Για εμάς που προσπαθούμε'από την πίσω πόρτα'..

[Eko]

Ενα όμορφο άρθρο της Ρίκας Βαγιάνη για εμάς που προσπαθούμε με τεχνητούς τρόπους να ζήσουμε το όνειρο...μια άποψη..

Άδεια μου αγκαλιά: μαμά από την πίσω πόρτα

09/05/2010

Μου φέρνει ο σπόρος ένα φιλάκι, ένα λουλούδι και μια ζωγραφιά. Δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, Γιορτή της Μητέρας. Δέχομαι τα φιλάκια με ενθουσιασμό, το λουλούδι με συγκίνηση, και τη ζωγραφιά γελώντας (είναι ένα μουρλοκούκου ορνιθοσκάλισμα). Αλλά μέσα μου δεν νιώθω εκατό τοις εκατό ότι «γιορτάζω». Αισθάνομαι σαν να ήρθα κάπου απρόσκλητη. Σαν να μπήκα στην γιορτή από την πίσω πόρτα.

Βλέπετε, δεν είμαι μια «κανονική» μαμά. Είμαι από…τις άλλες. Το παιδάκι μας το αποκτήσαμε με εξωσωματική. Όχι απλώς δεν έχω κανένα πρόβλημα μ΄αυτό, αλλά αν χρειαζόταν να ανέβω στα Τουρκοβούνια με μια ντουντούκα και να το φωνάζω, ευχαρίστως θα το έκανα, από ευγνωμοσύνη στη μέθοδο που με βοήθησε να αποκτήσω το γιό μου. Χιλιάδες Έλληνιδες νιώθουν τα ίδια συναισθήματα μ΄εμένα, αν φυσικά αφαιρέσουμε τη ντουντούκα και την αντικαταστήσουμε με σιγαστήρα. Διότι η εξωσωματική είναι μεν απολύτως αποδεκτή ως μέθοδος απόκτησης παιδιού, αλλά, περιέργως, είναι ακόμα κάτι «κρυφό». Το ξέρει το ζευγάρι, η άμεση οικογένεια (όχι πάντα), ελάχιστοι φίλοι, κι αν είναι δυνατόν να μην το ξέρουν ούτε εκείνοι. Ούτε καν που θα συζητιούνταν το θέμα, αν οι παιδικές χαρές και τα σχολεία δεν ήταν τίγκα στα δίδυμα.

Τι μύγα με τσίμπησε σήμερα και ανοίγω την κουβέντα; Ε, να, είναι που με πήραν λίγο οι αναμνήσεις, και θυμόμουν τα σκληρά χρόνια που προσπαθούσα, και ξαναπροσπαθούσα, (κι έτρωγα τα μούτρα μου, τις σάρκες μου και τη ζωή μου). Ερχόταν η γιορτή η σημερινή και για χρόνια, αντί για το λουλουδάκι και τη ζωγραφιά, το μόνο που είχα ήταν φάρμακα, ενέσεις, εργαστήρια, πυρετώδεις αναμονές, και μετά μια άδεια κοιλιά, και μια αγκαλιά ακόμα πιο άδεια. Δεν παιζόταν, σας λέω, η δεύτερη Κυριακή του Μάη. Ήταν σαν μαχαιριά, σαν ντροπή, ή σαν χαστούκι.

Και μετά πέτυχε. Πέτυχε, που να με πάρει και να με σηκώσει, σε πείσμα κάθε στατιστικής, που από τότε την έχω, και να με συγχωρείτε, εντελώς χεσμένη ως επιστήμη. Και πιέστηκα κι εγώ, από τις γενικές συνθήκες, να μη βγω στα Τουρκοβούνια με τη ντουντούκα. Να το κρατήσω, αν όχι μυστικό, πάντως σε διακριτική σιωπή, το πώς φτάσαμε και γίναμε, ο άντρας μου κι εγώ, από ζευγάρι, οικογένεια.

Δεν είναι παράξενο που η Γιορτή της Μητέρας γύρισε, όλο τσαντίλα, και με δάγκωσε στον πισινό. «Μήπως είναι κάτι που ξεχνάς;» ψιθύριζε, κάθε δεύτερη Κυριακή του Μάη. Δεν είναι ανεξήγητο ότι όλα αυτά τα χρόνια ένιωθα λιγάκι «λαθρεπιβάτης» της γιορτής. Έπαιρνα τα φιλάκια, τα λουλουδάκια και τις ευχές, αλλά δεν έδινα κάτι χρωστούμενο πίσω: μια κουβέντα ξεκάθαρη για το πώς ήρθε στον κόσμο ο μπόμπιρας.

Έτσι λοιπόν, ποστάρω το σημερινό κείμενο: για όλες τις υποψήφιες μαμάδες που περιμένουν στην ουρά των εργαστηρίων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε δευτερόλεπτο. Για όλα τα ζευγάρια που περιμένουν να γίνουν γονείς, κρυφά, αμήχανα, «από την πίσω πόρτα». Για τις γυναίκες με τις άδειες αγκαλιές. Για όσες αυτή τη στιγμή είναι εκεί έξω, και νιώθουν αυτή την Κυριακή σαν μαχαιριά, σαν ντροπή ή σαν χαστούκι, είναι το κείμενο αυτό. Για να σας πω «Χρόνια Πολλά», κορίτσια, για τη σημερινή γιορτή. Την αξίζετε εξ ίσου με τις «κανονικές» μαμάδες, μπορεί και λίγο παραπάνω.

Και για πάρτη μου, φυσικά: επειδή τελειώνοντας αυτές τις χρωστούμενες γραμμές, ίσως να καταφέρω να γιορτάσω τη μέρα αυτή ολόκληρη, επιτέλους κι εγώ.

http://www.protagon.gr

[HaraAbel]

Πολύ γλυκό κι ας μην ειναι γεμάτο γλυκά λόγια!

Καλή επιτυχία έυχομαι σε όλες τις μέλλουσες μανούλες!

[Κικιτσα22]

Πολυ ομορφο!

Καλη επιτυχια σε οσες κοπελες προσπαθουν!

[mariakrhth]

μακαρι να ακουγατε τα χειροκροτηματα μου αλλα και να βλεπατε τα δακρυα μου..αν και να σας πω κατι?πιστευω πως την σημερινη γιορτη την εκτιμουν πιο πολλυ αυτες οι γυναικες(οχι οτι ολες οι μανες δεν συγκινουνται)αλλα να βρε κοριτσια...για οτιδηποτε και αν πασχιζουμε στην ζωη μας δεν ειναι και αυτο που μας κανει καλυτερους ανθρωπους και μας κανει να εκτιμουμαι περισσοτερο τα ιδια πραγματα που σε καποιους διδονται απλοχερα???χρονια πολλα λοιπον στις γυναικες αυτες και σε ολες που τωρα προσπαθουν...

[vassiliki]

Μακαρι να συμβει και για μας αυτο το θαυμα! Μας αξιζει για τα δακρυα, την αναμονη, την προσπαθεια, τη λαχταρα να γινουμε μανες! Και θα γιορταζουμε 365 μερες το χρονο!

Χρονια πολλα σε ολες τις μαμαδες και σε οσες νιωθουν μαμαδες!

[PURPLE]

ΘΑΥΜΑΖΑ ΤΗ ΡΙΚΑ ΒΑΓΙΑΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΕΣΟ ΚΑΙ ΜΕΣΤΟ ΤΗΣ ΛΟΓΟ,

ΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ.ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑΤΙ

ΕΧΕΙ ΤΟ ΒΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ,ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΕΝΑ

ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.

ΝΤΡΟΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ....ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΑΝ Η ΟΧΙ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΟΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΧΟΥΝ..ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ.

[madrid05]

Υπέροχο άρθρο!Δίνει στην σημερινή ημέρα μια ξεχωριστή σημασία.

Εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που είναι σε αυτήν την προσπάθεια να αγκαλιάσουν σύντομα τα μωράκια τους.

[vasso78]

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΟΛΩΝ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΙΔΙΑ?

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ.

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ!

[ΝΑΝΑ2]

ΥΠΕΡΟΧΟ....ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΝ ΑΝΙΣΟ....ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ...ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΒΟΗΘΕΙΑ...ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΟΡΘΙΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΗΝΙΑΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΜΑΣ...

[XARA35]

απλα τελειο!!!!!!!!!με αγγιξε τρομερα και με συγκινησε απεριοριστα!Το ιδιο αισθανομαι και εγω τοοοοοοοοοσα χρονια!

[xrisanthemo]

kopitsia na thimisw oti mana den einai mono ayti pou genaei i ayti pou katafernei tin exwswmatiki alla einai kai auti pou megalwnei kai uothetei ena paidaki..xronia polla kai se ekeines tis mamades...!!!!!!!!!!!!!!!!1

[23ΒΑΛΙΑ]

ΦΟΒΕΡΟ...ΤΕΛΕΙΟ...ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΜΑΣ!!!!!!!!!!ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ...!!!!!!!!!!

[rose25]

πολυ ομορφο.φετος η σημερινη μερα με εκανε να πω εγω ποτε θα γινω μανα?ποτε θα γιορτασω αυτη την μερα?ποτε δεν το εχω σκεφτει και δεν εχω στεναχωρηθει τοσο πολυ για την συγκεκριμενη μερα.χρονια πολλα λοιπον σε ολες οσες προσπαθουν να αποκτησουν ενα αγγελουδι με πολυ κοπο.

[23ΒΑΛΙΑ]

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΝΩ....ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΥΠΟΜΟΝΗ!!!!

[rose25]

να εισαι σιγουρη ΒΑΛΙΑ οτι καποια μερα θα γινουμε και εμεις μανουλες.ολες εμεις που προσπαθουμε με κοπο,πονο και πολυ υπομονη οπως λες και εσυ εκτιμουμε περισσοτερο το αγγελουδι που ερχεται.βλεπουμε διαφορετικα το θεμα μωρο γιατι εχουμε κοπιασει τοοοσο πολυ για να ερθει!δεν θελω να προσβαλω καμια μαννουλα που εχει αποκτησει το παιδακι της χωρις κανενα κοπο απλα πιστευω οτι δεν μπορουν να μας καταλαβουν και ειναι λογικο.μακαρι να ημουν και εγω αναμεσα σε αυτες αλλα τι να κανουμε δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα στην ζωη μας!υγεια να εχουμε και σιγουρα θα ερθει το μωρακι μας με οποιο τροπο και αν γινει αρκει να ερθει γερο και δυνατο.

[23ΒΑΛΙΑ]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΚΟΠΙΑΣΑΝ ΝΑ ΣΥΛΑΒΟΥΝ!ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕ ΤΟ ΒΙΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΙΣ...ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΣ ΣΙΩΠΗΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ...ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΣΑΝΟ...

[gioulaki]

Εχει αρκετη ώρα που το διάβασα και ακόμα βουρκωμένη είμαι..........

Τοσο ίδια τα συναισθήματα όλων μας , τοσο δίκιο....

[mama_xina]

συγγνωμη ειναι κακο να κανει μια γυναικα εξωσωματικη?

αντε γιατι νευριασα τωρα! υπαρχουν δηλαδη ανθρωποι που τις θεωρουν λιγοτερο μητερες?

κανενας δεν εχει το δικαιωμα να πει εσυ εισαι μανουλα κ εσυ οχι! εξαλλου καποιες γυναικες προσπαθουν τοσο μα τοσο πολυ που και χωρις να το εχουν καταφερει ακομη...για μενα μανουλες ειναι διοτι προσπαθουν να φερουν ενα πλασματακι στον κοσμο! οποτε κοριτσια χρονια πολλα σε ολες για χθες!

ειτε με ειτε χωρις εξωσωματικη...παλι μανουλα εισαι!

και στο κατω κατω...ακομη και με υιοθεσια παλι μαμα εισαι!

ευχομαι καθε δευτερη κυριακη του μαιου να ειναι γιορτη για ολες!

ποσο υπερηφανα θα νιωθουν για εσας τα παιδακια σας...αυριο μεθαυριο που θα τους λετε εγω δεν το εβαλα κατω και πιστεψα σε σενα και παλευα για να ερθεις στον κοσμο!

[mpougatsoula24]

συμφωνω με την ραμονα συγμνωμη αλλα ετσι ειναι

να νιωθεις ντροπη επειδη εφερες με ΤΟΣΕΣ ΘΥΣΙΕΣ

ενα παιδι στο κοσμο??????οχι ρε παιδια

ν αμην νιωθεις το ιδιο μανα με τις αλλες κοπελες

που δ εκαναν εξωσ/κη?????

συγνωμη αλλα διαφωνω .....ειναι ολες ισαξιες μητερες κ αξιες γιατι εφεραν τα παιδακια τους στον κοσμο οποιος κ αν ηταν ο τροπος

τι σημασια εχει...!!!!!!

[fotini73]

Συγκινήθηκα πάρα πολύ, και εγώ σήμερα περιμένω το αποτέλεσμα της χοριακής μου. Μετά από δύο αρνητικά εύχομαι σήμερα να έχω το τυχερό μου. Αλλιώς βέβαια συνεχίζουμε σταθερά μεχρι να πετύχουμε το στόχο...

[mama_xina]

κουκλα μου καλη χοριακη ευχομαι! και μην το βαζεις κατω!

[mpougatsoula24]

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΧΟΡΙΑΚΗ Ως ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ

[Eko]

Fotini mou euxomai kali epityxia me tin xoriaki sou simera!

[argyro73]

Ζεστή, ειλικρινής γραφή αυτή της Ρίκας, χωρίς περιττά καλολογικά στολίδια, κι όμως τόσο συγκινητική...Πόσες από μας δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας στα λόγια της; Είμαι κι εγώ "μαμά από την πίσω πόρτα", και τόοοσο τυχερή που με κόπο απέκτησα αυτό τον τίτλο! Εύχομαι σε όλες όσες προσπαθούν να δώσει κουράγιο αυτό το άρθρο, και σε σένα fotini73 μια μεγάλη χοριακή!!

[fotini73]

Κορίτσια δυστυχώς το σποράκι μας δεν τα κατάφερε...Αρνητική η χοριακή μου. Ελπίζω να μην χρειαστεί να ξεπεράσω και τις προσπάθειες της Ρίκας Βαγιάννη για να τα καταφέρω...Σίγουρα όμως δεν το βάζω κάτω...Θέλω πολύ να γίνω και εγώ μητέρα και ας είναι από την πίσω πόρτα....