Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Απο την ωρα που διαβασα τί σου συνεβη δεν εχω σταματησει να κλαιω. Ειναι φοβερο να συμβαινει κατι τετοιο σε μια γυναικα που θελει πραγματικα να γινει μανα και σε αλλες να ερχονται ολα τοσο ευκολα και να τα ριχνουν. Τετοιες σκεψεις εκανα πριν απο 2 χρονια, οταν μετα απο καποιες προσπαθειες εξωσωματικης εμεινα τελικα εγκυος! Η χαρα μας δε λεγοταν, το ονειρο μου γινοταν πραγματικοτητα!!!!!!Χαλαλι τοσος κοπος και φαρμακα και απογοητευσεις. Καθε αποτυχια ηταν για μενα ενας θανατος.Καθε φορα χρειαζοταν να ξαναμαζεψω τα κομματια μου.Ωσπου τελικα τα καταφεραμε. Και ηρθε η μερα για την αυχενικη διαφανεια.Δεν θα το ξεχασω ποτε!!!!!!!!Η καρδουλα χτυπουσε κανονικα, αλλα......ο γιατρος διεγνωσε ακρανια. Χρειαστηκε να κανω διακοπη εγκυμοσυνης με κανονικη γεννα, ενω απο τα διπλανα δωματια ερχοταν το κλαμα νεογεννητων μωρων. Εκανα καιρο να το ξεπερασω, ουτε ηθελα να ακουσω για αλλη προσπαθεια. Καποιος μου ειπε οτι ο Θεος σου στελνει ο,τι μπορεις να αντεξεις. Ποιος μπορει να αντεξει κατι τετοιο? Και ομως ειχε δικιο. Ολα γινονται για καποιο λογο. Και η επομενη φορα θα ειναι πολυ διαφορετικη, πολυ φωτεινη και χαρουμενη!!!!!!!!!!Προσεξε μονο μην πεσεις σε μελαγχολια, γιατι καποιο σπορακι χρειαζεται εσενα για μανουλα. Θα περασεις απο ολα τα σταδια, ομως ο χρονος ειναι γιατρος. Ο χρονος και το μυαλο σου. Στο λεω εγω, που τελικα, αν και με δυσκολιες, καταφερα να κρατησω στην αγκαλια μου 2 μωρακια. Στο ευχομαι ολοψυχα κοριτσι μου. Δυναμη και κουραγιο..........

Δημοσίευση

Κορίτσι μου καταλαβαίνω απόλυτα τί περνάς...είναι αβάσταχτο αλλά πίστεψέ με ο χρόνος θα απαλύνει τον πόνο σου, θα κλάψεις, θα φωνάξεις, θα θυμώσεις αλλά θα μαλακώσει η καρδιά σου...δεν θα ξεχάσεις ποτέ τα αγγελούδια σου, θα μάθεις να ζείς μ'αυτό...έχω βρεθεί κι εγώ σ'αυτή την θέση, έχασα τον γιο μου στην 25η εβδομάδα όταν διέγνωσαν διαφραγματοκήλη με αποτέλεσμα η καρδούλα του να έχει μετατοπιστεί δεξιότερα του φυσιολογικού...μου το πήραν με φυσιολογικό τοκετό (ο γιατρός μου δεν ήθελε να "φάω" μαχαίρι και να φύγω από την κλινική χωρίς μωρό), 48 ώρες ταλαιπωρήθηκα κι εγώ και το μωρό μέχρι να μας χωρίσουν...μετά με έβαλαν μέσα στις λεχώνες, για δύο ολόκληρες μέρες έβλεπα να φέρνουν τα μωρά στις άλλες γυναίκες κι έκλαιγα...ο πρώην άντρας μου γλεντούσε και κέρναγε τον κόσμο όταν έμαθε ότι έχασα το μωρό (χωρίσαμε όταν έμεινα έγκυος γιατί δεν ήθελαν - αυτός και η μάνα του το παιδί- με καταριόταν, με διέσυραν.) Τώρα έχω μια μπουμπού 13 μηνών..δεν ξεχνάω...αλλά έχω μάθει να ζώ μ'αυτό. Σύντομα θα αποκτήσεις άλλο παιδάκι και θα ξαναχαμογελάσει η καρδούλα σου!!!!!!! Είμαι σίγουρη γι'αυτό που σου λέω και σου το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!

Δημοσίευση

Stefi μου να ξερεις οτι ο χρονος μπορει να μην γιατρευει αλλα γλυκαινει τον πονο ΘΑ το καταλαβεις αυτο Ξερω πως νιωθεις Μπορει να πιασεις πατο αλλα θα σηκωθεις ξανα Μην σε τρομαζει αυτο Κουραγιο και να ξερεις ειμαστε ολες διπλα σου Θα ερθουν μονο καλυτερες μερες!

Δημοσίευση

Καταλαβαινω πως η απωλεια ειναι μεγαλη....ο πονος αβασταχτος και τα "Γιατι" απειρα κ αναπαντητα! Τα 2 σας αγγελουδια ειναι κοντα στον Θεο.........σε κοιτανε απο τον ουρανο κ δεν νομιζω να θελουν να σε βλεπουν θλιμμενη.....

Μια τεραστια αγκαλια και απο μενα βρε STEF μου.....κουραγιο.......

Δημοσίευση

Stef μου διαβασα την ιστορια σου κι εχω πραγματικα συγκλονιστει κοριτσι μου...Δεν υπαρχουν λογια να απαλυνουν τον πονο σου..Κλαψε ξεσπασε και μετα μαζεψε τις δυναμεις σου για να υποδεχτεις ενα νεο σπορακι στην κοιλιτσα σου.Σου στελνω μια μεγαλη αγκαλια γλυκια μου κι για ο,τι χρειαστεις ειμαστε ολες εδω..Σε φιλω

Δημοσίευση

καλησπερα στεφ,αχ ποσο μα ποσο σε καταλαβενω και εγω εχασα 2 μωρακια στην 24 εβδομαδα αλλα το χειροτερο οταν γεννησα με καισαρικη στο 3 μωρακι μου που και μενα αντεξε 6 μερες η απωλεια μεγαλη αχ αυτη η αγγαλια να ξερεις ποσο σε νιωθω..κουραγιο μας ευχομαι ...

Δημοσίευση

ειλικρινα δεν μπορω να σταματησω να δακρυζω. Δεν ξερω τι να σου πω κ σε σενα κ σ ολα τα αλλα κοριτσακια που το περασαν αυτο. Απο οτι διαβασα απο τις απαντησεις εχει συμβει πολλες φορες κ εχω μεινει αφωνη.

Εγω ειχα μια παλινδρομη αλλα 10 εβδομαδων.

Ευχομαι πολυ γρηγορα να κρατησεις ενα κ δυο μωρακια αγκαλια καλη μου κ τα αγγελουδια σου να σας προστατευουν απο ψηλά.

Δημοσίευση

stef m dn exw logia. . . !

eilikrina s milw exw taraxthei ap tin periptwsi s kathws k olwn twn koritsiwn p viwsan kati toso odiniro!

exasa k gw ena mwraki stis 9 vdomades!o ponos pernaei siga siga me tin parodo t xronou!

dwse xrono ston eauto s kai molis perasei to diastima p tha mporeis na meineis, prospathise xana giati auto tha se xaropoiisei!

O THEOS KAI H PANAGIA NA S DWSOUN TIN APARAITITI DINAMI NA TO XEPERASEIS KAI NA MPORESEIS NA SINEXISEIS!

mia megali, terastia agkalia apo mena kopela m!

kouragio!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

Πονάω τόοο πολύ! Υπάρχουν μέρες που δεν υποφέρονται. Νιώθω ένα τεράστιο κενό. Προσπαθώ να γεμίζω τις μέρες με διάφορα πράγματα για να μην σκέφτομαι... Φύγαμε μερικές μέρες με τον άνδρα μου για να "ξεσκάσω", αλλά εκλαιγα συνέχεια ...

Δημοσίευση

περυσι τετοια εποχη εχασα κι εγω τη μπεμπα μου δεν ημουν βεβαια σε τοσο προχωριμενη εγκυμοσυνη όπως εσυ.εκανα μια ευχη την ιδια μερα του χρονου να κραταω ενα μωρακι κι εγω στην αγκαλια μου κι ετσι κι εγινε.ετσι θα γινει και με σενα.ξερω οτι ο πονος ειναι αβασταχτος γι'αυτο και δε ξερω να σου πω..το μονο οτι σε λιγο θα ξαναμεινεις εγκυος και συντομαθα ξαναγινεις μανουλα για παντα αυτη τη φορα ;)

Δημοσίευση

ΚΡΙΜΑ ΒΡΕ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ,ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ,ΑΚΟΜΑ ΚΛΑΙΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ,ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ 38 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕ ΖΕΙ,ΚΑΘΑΡΑ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΑΦΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΓΙΑ 4 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΕΒΑΖΕ ΚΙΛΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ.....ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΙΕΤΕ ΑΛΛΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ...ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝ ΚΑΛΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΜΕΙΝΕΙΣ ΕΓΚΥΟΣ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΠΕΜΠΑ ΣΧΕΔΟΝ 10 ΜΗΝΩΝ.ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

Αν και τον τελευταιο καιρο αποφευγω συστηματικα να μπω σε αυτη την ενοτητα ειδα τον τιτλο και μπηκα..δεν διαβασα καθολου την ιστορια σου ειδα απλα το αβαταρ κανω απο το προηγουμενο μηνυμα και καταλαβα... :cry::cry::cry::cry: αν σου πω ποσο σε ενιωσα... =((=((=(( Δεν θα το ξεχασεις αλλα προσπαθησε οσο μπορεις να το αφησεις στο πισω μερος του μυαλου σου και μην βιαστεις...Παρε κουραγιο απο οσες τα καταφεραν μετα απο παρομοιες απωλειες...και εγω απο εκει παιρνω

  • 2 months later...
Δημοσίευση

ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΝ Κ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΙΣ 13 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΟΝΑΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΠΟΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ.

ΛΥΠΑΜΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ, ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΝ Κ ΤΟ ΞΕΡΩ.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΤΩΡΑ.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Εγώ σήμερα δεν έχω καθόλου τα υγρά που είχα χθες..είμαι αλήθεια περίεργη να δω αν ήταν εμφύτευσης..λέω να κάνω ένα πρώιμης την Τριτη-Τετάρτη..
    • Φίλη, θα σου πω κι εγώ την γνώμη μου, από αυτά που διάβασα, με όλο το θάρρος. Κι αν θέλεις με ακούς. Κατ' αρχάς λυπάμαι πολύ για όλα όσα περνάς. Ο σύντροφος όμως αυτός δεν ήταν έτοιμος για παιδί. Είδε τα δύσκολα τώρα με την πρόκληση, με το ζόρι που τραβήξατε όλο τον χειμώνα, ενδεχομένως του έβαλαν λόγια και οι γονείς του και μετάνιωσε. Αν ήταν ειλικρινής και σωστός απέναντί σου και σεβόταν τα 6 χρόνια σχέσης σας, θα έπρεπε να σου εξηγήσει τουλάχιστον αυτό, γιατί άλλαξε γνώμη έτσι απότομα. Και να μην το ρίχνει πάνω σου. Είναι πολύ γελοίος να σου λέει ότι πρόσβαλλες την μητέρα του!  Σίγουρα μπορεί να μεσολάβησε και κάτι άλλο, πέραν του παιδιού, για τον χωρισμό σας (τρίτο πρόσωπο ίσως;) αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις, γιατί δεν τον γνωρίζουμε. Στην παρούσα φάση, που κι εσύ περνάς δύσκολα, ήταν τουλάχιστον ανέντιμο να σου φερθεί έτσι. Να ξέρεις ότι δυστυχώς πολλοί άντρες χωρίζουν στην διάρκεια της προσπάθειας απόκτησης παιδιού. Είναι ένας ζόρικος δρόμος, για τον οποίο κανείς δεν μας προετοιμάζει. Σ΄ αυτό το σάιτ έχουμε διαβάσει και ιστορίες γυναικών που τις εγκαταλείπουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή αμέσως μετά την απόκτηση παιδιού. Πρόσφατα είχα αυτή την συζήτηση με μια κοπέλα που την εγκατέλειψε με μωρό έξι μηνών. Απαράδεκτες καταστάσεις. Από μία άποψη λοιπόν, καλύτερα που συνέβη τώρα, για να μην συμβεί αργότερα, όταν οι δυσκολίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Να μην ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου. Μην απολογείσαι σε κανέναν και μην ζητάς συγγνώμη. Δεν φταις σε τίποτα. Η μόνη που χρειαζόσουν προστασία και υποστήριξη αυτό το διάστημα ήσουν εσύ. Κι αν οι γονείς του δεν το καταλάβαιναν και είχαν άλλα στο νου τους (ότι θα φέρεσαι ως να μην συμβαίνει τίποτα και θα τους κάνεις και δουλειε΄ς ενδεχομένως...) είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό σου. Ο φίλος σου έπρεπε να σε προστατεύσει και να σε πάρει να φύγετε, όχι να αφήνει τη μάνα του να σας προσβάλλει. Αλλά ήταν φανερό ότι πάνω από εσένα έβαζε αυτούς και την βολή του. Θες να ζεις έτσι; Είναι σίγουρο ότι θα είχες προβλήματα με αυτούς τους ανθρώπους στο μέλλον. Τώρα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά ναι, γλίτωσες. Και να φυλάγεσαι στο μέλλον από τύπους που ακούνε τη μαμά και τον μπαμπά. Τι να κάνεις τώρα; Αρχικά να δώσεις χρόνο να επουλώσεις μέσα σου το τραύμα της βιοχημικής και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Μόνο εσύ μπορείς να σε φροντισεις. Να βγαίνεις, να κάνεις ό,τι μπορείς για να ξεχνιέσαι, να μιλάς. Μην κάθεσαι μέσα. Έξι χρόνια σχέσης δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Να ζητήσεις βοήθεια από δικά σου πρόσωπα που σε νοιάζονται. Αν έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου, γύρνα σπίτι σου λίγο να έχεις παρέα. Ζήτα βοήθεια από ειδικό, αν νιώθεις ότι το έχεις ανάγκη. Ψάξε σε σάιτ για ψυχοθεραπεία εξ αποστάσεως, υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν έτσι. Μην του ξαναστείλεις μήνυμα, μην τον παρακαλέσεις και μην ξανασχοληθείς μαζί του. Να μην τον λατρεύεις, γιατί δεν σου φέρθηκε καλά. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά μόνο έτσι θα προχωρήσεις την ζωή σου. Θα δεις ότι υπάρχει φως. Σου φαίνεται αδύνατο τώρα, όμως έτσι είναι οι χωρισμοί από μακροχρόνια σχέση. Σου υποσχόμαστε ότι περνάει κι έρχονται καλύτερα. Κυρίως δυνάμωσε τον εαυτό σου. Δεν ετεροκαθορίζεσαι από τον άντρα που έχεις δίπλα σου. Πολλές αποδώ ξέρουμε πώς είναι να ζεις σε μια μικρή κοινωνία όπου όλοι σε ξέρουν ως "αρραβωνιασμένη με τον τάδε", όμως αν χώρισες, αυτός το προκάλεσε, όχι εσύ. Μην το παίρνεις πάνω σου. Στην τελική όλος ο κόσμος χωρίζει σήμερα. Και τι έγινε; Θα κάνεις κι άλλες σχέσεις. Και παιδάκια θα κάνεις. Και όλα θα πάνε καλά.🙂❤️  
    • Κατάλαβα Σία μου. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.  Καλά αποτελέσματα αύριο! 
    • Χαχαχα! Μακαρι να ακουστουν οι προσευχες μου!! 3 χρονια σχεδον περιμενω αυτη τη στιγμη. Οπως κι εσεις! 🥺
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...