Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Να σου ζήσει κορίτσι μου ο μπόμπιρας σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πώς πέρασε καλέ έτσι γρήγορα ο καιρός, με λες??????????????????????

Πότε το ανακοίνωσες.................

Πότε γέννησες.................

:woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Φιλιά καλό μου!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλή λοχεία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

:kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

μου το επαν τα κοριτσια μα δεν το εβρισκα!!!

Βασουλα να σου ζησει ο παιδαρος!!αντε στην επομενη συναντηση να τον φερεις !!!!σαν εχθες θυμαμαι εκεινο τον καφε στα Σταρμπακς που ησουν 13 εβδομαδων!!!πως περναει ο καιρος! φιλια!

Δημοσίευση

κορίτσια σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου!

Ζω ένα όνειρο!!!

Ολα άρχισαν την Τετάρτη το πρωί όπου σηκώθηκα απο τις 7 το πρωί μετά απο 3 ώρες ύπνου. Το προηγούμενο βράδυ συμμαζεύαμε το σπίτι γιατί το βάψαμε (τρέλες του άντρα μου :S ) και κοιμηθήκαμε στις 4 το πρωί της Τετάρτης. Ξύπνησα λοιπόν και κάθησα στο laptop για να ενημερωθώ για τις μανουλες Αυγούστου-Σεπεμβρίου.Εφτιαξα και 2 φέτες ψωμί με τυράκι και έκατσα αναπαυτικά στον καναπέ μου...Ξαφνικά ένιωσα οτι ήθελα να πάω τουαλέτα και με το που σηκώθηκα απο τον καναπέ ένιωσα κάτι να τρέχει που δεν μπορούσα να ελέγξω.

Ουπς, κάτι γίνεται είπα...Εχει πλάκα! Έτσι σπάνε τα νερά;

Πάω στο μπανιο και διαπίστωσα οτι πράγματι έσπασαν τα νερά...Πέταξα απο την χαρά μου!Πάω αμέσως στον άντρα μου ο οποίος κοιμόταν. Τον ξυπνάω ήρεμα λέγοντας "Αγαπούλα μου σήκω...Μην ανησυχήσεις.Μου σπάσαν τα νερά...Μην αγχώνεσαι, έχουμε χρόνο. Πάω να κάνω ένα μπανάκι και σήκω εσύ σιγά σιγά" ...Τρελάθηκε ο άντρας μου...Μου λέει "Σοβαρά μιλάς;Δεν κάνουμε τέτοιες πλάκες τέτοια ώρα"..."Οχι βρε αγάπη μου σοβαρά μιλάω...Σήκω σιγά σιγά" Τρελάθηκε ο άντρας μου :ohmy::ohmy:

Εκανα το μπανάκι μου, ξυρίστηκα και ετοιμάστηκα. Ο άντρας μου ήταν μέσα στο άγχος και εγώ μέσα στην τρελή χαρά!Ξαφνικά θυμήθηκα οτι δεν έκανα εξουσιοδότηση στον άντρα μου για να μπορέσει να πάρει τα επιδόματα απο το ΙΚΑ. Του λέω να πάμε στα ΚΕΠ. Τρελάθηκε ο άντρας μου..."Είσαι τρελή;Σπάσαν τα νερά και θα πάμε στο ΚΕΠ;Και αν γεννήσεις στο αμάξι;" "Βρε χαζούλι, δεν πρόκειται να γεννησω ακόμα αφού δεν πονάω...Εχουμε χρόνο!!!" του είπα...

Πάμε λοιπόν στα ΚΕΠ, μπαίνω άνετη μέσα και πάω κατευθείαν στο κισέ. Η κοπέλα μου λέει "Δεν τελείωσα ακόμα κυρία μου...Περιμένετε"...Της λέω "δυστυχώς δεν μπορώ να περιμένω...Μου σπάσαν τα νερά και πρέπει να πάω να γεννήσω"... "Πλάκα μου κάνετε, έτσι;" λέει... "Μπα, δεν είμαστε για πλάκες" της λέω και μου αρπάζει τις εξουσιοδοτήσεις...Μέσα στο άγχος η κοπέλα μπερδευε τις σφραγίδες. :silly: :laugh: Τελικά τελειώσαμε και ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο.

Οταν πήγα είχα διαστολή 1 :S και μου βάλαν ορό για τεχνητούς πόνους. :S:unsure:

Ααααχ κορίτσια, τα είδα όλα... :blink::blink:

Σαν άρχισαν οι πόνοι άρχισα κι εγώ τις αναπνοές. Να ο πόνος, φου-φου-φου εγώ... Ολο αυτό κράτησε 14,5 ώρες μέχρι τις 00:30 όπου επιτέλους είχα τέλεια διαστολή.Απο το 8 και μετά οι πόνοι ήταν απίστευτοι.Εγώ όμως κυρία! Φου-φου-φου-αααααχχχχ-φου-φου... :blush:

Με βάλαν στην αίθουσα τοκετού και ξεκίνησε η διαδικασία...

"Σπρώξε, σπρώξε...Κάνε κακά" μου'λεγε η γιατρός :laugh: :laugh: . Σπρώχνω εγώ...Σε λίγο να σου το κεφαλάκι. Με το που βγήκε το κεφαλάκι, χαλάρωσα λιγάκι γιατί είχα τρελαθεί απο τον πόνο και μου φωνάζει η γιατρός "ΟΧΙ ΟΧΙ στο λαιμό...Μην σταματάς...σπρώξεεεεεεεε" Τρόμαξα.Φοβήθηκα τόσο που σπρώχνω μια δυνατά, ήρθε και ένας νταβραντισμένος γιατρός που μου πάτησε την κοιλιά και πετάχτηκε το αντράκι μου.

Εκλαψε αμέσως και χάζεψα. Τι κουκλάκι είναι αυτό;Το αγοράκι μου είναι αυτό;Δεν το πιστεύω.Μου το βάλαν στην αγκαλιά και δεν μπορούσα να το πιστέψω...Ηταν ότι καλύτερο μου είχε συμβεί στην ζωή. Η απολυτη ευτυχία!Ξέχασα και τους πόνους και όλααα!Είχα αγκαλίτσα τον ζουζούνο μου. Ο χρόνος σταμάτησε. Τον κοιτούσα και δεν μπορούσα να το πιστέψω πως είχα στην κοιλιά μου αυτό το πλασματάκι...

Αρχισαν να με ράβουν.Εκεί πόνεσα περισσότερο απο την γέννα... :S:S αλλά είχα αγκαλιά το μικρούλι μου και με ανακούφιζε!Δεν με ένοιαζε τίποτα. Δεν ήθελα τίποτα.Μόνο να απολαύσω την στιγμή!

Γεννήθηκε στις 00:35 της Πέμπτης 2580 γραμμάρια και 49 εκατοστά. Είναι ένας ΚΟΥΚΛΟΣ!!!Είμαι ερωτευμένη με τον γιο μου!

Ηρθαμε σπιτάκι μας χθες και προσπαθούμε να γνωριστούμε μεταξύ μας!

είναι πολύ ήσυχο μωράκι και εγώ μια ευτυχισμένη μανούλα!Μόνο που έχω πρόβλημα με τον θηλασμό. Δυστυχώς δεν έχω αρκετό γάλα και δίνω και συμπλήρωμα.Σήμερα πήγα στον παιδίατρο και μου είπε οτι το μωρό μου θέλει επειγόντως υγρά και πρέπει να του δώσω περισσότερο συμπλήρωμα γιατί θα αφυδατωθεί...Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ αλλά ας είναι καλά το μωράκι μου.Θα το θηλάσω όσο μπορώ με όσο γάλα έχω...

Ζω ένα όνειρο!

Εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που πλησιάζει η ώρα του τοκετού, με έναν πόνο και καλή λευτεριά!

Στις μανούλες να χαιρόμαστε τα ζουζουνάκια μας και στις κοπέλες που προσπαθούν να αποκτήσουν σύντομα σποράκι στην κοιλίτσα!

Δημοσίευση

ε εισια τρεληηηηηηηηηηκαλε κεπ πηγες?????????? :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

βσουλα μου να σου ζησει παιδαρος..

καλα χωρις επισκληριδιο? :S

σου βγαζω το καπελο..

οσο για το θηλαμσο τι σ εειπα?

στειλε με πμ να σε βοηθησω..

αν θες κ το τηλ μου..

εχει γαλααααααααααααα :kiss::kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Βάσω μου να σου ζήσει ο αγόραρος!!!!!!Να είναι πάντα γερός!!

Αντε, και μόλις σαραντήσεις με το καλό, να συναντηθούμε και επισήμως!!

Για τον θηλασμό, ρώτα τα κορίτσια εδώ όοοοο,τι σε απασχολεί!Είναι αρχή ακόμα, μη σε πάρει από κάτω!Κι εγώ δυσκολεύτηκα αλλά μετράω 4μήνες++ και ομολογώ οτι το απολαμβάνω όσο τίποτα άλλο!!!

Τα φιλιά μου και στους δυο σας!!

Δημοσίευση

Ολια μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!

Κι εσύ να χαίρεσαι τον κούκλο σου!!!

φιλιά πολλά πολλά!!! :kiss::kiss:

Jona μου σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!!

Ναιαιαιαιαι!!!Να κανονίσουμε καροτσοσυνάντηση απο Σεπτέμβρη που θα έχουμε σαραντήσει κιόλας!!!

Για τον θηλασμό με συμβουλεύει η Λαλα και προσπαθώ να βγάλω μια άκρη...

Φιλια πολλά πολλά!!! :kiss:

  • 3 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...