Μανουλες βοηθεια!!!!!!!!

[simone]

Οπως οι περισσοτερες κοπελες γνωριζετε εχω μια κορη την Μικαελλα η οποια ειναι σχεδον 15 μηνων..

Απο πιο μικρη που ηταν ειχα παρατηρησει πως παιζοντας στην κουνια και στο παρκο χτυπουσε το κεφαλακι της συνεχως στα καγκελα(επιτηδες)

Μεγαλωνοντας τωρα ενω ειναι ενα πολυ ησυχο και ηρεμο παιδι οταν εκνευριστει με κατι χτυπαει επιτηδες το κεφαλακι της!

Ειτε στην κουνια ειτε με ενα παιχνιδι και εχω αρχισει να ανησυχω...

Το κανει μια δυο φορες την ημερα (οταν εκνευριζεται)και οχι καθε μερα..Οταν το κανει ομως κοκκινιζει το σημειο το οποιο χτυπαει και φανταζομαι πως θα ποναει!

Δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω!

..Να την αγνοω μπας και το ξεχασει;;

Δεν μπορω!!

..Να την μαλωνω;;

Δεν ξερω αν καταλαβαινει οτι αυτο που κανει ειναι κακο!!

Δεν ξερω τι να κανω.... :(

Θα της περασει ή μεγαλωνοντας οταν θα εχει εκρηξεις θυμου θα γινει χειροτερα;;

...Μηπως ειμαι υπερβολικη τωρα;;

.......Δεν ξερω......

Μηπως καποια μανουλα απο σας εχει περασει παρομοια φαση να με βοηθησει;

Να ρωτησω παιδοψυχολογο;;

Τι να κανω;;;

Βοηθειααααααααααααα!!!! :dry:

[SOFIAEVA]

Simonaki μου καλησπέρα, εμείς έχουμε πάει ένα επίπεδο ακόμη, η Εύα όταν εκνευριστεί χτυπαέι το κεφάλι της στο πάτωμα, κ όχι μόνο το κεφάλι της, χτυπιέται γενικώς στα πατώματα. Εγώ προσωπικά δεν κάνω τίποτα, την αφηνω να ηρεμήσει κ μετά της μιλάω, όσο μπορεί να καταλάβει ένα μωρό 14 μηνών .

Σήμερα διάβαζα ένα άρθρο απο το in.gr για τις κρίσεις θυμού των παιδιών, το παραθέτω λοιπόν κ ελπίζω να βοηθησει

Κρίσεις Θυμού

Την πρώτη φορά που θα δείτε το μικρό σας να πέφτει στο πάτωμα τσιρίζοντας, χτυπώντας πάνω κάτω χέρια και πόδια, ίσως ανησυχήσετε. Αν ανταλλάξετε πληροφορίες με γονείς που έχουν μεγαλύτερα παιδιά, θα ανακαλύψετε ότι πρόκειται για κάτι αρκετά συνηθισμένο. Και το πιο ήρεμο παιδί μπορεί να έχει ένα ξέσπασμα θυμού κατά τον πρώτο καιρό της ανεξαρτησίας του. Τα ξεσπάσματα θυμού είναι αρκετά τυπική συμπεριφορά σε αυτή την ηλικία. Το παιδί καταφεύγει σε αυτή, κάθε φορά που ματαιώνονται οι επιθυμίες του.

Οι κρίσεις θυμού θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αποτέλεσμα απογοήτευσης, κάθε φορά που το παιδί θέλει να κάνει κάτι και οι επιδιώξεις του εμποδίζονται, ακόμα κι αν είναι κάτι ασήμαντο, όσο το να φάει ένα μπισκότο πριν το μεσημεριανό φαγητό. Κάθε φορά που δεν περνά το δικό του -και πολύ συχνά χωρίς σπουδαία αιτία- μπορεί να δείτε το παιδί να πέφτει κάτω στο πάτωμα, να κλωτσά, να φωνάζει, να κλαίει γοερά. Η διαφορά ανάμεσα στο τυπικό κλάμα και το ξέσπασμα θυμού είναι ότι το δεύτερο έχει τις περισσότερες φορές την εικόνα κρίσης.

Δεν έχει, όμως, πάντα ξεσπάσματα θυμού μόνο και μόνο επειδή ματαιώνονται οι επιθυμίες του. Η απλή εξήγηση γι’ αυτά τα ξεσπάσματα είναι ότι το παιδί έχει ελάχιστους τρόπους να εκδηλώσει τα συναισθήματά του. Δεν μπορεί να εκφραστεί ικανοποιητικά λεκτικά και δεν έχει ακόμα εξοικειωθεί με τις κοινωνικές δεξιότητες. Γι’ αυτό πολλές φορές διαπραγματεύεται έντονα, με αγένεια ή αγανάκτηση. Επίσης δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη την έννοια του χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι το «όχι τώρα» γι’ αυτό σημαίνει «ποτέ».

Το σημαντικό είναι να καταλάβετε ότι το παιδί δικαιούται να νιώθει το συναίσθημα του θυμού και επομένως να έχει και ξεσπάσματα, αν και στόχος μας είναι να μη φτάνει σε αυτά. Τα ξεσπάσματα θυμού συνήθως συμβαίνουν, γιατί είναι ακόμα ανώριμο να διαχειριστεί το θυμό που του προκαλεί η ματαίωση των επιθυμιών του. Όπως μάλιστα επισημαίνουν οι ειδικοί, τα συναισθήματα σε σχέση με τη λογική καταλαμβάνουν διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου. Οι ενήλικοι μπορεί να χρησιμοποιούν δύο διαφορετικά τμήματα ταυτόχρονα, δηλαδή να είναι θυμωμένοι αλλά ταυτόχρονα να σκέφτονται λογικά.

Τα παιδιά, όμως, και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά δεν μπορούν πάντα να τα καταφέρουν. Έτσι πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση μπορεί να εκφραστεί με ένα ξέσπασμα. Τα ξεσπάσματα θυμού, λοιπόν, δεν είναι προσχεδιασμένα και το παιδί δεν προσπαθεί να σας εκμεταλλευθεί για να περάσει το δικό του. Μπορεί, όμως να το κάνει με χειριστική διάθεση, καθώς δοκιμάζει τις δυνάμεις του και τα όριά σας. Τις στιγμές αυτές οι γονείς δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν και ίσως αισθάνονται άσχημα, ιδιαίτερα όταν είναι μπροστά άλλοι. Ο βασικός μύθος, ότι δεν υποχωρούμε ποτέ στην επιθυμία του παιδιού, δεν ισχύει.

Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να διαπραγματευτείτε προσανατολίζοντας το παιδί από την παράλογη απαίτηση προς την πιο λογική και εφικτή. Αν όμως δείτε ότι δεν γίνεται τίποτε, δεν έχετε παρά να το αφήσετε να ξεσπάσει. Τις περισσότερες φορές μοιάζει με καταιγίδα που μετά ξεθυμαίνει. Κάθε φορά ωστόσο που έρχεστε αντιμέτωποι με μια τέτοια κατάσταση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείτε είναι η ασφάλεια του παιδιού, δηλαδή να το προστατεύσετε, για να μη χτυπήσει. Απομακρύνετε, λοιπόν, χωρίς βίαιες κινήσεις το παιδί σε ένα μέρος ασφαλές και στη συνέχεια δείξτε ότι το αγνοείτε. Η καλύτερη άμυνα ωστόσο είναι η πρόληψη, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να φροντίζετε να ενεργείτε έτσι, ώστε να προλαβαίνετε τις κρίσεις θυμού. Γι’ αυτό:

Παρατηρήστε πότε συμβαίνουν Όταν είναι πεινασμένο και κουρασμένο, γίνεται ανυπόμονο. Συνήθως τα ξεσπάσματα θυμού εμφανίζονται προς το τέλος της ημέρας, όταν το παιδί και οι γονείς είναι κουρασμένοι.

Προσανατολίστε το παιδί σε κάτι που το ευχαριστεί Λίγη μουσική, ένα παραμύθι. Δείξτε διάθεση να περάσετε χρόνο μαζί του ή προτείνετε να το πάτε μία βόλτα.

Πάρτε το αγκαλίτσα Η σωματική επαφή είναι κατευναστική και ανακουφιστική για τα παιδιά, τα οποία την έχουν περισσότερο ανάγκη απ’ όσο νομίζουμε.

Κάντε συμφωνίες και διακανονισμούς αποφεύγοντας τους εκβιασμούς Χρησιμοποιήστε απλές λέξεις, για να του δείξετε ότι καταλαβαίνετε ότι στενοχωριέται ή είναι θυμωμένο, αλλά αυτό που θέλει μπορεί να γίνει με άλλον τρόπο ή κάποια άλλη στιγμή.

Μην καταρρέετε κατά τη διάρκεια της κρίσης Αν αγχωθείτε ή θυμώσετε, χειροτερεύετε την κατάσταση. Η δική σας ψυχραιμία είναι αντανακλαστική για το παιδί. Το καλύτερο, λοιπόν, που έχετε να κάνετε κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι να αδιαφορήσετε μέχρι αυτή να περάσει. Σε περίπτωση που το ξέσπασμα είναι έντονο και είναι παρόντες και άλλοι ή συμβαίνει σε δημόσιο χώρο, να αποσύρετε το παιδί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα σε ένα ήσυχο δωμάτιο.

[SOFIAEVA]

Simonaki μου καλησπέρα, εμείς έχουμε πάει ένα επίπεδο ακόμη, η Εύα όταν εκνευριστεί χτυπαέι το κεφάλι της στο πάτωμα, κ όχι μόνο το κεφάλι της, χτυπιέται γενικώς στα πατώματα. Εγώ προσωπικά δεν κάνω τίποτα, την αφηνω να ηρεμήσει κ μετά της μιλάω, όσο μπορεί να καταλάβει ένα μωρό 14 μηνών .

Σήμερα διάβαζα ένα άρθρο απο το in.gr για τις κρίσεις θυμού των παιδιών, το παραθέτω λοιπόν κ ελπίζω να βοηθησει

Κρίσεις Θυμού

Την πρώτη φορά που θα δείτε το μικρό σας να πέφτει στο πάτωμα τσιρίζοντας, χτυπώντας πάνω κάτω χέρια και πόδια, ίσως ανησυχήσετε. Αν ανταλλάξετε πληροφορίες με γονείς που έχουν μεγαλύτερα παιδιά, θα ανακαλύψετε ότι πρόκειται για κάτι αρκετά συνηθισμένο. Και το πιο ήρεμο παιδί μπορεί να έχει ένα ξέσπασμα θυμού κατά τον πρώτο καιρό της ανεξαρτησίας του. Τα ξεσπάσματα θυμού είναι αρκετά τυπική συμπεριφορά σε αυτή την ηλικία. Το παιδί καταφεύγει σε αυτή, κάθε φορά που ματαιώνονται οι επιθυμίες του.

Οι κρίσεις θυμού θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αποτέλεσμα απογοήτευσης, κάθε φορά που το παιδί θέλει να κάνει κάτι και οι επιδιώξεις του εμποδίζονται, ακόμα κι αν είναι κάτι ασήμαντο, όσο το να φάει ένα μπισκότο πριν το μεσημεριανό φαγητό. Κάθε φορά που δεν περνά το δικό του -και πολύ συχνά χωρίς σπουδαία αιτία- μπορεί να δείτε το παιδί να πέφτει κάτω στο πάτωμα, να κλωτσά, να φωνάζει, να κλαίει γοερά. Η διαφορά ανάμεσα στο τυπικό κλάμα και το ξέσπασμα θυμού είναι ότι το δεύτερο έχει τις περισσότερες φορές την εικόνα κρίσης.

Δεν έχει, όμως, πάντα ξεσπάσματα θυμού μόνο και μόνο επειδή ματαιώνονται οι επιθυμίες του. Η απλή εξήγηση γι’ αυτά τα ξεσπάσματα είναι ότι το παιδί έχει ελάχιστους τρόπους να εκδηλώσει τα συναισθήματά του. Δεν μπορεί να εκφραστεί ικανοποιητικά λεκτικά και δεν έχει ακόμα εξοικειωθεί με τις κοινωνικές δεξιότητες. Γι’ αυτό πολλές φορές διαπραγματεύεται έντονα, με αγένεια ή αγανάκτηση. Επίσης δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη την έννοια του χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι το «όχι τώρα» γι’ αυτό σημαίνει «ποτέ».

Το σημαντικό είναι να καταλάβετε ότι το παιδί δικαιούται να νιώθει το συναίσθημα του θυμού και επομένως να έχει και ξεσπάσματα, αν και στόχος μας είναι να μη φτάνει σε αυτά. Τα ξεσπάσματα θυμού συνήθως συμβαίνουν, γιατί είναι ακόμα ανώριμο να διαχειριστεί το θυμό που του προκαλεί η ματαίωση των επιθυμιών του. Όπως μάλιστα επισημαίνουν οι ειδικοί, τα συναισθήματα σε σχέση με τη λογική καταλαμβάνουν διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου. Οι ενήλικοι μπορεί να χρησιμοποιούν δύο διαφορετικά τμήματα ταυτόχρονα, δηλαδή να είναι θυμωμένοι αλλά ταυτόχρονα να σκέφτονται λογικά.

Τα παιδιά, όμως, και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά δεν μπορούν πάντα να τα καταφέρουν. Έτσι πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση μπορεί να εκφραστεί με ένα ξέσπασμα. Τα ξεσπάσματα θυμού, λοιπόν, δεν είναι προσχεδιασμένα και το παιδί δεν προσπαθεί να σας εκμεταλλευθεί για να περάσει το δικό του. Μπορεί, όμως να το κάνει με χειριστική διάθεση, καθώς δοκιμάζει τις δυνάμεις του και τα όριά σας. Τις στιγμές αυτές οι γονείς δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν και ίσως αισθάνονται άσχημα, ιδιαίτερα όταν είναι μπροστά άλλοι. Ο βασικός μύθος, ότι δεν υποχωρούμε ποτέ στην επιθυμία του παιδιού, δεν ισχύει.

Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να διαπραγματευτείτε προσανατολίζοντας το παιδί από την παράλογη απαίτηση προς την πιο λογική και εφικτή. Αν όμως δείτε ότι δεν γίνεται τίποτε, δεν έχετε παρά να το αφήσετε να ξεσπάσει. Τις περισσότερες φορές μοιάζει με καταιγίδα που μετά ξεθυμαίνει. Κάθε φορά ωστόσο που έρχεστε αντιμέτωποι με μια τέτοια κατάσταση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείτε είναι η ασφάλεια του παιδιού, δηλαδή να το προστατεύσετε, για να μη χτυπήσει. Απομακρύνετε, λοιπόν, χωρίς βίαιες κινήσεις το παιδί σε ένα μέρος ασφαλές και στη συνέχεια δείξτε ότι το αγνοείτε. Η καλύτερη άμυνα ωστόσο είναι η πρόληψη, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να φροντίζετε να ενεργείτε έτσι, ώστε να προλαβαίνετε τις κρίσεις θυμού. Γι’ αυτό:

Παρατηρήστε πότε συμβαίνουν Όταν είναι πεινασμένο και κουρασμένο, γίνεται ανυπόμονο. Συνήθως τα ξεσπάσματα θυμού εμφανίζονται προς το τέλος της ημέρας, όταν το παιδί και οι γονείς είναι κουρασμένοι.

Προσανατολίστε το παιδί σε κάτι που το ευχαριστεί Λίγη μουσική, ένα παραμύθι. Δείξτε διάθεση να περάσετε χρόνο μαζί του ή προτείνετε να το πάτε μία βόλτα.

Πάρτε το αγκαλίτσα Η σωματική επαφή είναι κατευναστική και ανακουφιστική για τα παιδιά, τα οποία την έχουν περισσότερο ανάγκη απ’ όσο νομίζουμε.

Κάντε συμφωνίες και διακανονισμούς αποφεύγοντας τους εκβιασμούς Χρησιμοποιήστε απλές λέξεις, για να του δείξετε ότι καταλαβαίνετε ότι στενοχωριέται ή είναι θυμωμένο, αλλά αυτό που θέλει μπορεί να γίνει με άλλον τρόπο ή κάποια άλλη στιγμή.

Μην καταρρέετε κατά τη διάρκεια της κρίσης Αν αγχωθείτε ή θυμώσετε, χειροτερεύετε την κατάσταση. Η δική σας ψυχραιμία είναι αντανακλαστική για το παιδί. Το καλύτερο, λοιπόν, που έχετε να κάνετε κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι να αδιαφορήσετε μέχρι αυτή να περάσει. Σε περίπτωση που το ξέσπασμα είναι έντονο και είναι παρόντες και άλλοι ή συμβαίνει σε δημόσιο χώρο, να αποσύρετε το παιδί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα σε ένα ήσυχο δωμάτιο.

[νικολετα]

Σιμονε μου καλημερα! Καταρχας στην ηλικια που ειναι καταλαβαινει τι της λες και αν ειναι κατι κακο. Τωρα γι'αυτο που ρωτας δεν ξερω πως πρεπει να συμπεριφερθεις αλλα μια φιλη μου που ειναι ψυχολογος οταν την ρωτησα τι να κανω που η κορη μου χτυπαει το κεφαλι της στον τοιχο (εμενα παλι το εκανε για αστειο) μου ειπε να της πω οτι ειναι κακο και να μη το ξανακανει και αν το ξανακανει να μη τη δωσω σημασια και πραγματικα το εκοψε. οπως επισης μου ειπε οτι οταν την μαλωνω να καθομαι χαμηλα στο υψος της να την κοιταω στα ματια και να τις μιλλαω με σταθερη φωνη και να τη βαζω τημωρια μονο σε ενα συγκεκριμενο σημειο και ποτε πανω απο 4 με 5 λεπτα. Τα εχω κανει ολα και ειδα αποτελεσματα.Τωρα βεβαια επιδη η δικια σου το κανει απο νευρα και οχι απο πλακα που σημαινει οτι ειναι τροπος αντιδρασης ισως θα εκανε καλο να ρωτουσες εναν παιδοψυχολογο δεν ειμαι σιγουρη ισως με το να τη μαλωσεις η να αδιαφορισεις μηπως το κοψει τα κανεις χειροτερα. Δεν ειναι ντροπη εγω θα ρωτουσα. Ελπιζω να σε βοηθησα. Φιλια πολλα/

[νικολετα]

Σιμονε μου καλημερα! Καταρχας στην ηλικια που ειναι καταλαβαινει τι της λες και αν ειναι κατι κακο. Τωρα γι'αυτο που ρωτας δεν ξερω πως πρεπει να συμπεριφερθεις αλλα μια φιλη μου που ειναι ψυχολογος οταν την ρωτησα τι να κανω που η κορη μου χτυπαει το κεφαλι της στον τοιχο (εμενα παλι το εκανε για αστειο) μου ειπε να της πω οτι ειναι κακο και να μη το ξανακανει και αν το ξανακανει να μη τη δωσω σημασια και πραγματικα το εκοψε. οπως επισης μου ειπε οτι οταν την μαλωνω να καθομαι χαμηλα στο υψος της να την κοιταω στα ματια και να τις μιλλαω με σταθερη φωνη και να τη βαζω τημωρια μονο σε ενα συγκεκριμενο σημειο και ποτε πανω απο 4 με 5 λεπτα. Τα εχω κανει ολα και ειδα αποτελεσματα.Τωρα βεβαια επιδη η δικια σου το κανει απο νευρα και οχι απο πλακα που σημαινει οτι ειναι τροπος αντιδρασης ισως θα εκανε καλο να ρωτουσες εναν παιδοψυχολογο δεν ειμαι σιγουρη ισως με το να τη μαλωσεις η να αδιαφορισεις μηπως το κοψει τα κανεις χειροτερα. Δεν ειναι ντροπη εγω θα ρωτουσα. Ελπιζω να σε βοηθησα. Φιλια πολλα/

[ELDO]

simone καταλαβαίνω τον φόβο σου αλλά πιστεύω πως η καλύτερη τεχνική είναι η αδιαφορία ………..εμένα ανά διαστήματα κάνει διάφορα ……..το κεφάλι του δεν το χτυπάει αλλά έτσι όπως κάθετε αρχίζει και γυρίζει τη κεφάλι του σε σημείο να κοκκινίζει και να ζαλίζεται ………άλλες φορές με το που λέω ΜΗ πετάει ότι έχει στα χέρια του και τρέχει …………..πάει επίτηδες στην άκρη από τα σκαλοπάτια και πατάει με τις μύτες των ποδιών του έτοιμος να πέσει ……… στην αρχή του έλεγα « όχι έτσι αγάπη μου ….θα πονέσεις και θα κλαίς » αλλά δεν τελείωνα την φράση μου και έπεφτε ………σε σημείο να περιμένει πότε θα τον κοιτάξω για να το κάνει ……….όταν τώρα πια δεν του δίνω σημασία ( φυσικά τρέμοντας το φυλλοκάρδι μου ) δεν το κάνει …………… δεν έχει πού να εκτονωθεί και το κάνει αυτό η κόρη σου………αλλά θα μου πεις « να την αφήνω να πονάει και εγώ να την βλέπω ? » δεν ξέρω αν και εγώ θα είχα την ψυχική αντοχή για να το έκανα ……………εδώ εμένα όταν τσατίζεται πάρα πολ και κλαίει, του κόβεται η ανάσα για δευτερόλεπτα και πεθαίνω, είναι κάτι που δεν μπορώ να αντιμετωπίσω ( ευτυχώς ας πούμε πως με καθησύχασε η παιδίατρος ), δεν μπορώ να του σταματήσω το κλάμα και πιστεύω πως τώρα πια που προσπαθώ να μην κλαίει θα τον ¨χαλάσω εγώ¨ δεν μπορεί όλα να επιτρέπονται …………………αχ βρε simone μου σε μπέρδεψα αντί να βοηθήσω :silly: ………..είπες να πείς τον πόνο σου και θα δείς πως πολλά παιδάκια τα κάνουν αυτά ………αν αυτό σε καθησυχάζει …………γιατί εμένα όχι πάντα

[ELDO]

simone καταλαβαίνω τον φόβο σου αλλά πιστεύω πως η καλύτερη τεχνική είναι η αδιαφορία ………..εμένα ανά διαστήματα κάνει διάφορα ……..το κεφάλι του δεν το χτυπάει αλλά έτσι όπως κάθετε αρχίζει και γυρίζει τη κεφάλι του σε σημείο να κοκκινίζει και να ζαλίζεται ………άλλες φορές με το που λέω ΜΗ πετάει ότι έχει στα χέρια του και τρέχει …………..πάει επίτηδες στην άκρη από τα σκαλοπάτια και πατάει με τις μύτες των ποδιών του έτοιμος να πέσει ……… στην αρχή του έλεγα « όχι έτσι αγάπη μου ….θα πονέσεις και θα κλαίς » αλλά δεν τελείωνα την φράση μου και έπεφτε ………σε σημείο να περιμένει πότε θα τον κοιτάξω για να το κάνει ……….όταν τώρα πια δεν του δίνω σημασία ( φυσικά τρέμοντας το φυλλοκάρδι μου ) δεν το κάνει …………… δεν έχει πού να εκτονωθεί και το κάνει αυτό η κόρη σου………αλλά θα μου πεις « να την αφήνω να πονάει και εγώ να την βλέπω ? » δεν ξέρω αν και εγώ θα είχα την ψυχική αντοχή για να το έκανα ……………εδώ εμένα όταν τσατίζεται πάρα πολ και κλαίει, του κόβεται η ανάσα για δευτερόλεπτα και πεθαίνω, είναι κάτι που δεν μπορώ να αντιμετωπίσω ( ευτυχώς ας πούμε πως με καθησύχασε η παιδίατρος ), δεν μπορώ να του σταματήσω το κλάμα και πιστεύω πως τώρα πια που προσπαθώ να μην κλαίει θα τον ¨χαλάσω εγώ¨ δεν μπορεί όλα να επιτρέπονται …………………αχ βρε simone μου σε μπέρδεψα αντί να βοηθήσω :silly: ………..είπες να πείς τον πόνο σου και θα δείς πως πολλά παιδάκια τα κάνουν αυτά ………αν αυτό σε καθησυχάζει …………γιατί εμένα όχι πάντα

[simone]

Αχ μωρω Σοφακι σε ευχαριστω...

Βρηκα και εγω παρομοια αρθρα αλλα δεν αλλαξε η ψυχολογια μου...

Ξερω πως τα περισσοτερα παιδακια το κανουν αυτο αλλα ελεγα μπας και υπαρχει τροπος να ¨προλαβω καταστασεις¨....Ξερεις...

Φιλακια πολλα στην ομορφη Ευουλα!!

[simone]

Αχ μωρω Σοφακι σε ευχαριστω...

Βρηκα και εγω παρομοια αρθρα αλλα δεν αλλαξε η ψυχολογια μου...

Ξερω πως τα περισσοτερα παιδακια το κανουν αυτο αλλα ελεγα μπας και υπαρχει τροπος να ¨προλαβω καταστασεις¨....Ξερεις...

Φιλακια πολλα στην ομορφη Ευουλα!!

[νικολετα]

Τωρα διαβασα αυτο που εστειλε η ΣΟΦΙΑΕΥΑ πολυ ωραιο κειμενο και νομιζω οτι βοηθαει αρκετα.

[νικολετα]

Τωρα διαβασα αυτο που εστειλε η ΣΟΦΙΑΕΥΑ πολυ ωραιο κειμενο και νομιζω οτι βοηθαει αρκετα.

[simone]

Νικολετα μου αυτο με το το να καθομαι στο υψος του παιδιου οταν το μαλωνω το κανω..

Για τιμωρια βεβαια ειναι ακομα πολυ μικρη...

Σε ευχαριστω πολυ και εσενα!! :)

[simone]

Νικολετα μου αυτο με το το να καθομαι στο υψος του παιδιου οταν το μαλωνω το κανω..

Για τιμωρια βεβαια ειναι ακομα πολυ μικρη...

Σε ευχαριστω πολυ και εσενα!! :)

[simone]

χα χα Ελενη μου γλυκια....!!

Δε με μπερδψες καλη μου...

Αχ τι μας κανουν τα βασανακια μας!!

Να μη φοβασαι παντως αυτο με το κλαμα του μικρου!!Που το κοβεται η αναπνοη...

Παρα πολλα παιδακια το κανουν!!

Ο ανιψιος μου το κανει συνεχεια και εχουμε τον ιδιο παιδιατρο και ειχε πει πως δεν υπαρχει κανενας φοβος!

Σε φιλω γλυκα!! :kiss:

[simone]

χα χα Ελενη μου γλυκια....!!

Δε με μπερδψες καλη μου...

Αχ τι μας κανουν τα βασανακια μας!!

Να μη φοβασαι παντως αυτο με το κλαμα του μικρου!!Που το κοβεται η αναπνοη...

Παρα πολλα παιδακια το κανουν!!

Ο ανιψιος μου το κανει συνεχεια και εχουμε τον ιδιο παιδιατρο και ειχε πει πως δεν υπαρχει κανενας φοβος!

Σε φιλω γλυκα!! :kiss:

[ZOGLAG]

Σοφια πολυ κατατοπιστικο το αρθρο που ανεβασες! το θεμα εχει καληφθει απολητα!

εμενα ο Δημητρης εβαζε ολα του τα δαχτηλα στο στομα κ πνιγοταν τοσο που μπορει να εκανε κ εμετο , τον μαλωσα... του φωναξα... του χτυπησα τα χερια... τιποτα οσο του εδινα σημασια τοσο το εκανε... οσπου προσπαθησα να καταλαβω ποτε κ γιατι το κανει.. και συνηδητοποιησα πως ηθελε να με κανει να ασχολουμαι μαζι του, ετσι καθε φορα που εκανε αυτο το πραγμα πηγαινα του μιλουσα εβρισκα μια ασχολια να ξεχαστει τον επαιρνα αγκλιτσα(οχι στα χερια εκει που επαιζε),ή τον εβαζα κοντα μου (πχ του εδινα κανενα μπολ, κουταλα στην κουζινα οταν μαγειρευα) κ σιγα σιγα το εκοψε.

Simone μην ανυσυχεις! ολα θελουν τον τροπο τους. μπορεις βεβαια αν θελεις να ρωτησεις κ τον παιδιατρο σου πληροφοριακα για καποιες συμβουλες!

[ZOGLAG]

Σοφια πολυ κατατοπιστικο το αρθρο που ανεβασες! το θεμα εχει καληφθει απολητα!

εμενα ο Δημητρης εβαζε ολα του τα δαχτηλα στο στομα κ πνιγοταν τοσο που μπορει να εκανε κ εμετο , τον μαλωσα... του φωναξα... του χτυπησα τα χερια... τιποτα οσο του εδινα σημασια τοσο το εκανε... οσπου προσπαθησα να καταλαβω ποτε κ γιατι το κανει.. και συνηδητοποιησα πως ηθελε να με κανει να ασχολουμαι μαζι του, ετσι καθε φορα που εκανε αυτο το πραγμα πηγαινα του μιλουσα εβρισκα μια ασχολια να ξεχαστει τον επαιρνα αγκλιτσα(οχι στα χερια εκει που επαιζε),ή τον εβαζα κοντα μου (πχ του εδινα κανενα μπολ, κουταλα στην κουζινα οταν μαγειρευα) κ σιγα σιγα το εκοψε.

Simone μην ανυσυχεις! ολα θελουν τον τροπο τους. μπορεις βεβαια αν θελεις να ρωτησεις κ τον παιδιατρο σου πληροφοριακα για καποιες συμβουλες!

[AthinaK]

Σιμον, όλα τα παιδάκια περνάνε τις φάσεις τους. Ψυχραιμία θέλει και να μη της δειξεις ότι αυτό που κάνει σε προβληματίζει ή γενικότερα ότι σου προκαλεί κάποιο συναίσθημα. Κράτα ένα ειρηνικό κλίμα και κάνε κάτι για να της αποσπάσεις την προσοχή.

Υπομονή θέλει... και χιούμορ για να αντέξουμε όλα όσα μας περιμένουν!!!!

[AthinaK]

Σιμον, όλα τα παιδάκια περνάνε τις φάσεις τους. Ψυχραιμία θέλει και να μη της δειξεις ότι αυτό που κάνει σε προβληματίζει ή γενικότερα ότι σου προκαλεί κάποιο συναίσθημα. Κράτα ένα ειρηνικό κλίμα και κάνε κάτι για να της αποσπάσεις την προσοχή.

Υπομονή θέλει... και χιούμορ για να αντέξουμε όλα όσα μας περιμένουν!!!!

[Argi]

Simone, ο γιος μου-3,5 χρονών- όταν εκνευρίζεται πετάει κανένα παιχνίδι (αν βρίσκεται στο σαλόνι), εγώ εκνευρίζομαι και του δίνω καμιά στον πωπό του, ο άντρας μου τον βάζει στον δωμάτιό του για τιμωρία και του λέει όταν θα αποφασίσει να καθήσει καλά να ξαναέρθει, με ά από 3 λεπτά έρχεται και μας λέει ότι θα είναι καλό παιδάκι! αποτέλεσμα αυτού είναι εμένα να μην με ακούει ιδιαίτερα, να μου έχει πάρει το αέρα, ενώ τον άντρα μου τον ακούει. Τώρα τον βάζω και εγώ τιμωρία στο δωμάτιό του και όταν εκνευρίζεται σηκώνομαι και φεύγω και δεν του δίνω σημασία και αυτός με ακολουθεί!!!

[Argi]

Simone, ο γιος μου-3,5 χρονών- όταν εκνευρίζεται πετάει κανένα παιχνίδι (αν βρίσκεται στο σαλόνι), εγώ εκνευρίζομαι και του δίνω καμιά στον πωπό του, ο άντρας μου τον βάζει στον δωμάτιό του για τιμωρία και του λέει όταν θα αποφασίσει να καθήσει καλά να ξαναέρθει, με ά από 3 λεπτά έρχεται και μας λέει ότι θα είναι καλό παιδάκι! αποτέλεσμα αυτού είναι εμένα να μην με ακούει ιδιαίτερα, να μου έχει πάρει το αέρα, ενώ τον άντρα μου τον ακούει. Τώρα τον βάζω και εγώ τιμωρία στο δωμάτιό του και όταν εκνευρίζεται σηκώνομαι και φεύγω και δεν του δίνω σημασία και αυτός με ακολουθεί!!!