Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ - ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ!!!!


Recommended Posts

Καλημερα σε ολες τις μανουλες. Ειμαι καινουρια στο φορουμ και γραφω για πρωτη φορα. Ελπιζω να γραφω στη σωστη ενοτητα. Θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας και να ακουσω τη γνωμη σας για ένα προβλημα που αντιμετωπιζουμε με τον μικρο μας.

Εχω ένα αγορακι 15 μηνων. Σε γενικες γραμμες είναι ένα καλο μωρο με τις γνωστες γκρινιες και μουρμουρες που εχουν όλα. Το θεμα μου είναι ότι τις περισσοτερες φορες που θα συναντησουμε καποιον γνωστο μας/φιλο η συγγενινη που δεν τον ξερει καλα και κανουν την κινηση να του μιλησουν / αγκαλιασου κτλ. βαζει τα κλαματα. Το ιδιο και οσες φορες εχουμε παει επισκεψη σε καποιο σπιτι. Για παραδειγμα πηγαμε σε καποια γενεθλια και το πηρε μια μακρινη συγγενης που δεν την ηξερε αγκαλια (παρεπιπτοντως δεν εβαλε τα κλαμματα) αλλα όταν τον πηγε μεσα στο σπιτι με τα αλλα παιδακια και με την μουσικη να παιζει δυνατα δεν ξερω τι επαθε και αρχισε να κλαιει και δεν σταματησε την μουρμουρα γενικα μεχρι να φυγουμε. Όταν παμε για ψωνια στο σουπερ μαρκετ (και γενικα σε πολυκαταστηματα που εχει κοσμο) η βγαινουμε για φαγητο η παει στην παιδικη χαρα η στην πλατεια με την γιαγια και του μιλησει καποιος αλλα δεν τον πειραξει είναι μια χαρα. Δεν ξερω όμως τι του συμβαινει όταν παμε επισκεψη γιατι τοτε συμβαινει τις περισσοτερες φορες. Η αληθεια είναι ότι από το πρωι μεχρι το απογευμα είναι με την γιαγια γιατι δουλευουμε και εγω και ο συζηγος μου. Και είναι σε ένα περιβαλλον ησυχο χωρις φωνες, φασαρια κτλ. Δεν ξερω τι να κανω και ο αντρας μου απελπιζεται γιατι αισθανεται ότι είναι το παιδακι μας αντικοινωνικο. Καναμε / κανουμε κατι λαθος?

Πως μπορω να τον κανω (όχι να τρεχει στον καθενα δεν γινεται να μας αρεσουν ολοι) αλλα να μην κλαιει με το που βρισκεται καπου.

Θα ηθελα πολύ να διαβασω τις συμβουλες σας και αν ξερετε και καποιο σχετικο βιβλιο / αρθρο που θα μπορουσα να διαβασω για να μπορεσω να βρω μια λυση γιατι κάθε φορα που είναι να τον παρω καπου σκεφτομαι τι και πως θα το αντιμετωπισω.

Ευχαριστω και συγγνωμη για το μεγαλο ποστ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζησει το αγορακι σου! :)

Μπες λιγο στην θεση του... Αν εσυ εισουν με διαφορους κινεζους που δεν καταλαβαινες τι λενε αλλα πεταγαν που και που κανα ελληνικο... και σε πιαναν και σε αγγιζαν και σε μεταφεραν μακρια απο τους οικειους σου δεν θα τρομαζες η τουλαχιστον να δυσφορουσες?

Δωστου χρονο... Πηγαινε τον σε παιδακια και κατσε μαζι του να παιξεις. Σιγα σιγα θα εξοικειωθει.. Ειναι λογικο οταν αλλαζει π[εριβαλλον να αγχωνετε. Μην απελπιζεστε και καθιστε μαζι του να παιξετε,μιλησετε οταν θα εισαστε και με αλλους για να ηρεμη. Και σιγα σιγα θα εξοικειωθει!! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου. Η αληθεια ειναι πως δεν εχουμε πολλα παιδακια ιδιας ηλικιας στο περιβαλλον μας. Και στα γενεθλια που πηγαμε ηταν για παιδακια 8 ετων. Αλλα εχει δει και πιο μικρα αγνωστα παιδακια που τους γελαει και φωναζει χαρουμενος. Το προβλημα αντιμετωπιζεται στους μεγαλους κυριως και περισσοερο σε αυτους που του δινουν σημασια. Αν δεν ασχοληθει καποιος μαζι του ειναι οκ (ετσι καταλαβαινω).

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

μην ανησυχεις!!!!!!!! ;) σιγα-σιγα μονος του θα εξοικειωθει!!!!!ειδικα μολις παει σχολειο η συμπερηφορα του απεναντι στους αλλους θα αλλαξει!!!!προς το παρον θελει μανουλα-μπαμπακα και γιαγιουλα!!!δεν ειναι κακο αυτο!!!! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Manoula

κατ´αρχήν παίζει σημαντικό ρόλο αν αυτήν την συμπεριφορά

την είχε από μικρούλης ή το απέκτησε τώρα...

Ο μπεμπάκος μου πέρασε μια φάση 1 ολόκληρο μήνα

-μικρότερος βέβαια-, από 3,5 εώς 4,5 μηνών

που τρόμαζε κ έκλαιγε απαρηγόρητος ακόμα

κ αν περνούσε μύγα από κόντα του...

Δωματιο άλλαζα κ μόλις ξαναγυρνουσα

έκλαιγε από την τρομάρα του

που με έβλεπε μπροστά του ξαφνικά!!!

Δεν σου συζητω για τρίτους!!! Ήταν κ είναι

καλόβολο κ κοινωνικο μωρό

αλλά σε εκείνο τον μήνα της ζωής σου

((ήταν κ πάνω σε άλμα ανάπτυξης)) τρόμαζε

κ με το φτέρνισμα μου!!!

Περνάνε φάσεις τα μωράκια.... Μήπως απλά θέλει

αγκαλιές κ ασφάλεια, μέχρι να ξανά-νιώσει δυνατός

κ θα επανέλθει...

Αν πάλι ήταν έτσι «κλειστό» μωράκι από πάντα,

βοήθησε το να νιώσει ασφαλή με τους ξένους!

Παιξ´τε μαζί (με τους ξένους), δώσε τους ένα φιλί

για να καταλάβει πως δεν «δαγκώνουν»,

κ κυρίως μην τον αφήνεις από την αγκαλίτσα σου!

Ετσι όπως τα περιγράψεις δεν είναι καθόλου ανησυχιτικο!

Κάθε μωρό έχει τους ρυθμούς του κ φυσικά

τον χαρακτήρα του!!!

Ίσως δεν συμπαθεί την πολυκοσμία

γιατί θα νιώθει άβολα...

Παίζει ρόλο το πως μεγαλώνει, επομένως είναι όλα οκ!

Εγώ τον μπεμπίνο μου (11 μηνών σχεδόν)

δεν τον έχω αφήσει ΠΟΤΕ κ επίσης από 7 ημερών

βγαίνουμε βόλτα κάθε μέρα!!! Πάρκα, πλατείες, cafe,

θάλασσα, όλα τα κάνουμε μαζί...

Στους τραπεζικούς υπαλλήλους ζητάει αγκαλιά,

στους βενζινοπώλες φωνάζει για να του δώσουν σημασία

στο πίσω καθισμα

κ άλλα τέτοια χαριτωμένα!!!

Δώσε χρόνο στο αγγελούδι σου

κ αν κάτι σου «καρφωθει» στο μυαλό

συζήτησε το κ με τον γιατρό σας

που θεωρητικά(!) παρακολουθεί το παιδί

κ θα έχει πιο έγκυρη γνώμη κ συμβουλή!

Να σου ζήσει το γλυκό σου!

Κάνε το 100 αγκαλιές... !!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοριτσια σας ευχαριστω για τις απαντησεις σας και να σας ζησουν τα παιδακια σας.

Προσπαθω να τον εχω κοντα μου οσο μπορω και να τον παιρνω μαζι μου οπου μπορω. Βεβαια το προγραμμα που εχει δεν βολευει και πολυ (γιατι κοιμαται γυρω στις 9.30 καθε βραδυ) και ετσι αν παμε καπου η θα γυρισουμε νωρις η καποιες φορες τον αφηνουμε σπιτι. Βασικα το κανει αυτο απο πολυ μικρος. Δεν ηθελε πολλα πολλα με αγνωστους και ολο με εψαχνε αν τυχαινε και τον επαιρνε καποιος και ολοι λενε ''μαμακιας''. Με ενοχλει λιγο αυτη η ταμπελα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Είναι τοοοοσο ηλίθιος ο κόσμος!!!

Φυσικά κ είναι ...μαμάκιας,

τι να είναι δηλ;;; Γιαγιάκας; Γειτονάκιας;

Τιιιιι;;;

Μωρό είναι κ έχει ανάγκη την μαμά του...

Τι πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο

από το να νιώθει ένα μωράκι ασφάλεια

στην ΜΑΜΑ του

κ όόόχι στον ...μπακάλη!!!

Προσπάθησε να μην σε επηρεάζουν

με τις κακίες αυτές ((κ εγώ τα ακούω

κ οοολες μας νομίζω!))

κ προκαλεσεις άγχος στο μωρό σου, άθελα σου!

Νιώθει κ καταλαβαίνει τα πάντα!!!

Εγώ πλέον όταν τον αποκαλούν «μαμάκια»

απαντω : Δοξα τον Θεό που είναι φυσιολογικό

το παιδί μου...!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

χαχα συμφωνω με τα κοριτσια σε οοοολα!!!

οσον αφορα το 'μαμακιας' ο δικος μου που ειναι 2 χρονων παρολο που ειναι ανεξαρτητο παιδι,δυναμικο και δεν ειναι πολυ της αγκαλιας ειναι πολυ προσκολημενο πανω μου!!

παει σε ολους,χαιρεταει ολο τον κοσμο αλλα αν κανω να φυγω εχουμε κλαμματα!!!

προσωπικα αν κι εγω τον λεω χαιδευικα μαμακια μου αρεσει πολυ που το μωρο μου νιωθει ασφαλεια και σιγουρια σε μενα και οχι καπου αλλου

το απολυτα φυσιολογικο και λογικο δηλαδη

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

απολαυσε τις τιγμες τωρα που σε χρειαζετε και θελει να ειναι μαζι σου τωρα που μπορεις και μην δινεις σημασια σε ανοησιες

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοριτσια σας ευχαριστω πολυ γιατ τις απαντησεις σας. Ο προβλιματισμος μου δεν ειναι βεβαια τα σχολια των αλλων. Απλα ετσι το ανεφερα. Το θεμα μου ειναι πως να βοηθησω τον μικρο για να νιωθει πιο καλα. Να ας πουμε χτες πηγαμε Σουπερ Μαρκετ. Ε δεν εβγαλε αχνα. Δεν ειναι οτι το κανει συνεχεια. Απλα οσο το τριγυριζω στο μυαλο βλεπω πως το κανει σε χωρους μικρους με κοσμο και τυχει να του μιλησει καποιος. Τελος παντων. Θα προσπαθησω να τον κανω να νιωσει πιο ανετα. Και τωρα που θα παμε διακοπες και θα ειμαστε με κοσμο συνεχεια ελπιζω να βελτιωθει λιγο η κατασταση.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

και σε μενα περασε μια φαση για δυο μηνες που ηθελε μονο εμενα και τον μπαμπα της αλλα εδω και μια βδομαδα φαινετε να της εχει περασει

χθες το αποκορυφωμα

πηγαμε σε ενα παιδικο παρτυ και πηγε σε μια θεια της σχεδον δυο ωρες την κρατουσε

δεν εχεις ιδεα ποσο μου κακοφανηκε :dry::P

θελω τη μπεμπα μου μονο δικη μου!!!!!!! :P:blush:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Όχι ενταξει αυτό το συναισθημα δεν το εχω νιωσει ακομα. Καμμια φορα βεβαια με ενοχλει ενώ γυριζω από την δουλεια και παω κατω στην πεθερα μου να τον δω δεν ερχεται απευθειας σε μενα και καθεται με την γιαγια αλλα το προσπερναω.

Τι ειμαστε και μεις οι μανουλες μια τα θελουμε κοινωνικα και να τους αρεσει ο κοσμος και από την άλλη αν είναι μαζι με καποιον αλλον μας κακοφαινεται.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...