ΓΟΝΕΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

[markav6]

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΥΚΝΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ,ΜΙΑΣ Κ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΟ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΝ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΘΑ ΛΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ<ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ>.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΠΛΗΓΟΝΟΝΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ,ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΙΔΙΩΣ ΣΤΗ ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ.ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΘΑ ΝΟΜΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΑΓΑΠΟΥΝ Η ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ.ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΛΗΓΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ Η ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ.ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΤΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ,ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΩΡΙΜΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΤΑΙ.ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΝΗΜΑ.

[katerina kafira]

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΑΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΕΙΠΑ ΣΤΗΝ ΛΕΝΟΥΛΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΟΣΕς ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΣΑΣΤΕ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΣΑΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΜΑΙ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΟΠΕΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΩΡΑ ΘΑ ΑΝΑΡΑΤΩΘΗΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΩ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ ΕΓΩ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕ ΕΧΕΤΕ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΝΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΜΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ (Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ) ΔΕΝ ΜΕ ΗΘΕΛΕ ΟΤΑΝ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ ΗΤΑΝ 17 ΧΡΟΝΩΝ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΕΦΕΡΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΕΥΘΥΝΟ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ 20 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΤΑ ΒΡΙΣΑΚΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΝΕ ΕΛΑΤΕ ΝΤΕ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΗΘΕΛΑΝΑ ΜΑΣΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΝΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ 1 ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΥΤΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙς ΔΥΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΝΑ ΜΕ ΒΑΛΙΕ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ Η ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ ΜΕ ΔΙΝΕΙ ΣΕ ΤΡΟΦΟΥΣ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΛΑΓΩ ΕΚΕΙ ΟΤΝΑΣ ΠΗΓΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΚΑΝΑ ΠΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΡΑΤΑΓΕ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΔΙΚΑΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΟΛΗΣΩ ΜΕ ΔΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΜΕΝΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΑΠΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ 12 ΑΠΟΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ ΜΑΙ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΜΠΜΠΑΚΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟΤ ΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΒΛΕΠΕΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΡΥΦΑ ΠΑΟ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΝΕ ΘΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΛΕΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥΣ ΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥς ΕΙΧΑ ΛΑΤΡΕΨΕΙ ΝΑΙ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕς ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΤΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΜΕ ΕΙΧΑΝΕ ΜΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΝ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΑΝΟΙΞΑΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΟΣΟΝ ΧΡΟΝΟ ΕΙΜΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΠΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥς ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΓΩ ΤΟ ΕΙΠΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΟΛΟΙ ΧΑΡΕς ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΣΩΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΦΑΓΑΝΕ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕς ΜΟΥ ΤΙΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙςΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΤΙΓΜΗ ΓΥΡΙΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥς ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΠΟΛΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΠΗΡΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΙΡΑ ΣΑΣ ΛΕΩ ΟΤΙ ΑΝ Η ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΤΟΣΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΤΟΥς ΑΠΛΩΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟΟ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙΚΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΗΡΑ ΚΑΜΑΙ ΑΦΟΡΑ ΠΙΑΝΩ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΟΥΛΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΒΗΞΙΜΟ ΤΗΣ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΣΜΑΛΩΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΝΑ ΜΗΝΑ ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗΝ ΚΑΙΣ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑΜΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΩ ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΩ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ

[Koukida]

Καλησπέρα,

πρωτα απολα ευχομαι να μπορεσεις καποια στιγμη να υιοθετησεις ενα παιδι- ασχετα απο το αν θα αποκτησεις το δικό σου ή όχι

Αν του εξηγησεις απο μικρη ηλικια -οπως πρεπει- την υπαρξη των φυσικων γονεων του- και το περιβάλλεις με την μητρικη σου αγαπη δεν θα εχεις προβλημα.αν του φερθεις με απολυτη φυσικοτητα -γιατι ειναι ενα παιδι και εσυ εισαι η μανα του ετσι?- όλα καλα θα πανε.

εμενα πιο πολυ με φοβιζουν τα τριτα άτομα και ο κοινωνικος περιγυρος και οχι η μητρικη μου αγαπη- αυτη ειναι δεδομενη- οπως πιστευω για καθε μανα -(ειτε μιλαμε για το παιδι που θα γεννησει ειτε για εκεινο που θα υιοθετησει).

οποτε μη φοβασαι -ουσιαστικα τον εαυτό σου. εχε εμπιστοσυνη.

[markav6]

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ!ΞΕΡΕΤΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΛΥΝΟΝΤΑΙ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΟΥΝ ΕΩΣ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ,ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΧΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ,ΣΤΙΓΜΕΣ,ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΧΟΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ,ΘΛΙΨΗ,ΑΙΣΘΗΜΑ ΟΤΙ ΜΕΙΟΝΕΚΤΟΥΜΕ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ,ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ,ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΡΟΝΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ.ΑΦΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΠΟΤΥΧΑΙΝΟΥΝ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ,ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΤΟΣΑ ΟΣΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ!!ΜΑΛΛΟΝ ΕΞΑΝΤΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ.ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΥΛΙΣΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ.ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΑΝΟΥΛΕΣ

[Koukida]

Τα λόγια σου είναι σαν να ακουω τον εαυτό μου, πριν 2 χρόνια.

το διλλημα αυτο- που να δωσω την ενεργεια μου- στο να προσπαθησω με αλλες μεθοδους να αποκτησω ενα παιδι ή να ακολουθησω τις χρονοβορες διαδικασιες (ετσι λενε- δεν εχω εμπειρια στο θεμα τελικα)

της υιοθεσιας με ετρωγε.

αποφασισα με τον αντρα μου να προσπαθησουμε με αλλες μεθοδους να γινουμε γονεις. εγω δεν θα πω ακόμα οτι τα καταφερα και ας ειμαι εγκυος μετα απο 3 αποτυχημενες σπερματεγχυσεις, μια παλλινδρομη κύηση απο την 1η εξωσωματικη και πλεον εγκυος στον 3ο απο την 2η προσπαθεια εξωσωματικης, αλλα το οτι αρχισα τις προσπάθειες σήμανε και την αποφαση μου να το παλέψω μεχρι να το πετυχω.και ετσι νομιζω οτι αισθανονται όλες οι γυναικες που προσπαθουν σαν εμενα.

Με λιγα λογια εχω την αισθηση οτι εκεινη που θα μπει στο τριπακι της εξωσωματικης δεν θα βγει και πολυ ευκολα απ'αυτο. θέλεις να ξαναπροσπαθησεις μεχρι να τα καταφερεις.

πολύ θα ηθελα να υιοθετησω και γω ενα παιδι αλλα δεν ξερω αν πλεον εχω το κουραγιο να ξαναζησω την αγωνια που ζησαμε όλο αυτο το διαστημα...

Αποφασισε ψυχραιμα τι θες να κάνεις- όπως και να εχει - οτι και να ακολουθησεις σημασια εχει οτι σκοπευεις να γινεις μανα-

καλη επιτυχία

[speranza]

Γνωρίζω μερικούς ανθρώπους που είτε είναι υιοθετημένοι, είτε έχουν οι ίδιοι υιοθετήσει.

Πιστεύω και βλέπω πως η αγάπη και η φροντίδα δεν έχουν πάντα σχέση με τους δεσμούς αίματος. Τα δε παιδιά διαθέτουν εκπληκτικό αισθητήριο και αλάνθαστο κριτήριο όσον αφορά την πρακτική εκείνων που ασχολούνται με το μεγάλωμά τους. Και επίσης έχω δει πως το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν όσοι υιοθετούν παιδί, είναι να του κάνουν όλα τα χατίρια και να το κακομαθαίνουν.

Με λίγα λόγια θεωρώ πως δεν υπάρχει καμία διάκριση στον τρόπο που μεγαλώνεις ένα υιοθετημένο από ένα φυσικό παιδί, με μοναδική εξαίρεση τους 9 μήνες της εγκυμοσύνης.

Σημειώνω ακόμα ότι η υιοθεσία είναι μια φυσική διαδικασία, συμβαίνει διαρκώς στο ζωικό βασίλειο

Katerinakafira, με συγκίνησες απίστευτα...

[gioulaki]

Καταρχήν πολύ χάρηκα που είδα μια τέτοια ενότητα σε αυτό το φορουμ.

Στη συνέχεια συγχαρητήρια που είσαστε σε αυτη τη σκέψη της υιοθεσίας.

Είμαι εγκυος στο 3ο μήνα και μετά απο πολλά προβλήματα. Σκεφτόμασταν την υιοθεσια, γιατί φοβόμουνα την εξωσωματική και τις ορμόνες. Καναμε την εξωσωματική και ευτυχώς έπιασε με τη πρώτη.Ισως στο μέλλον να προβούμε σε αυτή τη κίνηση, γιατί το θέλουμε πολύ.

Τωρα οσο αναφορά τη ψυχολογία του παιδιού συμφωνω με τη Κατερίνα. Δεν υπάρχει πιο ομορφο πραγμαγια ένα παιδί να ξέρει ποσο πολύ το διεκδικησαν οι γονείς.Φυσικά κ θα το μαλλώσεις και θα του συμπεριφερθεις κανονικά.Αυτος ειναι ο σκοπός να μην αισθάνεται ιδιαίτερο, ξένο.

Τα παιδιά δεν ξεχνάνε την αγάπη που παίρνουν , ισως καμια φορα βγαζουν ενα παραπονο (Δεν μ'αγαπας και με μαλλώνεις), αλλα ολα τα παιδιά το έχουν το παράπονο αυτό.

[zaxarenia]

μερικά παιδιά γεννιούνται απο την κοιλιά, λένε, αλλα απο την καρδιά!!!

ευχομαι να το πραγματοποιησετε συντομα αυτο σας το ονειρο.

εχω διαβασει για απιστευτη ταλαιπωρια και εκμεταλλευση μεχρι

να πραγματοποιηθει η ταλαιπωρια. Εσυ τι λες?Ισχυει?

Εσυ εχεις ξεκινησει διαδικασια? Ενδιαφερει πολυ κοσμο οπως βλεπεις!!!

φιλικα ΒΙΚΥ

[liberty81]

marka καλησπερα και απο εμενα.Θα σου ελεγα να μη βασανιζεσαι με τοσες σκεψεις.Η υιοθεσια ειναι πολυ λεπτο και ωραιο ζητημα.Ειμαι και εγω παιδι της καρδιας οχι της κοιλιας.Ειχα παντα τις υποψιες οτι ημουν υιοθετημενη αλλα η επιβεβαιωση ηρθε σε ηλικια που ημουν ωριμη και καταλαβαινα τι σημαινει αυτο.Το να μαθεις κατι τετοιο,συνηθως γεμιζει την ψυχη σου με περισσοτερη αγαπη για τους ανθρωπους που σε μεγαλωσαν.Δεν αλλαζει τιποτα μεσα σου,αντιθετα γινεται πιο δυνατο.Αν χρειαστεις κατι μπορεις να με ρωτησεις,να μη σε κουραζω αλλο με τα γυρω γυρω.φιλια και σου ευχομαι οτι ειναι καλυτερο για σας

[etoile!]

Αν μου επιτρεπεις να ρωτησω... τι προβλημα εχετε; Ειναι οντως τοσο σοβαρο; Το ψαξατε με αρκετους γιατρους; Γιατι καμια φορα καποιοι κανουν και λαθος, δεν ειναι θεοι!

Ευχομαι να σας πανε ολα καλα.

Και εμεις εχουμε 3 παλλινδρομες και εχω απογοητευτει. Μακαρι να πανε ολα καλα.

[Βανια]

Παντα τους ανθρωπους υιοετουν του θεωρω οτι εχουν κατι παραπανω -η αληθεια ειναι οτι πριν αποκτησω το Σταυρο ειχε περασει και μενα απο το μυαλο μου αυτο ημουν αρνητικη στο θεμα εξωσωματικης οχι γα καποιον αλλο λογο αλλα επειδη η γυναικα μπαινει σε μια διαδικασια που παιρνει τοσα φαρμκα και ορμονες και μορει να της δημιοργηθει και προβλημα στην υγεια της και τελικα παιδι να μην αποκτησει και απο την αλλη να τρεχει το ζευγαρι να μπαινει σ εολη αυτη τη διαδικασια να εχει το καθεενα απεναντι της που δυτυχως τις περισσοτερες φορες αντιμτωπιζουν τη διαδιασια εξωσωματικης σαν επειχηρηση και να περιμενει να αποκτησει να δικαιωθει και τελικα τιποτα .Αγοτερα ομως και μπαινοντας στο mammyland ειδα οτι αν και αυτος ειναι ενας τροπος αποκτησης παιδιου αν καποιες γυναικες το επειθυουν ναι .Και επειδη το θεα μας ειναι η υιοθεσια τυχαινει να γνωριζω την κατερινα καινα ξερω την ροσωπικη της ιστορια και ναι παντα για τη μαμα της αλλα και τον πατερα της μιλαει με τα καλυτερα λογια .Η αδερφη του πατερα μου μετα το θανατο της καλυτερης της φιλης αφησε πισω 2 ορφανα αγορακια τοτε 3 και 1 ετους παντρευτηκε με το πατερα τους καιμεγαλωσε αυτα τα παιδια αρνηθηκε να κανει δικο της παιδι ενω μπορουσε ηθελε να δωσει τοσο αγαπη σε αυτες τις πονεμενες καρδουλες με τον ΒΑΣΙΛΗ και τον ΒΑΓΓΕΛΗ μεγαλωσαμε μαζικαι παντα το δεσιμο που ειχαμε ηταν πιο δυνατο απο τα αλλα ξαδεφια που μας ενωναν δεσμοι αιματος δυστυχως καποια παιδια ηταν ατυχα και στα 15 του μεγαλου 13 του μικρου εχασαν και αυτη τη μαμα .Καθισμενος ο Βασιλης σε ενα πεζουλι μουειχε πει :ξερω ειχα τη μαμα Αφροδοτη που με ειχε φερει στο κοσμο δνε θυμαμαι πολλα απλα μια αγκαλια αλλα εγω τωρα αλιω γιατι εχασα τη μαμα Αλεξανδρα αυτη που με ξυπανγε καθε πρωι πυ με πηγαινε σχολειο που ηταν διπλα μου δνε με εφερε στο κοσμο αλλα με εμαθε να επιβιωνω σε αυτον ...Χαθηκαμε δυστυχως ετσι ηρθαν τα πραγμτα μπηκαν αλλοι παραγοντες και καποια μερα χτυπησε τη πορτα μου ενας νεαρος μολις ειχα αποκτησει το Σταυρο μου ειχε σαραντισει ειχε ασπρους κροταφους αλλα αυτο το χαμογελο δνε ο ειχα ξεχασει ηταν ο Βασιλης μου ο ξαδερφος μου φιλος μου αυτος που μοιραζομασταν τοσα πολλα το προσοπο του κουρασμενο λες και ειχαν πεσει τοσα πολλα στη πλατη του μου εξομολογηθηκε οτι ειχε σχεση με μια κοπελα συζουσαν και εκεινη περιμενε το παιδι τους ηταν ενα θαυμα μια και η κοπελα ειχε δικερη μητρα και κατι τετοιο ηταν οχι δυσκολο απλα αλλα πολυτιμο .Τα ονειρα και τα σχεδια του γι αυτοτο παιδι ηταν τοσο μεγαλα και οταν γεννησε με το καλο η κοπελα εγεινε ενα ςκαλος πατερας καιοταν το το ειπα μυ απντησε :το χρωσταγα στη ΜΑΝΑ ΜΟΥ αυτηηταν η επειθυμια της να γινω καλος ανθρωπος και καλος πατερας .

[marikaki27]

Πολύ συγκινητική η ιστορία σου Βάνια...

Έχω και εγώ να παραθέσω μια ανάλογη ιστορία. Πριν από 14 χρόνια γνώρισα μια δασκάλα, στην ηλικία μου, παντρεμένη που προσπαθούσαν 7 χρόνια να κάνουν παιδί (παρένθεση: τελικά έκαναν δύο). Η κοπέλα αυτή είχε γεννηθεί στην Γερμανία και ήρθε στην Ελλάδα σε σχολική ηλικία. Συνεχώς μου μιλούσε για την μητέρα της στην Κοζάνη και έσταζε μέλι! Μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η αγάπη που είχε για τη μητέρα της, μέχρι που μια μέρα μου αποκάλυψε ότι δεν ήταν η φυσική της μητέρα. Κάποια στιγμή στη Γερμανία έπαθαν ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Η μητέρα της και ο αδερφός της σκοτώθηκαν ακαριαία. Η αδερφή της και αυτή τραυματίστηκαν ελαφρά. Ο πατέρας τους τραυματίστηκε σοβαρά και για 2 χρόνια μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία. Μετά το ατύχημα, λοιπόν, ο πατέρας τους τους έστειλε σε συγγενείς στην Ελλάδα και μόλις αποκαταστάθηκε η υγεία του, επέστρεψε και αυτός και παντρεύτηκε μια γυναίκα, που δέχτηκε να μεγαλώσει τα παιδιά του και δεν έκανε δικά της, ενώ μπορούσε. Από ότι κατάλαβα τους μεγάλωσε με περίσια αγάπη και τα κορίτσια της το ανταποδίδουν στο έπακρο...

Και εγώ σκέφτομαι πολύ σοβαρά την περίπτωση της υιοθεσίας. Το πρόβλημά μου όμως είναι ότι επειδή ζώ στην Αμερική, η Ελλάδα δεν επιτρέπει να φύγουν τα υιοθετημένα παιδιά στο εξωτερικό (εκτός εάν αυτό αλλάξει κάποια στιγμή). Εδώ στην Αμερική, εάν περάσεις τα 45 δεν μπορείς να υιοθετήσεις (γίνομαι 44 στο τέλος του μήνα), η διαδικασία κοστίζει μια περιουσία και επειδή δεν έχω Αμερικάνικη υπηκοότητα, ίσως να μην μας επιτρέψουν να μπούμε καν στη διαδικασία. Θα μου πείτε, γιατί δεν το ερευνάς;;;; Έχουμε κάποιες διαφωνίες με τον συζυγό μου στο θέμα της υιοθεσίας, που με έχουν κάπως φρενάρει...

Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι πολύ... Είδα περιπτώσεις να πηγαίνουν τέλεια και ορισμένες να έχουν πολύ άσχημη κατάληξη... Βέβαια δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για να κρίνω, αλλά ως παρατηρητής δεν μπορούσα να καταλάβω π.χ. πως γίνεται να μην σέβεσαι τη μνήμη της θετής σου μητέρας, που πέθανε σχετικά νωρίς από καρκίνο, και να γκομενίζεις, να γελάς και να φιλιέσαι στη κηδεία της. Η΄ πως γίνεται να πετάς τον θετό σου πατέρα στο δρόμο, αμέσως μετά την κηδεία, επειδή το διαμέρισμα σου ανήκει με γονεική παροχή... Άσχημες συμπεριφορές, που με έχουν επιρρεάσει πολύ... Οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούσαν χρόνια να κάνουν ένα παιδί και τελικά κατάφεραν να υιοθετήσουν ένα κοριτσάκι. Δεν μπορώ να φανταστώ τι πήγε τόσο στραβά... Κανένας από τους δύο, δεν άξιζε αυτή τη συμπεριφορά.

[girls]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ (ΚΑΙ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΜΠΩ ΣΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ) ΟΤΑΝ ΔΩΣΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΚΕΝΟ ΟΥΤΕ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ!ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΟΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΓΕΝΝΗΤΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΑΝΩΡΙΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΤΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΦΕΡΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΓΕΝΝΗΣΑΝ!ΟΤΑΝ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΞΗ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΥΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΡΙΜΗ ΣΚΕΨΗ (ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΝΝΗΣΗ)ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΕΝΔΙΑΣΜΟΥΣ! ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΩ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΩ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ! ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ!

[katerina kafira]

:laugh: :laugh: καταρχην καλημερα θα ηθελα να ευχαριστισω την βανια για τα καλά της λόγια και όπως έγραψε και εκείνη όντως ξέρεις την ιστορία μου και πραγματικα ποτε δεν θα μιλήσω άσχμα για τους γονε΄ςι μου γιατι εκείνη ξενύχτησαν στο πλάι μου όταν τους χρειάστηκα γιατι εκίνοι ήταν δίπλα μου στα διαβασματα μου και για πολλες ακόμα καλέ ή κακές στιγμές που ήταν εκει πάντα ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ !!! θα ήθελα να πώ ότι οι ιστορίες που διαβασε απο όλες σας με συγκίνησαν και κάτι ακομα έγραψςε το marikaki27 για τις περιπτώσεις αυτες που δεν σεβονται τους γονεις τους τους θετους να σου πώ κάτι αυτες οι περιπτώσεις υπάρχουν ακόμα και αντ ο έχεις γεννήσει και το έχεις βγάλει το παιδι απο την κοιλια σου για να καταλάβεις απέναντι απο την μαμα μου έμενε μία οικογενειακη φίλη των γονιών μου η γυναίκα έχασε τον άνδρας της όταν τα αγόρια της ήταν το ένα 5 χονών και το άλλο 40 ημερων έκανε δύθο δουλειές για να τους μεγαλώσει ο ένας έγινε πολιτικός μηχανικός και ό άλλος έγινε μαθηματικός σε πληροφορώ ότι κάποια στιγμη είπε η γυναιακ ανα μοιράσει την περιουσια για να μην το κάνουν τα παιδια της μετα τον θανα το της και πληρώνουν η μαμα μου της είπε να κρατησει το σπίτι ου έμενε το οποιο ήταν 120 τετραγωνικα και να το χωρίσει στα δυο για να μην έχει τόσο μεγάλο και δεν μπορει να το κουμαντάριε έτσι και εγινε αλλά όταν τα έγραψε όλα ποιο το αποτέλεσμα πήγε ο γιός που είναι μαθηματικός και μάλιστα με δικαστικο κλητήρα σε παρακαλώ και το ποιο ωραίο όταν ο άλλος γιος και η μαμα μου του ζήτησαν το λόγο και του μίλησαν ότι δεν είναισ ωστα αυτα που κάνει γύρισε και αρπάχτηκε στα χέρια με τον αδελφό του και στην μαμαμ ου της είπε ότι έχει ανάγκη το ενοίκιο και ας πάει η μάνα του να νοικιάσει άλλωστε της είπε δεν της πήρα και τηνσ ύνταξη και στην κηδεία ούτε που πάτησε

[etoile!]

marikaki27 έγραψε:

Πολύ συγκινητική η ιστορία σου Βάνια...

Έχω και εγώ να παραθέσω μια ανάλογη ιστορία. Πριν από 14 χρόνια γνώρισα μια δασκάλα, στην ηλικία μου, παντρεμένη που προσπαθούσαν 7 χρόνια να κάνουν παιδί (παρένθεση: τελικά έκαναν δύο). Η κοπέλα αυτή είχε γεννηθεί στην Γερμανία και ήρθε στην Ελλάδα σε σχολική ηλικία. Συνεχώς μου μιλούσε για την μητέρα της στην Κοζάνη και έσταζε μέλι! Μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η αγάπη που είχε για τη μητέρα της, μέχρι που μια μέρα μου αποκάλυψε ότι δεν ήταν η φυσική της μητέρα. Κάποια στιγμή στη Γερμανία έπαθαν ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Η μητέρα της και ο αδερφός της σκοτώθηκαν ακαριαία. Η αδερφή της και αυτή τραυματίστηκαν ελαφρά. Ο πατέρας τους τραυματίστηκε σοβαρά και για 2 χρόνια μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία. Μετά το ατύχημα, λοιπόν, ο πατέρας τους τους έστειλε σε συγγενείς στην Ελλάδα και μόλις αποκαταστάθηκε η υγεία του, επέστρεψε και αυτός και παντρεύτηκε μια γυναίκα, που δέχτηκε να μεγαλώσει τα παιδιά του και δεν έκανε δικά της, ενώ μπορούσε. Από ότι κατάλαβα τους μεγάλωσε με περίσια αγάπη και τα κορίτσια της το ανταποδίδουν στο έπακρο...

Και εγώ σκέφτομαι πολύ σοβαρά την περίπτωση της υιοθεσίας. Το πρόβλημά μου όμως είναι ότι επειδή ζώ στην Αμερική, η Ελλάδα δεν επιτρέπει να φύγουν τα υιοθετημένα παιδιά στο εξωτερικό (εκτός εάν αυτό αλλάξει κάποια στιγμή). Εδώ στην Αμερική, εάν περάσεις τα 45 δεν μπορείς να υιοθετήσεις (γίνομαι 44 στο τέλος του μήνα), η διαδικασία κοστίζει μια περιουσία και επειδή δεν έχω Αμερικάνικη υπηκοότητα, ίσως να μην μας επιτρέψουν να μπούμε καν στη διαδικασία. Θα μου πείτε, γιατί δεν το ερευνάς;;;; Έχουμε κάποιες διαφωνίες με τον συζυγό μου στο θέμα της υιοθεσίας, που με έχουν κάπως φρενάρει...

Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι πολύ... Είδα περιπτώσεις να πηγαίνουν τέλεια και ορισμένες να έχουν πολύ άσχημη κατάληξη... Βέβαια δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για να κρίνω, αλλά ως παρατηρητής δεν μπορούσα να καταλάβω π.χ. πως γίνεται να μην σέβεσαι τη μνήμη της θετής σου μητέρας, που πέθανε σχετικά νωρίς από καρκίνο, και να γκομενίζεις, να γελάς και να φιλιέσαι στη κηδεία της. Η΄ πως γίνεται να πετάς τον θετό σου πατέρα στο δρόμο, αμέσως μετά την κηδεία, επειδή το διαμέρισμα σου ανήκει με γονεική παροχή... Άσχημες συμπεριφορές, που με έχουν επιρρεάσει πολύ... Οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούσαν χρόνια να κάνουν ένα παιδί και τελικά κατάφεραν να υιοθετήσουν ένα κοριτσάκι. Δεν μπορώ να φανταστώ τι πήγε τόσο στραβά... Κανένας από τους δύο, δεν άξιζε αυτή τη συμπεριφορά.

Τα ιδια ακριβως μππορει να τα δεις και απο παιδια που εχους φυσικους γονεις...Οποτε μη το σκεφτεσαι ετσι!!Κυνηγησε το!!!

[etoile!]

katerina kafira έγραψε:

:laugh: :laugh: καταρχην καλημερα θα ηθελα να ευχαριστισω την βανια για τα καλά της λόγια και όπως έγραψε και εκείνη όντως ξέρεις την ιστορία μου και πραγματικα ποτε δεν θα μιλήσω άσχμα για τους γονε΄ςι μου γιατι εκείνη ξενύχτησαν στο πλάι μου όταν τους χρειάστηκα γιατι εκίνοι ήταν δίπλα μου στα διαβασματα μου και για πολλες ακόμα καλέ ή κακές στιγμές που ήταν εκει πάντα ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ !!! θα ήθελα να πώ ότι οι ιστορίες που διαβασε απο όλες σας με συγκίνησαν και κάτι ακομα έγραψςε το marikaki27 για τις περιπτώσεις αυτες που δεν σεβονται τους γονεις τους τους θετους να σου πώ κάτι αυτες οι περιπτώσεις υπάρχουν ακόμα και αντ ο έχεις γεννήσει και το έχεις βγάλει το παιδι απο την κοιλια σου για να καταλάβεις απέναντι απο την μαμα μου έμενε μία οικογενειακη φίλη των γονιών μου η γυναίκα έχασε τον άνδρας της όταν τα αγόρια της ήταν το ένα 5 χονών και το άλλο 40 ημερων έκανε δύθο δουλειές για να τους μεγαλώσει ο ένας έγινε πολιτικός μηχανικός και ό άλλος έγινε μαθηματικός σε πληροφορώ ότι κάποια στιγμη είπε η γυναιακ ανα μοιράσει την περιουσια για να μην το κάνουν τα παιδια της μετα τον θανα το της και πληρώνουν η μαμα μου της είπε να κρατησει το σπίτι ου έμενε το οποιο ήταν 120 τετραγωνικα και να το χωρίσει στα δυο για να μην έχει τόσο μεγάλο και δεν μπορει να το κουμαντάριε έτσι και εγινε αλλά όταν τα έγραψε όλα ποιο το αποτέλεσμα πήγε ο γιός που είναι μαθηματικός και μάλιστα με δικαστικο κλητήρα σε παρακαλώ και το ποιο ωραίο όταν ο άλλος γιος και η μαμα μου του ζήτησαν το λόγο και του μίλησαν ότι δεν είναισ ωστα αυτα που κάνει γύρισε και αρπάχτηκε στα χέρια με τον αδελφό του και στην μαμαμ ου της είπε ότι έχει ανάγκη το ενοίκιο και ας πάει η μάνα του να νοικιάσει άλλωστε της είπε δεν της πήρα και τηνσ ύνταξη και στην κηδεία ούτε που πάτησε

Πολυ ασχημο αυτο,αλλα νομιζω οτι κατι κρυβεται απο πισω...Δε μπορει το παιδι να φερεται ετσι χωρις λογο. Κατι θα του εκανε. Και μη κρινεις με βαση οσα βλεπεις εσυ. Και εμενα τη πεθερα μου αγια την λενε οι γυρω, αλλα αμα ηξεραν πως φερεται στον αντρα μου, ουτε καλημερα δε θα της ελεγαν!!!!!

[annoula1987]

Καταρχάς συγχαρητήρια για το πολύ ωραίο θέμα!!Θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποια κοπέλα από εδώ γνωρίζει τις διαδικασίες υιοθεσίας! Είμαι έγκυος το πρώτο μου παιδάκι αλλά σκέφτομαι να υιοθετήσω ένα στο μέλλον με την σκέψη ότι ήδη υπάρχουν αθώες ψυχούλες που χρειάζονται αγάπη και στοργή,γιατί να μην δώσω την αγάπη μου σε μια τέτοια ύπαρξη?Ο άντρας μου έχει τις επιφυλάξεις του όχι στο αν θα το αγαπάει και θα το φροντίζει (αυτό είναι το μόνο σίγουρο) αλλά στο θέμα της κληρονομικότητας διάφορων ασθενειών ή και συμπεριφορών.Φοβάται πολύ μην παρουσιάσει το παιδάκι κάποιο πρόβλημα γιατί δεν ξέρουμε τους γονείς του και το τι πέρασε το παιδάκι στα χέρια των φυσικών του γονιών στην εμβρυακή και έπειτα ζωή πριν καταλήξει στο ορφανοτροφείο.Για να καταλάβετε καλύτερα,τρέμει στην ιδέα ότι η φυσική του μητέρα όσο ήταν έγκυος,μπορεί να έκανε κάποιες καταχρήσεις που να έχουν βλάψει την υγεία του παιδιού αλλά να μην έχει φανεί ακόμα,ή μήπως η ψυχολογική της κατάσταση ήταν άσχημη με αποτέλεσμα να έχει επηρεαστεί και η ψυχολογία του παιδιού.Τι ξέρετε πάνω σε αυτό το θέμα?

[Koukida]

Η παρακάτω διαυθυνση παραπέμπει σε φορουμ όπου τα θεματα ασχολουνται αποκλειστικα με την υιοθεσία:

http://www.hostingphpbb.com/forum/index.php?mforum=yiothesiaanadox

[katerina kafira]

κορίτσια καλησπέρα σε όλες συγνω΄μη που τόσο καιρό δεν είχαμπει αλλα είχα θέμα με το κομπιούτερ πολύ χαίρομαι που βλέπω ότι πολλές κοπέλς έχουν μπείοσ το θέμα αυτο θα ήθελα να σας πώ ότι επειδη όσο καιρό το κομπιούτερ ήταν εκτός λειτουργιας και το έψαξα είναι οι διαδικασίες πολυ αργές αλλά και συγχρόνως πολυ γραφειοκρατία αλλά αξίζει κατε εμένα τον κόπο και την ταλαπωρια οποια θέλει πληροφορίες ας μου πει και να της πώ περισσότερρες λεπτομέρειες

[marikaki27]

Γειά σου Κατερίνα.

Κάπου διάβασα ότι η Ελλάδα δεν δίνει παιδιά για υιοθεσία σε Έλληνες που μένουν στο εξωτερικό. Δηλ. δεν επιτρέπει να φύγουν τα παιδιά εκτός Ελλάδος. Γνωρίζεις εάν αληθεύει;;;

[molly]

Γειά σας κι από μενα!

Κατ αρχήν θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην Κατερίνα που μας άνοιξε την καρδιά της,αλλά

και σε όλες τις κοπέλες που μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν αυτό το θέμα,ή που σκέφτονται το

ενδεχόμενο της υιοθεσίας ενός παιδιού!

Είμαι βρεφονηπιαγωγός και στα 9 χρόνια που δουλεύω,έχω συναντήσει αρκετές περιπτώσεις υιοθετημένων παιδιών,παιδιών γεννημένων με παρένθετη μητέρα κλπ κλπ!

Θέλω να πω στις κοπέλες που το σκέφτονται,οτι αυτά τα παιδιά,δε διαφέρουν σε τίθποτα από τα υπόλοιπα!Η στάση των γονιών τους απέναντι στο θέμα,είναι αυτή που θα καθορίσει και την εξέλιξη της ζωής τους!Και τι εννοώ με αυτό!

Δούλευα κάποτε με μία κοπέλα,η οποία είχε κάνει έκτρωση στα νιάτα της.Για την ακρίβεια την ανάγκασαν να κάνει οι γονείς της,γιατι δεν ήθελαν τον πατέρα του παιδιού!Η γυναίκα αυτή δε ξαναμπόρεσε να αποκτήσει παιδί.Και το τραγικότερο όλων είναι οτι τελικά παντρεύτηκε με τον πατέρα του παιδιού,παρά τη θέληση των γονιών της!

Αποφάσισαν να υιοθετήσουν ένα παιδί!Η περιγραφή της τη στιγμή που συνάντησε το γιο της,μου χει μείνει ακόμη χαραγμένη!

".......όλα τα παιδάκια μόλις μπήκαμε μέσα μας αγκάλιαζαν,μας γελούσαν,λες και ήξεραν το λόγο που είχαμε έρθει.Λες και μας έλεγαν "εμένα πάρε"

Αναρωτιόμουν ποιο να είναι το δικό μου και τότε η κυρία του ιδρύματος σταματάει πάνω από ένα μωράκι ξανθό με κενό βλέμμα που δε χαμογελούσε,ούτε μας κοίταζε,μόνο κουνιόταν πέρα δόθε...

....μου είπε ότι πιστεύει ότι για αυτό το παιδί θα ήμασταν ιδανικοί γονείς και μάλιστα αν είχα αντίρρηση,μπορούσα να πάρω κάποιο άλλο......"

Το παιδί αυτό ήταν μόλις 6 μηνών και έπασχε από ιδρυματισμό,αφού από τη στιγμή της γέννησής του ήταν στο ίδρυμα!Η συνάδελφός μου,το πήρε,το αγάπησε και αυτή τη στιγμή είναι ένας κούκλος,15 χρονών,ο οποίος ασχολείται με χίλια δυο πράγματα,είναι πρώτος στο στίβο και το ποδόσφαιρο,έχει άριστη σχέση με τους γονείς του,κι εκείνοι είναι πάντοτε δίπλα του!

Σε ερώτησή μου λοιπόν,αν ξέρει το παιδί τίποτα,εκείνη μου είπε οτι από πάντα του έλεγε την ιστορία τους σαν παραμυθάκι!Και μάλιστα όταν ήταν 4 χρονών,της είχε πει,"μαμά,αν τελικά εκείνο το απόγευμα δε με είχατε πάρει εσύ κι ο μπαμπάς,θα έκλαιγα με όλη μου τη δύναμη,μέχρι να με προσέξετε και να με πάρετε μαζί σας!!!!!!!!"

Το παιδί αυτό δηλαδή,επειδή ήξερε όλη την αλήθεια από νωρίς,έμαθε να εκφράζει αυτό που νιώθει και εμπιστεύεται απόλυτα αυτούς τους γονείς του!

Άλλη μία κυρία που έφερνε το 1 χρόνου υιοθετημένο εγγόνι της στον παιδικό,μας είχε πει"αν ήξερα τη χαρά που θα μας δίνει αυτό το πλάσμα καθημερινά,δε θα άφηνα την κόρη μου να κάνει τις 2 εξωσωματικές και να ταλαιπωρούμαστε!!Ούτε μία στιγμή δε μου χει περάσει απ το μυαλό οτι αυτό το παιδί δεν είναι δικό μας!!!!!!!!!!!!"

Και πράγματι ρε κορίτσια,αυτό το μωρό έμοιαζε καταπληκτικά και στη γιαγιά και στην π[ρογιαγιά του!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εύχομαι σε όλες όσες το επιθυμείτε,να αποκτήσετε ένα παιδάκι,με όποιον τρόπο κι αν είναι αυτός!

Μάνα δεν είσαι την ώρα του τοκετού,μάνα είναι εκείνη που καθημερινά παλεύει για την ανατροφή και την ευτυχία ενός παιδιού!!!!!!

[Αργυρω 27]

Μολλυ τα ειπες ολα τοσο ομορφα και με συγκινησες πραγματικα.εγω διαβασα το θεμα απο περιεργεια και χαρηκα που τελικα υπαρχει κοσμος με τοσο μεγαλη καρδια που θελει να υιοθετησει και να δωσει αγαπη χωρις να περιμενει να παρει τιποτα παρα ενα χαμογελο απο τα χειλη ενος μικρου παιδιου!ευχομαι καλη τυχη στην κοπελα που θελει να υιοθετησει.πιστευω πως θα τα καταφερει και θα γεμισει τη ζωη τους με χαρα ενα μικρο αγγελουδι!α...και μην μας ξεχασεις οταν τα καταφερεις...να μπεις και να μας πεις ποσο υπεροχα θετικα αλλαξε η ζωη σας!!!φιλια πολλα και ευχομαι καθε ευτυχια!!!

[Koukida]

Γειά σας κι από μενα!

Το παιδί αυτό ήταν μόλις 6 μηνών και έπασχε από ιδρυματισμό,αφού από τη στιγμή της γέννησής του ήταν στο ίδρυμα!Η συνάδελφός μου,το πήρε,το αγάπησε και αυτή τη στιγμή είναι ένας κούκλος,15 χρονών,ο οποίος ασχολείται με χίλια δυο πράγματα,είναι πρώτος στο στίβο και το ποδόσφαιρο,έχει άριστη σχέση με τους γονείς του,κι εκείνοι είναι πάντοτε δίπλα του!!!

Molly συγκλονιστικές καταστάσεις-

τι πιο όμορφο γιαυτό το παιδί- μπράβο...

προχθες ειδα σε εκπομπή της τβ που κάποιος νομικός ασχολουμενος με υιοθεσιες που ανέφερε οτι

οι αιτησεις των ενδιαφερομενων ζευγαριων ειναι χιλιαδες- αλλα τα παιδια πολύ λιγότερα---γιαυτο κ δεν ικανοποιουνται αμεσα.

να ρωτησω, μηπωςφταιει κ το γεγονος οτι τα ζευγαρια θετουν προυποθεσεις απο την πλευρα τους γιατην υιοθεσια? εννοω ηλικιακα ορια- καταγωγη-θεματα υγειας και αλλα τετοια?

[ΦωτεινηΦΤΝ]

Γεια σας! Μπράβο για την απόφασή σας. Και μεσω της Μητρόπολης σας μπορείτε να βρειτε παιδι προς υιοθεσια. Ετσι εμενα με βρηκαν και υιοθετησαν στα 5,5μου χρονια. Ενα θα πω.. Η αγαπη του προς εσας δεν θα αλλαξει ποτε, αλλά σας δινω μια συμβουλη. Εαν το υιοθετησετε κάπως μεγαλούτσικο (>5) και έχει καποιες μνημες και ας μην ειναι σιγουρο οτι οντως τα εζησε, πρεπει να του κανετε αυτη τη κουβεντα πιο νωρις. Εαν δεν θυμαται, τοτε μιληστε του περιπου μεταξυ στα 20-24 του χρονια. Το λεω αυτο, διοτι εγω ειχα καποιες μνημες, και με εκαναν να πιστεψω οτι ηταν της φαντασιας μου ή ονειρά μου. Ηταν χειροτερο αισθημα η αμφιβολια, παρά η ίδια η αλήθεια. Ελπίζω να βοηθησα..

[katerina kafira]

κοριτσια καλημερα σε ολες καταφερα μετα απο καιρο να ξαναμπώ ειχα θεμα με μικρα λοιπόν καταρχην χαιρομαι που βλέπω κοπέλες να μπαινουν σε αυτο το θεμα και σας ευχαριστω ξανα για τα καλα σας λόγια και θα ηθελα σε μια φιλη που με ρωτησε για το αν μπορει να υιοθετησει παιδακι και να πάει στο εξωτερικο ξέρω απο προσωπικη εμπειρια όπως ξερεςι ειμαι υιοθετημένη για ένα χρονκο διαστημα δεν μπορεςι να απομακρυνθεις γιατι πρεπει να ειναι σιγουρη οτι το παιδι παιρναει καλα λόγω κάποιων πραγματων που γινόντουσαν αλαλ θα το ψάξω και θα ανεβασω περισοοτερες πληροφοριες εντος των ημερων