

eilikrina s milw exw taraxthei ap tin periptwsi s kathws k olwn twn koritsiwn p viwsan kati toso odiniro!

exasa k gw ena mwraki stis 9 vdomades!o ponos pernaei siga siga me tin parodo t xronou!

dwse xrono ston eauto s kai molis perasei to diastima p tha mporeis na meineis, prospathise xana giati auto tha se xaropoiisei!

O THEOS KAI H PANAGIA NA S DWSOUN TIN APARAITITI DINAMI NA TO XEPERASEIS KAI NA MPORESEIS NA SINEXISEIS!

mia megali, terastia agkalia apo mena kopela m!

kouragio!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

Πονάω τόοο πολύ! Υπάρχουν μέρες που δεν υποφέρονται. Νιώθω ένα τεράστιο κενό. Προσπαθώ να γεμίζω τις μέρες με διάφορα πράγματα για να μην σκέφτομαι... Φύγαμε μερικές μέρες με τον άνδρα μου για να "ξεσκάσω", αλλά εκλαιγα συνέχεια ...

Δημοσίευση

περυσι τετοια εποχη εχασα κι εγω τη μπεμπα μου δεν ημουν βεβαια σε τοσο προχωριμενη εγκυμοσυνη όπως εσυ.εκανα μια ευχη την ιδια μερα του χρονου να κραταω ενα μωρακι κι εγω στην αγκαλια μου κι ετσι κι εγινε.ετσι θα γινει και με σενα.ξερω οτι ο πονος ειναι αβασταχτος γι'αυτο και δε ξερω να σου πω..το μονο οτι σε λιγο θα ξαναμεινεις εγκυος και συντομαθα ξαναγινεις μανουλα για παντα αυτη τη φορα ;)

Δημοσίευση

ΚΡΙΜΑ ΒΡΕ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ,ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ,ΑΚΟΜΑ ΚΛΑΙΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ,ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ 38 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕ ΖΕΙ,ΚΑΘΑΡΑ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΑΦΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΓΙΑ 4 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΕΒΑΖΕ ΚΙΛΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ.....ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΙΕΤΕ ΑΛΛΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ...ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝ ΚΑΛΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΜΕΙΝΕΙΣ ΕΓΚΥΟΣ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΠΕΜΠΑ ΣΧΕΔΟΝ 10 ΜΗΝΩΝ.ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

Αν και τον τελευταιο καιρο αποφευγω συστηματικα να μπω σε αυτη την ενοτητα ειδα τον τιτλο και μπηκα..δεν διαβασα καθολου την ιστορια σου ειδα απλα το αβαταρ κανω απο το προηγουμενο μηνυμα και καταλαβα... :cry::cry::cry::cry: αν σου πω ποσο σε ενιωσα... =((=((=(( Δεν θα το ξεχασεις αλλα προσπαθησε οσο μπορεις να το αφησεις στο πισω μερος του μυαλου σου και μην βιαστεις...Παρε κουραγιο απο οσες τα καταφεραν μετα απο παρομοιες απωλειες...και εγω απο εκει παιρνω

  • 2 months later...
Δημοσίευση

ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΝ Κ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΙΣ 13 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΟΝΑΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΠΟΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ.

ΛΥΠΑΜΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ, ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΝ Κ ΤΟ ΞΕΡΩ.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΤΩΡΑ.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αρχικά να πω την αλήθεια η μητρότητα είναι μια αρκετά απαιτητική «κατάσταση»  από την άποψη ότι είσαι η μαμά και το βάρος πέφτει στην μαμά και το μπαμπά φυσικά.    όμως είναι περισσότερο στη μαμά. Γιατί η μαμά θα είναι στο σπίτι όσο ο μπαμπάς θα είναι δουλειά.    εγώ έχω 3 παιδιά.    άπειρες φορές έχω νιώσει μόνη κ ίσως και καθημερινά από την άποψη ότι κ μένα οι συγγενείς μου μένουν κοντά αλλά έχουν κ εκείνοι τη ζωη τους δεν μπορούν καθημερινές να μου κάνουν παρέα να πω μια κουβέντα να πιω ένα καφέ (έχουν το πρόγραμμα τους, έχουν τις δουλειές τους κτλ κτλ)  η κόρη μου έγινε 6 κ της λέω κάθε μέρα πόσο τυχερή νιώθω που υπάρχει κ μπορώ να πω μια κουβέντα με κάποιον που με καταλαβαίνει.  Ο ένας ο γιος μου είναι 3.5 κ δν μπορεί να κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση κ το άλλο παιδάκι μου είναι 6 μηνών δεν μιλάει καν 😁 Καμία φίλη μου δεν είναι μητέρα (είμαι 30) κ κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που είναι κοντά. Plus μένω στο εξωτερικό κ φαντάζεσαι πόσο πιο δύσκολο είναι.    εμένα τα παιδιά μου είναι η παρέα μου κ πραγματικά είναι όλη μου η μέρα. Προσωπικά μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ και 6 χρόνια άρα 6 χρόνια είμαι στο σπίτι. Σαφώς υπάρχουν στιγμές μοναξιάς από την άποψη ότι θέλεις έναν ενήλικα να συναναστρεφείς να πιεις ένα καφέ κάτι.    αλλά είναι στιγμές.    αν δεν ήταν η κόρη μου τόσο μεγάλη ίσως να μιλούσα στα ντουβάρια που λέει ο λόγος 🤣   το άλλο που κάνω κ μας βοηθάει όλους είναι να τα βγάζω έξω όλη την ημέρα (3ωρες τουλάχιστον) άρα παίρνουμε αέρα βλέπουμε κόσμο.    μετά από κάθε γέννα μου αντιμετώπιζα έτσι ψυχολογικά προβλήματα. Με το που πήγαινε να νυχτώσει έκλαιγα, στεναχωριόμουν, ένιωθα μόνη μου πολύ έντονα.    ευτυχώς μετά τις 50 μέρες καλυτέρεψα.    Δεν βοηθάει που κ ο άντρας μου γυρνάει 11-12 το βράδυ. Αλλά οκ είναι όλα μια συνήθεια εν τέλη.    τώρα είμαι πολύ καλύτερα που έχουν στρώσει οι ορμόνες. Δεν θα σκεφτώ δλδ τέτοια αρνητικά συναισθήματα συχνά.    (οι φίλες μου όλες μένουν στην Ελλάδα άρα μόνο τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήσεις μπορώ να τους μιλήσω κάτι είναι κ αυτό όμως από το τίποτα 🙏🏼🩷).    τον πρώτο καιρό να έχεις παρέα συνέχεια ( την πρώτη εβδομάδα η μαμά μου κοιμόταν σπίτι μας για να με βοηθάει γιατί όπως είπα έχω 3 παιδιά άρα ήταν πολύ εξουθενωτικό μέχρι να μαζέψω δυνάμεις από τη γέννα)    Και θα πω αυτό που πάντα λέω κ στον εαυτό μου! Αν σου δίνουν τη βοήθεια τους να την παίρνεις κ να μην ντρέπεσαι. (Είμαι ένας άνθρωπος που ούτε στην μαμά μου δεν θα πω να έρθει να με βοηθήσει ή πχ στις αδερφές μου. Μόνο αν οι ίδιοι θελήσουν από μόνοι τους να έρθουν τότε θα έρθουν. Κ αυτό θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μου κ είναι κ εγωισμός γιατί εν τέλη θαρρώ απλά ότι δεν ξέρω να ζητάω βοήθεια ή ότι έχω εγωισμό και δεν ζητάω βοήθεια. Από την άλλη έχω την τιμή να λέω ότι τα κατάφερα μόνη μου με 3 παιδιά κάθε μέρα όλη μέρα. Τα αγαπάω τόσο πολύ μου αρέσουν τόσο πολύ τα παιδιά που ξεχνάω πολύ εύκολα αυτή τη μοναξιά)    μακρυγορησα με το καλό εύχομαι 🩷
    • Εγώ γενικά δεν είχα σταθερό κύκλο και πριν μείνω έγκυος αλλά μετά την γέννα θήλαζα μου ήρθε στους 5 μήνες η περίοδος  κάποιες φορές που ερχόταν καλά και άλλες είχα καθυστέρηση αρκετές μέρες  έχει να κάνει και με το θηλασμό σε άλλες κοπέλες στρώνει αμέσως άλλες πάλι θέλει ένα διάστημα να επανέλθει  υπάρχει ενδεχόμενο εγκυμοσύνης;
    • Σε ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες!  Ο γιατρός μέχρι στιγμής είναι αισιόδοξος γιατί αναπτύσσονται σωστά ,δεν μου έχει θέσει κάποιον αυστηρό περιορισμό,δεν είχα κάποια αιμορραγία μέχρι στιγμής. Απλά ούτως ή άλλως τα δίδυμα γεννιούνται πρόωρα ,και σκέφτομαι ότι τα δικά μου θα γεννηθούν ακόμα πιο πρόωρα λόγω της ανωμαλίας και κάνω άσχημες σκέψεις ότι θα έχουν μια ζωή θέματα υγείας κτλ. Προσπαθώ να διαχειριστω και το σοκ της δίδυμης κυησης και το σοκ του θέματος της μήτρας με ότι αυτά συνεπάγονται... Να αναφέρω ότι είναι σε δύο διαφορετικούς σάκους άρα δύο πλακούντες. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη αλλά λέω τι θα είμαι η εξαίρεση στον κανόνα εγώ;🥲 Χαίρομαι που τα κατάφερες και πήγαν όλα καλά ! 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...