Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Γειά σας κορίτσια μου, τι κάνετε;

Είπα να σας γράψω κι εγώ τον καημό μου, λίγο άσχετο με εγκυμοσύνες, κ.λπ.

Αποφασίσαμε με τον άντρα μου να αγοράσουμε ένα διαμέρισμα. Βρήκαμε ένα πάρα πολύ ωραίο τριάρι, όχι καινούριο αλλά πλήρως ανακαινισμένο, σε καλή περιοχή, με πάρκο απέναντι, τέλος πάντων, έχει τα χίλια καλά!

Εννοείται ότι για να το αγοράσουμε πρέπει να κάνουμε δάνειο. Αφού το ψάξαμε λίγο, αποταθήκαμε σε έναν κρατικό οργανισμό, που δανειοδοτεί αποκλειστικά για αγορά κατοικίας. Ο διευθυντής του υποκαταστήματος, αφού με ρώτησε τι δουλειά κάνουμε, κι αφού του είπα ότι ο άντρας μου είναι άνεργος, μου πρότεινε να κάνουμε αίτηση για ένα κρατικό σχέδιο δανειοδότησης, για ζευγάρια με χαμηλά εισοδήματα. Πληρούμε όλες τις προϋποθέσεις, και το σχέδιο αυτό είναι εξαιρετικά ευνοϊκό! Αφού ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά να μαζέψουμε τα χαρτιά, κάναμε την αίτηση στις 31/5. Μας είπαν ότι για να εγκριθεί χρειάζονται 3 εβδομάδες.

Στις δύο εβδομάδες μας ζήτησαν άλλο έγγραφο από τον άντρα μου. Τους το πήγαμε. Στις τέσσερις εβδομάδες, και ενώ μας είχαν πει ότι θα έχουμε απάντηση, μας ζήτησαν κι άλλες πληροφορίες για τον άντρα μου, δηλώνοντάς μας ότι από τα κεντρικά δεν πιστεύουν ότι είναι άνεργος! Την περασμένη Τρίτη μας είπαν ότι εγκρίθηκε και ότι περιμένουν το έγγραφο από τα κεντρικά, την Πέμπτη ότι θα εγκριθεί Παρασκευή ή Δευτέρα, και μπορεί και να απορριφθεί, και την Παρασκευή ότι θα εγκριθεί Τετάρτη ή Πέμπτη, επειδή ο γενικός λείπει διακοπές. Χτες, Τετάρτη, μας ζητάνε υπεύθυνη δήλωση από τον άντρα μου, και μας λένε ότι θα εγκριθεί μάλλον εντός των ημερών που θα συνεδριάσει το συμβούλιο.

Ο διευθυντής του υποκαταστήματος, μάλιστα, είχε το θράσος και την αναίδεια να μου δηλώσει ότι ταλαιπωρήθηκε με την υπόθεσή μου, επειδή χρειάστηκε να κάνει αρκετά τηλεφωνήματα!

Εν τω μεταξύ, έχουμε υπογράψει συμβόλαιο σύμφωνα με το οποίο τα χρήματα και το σπίτι πρέπει να παραδοθούν μέχρι τις 31/7.

Έχουμε καταντήσει νευρασθενικοί από το άγχος, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, είμαστε σε μια διαρκή κατάσταση αναμονής και δεν αντέχουμε άλλο...

Δημοσίευση

Χε χε, τι να ξαλαφρώσω; Όλη μέρα τα λέω, σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς, στον καθρέφτη... Τουλάχιστον ο μεσίτης και ο εργολάβος που είναι ιδιοκτήτης είναι καλοί άνθρωποι και καταλαβαίνουν ότι δεν εξαρτάται από εμάς. Γιατί άλλοι, θα μας έπαιρναν κάθε μέρα και θα μας έβριζαν.

Έτσι μου έρχεται να πάω στα #&%#(&%()*γραφεία τους και να τους τα σπάσω όλα. ΤΟΤΕ ΘΑ ΞΑΛΑΦΡΩΣΩ!!!!!

Δημοσίευση

Σωστόοοοοο τότε θα ξαλαφρώσεις.....αλλά δάνειο δεν βλέπω να παίρνεις. :blink:

Λίγο ακόμα υπομονή, άλλωστε τον γάιδαρο τον φάγατε. Κάτι μου λέει ότι από βδομάδα θα σας έρθουν τα ευχάριστα!!! ;)

Καλή τύχηηηηηηηηηηη.............

Δημοσίευση

Ε, ναι, τώρα πια δεν έχουν κανένα έρισμα. Αλλά ρε παιδί μου, αφού δε θέλουν να δώσουν το ευνοϊκό δάνειο, τότε γιατί το κάνουν; Για να σπάνε τα νεύρα του κόσμου; Κι αν δεν πιστεύουν όλα εκείνα τα επίσημα έγγραφα που τους προσκομίσαμε, γιατί, καθώς λένε, μπορεί ο άντρας μου να εργάζεται και να μην του βάζουν ένσημα (πράγμα δύσκολο για την Κύπρο), τότε ποιον πιστεύουν; Τους άλλους που πάνε και κάνουν αίτηση γιατί τους εγκρίνουν; Ο οποιοσδήποτε μπορεί να λέει ψέματα. Χτες που είπα στο διευθυντή να ψάξουν όσο θέλουν και θα δουν ότι λέμε την αλήθεια, μου είπε με την ειρωνεία να στάζει "δεν έχουμε ντέτεκτιβ".

Δημόσιοι υπάλληλοι, καρεκλοκένταυροι, γραφειοκράτες, τι άλλο να πω; Κι εγώ δημόσιος υπάλληλος είμαι, αλλά στο σχολείο σκοτωνόμαστε. Κι αναρωτιόμουν γιατί βρίζουν τους δημόσιους υπαλλήλους ότι κάθονται...

Δημοσίευση

Ναι, το αξίζουν!!!!! Είναι άτοκο για τα πρώτα δύο χρόνια, και μετά το επιτόκιο είναι 2.75 μέχρι να αποπληρωθεί. Αλλιώς δε θα επιμέναμε τόσο πολύ... Αλλά κι αυτοί γιατί τα αναγγέλλουν τα φιλολαϊκά προγράμματα, αφού σου φέρνουν μετά 800 δυσκολίες;

Δημοσίευση

Πωπωπω!της εγκρισης το καγκελο!!εμ και σεις βαλατε σε κοπο κοτζαμαν διευθυντη να κανει...τοσα τηλεφωνα?κουραστηκε ο ανθρωπος ντροπη! :laugh: καλα ξεμπερδεματα ευχομαι κοπελα μου και καλοριζικο και τυχερο να ειναι το σπιτακι σας!!

Δημοσίευση

Εμ, κουράστηκε ο άνθρωπος... Αναγκάστηκε να κάνει πολλές κινήσεις: να κινήσει το χέρι του, το στόμα του, μπορεί να ανακάθισε και καμιά φορά στην πολυθρόνα του...

Κίμον σ' ευχαριστώ, ελπίζω σύντομα να τελειώσει αυτή η ιστορία, γιατί κουραστήκαμε αφάνταστα με την αναμονή...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημερα κοριτσι μου. Θα με ακουσεις λιγο αυστηρη αλλα εφοσον δεν εχεις καποιον ανθρωπο στο περιβαλλον σου να το κανει, ας γινω εγω. Θελω σε παρακαλω να βρεις αμεσα εναν ειδικο ψυχικης υγειας και να απευθυνθεις. Δε θα σου χαιδεψω τα αυτια, το αγχος, η κουραση και η αγωνια, ναι, σαφως και υπαρχουν στο 80% των μαμαδων. Δεν ειναι ομως μονιμα, ουτε αγουν την καθημερινοτητα μας. Οι αυτοκαταστροφικες σκεψεις, η μονιμη μελαγχολια, η πεποιθηση οτι η ζωη σου τελειωσε, η δυσφορια που αυξανεται τη νυχτα, οι φοβιες για το παιδι το σκοταδι κλπ ομως δειχνουν οτι κατι παθολογικο ελλοχευει. Προφανως κι ολα μπορουν να βελτιωθουν αλλα πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου και την ψυχικη σου υγεια κι ισορροπια. Κι εφοσον δεν εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον να το κανει για σενα και να σε παρει απ το χερι να σε παει σε εναν εξειδικευμενο ψυχιατρο η εστω ψυχολογο, πρεπει να το κανεις μονη σου εσυ. Τωρα ειναι η στιγμη. Μην το αφηνεις αλλο να σε τρωει. Ολα θα βελτιωθουν, αλλα πρεπει να αναλαβεις δραση. 
    • Καλησπερα. Οπως σου εγραψε και η αλλη κοπελα οι περισσοτερες γυναικες περναμε απο αυτην τη φαση αργα η γρηγορα. Ειτε απευθειας μετα τον τοκετο ειτε καποιους μηνες μετα. Θα σου γραψω για την προσωπικη μου εμπειρια επειδη καποια πραγματα που ειπες τα νιωθω κι εγω. Εχω ενα παιδι,τωρα ειναι 16 μηνων και καθε μερα νιωθω οτι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου. Βλεπω αλλες μανουλες που ειναι παντα περιποιημενες ενω εγω οταν βγαινουμε συνηθως επειδη δεν προλαβαινω βγαινω οπως να ναι. Τωρα π ξεκινησα τη δουλεια εχω εξαντληθει με αποτελεσμα να ειμαι πολυ συχνα αρρωστη και πολλες φορες σκεφτομαι οτι το παιδι μου θα ηταν καλυτερα αν ειχε αλλη μαμα. Αυτες οι σκεψεις ειναι στιγμιαιες, οταν παρεις μια ανασα και δωσεις λιγο χρονο στον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα πιο καθαρα. Για το μωρακι σου εισαι ολος του ο κοσμος προσπαθεις καθε μερα να του δωσεις το καλυτερο κι αυτο ειναι πολυ σπουδαιο. Μη συγκρινεις τον εαυτο σου με αλλες γυναικες,η καθεμια εχει τις δικες της αντοχες και αυτο δεν ειναι κακο. Αλλωστε να σου πω και κατι τα παιδακια θελουν απλα πραγματα και λιγα για να ειναι χαρουμενα. Δε χρειαζεται να πασχιζουμε παντα για το τελειο. Φροντισε τον εαυτο σου γιατι το μωρο σου πιο πολυ αυτο εχει αναγκη μια χαρουμενη μαμα.
    • Καλησπερα,οχι δεν εχω δωσει ψαρι. Της δινω λιγο μοσχαρι και μεχρι στιγμης το εχει δεχτει και απλα εισαγω λαχανικα για να εχω επιλογες. Θα την δοκιμασουμε παλι λιγο κοτοπουλο αλλα τωρα που ειναι αρρωστουλα δεν θα εισαγω κατι νεο. Σημερα το απογευμα μου σηκωσε και 38 πυρετο αλλα ισως ειναι τα δοντακια της γιατι και στο φαγητο αν ακουμπησει το κουταλακι στα πρησμενα ουλα αρχιζει και κλαει με λυγμους. 
    • Μακαρι μακαρι μακαρι! Η αληθεια ειναι οτι φοβομαστε να παραδεχτούμε οτι νιώθουμε ολα αυτά σε μια απ τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μας που τελικά δεν ειναι ακριβώς έτσι..λογω των ορμονών και των απαιτητικων συνθηκών. Φανταζόμουν βέβαια οτι με το πέρασμα του καιρού ολα αυτα τα ψυχικά βαρη θα εξασθενούν ενώ σε μενα πχ συμβαίνει το ανάποδο. Ευελπιστώ να επιστρέψω σε λιγο διάστημα και να ξαναγράψω με πιο καθαρο μυαλό την εξέλιξη γιατι θεωρώ οτι πολλες γυναίκες εχουν αναγκη απο αυτό. Οπως κι εγω που άνοιξα αυτο το θέμα διαβαζοντας κι αλλα παρομοια. Εχω απευθυνθεί στην φαιναρετη και ελπίζω ολα καλα! Επισης ,δυστυχώς στον κυκλο μου καμια φιλη μου δεν εχει παιδι ακόμα οποτε θεωρω οτι θα καταλάβουν μόνο οσες εχουν βιώσει οτι βιωνει μια μαμά. Αυτός ειναι και ο λογος που ενιωσα την αναγκη να το συζητήσω με σας
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...