Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Να και η δική μου ιστορία του τοκετού!!!!

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010, ώρα 7 και μισή φτάνουμε στο ΙΑΣΩ, και το άγχος και ο φόβος μου έχουν χτυπήσει κόκκινο!!! Ο μπέμπης μέσα στην κοιλιά κλωτσάει συνέχεια και οι γονείς μου και ο άντρας μου είναι διπλά μου!!!

Σήμερα θα φέρω στον κόσμο τον γιόκα μου, το θαύματα που περίμενα για 9 μήνες!!!! Η προετοιμασία για την καισαρική ατελείωτη, ο κόσμος πολύς και υπάρχει καθυστέρηση!!!! Όταν τελικά ήρθε η ώρα του χειρουργείου, η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή, και θυμάμαι σαν σε όνειρο το χειρουργικό δωμάτιο και την επισκληρίδιο αναισθησία!!!! Ο χρόνος σταματά στις 12.45 όταν άκουσα για πρώτη φορά το κλάμα του, και ξέσπασα σε κλάματα χαράς μέσα στο χειρουργείο, που κατέληξαν σε λυγμούς τόσο που μου λέει ο γυναικολόγος μου : καλέ σταμάτα να κουνάς την κοιλιά να σε ράψω!!!!

Από εκεί που ήμουν ξαπλωμένη μπορούσα να δω μόνο τα πόδια του που τα κουνούσε σαν τρελός και να ακούσω το κλαματακι του. Και τότε η νοσοκόμα μου τον ακουμπάει πάνω στο στήθος μου…ένα τόσο δα πλασματακι γεμάτο αίματα και υγρακια, σώμα από το σώμα μου, να με κοιτάζει με 2 πανέμορφα μισόκλειστα ματάκια και να ηρεμεί από το κλάμα του… Αυτός είναι ο γιος μου σκέφτηκα… αυτός που τόσο καιρό μέσα στην κοιλίτσα μου κλωτσαγε και μεγάλωνε!!! Απίστευτη, αξέχαστη στιγμή ….

Μετά οι μέρες στο μαιευτήριο πέρασαν λίγο δύσκολα, καθώς προσπαθούσαμε να μάθουμε να θηλάζουμε, και εγώ έχω μικρές θηλές και δυσκολευόταν το μωρό μου!!!! Ονειρευόμουν την μαγική στιγμή που θα τον έφερνα σπίτι, στα πραγματάκια του, στο δωματιάκι του!!!! καλό το ΙΑΣΩ δεν λέω, εμεινα πολύ ευχαριστημένη με τις περισσότερες μαιες και νοσοκομες, με την περιποιηση και τον επαγγελματισμό τους, αλλά δεν παυει να είναι νοσοκομείο και να χρειάζεται να μοιράζεσαι τις μοναδικές αυτες στιγμές με την συγκάτοικο στο δωμάτιο!!!! πάντως θέλω να ευχαριστήσω όλο το προσωπικό του εκτου ορόφου και ιδιαίτερα την μαια κ. Φροσω Λουλούδη για την βοηθεια της και βεβαια τον απίστευτο γιατρό μου που με βοηθησε να αναρρωσω γρήγορα από την καισαρική!!!!!!!!

Τώρα είμαστε πια σπίτι, ο γιόκας μου θηλάζει αλλά παίρνει και λίγο συμπλήρωμα γιατί δεν φαίνεται ακόμα να έχω αρκετό γάλα, αλλά είμαστε σουπερ μώρα, έχουμε φάτσα απίστευτη, μακριές βλεφαρίδες και κάτι μάτια μα κάτι μάτια!!!!!! Είμαι ερωτευμένη και το δηλώνω και με τους δύο άντρες μου και ευχαριστώ τον θεό για αυτή την τεράστια ευτυχία!!!!!! ο θηλαμσός είναι κατι το μαγικό, για όσο και αν κρατησει και για όπως και αν γίνεται (αποκλειστικός η μεικτή διατροφη). Το παν είναι τα μπεμπάκια μαι οι μαμαδες να είναι χαρούμενα και ηρεμα και βεβαια χορτατα!!!!!

Με το καλό εύχομαι σε όλα τα κορίτσια να ζήσουν αυτές τις αξέχαστες στιγμές που είναι δώρο θεού!!!!!

Δημοσίευση

Ρενακι μου παλι τα καταφερες και μ'εκανες να κλαψω...τι ειναι αυτο με σενα???ευτυχως που λειπει το αντρακι μου αλλιως θα τ'ακουγα!χαχαχαχαχα!!!να σου ζησει κοριτσακι μου το αγορακι σου!!!!ειναι ενας κουκλος!μια γλυκα!!!!να ειναι παντα γερος και ευτυχισμενος!και εσεις μαζι φυσικα!!!να προχωρατε εναν κοινο δρομο γεματος ευτυχια!!!ευχαριστουμε για τις ευχουλες!πως και πως περιμενουμε να ζησουμε αυτη τη μαγικη εμπειρια!!!!

Δημοσίευση

Κοπέλα μου να σου ζήσει ο μικρός σου πρίγκιπας...Να είναι γερός και καλότυχος και να τον καμαρώσετε όπως ποθείτε...

Είδες πόσο μαγική είναι η στιγμή που παίρνεις για πρώτη φορά στην αγκαλιάμ σου το σπλάχνο σου;;;Αχ τι μου θύμισες...

Καλή λοχεία...

Φιλάκια!!!

Δημοσίευση

rena79, ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Ο ΜΠΕΜΠΑΚΟΣ ΣΑΣ!!!!!!!!ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΣΑΣ ΤΗ ΖΩΗ, ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ! ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ ΤΟΣΟ Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΟΣΟ ΚΑΙ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ!ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ!!!!!!!!! :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Καθε ιστορια γεννας μου φερνει δακρυα,χαρας και ανεπαναληπτων στιγμων.

Να σου ζησει κοριτσαρα μου ο γιος να ειναι γερος και καλοτυχος στη ζωη του,αλλα και οταν τα πραγματα μπορει να μην ειναι τοσο ροδινα γυρο του

να εχει ανθρωπους κοντα του που να τον αγαπουν πραγματικα και αληθεινα,

εκει ειναι η ομορφια στην αγαπη! :)

Δημοσίευση

να σου ζησει το αντρακι σου....ειναι ενα κουκλι...ευχομαι τα καλυτερα κ πανω απο ολα υγεια γεροι να εισαστε κ δυνατοι....κ εγω περιμενω γιο κ ειμαι ηδη ερωτευμενη μαζι του...τελεια θα ειναι να κοιμασαι με τους δυο αντρες της ζωης σου αγκαλια....δωστου ενα ζουμερο φιλακι... :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Να σας ζήσει το αντράκι σας το πανέμορφο! Εύχομαι η ζωή του να είναι γεμάτη υγεία και ευτυχία :) !!!! Μου θύμισες τα δικά μου και συγκινήθηκα :) ..Αξέχαστες στιγμές..Ευλογία..

Γράφεις πάρα πολύ όμορφα! Ένιωσα λες και ήμουν εκεί :laugh: ..

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...