Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Ανυπομονω να κλεισουμε τον πρωτο χρονο ζωης μας!!!

Πως ειναι η ζωη τοτε? Τι κανουνε τα μωρακια? Καταλαβαινουν? Ανταποκρινοντε? Μιλανε? Περπατανε? Και γενικα ειναι πιο ευκολα η πιο δυσκολα?

Δημοσίευση

Μετα τους 12 μηνες πραγματικα τα πραγματα ερχονται πολυ πιο ομαλα...

Η Αλεξανδρα μας εκανε μεγαλη προοδο σε ο,τι αφορα το παιχνιδι της.

Παιζει μονη της με τα παιχνιδακια της και λεει απλες λεξουλες οπως μαμα, μπαμπα, βαβα (σκυλακι) νιαου (γατουλα). Δειχνει τα αυτακια της και τα ματακια της αν την ρωτησεις και γενικα ειναι πλεον η φαση που γινεται παιδι απο μωρο.

Επισης επειδη περπαταει δεν εχω το αγχος του καροτσιου οπου και να παμε και γενικα ξαλαφρωνεις λιγο...

Απο την αλλη ομως .....αρχιζει τα χαζα και αναμενομενα...Δηλ. ανοιγει ντουλαπια συρταρια βγαζει εξω πραγματα....Εννοειται οτι το σπιτι το αλωνιζει και ξερει ολα τα κατατοπια μεσα και εξω. Επισης εγω αντιμετωπιζω θεμα με το φαγητο γιατι με σπρωχνει να πιασει αυτη το κουταλακι και τριβει την τροφη στα χερια της κατι που με κανει... :angry:

Κατα τα αλλα ομως μετα τον χρονο κοριτσακι μου εγω χαιρομαι πιο πολυ το παιδι μου απο πριν.

Α! Δεν ειπα το καλυτερο...Ερχεται και με αγκαλιαζει σε ασχετο χρονο ή φωναζει μαμα οταν με θελει να της δωσω σημασια...

Αααααχ αυτα ειναι!!!!

Δημοσίευση

Φιλη μου δεν θέλω να σου χρυσωσω το χάπι. Γενικά πολλά εξαρτώνται και απο το πόσο ζωηρό ειναι το ίδιο το παιδάκι. Σε γενικες πάντως γραμμές υπάρχει λιγότερο αγχος γιατι γινεται παιδακι, όταν εισαι εξω μαζι του μπορει να τσιμπήσει αυτο που τρως ή να φαει ένα φρουτακι.Αυτο εμενα που με κουρασε απο την στιγμή που άρχισε να περπαταει και μετα είναι ότι για κανα χρόνο πεφτει λιγο κυνήγημα γιατι δεν εχουν συναισθηση του κινδυνου.Παντως χρειαζεται υπομονή και επιμονή. Τυχερη θα είσαι αν του αρεσει να απασχολειται με τα παιχνιδια του,εμενα το εκανε και με ξεκουραζε αφανταστα, φιλης μου το παιδι ζητημα ειναι αν παιζει 5 λεπτα την ημερα.Αυτά τα ολίγα. Α! και κατι αλλο αν και για πιο μετα.Δεν ξερω αν δουλευεις πάντως καλό ειναι μετά τα 2 του παιδιου να παει στον παιδικό οχι αλλό νταντά γιαγια δεν τους προσφερουν πράγματα και δεν εκτονωνονται.Εμένα ο γιος μου πήγε παιδικό στα 3 του και είδα τρομερή αλλαγή στο παιδι προς το θετικό.Μετά τον 1 χρόνο ζωης καταλαβαινουν πολλά απο αυτά που τους λες αλλάτους παιρνει λιγους μηνες ακόμα για τος πρωτες λεξουλες.του γιου ήταν γυρω στους 15 μήνες λελο, μπαμπα μαμα, αγκλια(αγκαλιά)και καπου στον χρονο με 14 μήνες περπατάνε αναλογα το παιδί, επισης πριν αρχίσει να μιλάει δειχνει με το χεράκι του αυτά που θελει .Πιστευω να σε βοήθησα. φιλια και καλή συνεχεια

Δημοσίευση

Είναι η καλύτερη φάση της Μαρίας μέχρι σήμερα..

Μπορεί να είχε μία κούραση παραπάνω (περπάτησε 11 μηνών πιάνοντας έπιπλα.. αλώνιζε όλο το σπίτι.. και 12 μηνών, 5 μέρες μετά τα γενέθλιά της έφυγε μόνη της χωρίς να στηρίζεται κάπου... καταλαβαίνεις κυνήγι...) αλλά ήταν η ηλικία μέσα στη γλύκα!

Εννοείται πως καταλάβαινε, ανταποκρινόταν στα περισσότερα, πρώτες λεξούλες, πρώτα καμώματα, όλο αγκαλιές και φιλιά, ζουζουνιές!!! Μία τρέλλα, δε σου λέω τίποτα άλλο!!!

Να σου πω για τη ζωή με ένα δίχρονο να χαρείς? :P :woohoo:

Ή μάλλον βάλε στο google "terrible twos" και θα καταλάβεις!

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΜΕΡΑ,ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙΡΟ ΕΧΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ............Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΛΩΝΙΖΕΙ,ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΧΩ ΠΑΙΞΕΙ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑΤΙ Η ΜΕΣΗ ΜΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙ.........ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΓΛΥΚΑΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ,ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΟΥΚΟΥΜΑΣ............

Δημοσίευση

Αν καταλαβα καλα δηλαδη το τρεξιμο ειναι μεγαλυτερο αλλα αποζημιωνεσε με τα χαδια τους και τα ναζακια τους! :woohoo: :woohoo: Εμενα ειναι πολυυυυυυυ ζωηρο παιδι!! Απο τωρα ανοιγει συρταρια και τα βγαζει ολα εξω οταν τον εχω στην στρατα.. :angry: λεει μπαμπα συνεχεια και μαμα μονο οταν κλαιει! αααααχ καταλαβα!! Την εβαψαααααα :P :woohoo: :woohoo:

Δημοσίευση

τι καλα?? χαλια ειναι. Τον κυνηγαω.... Τρεχει το σκασμενο και νοιωθω οτι το σπιτι μου ειναι μες τις παγιδες!!! Φοβαμαι πολυ! Κι ελεγα αντε να χρονισει τουλαχιστον να με κανει αγκαλιτσες και φιλακια να παιρνω κουραγια!! :laugh: :laugh: Ο ανταρτης μου!!!

Δημοσίευση

ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΑΝΕΦΕΡΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΠΩΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ,ΤΟ ΑΥΤΙ,ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΚΤΛ..

ΟΛΑΑΑΑΑ...ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΕ ΑΠΛΟ "ΣΠΡΩΞΙΜΟ" ΑΠΟ ΕΜΑΣ Η' ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΥΜΜΕΝΑ(ΣΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ)

ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΜΟΝΟ ΚΟΥΠΕ ΠΕ,ΓΕΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΕΙΞΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ Τ Ι Π Ο Τ Α Κ ΤΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ :blush:

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ "ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ" ΜΕΡΟΣ...Η ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Κ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ??

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΟΥ...ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ :P

Δημοσίευση

ΠΧ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΙΟ ΣΑΦΗΣ-ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ "ΒΑΛΩ ΚΑΤΩ" ΝΑ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΣΩ ΤΟ ΧΕΡΙ-ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ Κ ΝΑ ΤΟΥ ΔΕΙΞΩ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ Κ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΤΑΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΘΑ ΚΑΝΕΙ?

Δημοσίευση

να σου πω κατι παντως? ΟΟΟΟΟσες φορες προσπαθω να του μαθω κατι δεν το κανει!! Και εκει που δεν το περιμενω κανει κατι καινουριο... Οποτε μαλλον θα το κανει οταν ειναι η ωρα του... Νομιζω δλδ... :dry:

Δημοσίευση

ΤΡΕΛΑ!!! Αυτο τα λεει ολα...

Το κυνηγας σε ολο το σπιτι για να μην πεσει και σπασει το κεφαλι του ή καταπιει πραγματα που πριν τα πιασει στα χερια του δεν ηταν μικρα κομματια. Τακτοποιημενο σπιτι δεν εχεις ποτε!

Αλλα αρχιζεις και καταλαβαινεις οτι εχεις παιδακι πια και οχι μωρο! Σου δειχνει την αγαπη του με τροπους που καταλαβαινεις. Δεν τρεμεις μην αρπαξει καμια ιωση - κρυωμα γιατι ειναι μεγαλυτερο και του φαινεται οτι θα ανταπεξελθει καλυτερα. Δεν κυκλοφορεις με τα οινοπνευματα και τα dettol γιατι εχει βαλει ηδη στο στομα του μεχρι και τα παπουτσια του και δεν εχει παθει τιποτα...

Οσο για το εκπαιδευτικο μερος... Δεν ειναι και πολυ ευκολο να μεινει πισω γιατι και μονο τα ερεθισματα απο τις κουβεντες και τις κινησεις που βλεπει να κανουν οι μεγαλοι μεσα και εξω απο το σπιτι ειναι αρκετα γι αυτο!

Οταν θελεις να του δειξεις κατι και δεν το μαθαινει, αστο για 2-3 μερες και ξαναδειξτο... Σιγουρα θα το καταφερει καποια στιγμη ειδικα αν του αρεσει!!! Τα παιδακια ειναι τοσο ιδια μα και τοσο διαφορετικα μεταξυ τους. Το καθενα εχει τους δικους του ρυθμους και ιδιοσυγκρασια!

Φιλια!

Δημοσίευση

αχ κοριτσια εχει κανα μηνα που περπαταει και τρεχω ολη μερα...προχτες γιναμε 1ετους.βαζει τα παντα στο στομα και φοβαμαι και τα κρυβει κιολας η πονηρω!!!!για να τα φαει με την ησυχια του οταν δε θα τον βλεπω..το σπιτι ρημαδιο δε μπορω να ταχω ολα στην εντελεια..φωναζει μαμ μαμ συνεχεια και οτι βρισκει το μασαει.χορευει συνεχεια.....χρονος για μενα καθολου χχαχαχαχα παντως ειναι αθορυβος..βαζει τα γυαλια στα ματια το καπελο στο κεφαλι..χαχα πολυ φαση εχει

αλλα οταν λεει ΜΑΜΑ τα ξεχναμε ολα...

Δημοσίευση

Kαλησπερα κουκλιτσα μου..

Κι εγω αυτο αναρωτιεμαι!

Τι εκπληξεις κρυβουν τα σκατιαρικα μετα τον χρονο. :silly: :laugh:

Η δικια μου σε λιγες μερες κλεινει τον 11ο μηνα και

εχει σιγουρα 1 μηνα που σκαρφαλωνει και χτυπαει το κεφαλι της

σε καναπεδες-ντουλαπια-τραπεζακια-κουρτινεσ... ΠΑΝΤΟΥ!!

Και μετα χτυπαει με τα χερακια το κεφαλι της και λεει "μπουμ"..!! :S

Καναμε και σουπερ καρουμπαλο στο φρυδι μας πριν καιρο αλλα οκ!

Την αφηνω μονη της.

Δεν την "αρπαζω απ το γιακα".

Μ΄αρεσει να ανακαλυπτει τον κοσμο (και τα χνουδια κατω απ΄τα κρεβατια

που ειναι το αγαπημενο της κολατσιο...!) :laugh: :laugh:

Με τρελαινει οταν με αγκαλιαζει και με γλυφει οταν της λεω

κανε μακια την μαμα. :):):):)

Και οταν την φωναζω μου κουναει το δαχτυλακι και φωναζει εεεεεε!!!

Και χτυπαει τα μπουτακια της θυμωμενη.

Εχουμε να δουμε πολλα ακομη αγαπημενες μου κουκουβαγιες!!!!

Δημοσίευση

Kαι βρε Φανουλα δεν φοβασαι? Εγω τα φοβαμαι οοοολα!!! :S Οταν τον εχω στην στρατα τρεχω απο πισω του...Και το σκασμενο δεν λεει να μπουσουλησει. Καθετε στα 4 και μετα ...πλαφ... πεφτει κατω και χτυπιετε σαν χταποδι!! :laugh: :laugh:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...