Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Γεια σας κοριτσια!!!

Σε αυτη την ενοτητα συνηθως γραφουμε την εμπειρια του τοκετού μας.Εγω δε θα σταθω τοσο σε αυτη αλλα σε μια πολυ ωραια σύμπτωση που με γεμισε με ελπιδα και αισιοδοξία.

Αλλωστε η γέννα του μικρού μου ηταν ένας πολύ εύλολος,γρήγορος και ανωδυνος τοκετος που ευχομαι σε όλες τις κοπέλες να τον έχουν.

Ας ξεκινησουμε ομως απο το 1997.Δεκεμβρη μήνα μαθαινω οτι ο γλυκος μου μπαμπας εκανε εξετασεις και τα αποτελεσματα δεν ηταν καλα.Ερχεται στην Αθηνα και στις 18-12-1997 μαθαινουμε οτι πάσχει από καρκίνο και η κατασταση του ειναι μη αναστρεψιμη. Αυτη η ημερομηνια με είχε σημαδευσει.

Τελικα μετα απο 11 μηνες ο καλός μου ο μπαμπάς εφυγε για μια άλλη καλυτερη ζωή.

Και ερχομαστε στο 2010.Τον Απριλιο του 2010 εμεινα εγκυος στο 2ο γιο μου.

Η Πητ που μου ειχε δώσει ο γιατρος ηταν 29-12.Βέβαια μου ελεγε απο την αρχη οτι επειδη ειναι δευτερο παιδακι δε με βλεπει να φτανω μεχρι το τελος.

Η εγκυμοσυνη μου ηταν αρκετα καλη και καποια μικρα προβήματακια ξεπεραστηκαν ευκολα.

Οταν μαθαμε οτι ηταν αγορακι κατευθειαν αποφασισαμε οτι θα παρει το ονομα του μπαμπά μου.Φώτης.

Το Δεκεμβρη λοιπόν μπαίνοντας στο μηνα μου ειχα ηδη 2 εκατοστα διαστολή.

Στην Αθηνα γινοντουσαν απεργιες και καθε φορα που επρεπε να παω στο γιατρο κάναμε μιαμιση ώρα.Αυτο μας αγχωνε γιατι σκεφτομασταν αν σπασουν τα νερα πώς θα προλαβουμε;;;;

Ετσι στην τελευταια επισκεψη στο γιατρό στις 16 -12- 2010 ημερα Πέμπτη ,και ενω το μωρο ειχε εμπεδωθεί, ειπαμε με το γιατρό να μπω για πρόκληση.

Ελα μου λεει το Σάββατο να γεννησεις. Η Ημερομηνία;;;18-12-2010.

Ετσι λοιπόν εκεινο το Σάββατο το μεσημέρι ,επειτα απο 13 χρονια, ηρθε στη ζωη μου ένας άλλος Φώτης να με γεμισει με απέραντη χαρά, αισιοδοξία και ελπίδα.

Τελικά τιποτα δεν ειναι τυχαιο.Καλο ταξιδι σε όσους έχουν φυγει !!!!!!!

Δημοσίευση

Παναγιωτα, να χαιρεσαι τα αγόρια σου...κ γω πιστευω οτι μερικα πραγματα δεν ειναι τυχαια ...

παρομοια εμπειρια εχω κ γω..

εν συντομια θα σου πω οτι μετα απο 3 χρονια ακαρπων προσπαθειων με σπερματεγχυσεις ηρθε η 1η παλλινδρομη εγκυμοσυνη απο εξωσωματικη- μια 'χαλασμενη προσπάθεια' στην πορεια, και μια ακόμη εξαιρετικά επίφοβη εγκυμοσυνη απο εξωσωματικη παλι τον καιρο που ο αντρας μου εχανε την μανουλα του απο μετάστατικο καρκινο- ακριβως το διαστημα που καναμε την εξωσωματιική.

Εμεινα εγκυος αμεσως μολις μας άφησε- και ομολογω οτι παντα ηξερα πως εχω κοριτσακι- και ειναι κοριτσακι- και πιστευω μας σαυτο που λες- δεν ηρθε τυχαια...

(*)

Δημοσίευση

Κλαιω τωρα κλαίω!

Δεν έχω ξεπεράσει ακόμα το θάνατο του μπαμπά μου, που πέθανε στις 14 Μαρτίου 2008.

Αυτές τις μέρες μάλιστα είχαμε ήδη αρχίσει την αντίστροφη μετρηση και με πιάνει το παράπονο.

Έχουμε πει οτι αν το δεύτερο παιδί μας είναι αγοράκι θα το ονομάσουμε Στέφανο, όπως τον μπαμπά μου, δεν ξέρω όμως έχω αμφιβολίες.... και αν κάθε φορά που θα φωνοζω το παιδί μου με πιάνει το παράπονο...; :oops::oops::oops:

Παναγιώτα μου να σας ζήσει ο Φώτης σας! Άλλο αγαπημένο όνομα αυτό, αλλά θα τα πούμε από κοντά! :x:x:x:x

Έχω την εντύπωση οτι το παιδάκι μου γεννήθηκε τελικά και μάλιστα υγιές, παρότι εγώ είμαι θρομβοφιλική και δεν το γνώριζα, επειδή "κάποιος" μας πρόσεχε...

Δημοσίευση

Παναγιωτα μου να χαιρεσαι τα παιδακια σου και να ειστε ολοι παντα γεροι. Εγω εχασα το μπαμπακα μου πριν απο 1 μηνα ακριβως και δεν μπορω ακομα να το πιστεψω. Εγινε πολυ ξαφνικα και απο τοτε σχεδον καθε νυχτα τον βλεπω στον υπνο μου!!!! Ο αντρας μου λεει οτι ερχεται σε μενα γιατι με σκεφτεται επειδη την Παρασκευη γενναω. Παντως η θλιψη μου ειναι μεγαλη και μου λειπει πολυ, και τα πραγματα ειναι πιο δυσκολα για μενα γιατι ζω μακρια απο την οικογενεια μου.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Δεν ξέρουμε γιατί ήρθε νωρίτερα περιμένω να περάσουν οι 40 μέρες για να πάω στο γυναικολόγο να το συζητήσουμε.  Το σκ του Πάσχα είχα ποναλακια και ένιωθα πολύ βαριά, θεώρησα πως ήταν το έντερο μου. Δευτέρα του Πάσχα το βράδυ ξεκίνησα να πονάω στην πλάτη και τρίτη πρωί οι πόνοι ήταν πάρα πολύ έντονοι. Πήγα στην κλινική και είχα διαστολή 7. Μέσα σε 2 ώρες είχα γεννήσει.🫠  Εντομεταξυ μια βδομάδα πριν με είχε δει και ο τράχηλος δεν είχε  μικρύνει καθόλου 
    • @Sotiria_94 δεν ξέρω πως είναι οι μαίες εκεί αλλά εμένα στο μαιευτήριο με βοηθαγαν πολύ με το θηλασμό. Χτύπαγα συνέχεια το καμπανάκι. Δεν το έκαναν μόνες. Χτύπαγα και έλεγα ελάτε θέλω βοήθεια.  Ξέρω ότι δεν χρειάζεσαι παραπάνω άγχη αλλά θα σου πω να βάλεις όρια σε συγγενείς που λένε τα δικά τους. Να ακούς μόνο την/ τον παιδίατρο και να λες αυτό είπε, τέλος! Μην σε ρίχνει κάποιος ψυχολογικά! Με το καλό να πας σπίτι. Και ναι μπορείς να τα καταφέρεις αν έρθει κάποια σύμβουλος στο σπίτι. Αλλά σου λέω ξεκινά από εκεί χτυπώντας καμπανάκια. Μην ντρέπεσαι καθόλου.
    • Καλησπέρα και να σου ζήσει το μωράκι σου. Έχεις ταλαιπωρηθεί πολύ αυτόν τον καιρό. Ο θηλασμός για να εδραιωθεί θελει ψυχικη ηρεμια και πολύ βοήθεια απο τον περίγυρο. Εγω θήλασα την πρώτη μου κόρη 3 χρόνια και τώρα  με τον γιο μου διανύουμε τον πρώτο χρόνο. Ειχα καλούς φυσικούς τοκετους, ημουν ήρεμη και ειχα βοηθεια για τα πρακτικα ζητηματα απο την μαμα μου και τον συζυγο με αποτελεσμα να αφοσιωθώ στον θηλασμό. Στην αρχη και εγω δεν ειχα πολυ γαλα, ταλαιπωρουμουν με ματωμενες θηλες, κτλ ομως τα κατάφερα. Όλα αυτά στα λέω για να καταλάβεις ότι με το δίκιο σου αισθάνεσαι όπως αισθάνεσαι. Δυσκολεύτηκες πάρα πολύ κορίτσι μου απο τον τοκετό κιολας και με τόση κούραση, ορμόνες στο κόκκινο και χωρίς βοήθεια εννοείται ότι θα δυσκολευτείς στον θηλασμό. Το γεγονος οτι νοιώθεις καλύτερα όταν δίνεις φόρμουλα δεν πρέπει να σε κάνει να αισθάνεσαι τύψεις γιατί πάνω απ' όλα το μωρό σου χρειάζεται μια ήρεμη μαμά. Ο άντρας σου οφείλει να σε στηρίξει και να σεβαστεί οποία απόφαση πάρεις και να μην σου βάζει χρονοδιάγραμματα ούτε να καθορίζει ποιος θα σε βοηθά με αυταρχικό τρόπο. Να προσηλωθεις στο μωρό σου και να χαρείς αυτούς τους πρώτους μήνες μαζί του. Εάν νοιώθεις ότι ζοριζεσε μπορείς να ζητήσεις ψυχολογική υποστήριξη που μπορεί να είναι δωρεάν και τηλεφωνικά από οργανισμούς σαν την Φαιναρετη.
    • Καταρχην να σου ζησει το μωρακι και να το δεις οπως επιθυμεις. Νευριάζω με τον αντρα σου γιατι θελει να θηλασεις, δεν θελει να εχετε βοηθεια και εχει αποψη για ολους και για ολα. Αν δεν αισθανεσαι καλα με τον θηλασμο το κοβεις χωρις δευτερη σκεψη. Πανω απο ολα θελουμε μια μαμα που να ειναι καλα για να είναι και το μωρο καλα. Να ξερεις ολα τα καταλαβαινουν τα μωρα και αντιδρουν αναλογως. Δευτερον εισαι απο καισαρικη τομη που συμμαινει οτι χρειαζεσαι βοηθεια για να προσαρμοστεις σε μια νεα πραγματικότητα που περιλαμβάνει και ενα μωρο. Τι θελει ακριβως... Να εξαντληθεις τελειως απο την αυπνια και την δυσκολια του να θηλασεις; Βαλε ορια!!! Εκεινος βοηθαει στο σπιτι και στο παιδι; Πως ειναι απεναντι σου;
    • annie τι ώρα έχεις εσύ αύριο αυχενική?
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...