Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Γεια σας κοριτσακια μου!!!

Αργησα να σας γραψω την δικη μου εμπειρια...ισως επειδη αργησα να συνελθω,ισως επειδη δεν ημουν ιδιαιτερα ηρεμη και ξεκουραστη,ισως γιατι δεν ειχα πολυ χρονο...παντως τωρα ειμαι σουπερ και εφτασε η ωρα να πω και την δικη μου ιστορια τοκετου!!! ;)

Εγω οπως καποιες θα γνωριζετε,εμεινα εγκυος σχεδον αμεσως...μεσα σε δυο μηνες που αρχισαμε ελευθερα με τον αντρουλη μου,εμεινα και εγκυουλα!!!το θελαμε με ολη μας την καρδια!ηταν ενα δωρο θεου για εμας!δεν το πιστευα οταν ειδα αυτο το υπεροχο +++++ στο τεστ εγκυμοσυνης!Ολη η εγκυμοσυνη μου κυλησε υπεροχα,χωρις κανενα προβλημα και με υπεροχη παρεα!!!τα κοριτσια του μαμμυ(μωρακια Ιουλιου 2010) που ποτε δεν καταλαβα γιατι βγαλαμε το ποστακι μας μωρακια Ιουλιου αφου τα περισσοτερα κοριτσια γεννησαν Ιουνιο :lol: ...Μεσα απο αυτα τα υπεροχα πλασματα ξεχωρισα μια κοπελα ιδιαιτερα!!!την Αναστασια η αλλιως An-n οπου καθε μερα μιλουσα μαζι της εως πολυ αργα το βραδυ η μαλλον εως το πρωι... :D και ετσι η εγκυμοσυνη μου ηταν μια περιοδος τελεια!!!

Οταν ομως εφτασε ο Ιουλιος........αρχισα να τρελενομαιιιιιιιι :roll: τα ποδια μου και γενικα ολο μου το σωμα ηταν πρισμενο,η κοιλια μου ηταν τεραστια ,τα κιλα μου απιστευτα...100σταρισα....αφηστε τα....χαλια μαυρα....και γενικα ηθελα να γεννησωωωωωω ....ειχα τρελαθει και μαζι ειχα τρελανει και την συνεγκυμονουσα φιλη μου...χαχαχχαχαχ(καλα που ειχα κι αυτη γιατι ο αντρας μου στο τελος δεν με αντεχεεεε αλλο)...ετσι παρακαλεσα τον ιατρο μου(κακο του κεφαλιου μου βεβαια)να μπω με προκληση!!!εμ δεν ηξερες δεν ρωταγες???? :?: τελος παντων δεχτηκε αντι για 21/7 να μπουμε 16/7 νυχτα 23.00 ετσι ωστε να γεννησω 17/7 Σαββατο εως το μεσημερι...αλλα και ο ιατρος μου ακομη,λαθος υπολογισε...........

Ξεκινησαμε λοιπον με τον αντρουλη μου κατα τις 22.00 απο το σπιτι αφου πρωτα ειχα φαει goodys!!!ηξερα πως θα εκανα παρα πολυ καιρο να ξαναφαω...χαχαχχα ακομη δεν εχω φαει απο τοτε...εγω πριν απο μερες ειχα γραψει μεχρι και την διαθηκη μου,σε περιπτωση που παει κατι στραβα :?:? οπως επισης και οδηγιες στον αντρα μου για τα χαρτια που θα χρειαστει.φυγαμε λοιπον απο το σπιτι μας στις 10 το βραδακι και 11 παρα ειμασταν εκει...μου ειπαν να ξεντυθω και να βαλω μια μπλε ρομπα μιας χρησεως,μου εκαναν το κλισμα ,ειχα ξυριστει απο πριν και περιμενα....ηρθαν μετα απο κανα μισαωρο μου εβαλαν ενα χαπι στο κολπο...και περιμενααα....εως τις 7 το πρωι ο τραχηλος δεν ειχε μαλακωσει καθολου...μου εβαλαν κι αλλο χαπι...και καπακι ηρθε ο αναισθησιολογος για την επισκληρηδιο :o μολις τον ειδα δεν προλαβα να πω λεξη...μου κανει ενα κεφαλοκλειδωμα,μου ενωνει το κεφαλι με τα γονατα μου σε πλαγια θεση στο κρεβατι και οχι σε καθιστη που γινεται συνηθως...ειμαι νοσηλευτρια και περιμενα να μου εξηγει...αλλα δεν ειχε κεφια...παιδια επαθα σοκ...με τσιμπησε 3 φορες για ναβρει τον επισκληρηδιο χωρο...με πεθανε στον πονο...σκαλιζε και ξανασκαλιζε..και να μου λεει :εσυ φταις γιατι κουνιεσαι...''μα δεν κουνιεμαι ελεγα η καημενη αλλα αυτος τιποτα,εβριζε και βλασφιμουσε....ναναι καλα η μαια που με λυπηθηκε και μου μιλουσε -εξηγουσε συνεχεια.τελικα τα καταφερε μετα απο 30 λεπτα απιστευτου πονου για μενα ... :(

απο εκει και περα ολα πιστευα πως θαταν ροδινα αφου δεν θα πονουσα πια...ελα ομως που καθε 2ωρο εφευγε η δραση του φαρμακου και επρεπε να τους λεω για νεα δοση.περασε η ωρα και εφτασε 12 το μεσημερι και εγω ακομη τιποτα...διαστολη 4..θα τρελαθωωω ελεγα...διοτι αρχιζα να εξαντλουμαι αφου ολο το βραδυ δεν κοιμηθηκα καθολου.οι πονοι οποτε εφευγε η δραση γινονταν ολο και πιο δυνατοι αλλα γρηγορα ερχοταν καποιος και μου εβαζε κι αλλη δοση(ευτυχως).επειδη ομως δεν ανοιγε ο τραχηλος με τιποτα και επειδη το νινι ηταν ψηλα καθε 30 λεπτα ερχονταν καποια κοπελα και με γυρνουσε μια δεξια και μια αριστερα...με τα πολλα εφτασε 12 και μιση το μεσημερι και ο ιατρος μου εμφανιστηκε επιτελους!!!σπαστε τα νερα λεει και με χαιρετα...ποτε θα γεννησω του λεω ?και μου απαντα...μην βιαζεσαι για να μην κανουμε καισαρικη...παναγια μου σκεφτηκα...εφαγα ολες αυτες τις ωρες για να φαω και μαχαιρι?αρχισα να κλαιω καπου στις 2 το μεσημερι ...δεν αντεχα αλλο...το κεφαλι μου ηταν ζαλισμενο...το πιπι μουδιασμενο και το κορμι μου σαν βαρκα στο γιαλο...

Ακουγα συνεχως τα αλλα μωρακια που γεννιοταν και ελεγα παναγιτσα μου εγω ποτε???και ξαφνικα....190 οι παλμοι του μωρου και ολο αυξανονταν...θεε μου ας μην γινει κανενα κακο...ελεγα και ξαναλεγα...ερχονται οι μαιες τηλεφωνουν και στην αιθουσα που ξεγεννουσε αλλη ο ιατρος μου,με αλλαζουν θεση ξανα και ευτυχως ηρεμησε η μπουμπου μου και επεσαν οι σφυξεις...η βαρδια των μαιων αλλαξε για αλλη μια φορα ...εφυγαν οι βραδινες,εφυγαν και οι πρωινες...κι εγω ακομη εκει...ηρθαν και οι απογευματινες....εγω εκει!!!καπου στις 3 και μιση ερχεται μια μαια..με εξεταζει...μου λεει εχεις 9 διαστολη.Γιουπιιιιιιι σκεφτηκα,σε καμια ωρα το πολυ θα γεννησω..δεν μπορει... :twisted: αμ δε...... :lol:

κατα τις 4 φωναζω ξανα για δοση επισκληρηδιου...ερχεται μου βαζει και απο εκει και περα..αρχισα να πιστευω πως κατι κακο θα συμβει...νομιζα πως δεν θα γεννησω ποτε....ολες οι κοπελες που ηρθαν να γεννησουν ειχαν γεννησει..ολες...εγω ειχα μεινει μονο...

6 παρα νιωθω οτι φευγει η επισκληρηδιος ξανα,μα αυτη τη φορα ο πονος εγινε ενα απιστευτο καψιμο στη περιοχη οπου ποναμε οταν εχουμε περιοδο αλλα εγω ενιωθα σαν να μου εχουν ακουμπησει ενα σιδερο καυτο..και φωναζει ο αντρουλης μου να ερθει καποια να μου βαλει δοση....αμ δε....ερχεται η μαια και μου λεει :οχι καλη μου δεν θα βαλουμε αλλη δοση...τωρα σε 5 λεπτα γεννας!σε πεντε λεπτα θα εχουν τελειωσει ολα...'' μα θα πεθανω απο τον πονο της λεω..εφυγε η δραση....ΟΧΙ μου λεει...πρεπει να συνεργαστεις τωρα....

ο αντρας μου πηγε να κανει ενα τσιγαρο γιατι του ειπαν πως θα τα ετοιμασουν πρωτα οτι χρειαζεται για το τοκετο και θα κανουν κανα 10λεπτο...αυτες ομως ηταν ετοιμες σε 2 λεπτα..και ευτυχως εγω ειχα το κινητο αγκαλια μου ,τον περνω ''Γενναμε αγαπη μου,τρεχα''σοκαριστηκε..εφτασε πετωντας..ουτε καταλαβα ποτε ηρθε το γιαβρακι μου.με το που φτανει λοιπον,μου τοποθετουν και το μπουμ..και μου λενε τωρα θελουμε να συνεργαστεις...θα σπρωχνεις με ολη σου τη δυναμη...(ευκολο να το λες,δυσκολο να το κανεις αν δεν εχεις δυναμη πια ουτε το χερι σου να σηκωσεις)τελικα με το που αρχιζει ο τοκετος...κραταω την αναπνοη μου σπρωχνω με ολη μου τη δυναμη...πιεζουν οι 2 μαιες την κοιλια μου....ο ιατρος τραβαει με τις βεντουζες αλλα και με τα χερια του...και μου λενε..παρε ανασα και παμε ξανα...παιρνω μια γερη ανασα και σπρωχνω με ολη μου την δυναμη...σπρωχνουν και οι μαιες με ολη τους τη δυναμη και ξαφνικα κανω εμμετο ταυτοχρονα με το σπρωξιμο...ελεος...παιδια μολις τελειωσε ο εμμετος...ακουω.......... Να΄τη!!!!...ω θεε μου γεννησα?αναρωτιεμαι...και γυριζω το βλεμα μου δεξια στο πιρεξακι που ειχα φερει αδειο για να μπει το μωρο μου....και ναι, ηταν εκει...την κοιτω απο μακρια καθως την σκουπιζουν ..ασπρη μεσα στο λιπος καθως ηταν ...θεε μου δεν αναπνεει σκεφτηκα..καθως την ιδια στιγμη το ιδιο σκεφτοταν και ο αντρουλης μου...και ξαφνικα ακουγεται το πιο γλυκο κλαμα του κοσμου!!!μου την δινουν στην αγκαλια μου,της φιλαω το κεφαλακι-''παιδακι μου,κουκλιτσα μου ''ψελλισα καθως δεν ειχα δυναμεις πια...μου την παιρνουν να την κανουν μπανακι...και να την δειξουν στους παππουδες που αγωνιουσαν εξω τοσες ωρες...η μαμακα μου λιγοθυμησε καθως ηταν εξω απο το παραθυρο της αιθουσας οπου γεννουσα και ακουγε τα παντα...(καλοκαιρακι βλεπετε-και ειχαμε το παραθυρο σε ανακλειση επιτηδες φυσικα για να ακουω τους γονεις μου που καθε τοσο ερχονταν και μου εδιναν κουραγιο).

Απο εκει και περα...οταν με ανεβασαν στο δωματιο μετα απο 19 ωρες...ειπα ...''εγω δευτερο παιδακι δεν θα κανω...με τιποτα...''

4 μηνες μετα.....

λαθος μου.....ανυπομονω να κανω κι αλλο!!!! ;) ενα αδερφακι στο αγγελουδι μου, στην Ελενιτσα μου!!!τωρα κοιμαται διπλα μου και εγω ειμαι η πιο περηφανη μαμα του κοσμου!ειναι μια κουκλα και το καλυτερο παιδακι!!!αυτη ηταν η ιστορια κοριτσαρες μου!λυπαμαι αν σας κουρασα...ομως ηθελα να σας τα πω ολα!

Η κορη μου γεννηθηκε 3.400 γρ ,51 εκ και 6 η ωρα ακριβως το απογευμα---οπως ακριβως και η μαμα της πριν απο 28 χρονια!απιστευτο?

Δημοσίευση

Να σας ζήσει!! Να είναι γερό και καλότυχο!!!! Και να της κάνεις και άλλο αδερφάκι!!! Και εγώ έτσι σκεφτόμουν στην αρχή και τώρα το βιλογικό μου ρολόι έχει βαρέσει κόκκινο :lol::lol::lol: .

Να είστε πάντα καλά και να την χαίρεστε!!!! [smilie=angel13.gif][smilie=angel13.gif]

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω κοριτσακια μου!!!ναστε παντα καλα και με το καλο να ερθει και η δικη σας σειρα και να κανετε ομορφα νινακια!ειτε ειναι το πρωτο ειτε το 2ο στην οικογενεια!φιλακιαααααααα

Δημοσίευση

Η πρωτη μου φιλεναδα εδω στο μαμμυ γεννησε την Ελενιτσα της!!!!!

Αχ βρε Αργυρω μου...θυμασαι...? Τις συζητησεις αλλα κ τα μεταμεσονυχτια γελια που καναμε.......

Ειχες κανει το τεστ, νωρις κ ηταν αρνητικο.....(θυμαμαι καλα...?)κι ομως....εκει ειχε φυτρωσει η μικρουλα...κ τον Ιουλιο εσκασε μυτη....για να σου χαρισει το πρωτο βλεμμα....κ να σε αποτελειωσει.....

Δε μπορεις να φανταστεις ποσο χαιρομαι για σενα....

Ευχομαι να ειναι καλοτυχη κ ευτυχισμενη....κ πρωτα ο Θεος ...με το καλο να της χαρισετε κ ενα αδερφακι!!

Να σας ζησει....!!!!

Δημοσίευση

Αχ κοριτσια μου εισασταν η καλυτερη παρεουλα οταν ημουν εγκυουλα!με καταλαβαινατε με νιωθατε,με κανατε να ηρεμω με καθε σας συμβουλη!σας ευχαριστω ολες για τα υπεροχα λογια σας!!!

Πιπιτσαζουζουνα μου,νασαι καλα!!!ευχομαι τα καλυτερα και σε σενα!!!

Κονστανς μου,φυσικα και θυμαμι τις συζητησεις μας!ξερεις πως σε εχω μες στην καρδια μου,και επισης γνωριζεις ποσο μεγαλη θαναι η χαρα μου μολις ακουσω τα δικα σου ευχαριστα νεα!!!ο θεος να σου χαρισει συντομα μια ψυχουλα και η οικογενεια σας ναναι παντα δυνατη και ευτυχισμενη μεσα απο το χαμογελο μια παιδικης ψυχης!!!

Δημοσίευση

φιλεναδουλα μου καλη!!!τι υπεροχη περιγραφη ειναι αυτη??γελουσα και εφευγαν δακρυα απο συγκινηση ταυτοχρονα.και για μενα ησουν η καλυτερη παρεα!περασαμε την ομορφοτερη περιοδο της ζωης μας παρειτσα και χαιρομαι πολυ γι¨αυτο!!!να ειναι παντα γερη η νεραιδουλα σου!!!η καραμελιτσα μου ανυπομονει να γνωρισει τη φιλεναδιτσα της οπως και εγω τη μπουμπουκα σου!!!σ¨αγαπω πολυ!!!!μακιααααααα!!!! :-*:-*:-*:-*:-*

Δημοσίευση

φοβερη περιγραφη!!!!!!!!!!!!!1

βουρκωσα!!!!!!!!!!!

να σου ζησει η βασιλισσα σου..

να ρωτησω..οταν εκανες πρωτη δοση επισκληρηδιου πονουσες?????????????

παντως απαραδεκτος ο αναισθησιολογος..κ γω τη πατησα κ μετανιωνω που δε μιλησα τοτε :twisted:

Δημοσίευση

Αργυρώ μου να τη χαίρεσαι την Ελενίτσα σου :) !!! Συγκινήθηκα απίστευτα γιατί θυμήθηκα που περιμέναμε όλες οι Ιουλιομανούλες και ήδη έχουν περάσει 4 μήνες...να είσαι καλά :) !!!

Παρεπιπτόντως η περιγραφή σου είναι ακριβώς ίδια με τη δική μου γέννα (μέχρι και οι συγγενείς στο ανακλινόμενο παράθυρο), 19 ώρες και εγώ, πολλές δόσεις επισκληριδίου, κλάμα το μεσημέρι από την εξάντληση...αλλά άξιζε πραγματικά :D !!!! Φιλιά σε όλες τις μανούλες του Ιουλίου και όχι μόνο :D !!!

  • 2 weeks later...
  • 2 weeks later...
Δημοσίευση
φιλεναδουλα μου καλη!!!τι υπεροχη περιγραφη ειναι αυτη??γελουσα και εφευγαν δακρυα απο συγκινηση ταυτοχρονα.και για μενα ησουν η καλυτερη παρεα!περασαμε την ομορφοτερη περιοδο της ζωης μας παρειτσα και χαιρομαι πολυ γι¨αυτο!!!να ειναι παντα γερη η νεραιδουλα σου!!!η καραμελιτσα μου ανυπομονει να γνωρισει τη φιλεναδιτσα της οπως και εγω τη μπουμπουκα σου!!!σ¨αγαπω πολυ!!!!μακιααααααα!!!! :-*:-*:-*:-*:-*

Ansia mou!!!!!!!!!!!!!se eyxaristo ksana pou isoun dipla mou!ki ego sagapo kai anypomono na sas do apo konta!!!filakia pollaaaaaaaaaaaaaa!!!

Δημοσίευση
Na sas zhsei h neraida sas, na einai panta gerh kai kalotixh...

Pou gennhses?? Aparadektos o anesthisiologos pantos X(X(

Oso gia to deftero mhn anxonese, egw ekana 22 wres na gennhsw thn proth fora kai sthn ousia xoris episkliridio alla to deftero to gennhsa panefkola kai apo thn proth mera thelw na kanw kai 3o :lol::lol:

Makari kopela mou sto 2o ninaki nanai ola pio eykola!!!makari!!!sto genesis gennisa......alla den ksanakano to idio lathos...............

Δημοσίευση
φοβερη περιγραφη!!!!!!!!!!!!!1

βουρκωσα!!!!!!!!!!!

να σου ζησει η βασιλισσα σου..

να ρωτησω..οταν εκανες πρωτη δοση επισκληρηδιου πονουσες?????????????

παντως απαραδεκτος ο αναισθησιολογος..κ γω τη πατησα κ μετανιωνω που δε μιλησα τοτε :twisted:

Thouli mou eytyxos otan moy ebalan ton episkliridio kathetira den ponousa(ponous gennas)alla me pethane ston pono o pap...ras o anisthisiologos....asta...3 fores me tsimpise...to ebaze ,to ebgaze kai to strifogyrize to belonaki...asta...

Δημοσίευση
Αργυρώ μου να τη χαίρεσαι την Ελενίτσα σου :) !!! Συγκινήθηκα απίστευτα γιατί θυμήθηκα που περιμέναμε όλες οι Ιουλιομανούλες και ήδη έχουν περάσει 4 μήνες...να είσαι καλά :) !!!

Παρεπιπτόντως η περιγραφή σου είναι ακριβώς ίδια με τη δική μου γέννα (μέχρι και οι συγγενείς στο ανακλινόμενο παράθυρο), 19 ώρες και εγώ, πολλές δόσεις επισκληριδίου, κλάμα το μεσημέρι από την εξάντληση...αλλά άξιζε πραγματικά :D !!!! Φιλιά σε όλες τις μανούλες του Ιουλίου και όχι μόνο :D !!!

Me niotheis Athinoula mou e?xaxaxxaxxa

ax ti perasame e?alla akseze telika!!!nanai gera kai kalotyxa ola ta ninakia tou kosmou!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Εγώ σήμερα δεν έχω καθόλου τα υγρά που είχα χθες..είμαι αλήθεια περίεργη να δω αν ήταν εμφύτευσης..λέω να κάνω ένα πρώιμης την Τριτη-Τετάρτη..
    • Φίλη, θα σου πω κι εγώ την γνώμη μου, από αυτά που διάβασα, με όλο το θάρρος. Κι αν θέλεις με ακούς. Κατ' αρχάς λυπάμαι πολύ για όλα όσα περνάς. Ο σύντροφος όμως αυτός δεν ήταν έτοιμος για παιδί. Είδε τα δύσκολα τώρα με την πρόκληση, με το ζόρι που τραβήξατε όλο τον χειμώνα, ενδεχομένως του έβαλαν λόγια και οι γονείς του και μετάνιωσε. Αν ήταν ειλικρινής και σωστός απέναντί σου και σεβόταν τα 6 χρόνια σχέσης σας, θα έπρεπε να σου εξηγήσει τουλάχιστον αυτό, γιατί άλλαξε γνώμη έτσι απότομα. Και να μην το ρίχνει πάνω σου. Είναι πολύ γελοίος να σου λέει ότι πρόσβαλλες την μητέρα του!  Σίγουρα μπορεί να μεσολάβησε και κάτι άλλο, πέραν του παιδιού, για τον χωρισμό σας (τρίτο πρόσωπο ίσως;) αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις, γιατί δεν τον γνωρίζουμε. Στην παρούσα φάση, που κι εσύ περνάς δύσκολα, ήταν τουλάχιστον ανέντιμο να σου φερθεί έτσι. Να ξέρεις ότι δυστυχώς πολλοί άντρες χωρίζουν στην διάρκεια της προσπάθειας απόκτησης παιδιού. Είναι ένας ζόρικος δρόμος, για τον οποίο κανείς δεν μας προετοιμάζει. Σ΄ αυτό το σάιτ έχουμε διαβάσει και ιστορίες γυναικών που τις εγκαταλείπουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή αμέσως μετά την απόκτηση παιδιού. Πρόσφατα είχα αυτή την συζήτηση με μια κοπέλα που την εγκατέλειψε με μωρό έξι μηνών. Απαράδεκτες καταστάσεις. Από μία άποψη λοιπόν, καλύτερα που συνέβη τώρα, για να μην συμβεί αργότερα, όταν οι δυσκολίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Να μην ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου. Μην απολογείσαι σε κανέναν και μην ζητάς συγγνώμη. Δεν φταις σε τίποτα. Η μόνη που χρειαζόσουν προστασία και υποστήριξη αυτό το διάστημα ήσουν εσύ. Κι αν οι γονείς του δεν το καταλάβαιναν και είχαν άλλα στο νου τους (ότι θα φέρεσαι ως να μην συμβαίνει τίποτα και θα τους κάνεις και δουλειε΄ς ενδεχομένως...) είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό σου. Ο φίλος σου έπρεπε να σε προστατεύσει και να σε πάρει να φύγετε, όχι να αφήνει τη μάνα του να σας προσβάλλει. Αλλά ήταν φανερό ότι πάνω από εσένα έβαζε αυτούς και την βολή του. Θες να ζεις έτσι; Είναι σίγουρο ότι θα είχες προβλήματα με αυτούς τους ανθρώπους στο μέλλον. Τώρα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά ναι, γλίτωσες. Και να φυλάγεσαι στο μέλλον από τύπους που ακούνε τη μαμά και τον μπαμπά. Τι να κάνεις τώρα; Αρχικά να δώσεις χρόνο να επουλώσεις μέσα σου το τραύμα της βιοχημικής και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Μόνο εσύ μπορείς να σε φροντισεις. Να βγαίνεις, να κάνεις ό,τι μπορείς για να ξεχνιέσαι, να μιλάς. Μην κάθεσαι μέσα. Έξι χρόνια σχέσης δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Να ζητήσεις βοήθεια από δικά σου πρόσωπα που σε νοιάζονται. Αν έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου, γύρνα σπίτι σου λίγο να έχεις παρέα. Ζήτα βοήθεια από ειδικό, αν νιώθεις ότι το έχεις ανάγκη. Ψάξε σε σάιτ για ψυχοθεραπεία εξ αποστάσεως, υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν έτσι. Μην του ξαναστείλεις μήνυμα, μην τον παρακαλέσεις και μην ξανασχοληθείς μαζί του. Να μην τον λατρεύεις, γιατί δεν σου φέρθηκε καλά. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά μόνο έτσι θα προχωρήσεις την ζωή σου. Θα δεις ότι υπάρχει φως. Σου φαίνεται αδύνατο τώρα, όμως έτσι είναι οι χωρισμοί από μακροχρόνια σχέση. Σου υποσχόμαστε ότι περνάει κι έρχονται καλύτερα. Κυρίως δυνάμωσε τον εαυτό σου. Δεν ετεροκαθορίζεσαι από τον άντρα που έχεις δίπλα σου. Πολλές αποδώ ξέρουμε πώς είναι να ζεις σε μια μικρή κοινωνία όπου όλοι σε ξέρουν ως "αρραβωνιασμένη με τον τάδε", όμως αν χώρισες, αυτός το προκάλεσε, όχι εσύ. Μην το παίρνεις πάνω σου. Στην τελική όλος ο κόσμος χωρίζει σήμερα. Και τι έγινε; Θα κάνεις κι άλλες σχέσεις. Και παιδάκια θα κάνεις. Και όλα θα πάνε καλά.🙂❤️  
    • Κατάλαβα Σία μου. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.  Καλά αποτελέσματα αύριο! 
    • Χαχαχα! Μακαρι να ακουστουν οι προσευχες μου!! 3 χρονια σχεδον περιμενω αυτη τη στιγμη. Οπως κι εσεις! 🥺
    • Κοίτα τις απολαύσετε τις επαφές σας γτ θα είναι οι τελευταίες σας 😅 είτε φυσιολογικά, είτε με εξωσωματική το φθινόπωρο θα είσαι με κοιλουμπα 😊🥰👶
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...