Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα κορίτσια! Θα ήθελα τη βοήθειά σας και τις συμβουλές σας όποιες μπορείτε. Είμαι έγκυος στην 23 εβδομάδα, είμαι 30 χρονών και έκανα τον μεγάλο υπέρηχο χθες. Είμαι από Θεσσαλονίκη και το έκανα στην Ιατρική Εμβρύου (Ψαρρά) για όσες γνωρίζουν. Ο γιατρός εκεί μου είπε οτι όλα είναι φυσιολογικά, μόνο που το κεφαλάκι του μωρού είναι λίγο μεγαλύτερο απο το φυσιολογικό. Αντί η περίμετρος δηλαδή να είναι 214 mm είναι 217 και το BPD αντί για 59 είναι 61,8 mm. Είναι δηλαδή από ότι βλέπω και στα διαγράμματα που μου δώσανε ακριβώς στο όριο των μεγίστων τιμών που θα έπρεπε να είναι, ίσως και λίγο παραπάνω. Στην οικογένειά μου είμαστε γενικώς λίγο κεφάλες και μου είπαν οτι το πιθανότερο είναι να είναι κληρονομικό, καθαρα θέμα ανατομίας. Το ρινικό οστό δεν το μέτρησε από ότι βλέπω στα χαρτιά που μου δώσανε, αλλά μου είπε ότι είναι φυσιολογικό (είδαμε και τη μυτούλα του, μια χαρά). Η αυχενική στο 1ο τρίμηνο είχε βγει 1,9 και ο γιατρός μου τότε μου είχε πει ότι βλέπει και ρινικό οστό, όλα καλά. Όλες οι αιματολογικές εξετάσεις που έκανα για σύνδρομο Down κτλ έχουν βγει πάρα πολύ καλές αλλά εγώ παρόλα αυτά ανησύχησα έτσι όπως μου το ξεφούρνισε αυτός ο γιατρός στην Ιατρική Εμβρύου. Πήρα αμέσως τον γιατρό μου τηλ ( αύριο θα πάω να με δει κι από κοντά) του διάβασα το πόρισμα και με καθησύχασε κάπως, λέει ότι τζάμπα ανησύχησα αλλά θέλει να δει κι αυτός τις εξετάσεις από κοντά.

Σκέφτομαι πως ότι και να μου πει ο γιατρός, να κάνω καλού κακού αμνιοπαρακέντηση για να μην ζω με το άγχος μέχρι τον Αύγουστο που θα γεννήσω… Φοβάμαι πολύ… Θα είναι καλά ο μπέμπης μου?

Η αμνιοπαρακέντηση είναι επικίνδυνη για το μωρό? Πόσο κοστίζει αν ξέρει καμιά και θα ήθελα να μου πείτε αν είναι επώδυνη. Τα χω χάσει λίγο και σας ζάλισα, συγνώμη… Ευχαριστώ εκ των προτέρων…

Δημοσίευση

κοπελαρα μου μην φοβασαι μια χαρα εινβαι το μπεμπακι σου.και θα ειναι μεχρι τελουσ :kiss: οσο για την αμνιοπαρακεντηση που ρωτασ δεν ξερω τιμη αλλα μου χουν πει πωσ δεν ποναει καθολου.σαν και μενα εισαι και συ αγχωδησ.ολα καλα να σου πανε και με ενα πονο το μωρακι σου.και δεν μασ κουραζεισ καθολου.που να δεισ εγω τι ρωταω συνεχεια.αντε φιλακιααααααααααααααααααααα

Δημοσίευση

εγω ακομα δεν εχω γινει μαμα αλλα πριν ενα μηνα ακριβως τι ιδιο εχει γινει και στην κολλητη μου.της ειπαν οτι επειδη ειναι κοντα στα φυσιολογικα επιπεδα δεν ειναι ακτι σημαντικο.εκανε ομως και την αμνιοπαρακεντηση και βγηκαν ολα καλα.μην ανησυχεις.αν εσυ νοιωθεις οτι θες να κανεις και την αμνιοπαρακεντηση για αν ηρεμησεις και να αποκλεισεις τα παντα καντην.εχω ακουσει οτι δεν ποναει απλα θα κατσεις μια μερα σπιτι ξαπλα για να ηρεμησεις....φιλια και ολα καλα θα ειναι...

Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ βρε κορίτσια για τα ενθαρρυντικά σας λόγια! Άυριο πρωί πάω στον γιατρό μου και θα επανέλθω με νεότερα!

Όποια έχει οτιδήποτε άλλο να μου πει πάνω στο θέμα ας μου απαντήσει, please....Ευχαριστώ!

Δημοσίευση

Πρώτα απ' ολα προτείνω να εμπιστευτείς το γιατρό σου. Θεωρώ πάντως ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Από τη στιγμή που θα σου πει ο γιατρός να μην κάνεις αμνιοπαρακέντηση τότε μην κάνεις σε καμία περίπτωση γιατί όσο πιο μεγάλο είναι το έμβρυο τόσο πιο επικίνδυνη είναι. Γι' αυτό το λόγο την κάνουν συνήθως γύρω στη 12η εβδομάδα. Δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρεις. Ηρέμησε και απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου.

Δημοσίευση

Πήγα στο γιατρό μου, μου είπε οτι όλα είναι καλά, το κεφάλι είναι λογικά θέμα κληρονομικότητας. Τον ρώτησα αυτός τι θα έκανε αν επρόκειτο για τη γυναίκα του, μου είπε οτι αυτό είναι καθαρά θέμα προσωπικό του κάθε ζευγαριού και οτι αυτός θα ήθελε να ήταν σίγουρος 100% για τα παιδιά του. Σαν σωστός γιατρός πιστεύω δεν μου είπε κάθετα ¨μην κάνεις αμνιοπαρακέντηση¨, απλά μας είπε να το σκεφτούμε και οτι αυτός είναι σίγουρος οτι όλα θα είναι καλα, απλά να το κάνω για ψυχολογικούς λόγους αν θέλω. Έκλεισα λοιπόν ραντεβού για Δευτέρα, ελπίζω όλα να πάνε καλά...

Δημοσίευση

Πάντως για το κεφάλι μην αγχώνεσαι καθόλου, να φανταστείς είμαι στην 26 έχω κάνει 5-6 υπερήχους και έχω δύο κοριτσάκια σε διαφορετικούς σάκους. Και τα δύο έχουν μεγάλα κεφαλάκια ακριβώς όπως τα περιγράφεις. ο κορμός και τα ποδαράκια είναι στο μέσο όρο, αλλά τα κεφαλάκια είναι στα ανώτατα δυνατά όρια και εγώ και ο άντρας μου δεν έχουμε και μικρό κεφάλι!!! Είναι κληρονομικό. Μην αγχώνεσαι άδικα.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...