Μετάβαση σε περιεχόμενο

SOS...κλάμα που συνοδεύεται από "κρίση άπνοιας"


Recommended Posts

Γειας σας,

έχω ένα μικρούλικο γλυκούλικο αντράκι μόλις έξι μηνών.Όταν ήταν 25 ημερών άκουσα για πρώτη φορά το κλάμα του "κανονικά" μέχρι που να καταλάβω τι έχει συμβεί η αναπνοή του σταμάτησε για κλάσματα του δευτερολέπτου, χωρίς να το πολυσκεφτώ το φύσηξα στο προσωπάκι του και επανήλθε αμέσως.μίλησα με τον τότε παιδίατρο μου και μου είπε να μην ανησυχώ και πως είναι συχνό φαινόμενο σε τόσο μικρά μωράκια.

Από τότε λοιπόν και μέχρι πριν τρεις ημέρες δεν είχε ξανασυμβεί κάτι τέτοιο γιατί δεν είχε τύχει να ξανακλάψει το μικρούλι μου τόσο πολύ.

Πριν τρεις μέρες λοιπόν μετά το μεσημεριανό του ύπνο ήταν λίγο άκεφος (είχαμε κάνει και εμβόλιο την προηγούμενη ημέρα), μέχρι να του φτιάξω το γαλατάκι του τον έπιασε το παράπονο,άρχισε να κλαίει και σε κλάσματα δευτερολέπτο του κόπηκε η αναπνοή, προσπαθούσα να το συνεφέρω, το φυσούσα στο πρόσωπο, του φώναζα, το έτριβα ανάμεσα στα ματάκια τιποτα...το άρπαξε ο άντρας μου και προσπαθούσε και εκείνος ώσπου εντελώς αφθόρμητα και με όλο το πανικό που είχα πάθει το φύσηξα πολύ έντονα μέσα στο στόμα και έτσι μόνο το παιδί πήρα ανάσα.

Φυσικά πήρα αμέσως την παιδίατρο μου (όχι αυτόν που είχα στις αρχές) και μου είπε πως αυτο λέγεται "κρίση άπνοιας" και πως είναι κάτι που συμβαίνει, την στιγμή που το παθαίνει το μωράκι πρέπει να το φυσάμε έντονα στο στόμα και στα μάτια (όχι γενικά στο πρόσωπο).

Φυσικά πρέπει εμείς οι γονείς πάντοτε να έχουμε την ψυχραιμία και την αντοχή να αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους καταστάσεις, αλλά πραγματικά εγώ προσωπικά έχω πανικοβληθεί, όλο θυμάμαι την εικόνα αυτή και έχω χάσει τον ύπνο μου, και φυσικά δεν μπορώ να φύγω λεπτό μακριά απτό μωράκι μου.

Αν κάποιος από εσάς έχει αντιμετωπίσει παρόμοια κατάσταση θα ήθελα την συμβουλή του....ευχαριστώ εκ το προτέρων.

Φιλικά Ντίνα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ντίνα μου,

Εμένα ο γιόκας μου είναι 4 1/2 μηνών και έχει τύχει να μου το κάνει και μ'ένα αυτο .. τη "κρίση άπνοιας"

Να μην ανησυχείς όμως και να είσαι ψύχραιμη όταν συμβαίνει .. .! Και εγώ το ίδιο κάνω .. τον φυσάω στο προσωπάκι και του μιλάω γλυκά και ηρεμεί .. !

Αυτα δεν είναι τίποτα .. don't worry :) :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

μην αγχωνεσαι κοπελαρα μου

κονξες ειναι

εμενα το εχουν ψωμοτυρι

το κλαμα και για την ποιο βλακεια τρεχει ροδανι

και οταν δεν τους κανεις το δικο τους μελανιαζουν κιολας

φυσα τον

με ηρεμια πανω απο ολα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σοφία μου να σου ζήσει ο μπεμπάκος σου, ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου , μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα και με τον δικό μου το μπεμπάκο, όμως έχει ένα προβληματάκι στα πνευμονάκια του και αυτό επιβαρύνει την κατάσταση με αποτέλεσμα να θέλει να πάρει ανάσα όταν κλαίει και να μην μπορεί, σίγουρα πρέπει να έχουμε ψυχραιμία σε τέτοια περιστατικά γιατί τα άτιμα το καταλαβαίνουν ότι πανικοβαλόμαστε και το κάνουν πιο έντονα.....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Marker να ζήσουν τα αγγελούδια σου, σε ευχαριστώ και εσένα για την απάντηση σου...ξέρω ξέρω κόνξες κάνουν τόσο δα πλασματάκια και είναι πανέξυπνα, μας κάνουν ότι θέλουν....εμένα ο καημενούλης ξεκινάει από παράπονο για να του κάνουνε αυτό που θέλει ή όταν έχει τα νευράκια του αλλά το θέμα είναι όπως είπα και στη Σοφία ότι έχει ένα θεματάκι με τα πνευμονάκια του που επιβαρύνει την κατάσταση...........

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ μόνο αυτό εεε.......!!!!:-)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η ανιψιά μου το έκανε όλη την ώρα όποτε δε γινόταν το δικό της.

Μια φορά λιποθύμησε!

Είναι γενικά μια αθώα κατάσταση όπως λένε οι παιδίατροι.

Επειδή όμως όπως λες έχετε κάποιο πρόβλημα με τα πνευμόνια του ρωτήστε κι άλλες γνώμες και ίσως και έναν παιδοπνευμονολόγο.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

νεφέλη μου,

σε ευχαριστώ και εσένα για την απάντηση σου , έχεις δίκιο το σκέφτηκα και εγώ να πάμε σε πνευμονολόγο, και πήρα τηλέφωνο πριν.Ο πνευμονολόγος που είπε πως είναι κάτι συχνό και συνγχρόνως και επικίνδυνο.θα πρέπει να είμαστε κοντά του όταν το παθαίνει,μου μίλησε πολύ ανοιχτά...μου είπε πως έχει δει περιπτώσεις που τα μωράκια έχουν "φύγει" γιατί οι γονείς δεν αντέδρασαν σωστά ή δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν καθόλου.....μου είπε πως είναι πολύ μικρούλης για να μπορεί να το διαχειριστεί όταν μεγάλώσει λίγο θα μπορεί να το ξεπερνάει μόνος του,τώρα όμως και μέχρι τουλάχιστον 24 μηνών θα πρέπει να έχουμε το νου μας....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...