Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Δυστυχώς η εγκυμοσύνη μου έχει σταματήσει, αφού το έμβρυο δεν αναπτύσσεται καθόλου.

Τις εξελίξεις τις έγραφα στο ποστ "Φουσκοκοιλίτσες Ιουλίου 2010", όπου και τα κορίτσια μου συμπαραστάθηκαν με όλη τους την καρδιά!

Τυπικά είμαι ακόμα έγκυος, αφού ούτε αίμα έχω, ούτε καφέ, ούτε απόξεση έκανα.

Την επόμενη εβδομάδα θα πάω να κάνω και επαγγελματικό υπέρηχο για να επιβεβαιωθεί η κατάσταση και θα προχωρήσω σε απόξεση, παρ΄όλο που, πιστεύω ότι δε προλάβω γιατί όλα τα συμπτώματα σταμάτησαν, η κοιλιά μου ξεφούσκωσε, το στήθος μου ξεπρήστηκε και δεν πονάει, οι αναγούλες κόπηκαν μαχαίρι, η συχνοουρία σταμάτησε, σε σημείο που πιστεύω ότι όλα αυτά ήταν και αποτέλεσμα αυθυποβολής.

Σας ευχαριστώ όλες για την παρέα!!!

  • Απαντήσεις 226
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Δεν είναι τελείως σίγουρο, αλλά κατά ένα 99% είναι.

Δεν στεναχωρέθηκα και πάρα πολύ είναι η αλήθεια. Ίσως επειδή δεν το είχα νιώσει,ούτε είχαμε προλάβει να ακούσουμε καρδούλα, έτσι δε με επηρέασε και τόσο πολύ...

Δημοσίευση

Ναι, φαντάζομαι αφού έμεινα μία φορά έγκυος, θα καταφέρω να ξαναμείνω! Απλά, θα μπω στη διαδικασία που είχα χαρεί που κατάφερα να αποφύγω, δηλ. του ψαξίματος, των εξετάσεων και του άγχους.

Φυσικά, δεν πιστεύω ότι η ευτυχία μου κρέμεται από την απόκτηση ενός παιδιού, δεν το έχω θέσει σκοπό της ζωής μου, έτσι δε θέλω να περιστραφεί η ζωή μου γύρω απ' αυτό.

Παρ' όλα αυτά, θα κάνουμε κάποιες εξετάσεις, για να αποφύγουμε ένα δεύτερο "τυχαίο γεγονός"...

Δημοσίευση

Πολύ λυπάμαι κοπέλα μου..Να μην το βάζεις κάτω...ξέρω τα λόγια είναι μικρά απλά να ξέρεις πως είμαστε εδώ όλες για να μοιραστούμε το πόνο και τη χαρά..Σύντομα θα γίνεις μανούλα,ν α είσαι σίγουρη!

Δημοσίευση

Δυστυχώς το περνάω μόνη μου αυτό. Μένω βέβαια με τους γονείς μου αλλά τι να τους κάνω;

Ο άντρας μου λείπει στη Μυτιλήνη για το γάμο του αδελφού του και τη βάφτιση της ανηψιάς του. Κανονικά θα έπρεπε να παρατήσει γάμους και πανηγύρια και να έρθει σούμπιτος, αλλά δυστυχώς τον επηρέασε η οικογένειά του και τον έπεισαν να μην έρθει.

Όσο για τις φίλες μου... Η κολλητή μου, παίρνει τηλέφωνα, δε λέω, αλλά μου είπε χτες ότι θα έρθει να με δει, και μπορεί να πάμε και για καφέ, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Και να σκεφτείτε ότι πριν από ένα χρόνο ακριβώς πήγαινα κάθε μέρα στο νοσοκομείο, για δύο εβδομάδες, και την έβλεπα.

Η κουμπάρα μου έχει να πάρει τηλέφωνο από τις 6 Αυγούστου και δεν έχει ιδέα.

Ο ξάδελφός μου, εδώ και πάρα πολύ καιρό, από τότε που έκανε την κόρη του που είναι τεσσάρων ετών, μας πρήζει να κάνουμε παιδί, και μάλιστα με τρόπο αγενή, και τώρα, ούτε για συγχαρητήρια πήρε όταν έμαθαν την εγκυμοσύνη, ούτε τώρα να πει ένα λόγο. Η αδελφή του το ίδιο, για να φανταστείτε, ακόμα και στα γενέθλιά μου μού στέλνουν απλά μήνυμα στο facebook.

Ο αδελφός μου μένει στο εξωτερικό κι έρχεται τη Δευτέρα.

Έτσι είμαι σχεδόν μόνη μου...

Δημοσίευση

Πάντως, όταν και αν υπάρξει επόμενη φορά, δεν πρόκειται να το πούμε σε κανέναν μέχρι ν' ακούσουμε καρδούλα, ούτε καν σε γονείς. Γιατί το είπαμε σε κάποιους φίλους και συγγενείς, αυτοί το είπαν παρακάτω, και πήγαιναν κάτι άσχετες γυναίκες στη μάνα μου, που δεν είναι ούτε φίλες, ούτε συγγενείς, και της έδιναν συγχαρητήρια...

Α πα πα πα...

Δημοσίευση

Ειλικρινά λυπάμαι και απο αυτά που γράφεις δειχνεις πολύ μόνη,αλλά να δεις που θα συνέλθεις και θα είσαι καλύτερα ψυχολογικά.Ναι θα είναι καλύτερα την επόμενη φορά -εύχομαι να είναι σύντομα-να ακούσετε την καρδούλα και μετα να το ανακοινώσετε.Αλλα πάλι όταν το μαθαίνεις είναι τόση η χαρα σου που θέλεις να το πεις παντού.΄Οσο για τον κόσμο ....γράψτον και κοίτα τον εαυτό σου και τον αντρα σου.

Δημοσίευση

Λυπάμαι πολύ γι' αυτό που σου συνέβει...

Δεν ξέρω τί άλλο να σου γράψω... έχεις δίκιο να αισθάνεσαι μόνη...

Όσο για συγγενείς, φίλους δυστυχώς ο καθένας κοιτάει την πάρτυ του δεν το ξέρεις?

Είναι δύσκολο όλο αυτό που παιρνάς.

Είναι λογικό να θέλεις τον σύντροφό σου δίπλα σου αλλα για τις γυναίκες μια τέτοια απώλεια είναι πιο επώδυνη... έχεις δίκιο όμως θα τον ήθελες δίπλα σου.

Συζήτησέ το μαζί του πές του πως νοιώθεις.

Και ναί στην επόμενη εγκυμοσύνη που σου εύχομαι να έρθει σύντομα μην το πείς σε κανέναν!

Ότι θέλεις εδώ είμαστε!

Δημοσίευση

Κορίτσια, το θέμα είναι ότι εγώ το έχω αποδεχτεί και δεν μπορώ να πω ότι έχω χάσει τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου. Ήμουν από την αρχή πάρα πολύ συγκρατημένη και ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι κάτι κακό θα συμβεί.

Αντίθετα, ο άντρας μου είχε μεθύσει απ' τη χαρά του, και γι' αυτό το λόγο δεν μπορεί να το αποδεχτεί. Πιανόταν από τις ανοησίες που έλεγε η μάνα του (ότι είναι πάρα πολύ νωρίς, είναι πολύ μικρό το μωρό, εγώ γιατί πηγαίνω κάθε βδομάδα στο γιατρό και αγχώνομαι;) και μου τα επαναλάμβανε κάνοντας τα πράγματα πολύ πιο δύσκολα. Σήμερα τον είδα κάπως πιο συνειδητοποιημένο (τον άκουσα καλύτερα).

Όσο για φίλους, συγγενείς, κ.λπ. επειδή εγώ πάντα έτρεχα όταν με χρειάζονταν οι άλλοι, το ίδιο περίμενα κι απ' αυτούς. Αυτή η ατυχία είναι η αιτία για ένα καλό ξεκαθάρισμα. Όποιος δεν πήρε τηλέφωνο, όποιος δεν ήρθε να με δει, όποιος δε ρώτησε, ξεγραμμένος. Μόνο τυπικές σχέσεις από δω και μπρος και τέρμα. Και ούτε καν αυτό.

Δημοσίευση

Ζάχα, το πρόβλημα είναι ότι έκλεισα και τα κολλέγια στην Ελβετία, και τώρα πρέπει να ξεκανονίζω. :P

Όντως, τελικά, μόνο εμείς είμαστε σωστοί φίλοι. Οι άλλοι ποτέ.

Δημοσίευση

Θέλω να γίνω μαμά! έγραψε:

Ζάχα, το πρόβλημα είναι ότι έκλεισα και τα κολλέγια στην Ελβετία, και τώρα πρέπει να ξεκανονίζω. :P

Όντως, τελικά, μόνο εμείς είμαστε σωστοί φίλοι. Οι άλλοι ποτέ.

οχι ρε γμττττττ ελπιζω να ηταν μονο ρεζερβεισιον και να μην εδωσες λεφτα!!!! :laugh:

ολο λεω και τονιζω οτι εγω το κανω για τον εαυτο μου..και μου αρεσει να βοηθω, οσο μπορω, τους αλλους και να δινω απλοχερα σε φιλιες....τελικα οταν με ''πληγωνουν'' μου πεφτουν λιγο το φτερα!!!! ΑΡΑ μπαρμπουτσαλα οτι λεω!!! :laugh:

μετα λεω...αν ΔΕΝ δωσεις...ΔΕΝ θα παρεις

μετα λεω...ΔΩΣΕ ΔΩΣΕ και θα χεις την χαρα αυτη

μετα λεω...ωραια ΕΔΩΣΑ...εγω ποοοοοοτεεεεεε θα παρωωωωω κατιιιιιι????

:laugh:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...